ฮินาตะ ต้องเผชิญกับการจ้องมองที่ก้าวร้าวเหล่านี้ เธอต้องการออกไปจากที่แห่งนี้ แต่วันนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอ 100%
“ท่านผู้อาวุโส เราไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่เราทำเพื่อประโยชน์ของทั้งตระกูล!”
ฮิวงะ ฮิซาชิ นั่งอยู่ด้านหน้าและจ้องไปที่ ฮินาตะ และปู่ของเธออย่างรุนแรง สำหรับเขา แน่นอนว่านี่เป็นโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเขาและเขาก็ไม่พร้อมที่จะปล่อยมันไป
แม้ว่าเขาและ เนจิ จะถูกผนึกด้วย ผนึกปักษาในกรง แล้วก็ตาม แต่เมื่อเขาได้รับหน้าที่ดูแลตระกูล อย่างน้อยเขาก็จะสามารถป้องกันไม่ให้หลานชายของเขาต้องเผชิญชะตากรรมเดียวกันกับเขาได้!
ไม่เพียงแค่เพื่อตัวเขาเองเท่านั้น แต่ยังรวมถึง เนจิ ลูกชายของเขาด้วย แม้ว่า เนจิ จะยังเป็นเด็ก แต่เขาก็ไม่มีโอกาสใด ๆ นอกจากต้องยอมโดนผนึก
ความคิดในตอนแรกของปู่ของ ฮินาตะ ก็คือเขาจะแต่งตั้งตัวเองเป็นผู้นำตระกูลชั่วคราวและรอจนกว่า ฮินาตะ จะแข็งแกร่งขึ้นและเมื่อถึงเวลาเขาก็จะสละตำแหน่งให้ ฮินาตะ เป็นผู้สืบทอดตระกูลโดยตรงจากเขาต่อ
แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนในตระกูลคนอื่น ๆ ไม่เห็นด้วย!
ตอนนี้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังคงสนับสนุน ฮินาตะ อยู่ และแม้ว่าเขาจะควบคุมผนึกได้ แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่เขาจะฆ่าคนที่ไม่เห็นด้วย
บรรดาสมาชิกตระกูลสาขามองเห็นความหวังของพวกเขาที่จะกำจัดชะตากรรมนี้โดยการกำจัด ฮินาตะ ออกจากบทบาท
“ถ้าท่านสนใจตระกูลจริง ๆ ท่านก็ควรปกป้องตระกูลของท่าน ไม่ใช่แสวงหาอำนาจ! แค๊ก! แค๊ก!”
ความสิ้นหวังปรากฏชัดในการแสดงออกของปู่ของ ฮินาตะ
“แล้วท่านคิดว่าตอนนี้ ท่านฮินาตะ สามารถดูแลตระกูลได้จริงเหรอ?!”
“ไม่ว่า เจ้าหญิงฮินาตะ จะเป็นเด็กกำพร้า หรือไม่ว่าเธอจะอายุน้อยแค่ไหน เธอก็สามารถเป็นผู้นำตระกูลได้…ท่านคิดแบบนี้จริง ๆ เหรอ?”
สมาชิกตระกูลสาขาคนหนึ่งตะโกนใส่คุณปู่ของ ฮินาตะ
ในขณะนั้น ฮินาตะ รู้สึกหวาดกลัวมากและเธอก็ได้แต่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังปู่ของเธออย่างทำอะไรไม่ได้ เมื่อเห็นภาพนี้ ปู่ของเธอก็โกรธและพูดกลับไปว่า “ท่านจะตัดสินความสามารถจากเด็กที่อายุแค่ 5 ขวบได้ยังไง เธอยังเด็ก ท่านคิดจะให้เธอทำอะไร สู้กับผู้ชายตัวโตอย่างท่านงั้นเหรอ?”
“ถูกต้องแล้ว ท่านฮินาตะ เป็นแค่เด็กอายุ 5 ขาบ หากเธอจะสามารถสืบทอดตระกูลได้ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 10 ปีนับจากนี้ แล้วท่านผู้อาวุโสจะทำยังไงกับ 1 ทศวรรษข้างหน้านี้กันล่ะ?”
สมาชิกตระกูลสาขาดูเหมือนจะเจอจุดที่เป็นประเด็นของเรื่องนี้และใช้มันกดดันตระกูลหลัก ตระกูลสาขาทุกคนรู้ดีว่าในเวลานี้พวกเขาจะต้องไม่แตกแยกและชี้ประเด็นไปในทางเดียวกัน
เมื่อมองเห็นสายตากดดันที่ทุกคนมองมาที่เขา ปู่ของ ฮินาตะ จึงต้องการที่จะระบายความโกรธออกไปและใช้ผนึกเพื่อทำให้พวกเขาต้องกลิ้งไปบนพื้นเพราะความเจ็บปวด แต่สิ่งนี้จะแก้ปัญหาอะไรได้และเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด
สักพักหนึ่งทั้ง 2 ฝ่ายก็โต้เถียงกัน
แต่อย่างไรก็ตามความจริงที่ว่า ฮินาตะ ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังปู่ของเธอตลอดเวลา นั้นก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธออ่อนแอแค่ไหน
“เอาล่ะ ทำไมเราไม่ปล่อยให้ ท่านฮินาตะ เลือกเองล่ะ?”
คำพูดเพียงไม่กี่คำของ ฮิวงะ ฮิซาชิ ทำให้ทั้งห้องเงียบลงทันที
แววตาของเขาดูเฉียบคมจริง ๆ เขาดูมั่นใจมากราวกับว่าเขารู้คำตอบของ ฮินาตะ อยู่แล้ว
“หมายความว่ายังไง?”
ปู่ของ ฮินาตะ ตอบกลับด้วยน้ำเสียงทุ้มและน้ำเสียงของเขาก็ดูระแวงเป็นอย่างมาก
ฮิซาชิ มองตรงไปที่ ฮินาตะ และพูดว่า “ท่านฮินาตะ ถ้าท่านอยากสืบทอดตระกูลต่อ ท่านก็ต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน แต่ถ้าท่านไม่อยาก…ท่านก็ออกจากห้องนี้ไปก่อนก็ได้”
“แบบนี้แล้วท่านอยากจะอยู่หรือจะไปล่ะ?”
ฮิซาชิ พูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลทำให้ ฮินาตะ กลัวน้อยลง
เธอมองลงมาและพูดอย่างอ่อนแรง “หนู…หนูจะออกไปค่ะ…”
“ฮินาตะ!”
เมื่อปู่ของ ฮินาตะ ได้ยินคำตอบของเธอ เขาก็จ้องมองเธอและเธอก็เริ่มร้องไห้ทันที
ในอีกด้านหนึ่ง ฮิซาชิ และคนอื่น ๆ พากันแสยะยิ้มและพูดว่า “ท่านผู้อาวุโส นี่เป็นการตัดสินใจของเธอ”
“เจ้า…เจ้า…แค๊ก! แค๊ก!”
ปู่ของ ฮินาตะ โกรธมากจนไอออกมาอย่างรุนแรง
ตระกูลสาขาทุกคนที่อยู่ในห้องยิ้มราวกับว่าพวกเขาบรรลุเป้าหมายแล้ว ในขณะที่ ฮินาตะ กำลังงอตัวลงคุกเข่าโดยที่ไม่รู้จะทำอย่างไร
แต่ในขณะนั้นน้ำเสียงนุ่ม ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหูของเธอ
“ถ้าเธออยากออกก็ออกไป ไม่ต้องกลัว”
เสียงนี้ทำให้ความกลัวของ ฮินาตะ จางหายไปอย่างอธิบายไม่ถูก โดยเฉพาะประโยคที่ว่า ‘อย่ากลัว’ มันให้ความรู้สึกคุ้นเคยราวกับว่าเธอเคยได้ยินมาก่อน
เธออดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองและเธอก็เห็นชายวัยรุ่นผิวขาวมานานนั่งอยู่ข้างหลังเธอ เขาไม่ใช่คนของ ตระกูลฮิวงะ และไม่มีใครรู้ว่าเขาเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร
แม้แต่รูปร่างหน้าตาของเขา ฮินาตะ ก็รู้สึกคุ้นเคย และเธอก็ตะโกนออกมาโดยไม่ทันรู้ตัว “ลุง…ลุงไนโตะ?!”
ตอนที่ ไนโตะ ช่วยเธอครั้งที่แล้ว เธอไม่รู้จักชื่อของเขา แต่ความประทับใจที่เขาทิ้งไว้ในใจเธอนั้นลึกล้ำเกินไป ทำให้เธอถามชื่อของเขาจากพ่อของเธอ แต่เมื่อใดก็ตามที่พ่อของเธอเอ่ยชื่อเขา พ่อของเธอก็เตือนเธอให้เคารพเขาและต้องไม่ทำให้เขาขุ่นเคือง
ความเงียบเข้าควบคุมห้องนี้ไว้ทันที คนที่อยู่ด้านหลัง ฮินาตะ คือ ไนโตะ จริง ๆ
อย่างไรก็ตามในตอนนี้การแสดงออกของ ไนโตะ ก็ดูแข็งกระด้างเล็กน้อยและริมฝีปากของเขาก็กระตุกอย่างช่วยไม่ได้
ลุง…? นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกเรียกแบบนี้!
เขาไม่คิดว่าจู่ ๆ เขาจะกลายเป็นลุง นี่หมายความว่าครั้งต่อไปที่เขาเห็นเธอ เขาจะต้องยิ้มให้เธอใช่หรือเปล่า?
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของ ไนโตะ ทำให้สมาชิกทุกคนของ ตระกูลฮิวงะ ตกใจ
ไม่มีใครสังเกตเห็นการมาถึงของเขา ดูเหมือนว่าจู่ ๆ เขาก็ปรากฏตัวออกมาจากอากาศที่ว่างเปล่า!
เรากำลังพูดถึงตระกูลที่ทรงพลังและเชี่ยวชาญวิชานินจาสายตรวจจับมากที่สุดด้วย เนตรสีขาว ที่ทรงพลังของพวกเขา แล้วจะไม่ให้พวกเขาตกใจได้อย่างไร?
พวกเขาบางคนที่นั่งอยู่ใกล้กับ ฮินาตะ เกือบจะพุ่งเข้าไปโจมตี ไนโตะ
อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะลุกขึ้นยืน แรงกดดันที่น่ากลัวก็ตกมาที่พวกเขา ทันทีที่พวกเขายืนขึ้นได้ครึ่งตัวพวกเขาก็โดนแรงกดดันทันทีและทำให้พวกเขาต้องทรุดตัวลงนั่งกับพื้นเหมือนเดิม
ทุกคนต่างตกใจ
รูปร่างของ ไนโตะ ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก แค่ผมของเขายาวขึ้นและเปลี่ยนจากสีเงินเป็นสีขาวเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีในการจดจำตัวตนของเขาและมองเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
เป็นเขานั่นเอง!
แต่ทำไมเขาถึงมาที่นี่?!
