ด้านนอกของ หมู่บ้านอาเมะ
ผู้ที่ฆ่า ฮันโซ และ เพน นั้นก็คือ ไนโตะ , คุชินะ , ยาฮิโกะ และ โคนัน ทั้ง 4 คน กำลังเดินมุ่งหน้าตรงไปยัง หมู่บ้านอาเมะ
สภาพอากาศใน หมู่บ้านอาเมะ มีฝนตกลงมามากกว่าหมู่บ้านอื่น ๆ ใน แคว้นแห่งฝน
ในช่วงมหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 ไนโตะ ได้ทำภารกิจมากมายใน หมู่บ้านอาเมะ ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างคุ้นเคยกับหมู่บ้านแห่งนี้
โคนัน และ ยาฮิโกะ ก็ด้วยเช่นกัน
คนเดียวที่ดูแปลกใจกับสถานที่แห่งนี้ก็คือ คุชินะ เธอมองดูตึกรามบ้านช่องด้วยความประหลาดใจ
นี่นะเหรอ หมู่บ้านอาเมะ? สภาพแวดล้อมชั่งแตกต่างจาก โคโนฮะ จริง ๆ รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันนะเนี่ย”
“หมู่บ้านนี้เป็นที่รวมตัวของนินจาทั้งหมดใน แคว้นแห่งฝน และเป็นจุดศูนย์กลางของแคว้นแห่งนี้” ไนโตะ เล่าให้เธอฟัง
ไนโตะ มองไปที่ คุชินะ แล้วถามเธอว่า “มันแปลกใช่ไหมละ ถ้าหมู่บ้านอาเมะ สำคัญขนาดนั้น มันก็ควรเป็นสถานที่ที่อยู่ลึกที่สุดใน แคว้นแห่งฝน ใช่ไหมละ?”
“อือ”
คุชินะ พยักหน้า พื้นที่เกือบทั้งหมดถูกล้อมรอบไปด้วยน้ำจนเหมือนกับหมู่บ้านนี้เป็นเกาะที่อยู่กลางทะเล
ในระหว่างที่ทั้ง 4 กำลังเดินอยู่ในหมู่บ้าน ยาฮิโกะ ก็ถาม ไนโตะ ขึ้นมาว่า “ครู ไนโตะ เราควรทำยังไงต่อไปดี เราควรบอกผู้อาวุโสของหมู่บ้านก่อนหรือเปล่า?”
ไนโตะ ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็น นายแค่ตามฉันมาก็พอ”
หมู่บ้านอาเมะ เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ และมันแตกต่างจากหมู่บ้านใหญ่ทั้ง 5 อย่างเช่น หมู่บ้านโคโนฮะ และ หมู่บ้านซึนะ เป็นอย่างมาก และ หมู่บ้านอาเมะ แห่งนี้ก็ไม่มี คาเงะ
แม้แต่ ฮันโซ ก็เป็นได้แค่ผู้นำเท่านั้น และตำแหน่งของเขาก็ไม่ใช่ อาเมะคาเงะ
ฮันโซ เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้าน ดังนั้นชาวบ้านในหมู่บ้านจึงนับถือเขาเป็นผู้นำอย่างแท้จริง
ที่หมู่บ้านแห่งนี้ไม่มีคนอย่าง ดันโซ หรือ ซาคุโมะ ไม่มี ตระกูลเซนจู หรือ ตระกูลอุจิฮะ พวกเขาไม่มีแม้แต่ผู้อาวุโสที่แท้จริง…ในหมู่บ้านแห่งนี้ ฮันโซ เป็นเหมือนจักรพรรดิของพวกเขาและพวกเขาก็ไม่เคยสงสัยในการตัดสินใจของเขา
พูดง่าย ๆ ก็คือ ฮันโซ เป็นทั้งหมดของ หมู่บ้านอาเมะ!
“จะเดินไปทั้ง ๆ แบบนี้เลยเหรอ?!”
ยาฮิโกะ ตกใจเล็กน้อยก่อนที่เขาจะนึกขึ้นได้และยิ้มออกมา
สำหรับคนอย่าง ไนโตะ ทำไมเขาจะต้องกลัวใครด้วยละ?!
วินาทีต่อมา ไนโตะ และคนอื่น ๆ ก็เดินตรงไปที่กลางหมู่บ้าน
ตลอดทางที่พวกเขาเดินไป ไนโตะ บอกให้คนอื่น ๆ ไม่ต้องลบร่องรอยของพวกเขา และในไม่ช้ามันก็ลาก นินจาอาเมะ จำนวนมากมาหาพวกเขา
ฟึ๊บ! ฟึ๊บ!!
แล้วจู่ ๆ นินจาอาเมะ ก็พุ่งลงมาบนถนน และล้อมรอบพวกเขาไว้
“แกเป็นใคร แล้วใครอนุญาตให้แกเข้ามาในหมู่บ้านนี้?!”
หัวหน้าทีม กำลังพูดแต่ทันใดนั้นเขาก็แสดงสีหน้าสับสนออกมา
เขารู้สึกว่าหน้าของ ไนโตะ ดูคุ้นหน้ามาก แต่เขาก็จำไม่ได้
สำหรับ ยาฮิโกะ และ โคนัน เขาก็จำไม่ได้เช่นกัน เพราะเขาเป็นแค่หัวหน้าทีมลาดตระเวนเท่านั้น เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการโจมตี แสงอุษา
“ในที่สุด”
ไนโตะ มองนินจาที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขา จากนั้นเขาก็ส่ายหัวเล็กน้อยในขณะที่ นินจาอาเมะ จำนวนมากกำลังรอบรอบพวกเขาอยู่
ไม่มีชาวบ้านมาคอยมุงดู เพราะเมื่อนินจามีเรื่องกันพวกเขาจะหลีกเลี่ยงการเข้าใกล้ เพราะไม่มีใครอยากถูกฆ่าตาย
“ไปเรียกหัวหน้าของพวกแกมาส่ะ”
ยาฮิโกะ ที่ยืนอยู่ข้าง ไนโตะ หายใจเข้าลึก ๆ แล้วตะโกนใส่พวกเขา
นินจาอาเมะ ที่ได้ยินคำพูดของ ยาฮิโกะ ต่างมองหน้ากันและกันแล้วระเบิดเสียงหัวเราะอออกมา
“แกคิดว่าแกเป็นใครกัน?!”
“แกอยากเห็นผู้นำของเรางั้นเหรอ? แกฝันไปรึป่าว เด็กน้อย?!”
“พวกแกโง่ขนาดที่ทิ้งร่องรอยเอาไว้จนพวกเราสามารถตามแกมาได้ แล้วยังมีหน้ามาอยากเจอผู้นำของเราอีกเหรอ!”
ไม่นานเสียงหัวเราะก็สิ้นสุดลง จากนั้นนินจาเหล่านั้นก็ดึงอาวุธออกมาแล้วชี้ไปทาง ไนโตะ และคนอื่น ๆ
การได้เห็นภาพนี้ทำให้ ยาฮิโกะ ตกใจจนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ ไนโตะ
หากทั้ง 4 บุกเข้ามาใน หมู่บ้านอาเมะ เพื่อทำลาย พวกเขาคงจะเริ่มมันทันที แต่พวกเขามาที่นี่เพื่อจุดประสงค์อื่น พวกเขามาที่นี่เพื่อปกครอง ไม่ได้มาเพื่อฆ่า
หากการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น มันจะจบลงด้วยการตายของ นินจาอาเมะ ที่อยู่ที่นี่ และการนองเลือดจะเกิดขึ้นอย่างไม่จบไม่สิ้นจนกว่า นินจาอาเมะ จะตายทั้งหมด ดังนั้น ไนโตะ จึงต้องหยุดมันก่อนที่มันจะเริ่ม
“ครูไนโตะ ไม่ต้องถึงมือครูหรอก ผมจะจัดการกับพวกเขาเอง”
“ไม่จำเป็นต้องมีการต่อสู้”
ไนโตะ มองไปรอบ ๆ ด้วยใบหน้าที่อ่อนโยน เป็นเรื่องจริงที่เขามาที่นี่เพื่อปกครอง ไม่ใช่เพื่อฆ่า แต่เขาก็คงต้องแสดงพลังของเขาให้เห็นก่อน
และนี่ก็คือโอกาสของเขา
ไม่จำเป็นต้องใช้พลังอะไรมาก เขาแค่คิดเกี่ยวกับมัน
ฟึ๊ม!!
ทันใดนั้นสถานที่ทั้งหมดก็เริ่มสั่นและพลังที่มองไม่เห็นก็โผล่พลุ่งพล่านออกไปทั่วทุกที่ แต่มันก็ข้าม คุชินะ , ยาฮิโกะ และ โคนัน ไป จากนั้นมันก็กระจายไปทั่วทุกทิศทางจนทั่วทั้งหมู่บ้าน!
ทั้ง ยาฮิโกะ และ โคนัน ดูหวาดกลัวมาก ถึงแม้ว่าพลังนั้นจะข้ามตัวพวกเขาไป แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงมัน และถ้ามันปะทะเข้ากับตัวพวกเขา พวกเขาก็คงจะไม่มีทางต่อต้านมันได้อย่างแน่นอน!
นี่คือ…พลังสั่นสะเทือนวิญญาณ!
เมื่อ พลังสั่นสะเทือนวิญญาณ กระจายไปทุกทิศทาง จิตใจของนินจาทุกคนที่อยู่ใกล้กับ ไนโตะ ก็ว่างเปล่าและพวกเขาก็ไม่สามารถคิดอะไรได้อีกต่อไป
ชาวบ้านทั้งหมดต่างรู้สึกได้ถึงพลังที่น่ากลัวของ ไนโตะ และทันใดนั้นชาวบ้านทั้งหมู่บ้านก็เริ่มล้มลงบนพื้นดินและหมดสติไปทีละคน ๆ!
ตุ๊บ! ตุ๊บ!!
แม้แต่ นินจาที่ยืนล้อมรอบ ไนโตะ อยู่และกำลังจะโจมตีเขา ก็ล้มลงกับพื้นเหมือนผัก
มีเพียงหัวหน้าทีมเท่านั้นที่ยังสามารถยืนหยัดและยืนนิ่งอยู่ได้ แม้ว่าเขาจะดูเหมือนไม่เป็นอะไร แต่ใบหน้าของเขาก็แสดงออกถึงความสยองขวัญอย่างอธิบายไม่ได้
และในที่สุดเขาก็จำได้ว่าชายคนนี้คือ ไนโตะ!
