มุกดาและนีรชามองโธรณี รอดูว่าเธอจะปล่อยข่าวระเบิดระเบ้อขนาดไหน
โธรณีดื่มน้ำ มองสีหน้าของมุกดาและแม่ตัวเอง เฮ่ะๆ ในที่สุดก็เรียกร้องความสนใจจากพวกเธอได้
“แกพูดสิ” นีรชาเป็นคนใจร้อน เห็นโธรณีไม่ยอมพูดสักทีเธอร้อนใจขึ้นมา พอเธอร้อนใจ โธรณีก็หาความสุขของตัวเองได้
“หืม อย่าใจร้อนนักสิ หนูขอดื่มน้ำให้ชุ่มคอก่อน” โธรณีดื่มน้ำอีกอึก
“คืออย่างนี้ วันนี้บุญเยี่ยมกรุ๊ปล้มละลายในเวลาอันรวดเร็วใช่มั้ย ใช้เวลาไปแค่ชั่วโมงเดียว ล้มละลายไปอย่างสิ้นเชิง สักเศษก็ไม่เหลือ มีคนจำนวนมากคิดว่าพวกเราตระกูลสุวรรณเลิศเป็นคนทำ ที่พระนครตระกูลสุวรรณเลิศสามารถทำแบบนี้ได้ แต่ตระกูลสุวรรณเลิศไม่มีเหตุผลอะไรต้องทำนี่ วรรณวิมลเป็นสะใภ้ตระกูลสุวรรณเลิศไม่ใช่หรือ? เพราะฉะนั้นไม่ใช่ฝีมือตระกูลสุวรรณเลิศแน่ๆ จากนั้นทุกคนจึงคาดเดากันไป ทั้งพระนครมีแค่ไม่กี่ตระกูลที่มีความสามารถขนาดนี้ ไม่มีทางเป็นตระกูลยืนนานเหมือนกัน ตระกูลบุญเยี่ยมและตระกูลยืนนานมีความสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาด เพราะฉะนั้นไม่ใช่ แล้วสรุปตระกูลไหนกันนะ” โธรณีพูดมาถึงตรงนี้ดื่มน้ำอีกอึก เธอหิวน้ำจริงๆ
“ตระกูลไหนล่ะ” นีรชากำลังฟังอย่างออกรส โธรณีดันไม่พูดต่อ
“คุณโจนส์” โธรณีพูดอย่างมีเลศนัย
“คุณโจนส์? เป็นไปไม่ได้ เขานั่งเฝ้ามุกที่อยู่ที่นี่ตลอด ไม่เคยออกไปไหนเลย พวกเขาสองสามีภรรยาไม่ได้ไปไหนเลยนะ” นีรชาไม่เชื่อเลยสักนิด จะเป็นไปได้ยังไงกัน นั่งอยู่ตรงนี้ไม่ทำอะไรเลย ตระกูลบุญเยี่ยมก็ล้มละลายซะแล้ว จะเก่งกาจขนาดนั้นได้ยังไงกัน
“จริงๆนะคะ ตอนหนูได้ยินข่าวนี้ตั้งใจออกไปสืบข่าวเลยนะ หนูยัดเงินให้คนคนหนึ่งด้วย เขาพูดกับปากเขาเลยว่าคนที่กดราคาหุ้นก็คือคนจากโจนส์กรุ๊ป” โธรณีเห็นแม่ไม่เชื่อ ร้อนใจขึ้นมาจริงๆ จึงสารภาพหลักฐานทุกอย่างออกมาหมด
นีรชากับมุกดามองหน้ากัน คุณโจนส์นี่ไม่ควรไปมีเรื่องด้วยจริงๆ วันนี้วรรณวิมลไปล่วงเกินคุณโจนส์เข้าถึงได้นำภัยมาหาทั้งตระกูล ดูท่าแล้ววันหน้าเลี่ยงเขาหน่อยดีกว่า
“พวกเราเชื่อ ที่พระนครแห่งนี้นอกจากพวกเราและตระกูลยืนนาน ก็มีแต่โจนส์กรุ๊ปนี่แหละ” นีรชาพยักหน้า เธอเชื่อข่าวนี้จริงๆ
“แม่ แต่หนูรู้สึกว่าคุณโจนส์และคุณนายโจนส์เป็นคนมีเหตุมีผล เรื่องวันนี้ถ้าเป็นคนไร้เหตุผลต้องพุ่งเข้ามาตบหนูแน่ๆ แต่คุณนายโจนส์ไม่ได้ทำแบบนั้น กลับมาดูหนูก่อนว่าเป็นยังไงบ้าง” มุกดาก็รู้สึกว่าสามีภรรยาโจนส์แปลกคนมาก เห็นชัดๆว่าเป็นคนทำดีกับคนอื่นขนาดนั้น กลับทำเรื่องโหดร้ายขนาดนี้ออกมาได้
“เรื่องนี้แม่ก็ไม่เข้าใจ ช่างเขาเถอะ ตระกูลบุญเยี่ยมจะเป็นตายร้ายดียังไงไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับเรา พวกเราเอาตัวเองให้รอดก็พอแล้ว ไม่ต้องไปกังวลเรื่องอื่นให้มากนัก” นีรชาเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่น
หญิงสาวทั้งสามคนกลับไปที่บ้าน ปู่ปรัณพักผ่อนไปแล้ว เนื่องจากนีรชาปิดข่าวเงียบ เขาจึงไม่รู้ว่าที่บ้านเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
หลังจากวรรณวิมลกลับมาแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองแต่งงานกับคนไม่เอาไหนชัดๆ โมโหอยู่เต็มอก อีกหน่อยคงไม่อาจเชิดหน้าชูตาต่อหน้าพวกคุณนายไฮโซได้อีก
บ้านแม่ตัวเองล้มละลายไปแล้ว แต่ตระกูลสุวรรณเลิศกลับยืนหัวเราะ ไม่มีใครยื่นมือเข้ามาช่วย เกิดอะไรขึ้นกับตระกูลบุญเยี่ยม? หรือว่าคุณโจนส์เป็นคนทำ แต่เขาเฝ้ามุกดาอยู่ตลอดเลยนะ ไม่ได้ออกไปไหนเลย
แปลกจริงๆ ใครกันแน่ที่เป็นคนกำจัดบุญเยี่ยมกรุ๊ป
ธีร์ธวัชออกไปข้างนอก เหลือเพียงวรรณวิมลคนเดียวในบ้าน เธอนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกคนเดียว
พอเห็นหญิงสาวทั้งสามเข้าบ้านมาพร้อมหัวเราะคิกคัก เธอก็รู้สึกทิ่มแทงตาตัวเองมาก เธอไม่มีความสุข พวกนั้นมีสิทธิ์มีความสุขได้ยังไงกัน
“แม่ กลับมากันแล้วหรือคะ” วรรณวิมลข่มความโกรธของตัวเองไว้ ทักทายนีรชา
“อื้ม” นีรชาแค่นเสียงผ่านจมูก วรรณวิมลนี่หน้าด้านจริงๆ ยังมีหน้านั่งอยู่ในห้องรับแขกอีก
“หนูไปเทน้ำให้นะคะ” วรรณวิมลลุกขึ้นไปเทน้ำให้ทั้งสามคนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เธอได้รับการกระทบกระเทือนอะไรรึเปล่า แต่งเข้ามาในตระกูลสุวรรณเลิศได้สองปีแล้ว ฉันยังไม่เคยได้ดื่มน้ำที่เธอเป็นคนเทเลย” โธรณีพูดอย่างไม่คาดคิด
“คงใช่ ไปเถอะ เธอเทน้ำให้เรา เราจะไม่กินก็ไม่ได้” นีรชานั่งลงที่โซฟา และเรียกให้เด็กสองคนนั่ง
“แม่ หนูไม่กล้ากินหรอก มุก เธอกล้ากินด้วยหรือ? วันนี้เธอเพิ่งหลงกลหล่อนนะ” โธรณีไม่ยอมนั่ง เธอลากมุกดาจะไปจากตรงนั้น
“จริงด้วย ฉันก็ไม่ดื่มแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นลำบากแน่” นีรชานึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้แล้วผุดลุกขึ้นทันที ทั้งสามกลับเข้าไปในห้องนอนมุกดา
ตอนที่วรรณวิมลยกน้ำสามแก้วออกมาก็เห็นว่าในห้องรับแขกไม่มีใครเหลือสักคน คนพวกนี้ไม่เห็นตัวเองอยู่ในสายตาขึ้นเรื่อยๆแล้วสินะ เป็นเพราะตระกูลบุญเยี่ยมล้มละลาย พวกเขาถึงปฏิบัติกับตัวเองแบบนี้
วรรณวิมลโยนน้ำทิ้งลงพรม และกลับเข้าห้องตัวเองเหมือนกัน
ชลธีกลับมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย เขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านแล้ว และรู้ว่าที่ตระกูลบุญเยี่ยมล้มละลายเป็นฝีมือของคุณโจนส์ เขาคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ถ้าเขาโดนคนอื่นใส่ร้าย บ้านของคนคนนั้นก็คงเป็นแบบนี้เหมือนกัน
ชลธีกลับรู้สึกว่าคุณโจนส์เป็นลูกผู้ชาย คิดเหมือนตัวเอง
แต่ที่เขากลับมาครั้งนี้ได้นำข่าวที่ไม่ดีมา
“ชล แกกลับมาสักที เมียแกได้รับความอยุติธรรมมา แกต้องปลอบโยนเธอดีๆล่ะ” นีรชาเห็นลูกชายตัวเองกลับมา สีหน้าสดใสขึ้นเยอะ
“อื้ม ผมรู้ ผมเอาของขวัญมาให้ทุกคนด้วย” ชลธียิ้ม สั่งให้ลูกน้องแจกจ่ายของขวัญให้ทุกคน
“ทำไมมุกถึงไม่ได้ล่ะ?” โธรณีที่กระโดกกระเดกไม่สนอะไรกลับรู้ทันว่ามุกดาไม่ได้ของขวัญ
“มี เดี๋ยวฉันกลับไปค่อยให้เธอ” ชลธีพูดยิ้มๆ
นีรชาพบว่าตั้งแต่ลูกชายตัวเองแต่งงานกับมุกดา ใบหน้าเย็นเยียบดั่งภูเขาน้ำแข็งนั่นมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บ่อยๆ
“เป็นความลับด้วยหรือ” โธรณีพูดอย่างไม่พอใจ
“แม่ ผมมีเรื่องจะบอกพวกแม่ด้วย ซึ่งก็คือย่าใกล้จะหายป่วยแล้ว พ่อจะรับเธอกลับมา พ่อให้แม่เตรียมห้องให้พร้อม” ชลธีบอกกับนีรชา
ย่านิ่มเป็นคนประหลาดมาก เธอแยกตัวไปอยู่กับลูกสะใภ้ของเธออีกที่ ชุติภาสจะรับเธอมาอยู่ด้วยหลายครั้ง แต่เป็นตายร้ายดียังไงเธอก็ไม่ยอมมา ตัวเธอและปู่ปรัณแยกกันอยู่มาโดยตลอด
ครั้งนี้จะมาที่บ้านช่างเป็นเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ ทำไมเธอถึงคิดตกนะ
