ระบบเจ้าสำนัก ตอนที่1610

ตอนที่ 1610 ปัญหาของใต้เท้าซวง
สำหรับกุยหยวนรึผู้สร้างทั่วไปแล้ว พลังการสร้างของใต้เท้าซวงนั้น
ถือว่าแข็งแกร่งเกินจะต้านทานได้ แม้ว่าจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 2
เหมือนกัน แต่ก็ไม่อาจจะสลายการโจมตีของใต้เท้าซวงได้
แต่ในสายตาของจางหยูแล้ว การโจมตีแบบนี้ไม่ต่างอะไรจากของ
เด็กเล่น
แม้ว่าใต้เท้าซวงจะเอาจริงโดยไม่คิดยั้งมือแม้แต่น้อย แต่การโจมตีนี้
กลับไม่อาจจะทำอะไรได้ ในสายตาของจางหยูแล้วมันไม่ต่างอะไร
จากเด็กที่ใช้ปืนของเล่นยิงใส่เขา จางหยูอยากจะหัวเราะออกมาแต่
ใต้เท้าซวงเอาจริงราวกับว่าปืนเด็กเล่นนี่มีพลังร้ายแรงอย่างไรอย่างนั้น
จางหยูยิ้มออกมาและปล่อยให้สายเบ็ดรัดตัวเขา
“ดี !” ใต้เท้าซวงยิ้มออกมา ไม่มีใครที่โดนสายเบ็ดรัดแล้วจะหนีไป
ได้ภายใต้การควบคุมของเขา
เขาดึงสายเบ็ดกลับมาจนทำให้จางหยูรู้สึกเหมือนกับว่าโดนควบคุม
โดยเบ็ดนี่
แต่ใต้เท้าซวงก็ต้องแปลกใจ เขาดึงจางหยูกลับมาไม่ได้เลย สายเบ็ด
ไม่ขยับราวกับว่าจางหยูเป็นหินก้อนใหญ่
รอยยิ้มของใต้เท้าซวงแน่นิ่งไป เขาเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา สีหน้า
ของเขาเปลี่ยนไปทันที จิตผู้สร้างของเขาระเบิดออกมา ร่างกายของ
เขาแผ่พลังอันน่ากลัว แขนของเขาบวมขึ้นและทำการยกเบ็ดขึ้นมา
อีกครั้งด้วยความเชี่ยวชาญ
การตกเบ็ดนี้เหมือนกับการสร้างโลกขั้นที่ 9 ขึ้นมาและถึงกับเหนือกว่า!
ครั้งนี้ใต้เท้าซวงมั่นใจว่าแม้แต่ผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ก็ไม่อาจจะทำอะไร
ได้ภายใต้การโจมตีนี้
ใต้เท้าซวงคิดว่าเขาไม่อาจจะเทียบกับผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ได้ แต่ผู้ควบคุม
ขั้นที่ 3 ก็ไม่อาจจะมองข้ามการโจมตีนี้ได้แน่
แต่ใต้เท้าซวงก็ต้องตะลึงเมื่อพบว่าทั้ง ๆ ที่เขาออกแรงเต็มกำลัง แต่ก็
…ไม่อาจจะดึงสายเบ็ดกลับมาได้ !
ตัวของจางหยูยังอยู่ที่เดิม ทำให้ใต้เท้าซวงรู้สึกว่าไม่ว่าจะใช้พลังการ
สร้างไปมากแค่ไหนแต่ก็ไม่อาจจะทำอะไรจางหยูได้ จางหยูยังคงยิ้ม
ออกมาดังเดิมไม่เปลี่ยน แต่ในสายตาของใต้เท้าซวงแล้ว รอยยิ้มนี้
เหมือนกับรอยยิ้มที่ปั่นหัวเขา
ใต้เท้าซวงใจเต้นพร้อมกับเหงื่อที่เริ่มผุดขึ้นมา
“เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 !” ใต้เท้าซวงใจสั่น มือที่จับเบ็ดเองก็สั่น
ไปด้วยจนเบ็ดนั้นแทบจะหลุดออกจากมือ
เขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจางหยูจะเหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ได้ !
จางหยูเหมือนจะเดาความคิดของใต้เท้าซวงออกแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
ออกมา เขาตรวจสอบสายเบ็ดที่พันอยู่รอบตัว ก่อนจะชมออกมา
“เบ็ดของเจ้าทำได้ดี มันสามารถทนการกัดกร่อนของความโกลาหล
ได้ แต่โชคร้ายที่เจ้าไม่อาจจะดึงพลังของมันออกมาได้ทั้งหมด”
เมื่อพูดจบจางหยูก็ทำการดึงสายเบ็ดทันที
แรงมหาศาลนี้ทำให้สายเบ็ดถึงกับรั้งคันเบ็ด
ใต้เท้าซวงสะดุ้งด้วยความตกใจ
นี่เขากำลังตกจางหยูรึจางหยูกำลังตกเขากันแน่ ?
“ขอโทษที ข้าไม่ได้ตั้งใจ” จางหยูปล่อยสายเบ็ดและมองไปที่ใต้เท้า
ซวง “ตอนนี้เจ้าเอาหินให้ข้าได้รึยัง? เจ้าสบายใจได้ ข้าไม่ได้อยากได้
หินมาฟรี ๆ เจ้าอยากได้อะไรก็จงพูดมา หากทำได้ข้าก็ไม่รังเกียจที่
จะตอบแทน หากต้องการบางสิ่งแต่ไม่คิดจะจ่ายมัน แล้วมันจะต่าง
จากการปล้นตรงไหน ?” จางหยูไม่เคยคิดหวังพึ่งความแข็งแกร่งใน
การบังคับผู้อื่น
เมื่อพูดจบจางหยูก็หัวเราะออกมา
ตอนนี้จิตใจของใต้เท้าซวงหวั่นไหวเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่ได้คิด
จริงจังกับคำพูดของจางหยู “ท่านจางต้องการหินมากแค่ไหน โลกจิต
วิญญาณจะพยายามอย่างที่สุดเพื่อหาหินให้เพียงพอที่ท่านต้องการ
“เมื่อเขาพูดจบเขาก็รู้สึกอายขึ้นมา เขากลัวว่าจางหยูจะต้องการหิน
ทั้งหมดในโลกนี้ หินที่พวกเขาเก็บไว้ในคลังก็อาจจะไม่เพียงพอ ใน
ความเห็นของเขาแล้วเมื่อยอดฝีมืออย่างจางหยูมาถึงที่ งั้นอีกฝ่ายคง
ต้องการหินนั่นไม่ใช่น้อย
บางทีหินร้อยล้านก้อนก็คงไม่เพียงพอกับความต้องการของจางหยู !
ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกแย่กับจางหยูขึ้นมา “ทำไมท่านไม่ติดตราผู้
ควบคุมกัน หากรู้ว่าท่านแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ข้าจะปล่อยให้ตัวเอง
โดนดูถูกเช่นนี้ได้ยังไง ?”
ไม่ใช่ว่านี่เป็นการรังแกคนอื่นรึไงที่ผู้ควบคุมแสร้งเป็นผู้สร้างทั่วไป?
มันน่าสนุกตรงไหนกัน ?
“ร้อยล้านก้อน เจ้ามีพอรึไม่ ?” จางหยูคิดก่อนจะถามขึ้นมา
100 ล้านก้อนนี้ไม่ใช่ตัวเลขที่จางหยูเดาขึ้น เขาคิดมาแล้ว ผลโกลาหล
หนึ่งผลราคาเริ่มต้นอย่างน้อย 10,000 หินแห่งการสร้าง สำนักคังเฉียง
มีคนหลายพันคน มันต้องใช้ผลโกลาหลจำนวนมาก หิน 100 ล้าน
ก้อนจึงจำเป็นอย่างมาก หากมีหินแห่งการสร้าง 100 ล้านก้อนก็จะได้
ผลโกลาหลมาอย่างน้อยพันผล มันอาจจะเพียงพอกับความต้องการ
ของสำนักคังเฉียงในระยะแรก
ในทางกลับกันเขาก็ไม่อยากกดดันอีกฝ่ายเกินไป เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมี
หินมากแค่ไหน หากเขาต้องการมากเกินไป งั้นในโลกนี้คงมีหินไม่
พอและยังฟังดูไม่เข้าท่าอีกด้วย
เมื่อได้ยินคำพูดของจางหยู ใต้เท้าซวงก็ถอนหายใจออกมาด้วยความ
โล่งอกแต่เขาก็ยังปวดใจอย่างมาก
แม้ว่าหินหยาบพวกนี้จะไม่ได้มีค่าอะไรมากแต่เมื่อมันมากถึง 100
ล้านก้อนก็สามารถนำไปใช้แลกกับหินแห่งการสร้างได้เป็นจำนวน
มาก !
หิน 100 ล้านก้อน !
มันต้องใช้เวลากี่ปีกว่าที่โลกจิตวิญญาณจะสร้างหินมากมายแบบนั้น
ขึ้นมาได้ !
แม้ว่าจะปวดใจแต่ใต้เท้าซวงก็ไม่กล้าปฏิเสธจางหยู “ท่านจางสบาย
ใจได้ ข้าจะให้คนไปขุดหาหินมาเพิ่มและหยุดการแลกเปลี่ยนหินกับ
กองกำลังอื่น ๆ ภายใน 1 เดือนข้าจะหาหินให้ท่าน 100 ล้านก้อน ไม่
ขาดไม่เกิน”
หินในคลังแน่นอนว่ามีไม่พอ พวกเขาต้องเพิ่มกำลังการขุดและ
ร่วมมือกับกองกำลังอื่น ๆ เพื่อหาหินให้ครบ 100 ล้านก้อน
จางหยูพยักหน้าและพูดขึ้น “ดี ข้าจะรออีก 1 เดือน นอกจากนี้เจ้าก็
บอกมาว่าเจ้าต้องการอะไร”
ใต้เท้าซวงยังไม่ทันได้เปิดปากพูด จางหยูก็พูดขึ้นต่อ “ข้าบอกก่อน
ว่าอย่าขอหินแห่งการสร้าง หากเป็นเรื่องอื่นก็บอกมาได้เลย”
หากเป็นหินแห่งการสร้าง งั้นเขาคงไม่มาขอหินจากใต้เท้าซวงแบบนี้
“ได้รับใช้ท่านจางก็ถือว่าเป็นเกียรติต่อเราแล้ว ข้าจะกล้าขออะไรได้
อย่างไร” ใต้เท้าซวงโค้งให้ด้วยท่าทีเคารพ
เขาเองก็อยากจะขอแต่สิ่งที่เขาอยากจะขอนั้นต้องใช้ความกล้าเพื่อ
จะพูดมันออกมา
การขอเรื่องนี้กับคนที่เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 นั้นไม่ใช่ว่าเท่ากับ
หาที่ตายรึไง ?
เขามีปัญหาที่แก้ไม่ตกอยู่แล้ว หากหาเรื่องคนที่เหนือกว่าผู้ควบคุม
ขั้นที่ 3 อีก งั้นเขาคงได้แต่รอความตาย
“เจ้าคิดว่าข้าเสแสร้งทำตัวสุภาพรึไงกัน ?” จางหยูไม่รู้ว่าจะหัวเราะรึ
ร้องไห้ดี เขาเข้าใจความคิดของอีกฝ่าย แต่เขาไม่ได้มีนิสัยเอาเปรียบ
คนอื่น เขากับโลกจิตวิญญาณไม่ได้เกี่ยวข้องกัน เป็นธรรมดาที่ไม่
อาจจะบังคับเอาหินจากพวกนี้มาฟรี ๆ ได้ “บอกมาว่าเจ้าต้องการอะไร
หากข้าทำได้ ข้าก็จะไม่ปฏิเสธ”
ใต้เท้าซวงใจสั่นแต่สุดท้ายเขาก็ไม่มีความกล้าพอจะพูดออกมา
เขายังคงก้มหน้าและพูดขึ้น “ท่านจางเป็นผู้สูงส่ง โลกจิตวิญญาณ
ของเราไม่มีอะไรต้องรบกวนท่านจางหรอก”
จางหยูมองไปที่ใต้เท้าซวง ชายคนนี้ระวังตัวเกินไป !
“ได้ เมื่อเจ้าพูดเช่นนั้น ข้าก็จะสนใจอะไร “จางหยูเปลี่ยนเรื่องทันที
“ใช่สิ ได้ยินมาว่าโลกจิตวิญญาณของเจ้าเริ่มตามหาหินแห่งการสร้าง
แม้แต่สหายของข้าก็ยังโดนปล้นไปด้วย บอกได้รึไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น
? ทำไมเจ้าถึงต้องการหินแห่งการสร้างขนาดนั้น ?”
ใต้เท้าซวงได้สติกลับมา เมื่อได้ยินคำพูดของจางหยู เขาก็เหงื่อตกทันที
สหายรึ ?
ในโลกนี้มีสหายของจางหยูด้วยรึ?
งั้นการที่จางหยูไม่เปิดเผยตัวตนและจงใจปั่นหัวเขาก็เพื่อสั่งสอนที่
เขาปล้นเงินจากสหายของจางหยูงั้นรึ ?
“ท่านจาง ยกโทษให้กับความผิดของข้าด้วย ข้าไม่รู้ว่าสหายของท่าน
เป็นใคร แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ท่านไม่พอใจ” ใต้เท้าซวงปาดเหงื่อ
แล้วขอโทษออกมา
“ข้าสนใจเรื่องที่เจ้าต้องการหินแห่งการสร้างต่างหาก ?” จางหยูแสดง
ท่าทีสนใจออกมา
“ไม่ใช่ว่าเจ้าสนใจหินแห่งการสร้างรึไง ?”
ตอนนี้ใต้เท้าซวงรู้สึกแล้วว่าเขาตกที่นั่งลำบาก
เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะกัดฟันแน่นแล้วตอบตามจริง “ท่านจาง
ไม่นานมานี้โลกของเราต้องการหินแห่งการสร้างเป็นจำนวนมาก
เพราะลูกของข้าที่อยู่ภายนอกมีปัญหา อีกฝ่ายบอกให้เราเอาหินแห่ง
การสร้างไปแลกกับตัวเขา เราจึงได้แต่หาหินแห่งการสร้างให้ได้
มากที่สุดเพื่อไปแลกตัวเขากลับมา”
“ไม่แปลกใจเลย” จางหยูกระจ่างทันที แต่มันมีสิ่งที่น่าสนใจกว่านั้น
เขาได้ถามขึ้นมา “ลูกของเจ้าได้สร้างปัญหาอะไรกัน?”
ใต้เท้าซวงแสดงท่าทีอับอายออกมา ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ยากที่จะพูดได้