“ใช่ ฉันรู้จักมัน”
ไนโตะ ยิ้มออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ขณะที่เขาปลดผนึกออกมาถือไว้ในมือและมองไปที่ คาเงยาม่า จากนั้นเขากพุ่งเข้าหา คาเงยาม่า
คาเงยาม่า ดูสับสน แต่เขาก็รู้ว่า ไม่ว่าเขาจะทำยังไง เขาก็ไม่สามารถเอาชนะ ไนโตะ ได้
ทันใดนั้น คาเงยาม่า ก็ล้มลงบนพื้นอีกครั้ง!
“คุณเหลือตาข้างซ้ายอีกข้างนึงนิ คุณจะยอมเสียสละมันไหมละ?”
ไนโตะ ดึงดาบของเขาออกจากร่างของ คาเงยาม่า ที่กองอยู่บนพื้น และแน่ใจว่าร่างนี้จะหายไปอีกครั้ง
แต่คราวนี้ร่างของ คาเงยาม่า กลับไม่มาปรากฏตัวต่อหน้า ไนโตะ
“อะไร?”
ไนโตะ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เริ่มมองหา คาเงยาม่า ด้วยสัมผัสพิเศษ และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่า ซารุโทบิ กำลังพุ่งตรงใกล้เข้ามาที่นี่อย่างรวดเร็ว
ไนโตะ ยังคงมองหา คาเงยาม่า ต่อไป และในที่สุดเขาก็หาเจอ
คาเงยาม่า ซ่อนตัวอยู่ในห้องลับที่อยู่ในตัวอาคารสำนักงานกองกำลังตำรวจโคโนฮะ และเขาก็กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่!
“คุณอยากเล่นต่ออีกเหรอ?”
ไนโตะ ขยับมือของเขาและฟันดาบออกไป
ฟั๊บ!!
การเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายนี้ ทำให้เกิดเป็น คลื่นสั่นสะเทือน และส่งมันให้พุ่งตรงไปในอากาศ
ทันใดนั้น ทั้งห้องก็ถูกตัดออกเป็น 2 ส่วน และ ไนโตะ ก็ไปปรากฏตัวอยู่ต่อหน้า คาเงยาม่า
คลื่นสั่นสะเทือน ยังไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น แต่มันยังพุ่งตรงไปหา คาเงยาม่า ต่อไป
คาเงยาม่า โยนสิ่งที่อยู่ในมือของเขาลงพื้นทันที และพยายามหลบการโจมตี แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็หลบมันไม่พ้น
คลื่นสั่นสะเทือน ปะทะเข้าที่ไหล่ของ คาเงยาม่า จนไหล่ของเขาขาด และเลือดก็กระเด็นลงเต็มพื้น
อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ก็ไม่สำคัญ เพราะสิ่งที่ดูแปลกก็คือ ดวงตาของ คาเงยาม่า เต็มไปด้วยเลือด และดวงตาทั้งคู่ของเขาก็ไม่ได้บอด แต่มันคือ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา !
“ช่างเจ็บปวด…”
คาเงยาม่า ดูเหมือนจะไม่สนใจแขนที่เขาเสียไป เขากัดฟันแน่นและพร้อมสำหรับการปะทะครั้งต่อไป แต่ดวงตาของเขาก็ดูพร่ามัว เห็นได้ชัดว่า เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา คู่นี้กำลังจะหมดสภาพ
“ตราบใดที่ฉันมีดวงตาเหล่านี้ ฉันก็ยังสามารถ…”
คาเงยาม่า จ้องไปที่ ไนโตะ ด้วยสายตาที่เดือดดาล
ฟึ้ม!!
ทันใดนั้น ก็มีเปลวไฟสีดำพุ่งเข้าหา ไนโตะ อย่างรวดเร็ว
“นี่มัน…เทวีสุริยา งั้นเหรอ? เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา คู่นี้สามารถใช่มันได้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะใกล้หมดสภาพแล้วนิ มันไม่สามารถทำอะไรฉันได้หรอก”
ไนโตะ ส่ายหัวและยิ้มให้ คาเงยาม่า ด้วยร่องรอยแห่งความสงสารในดวงตาของเขา
การได้ถูกวิชานี้โจมตีถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหากมันถูกใช้โดยคนอย่าง อุจิฮะ อิทาจิ และ อุจิฮะ ซาสึเกะ แต่เป็นแค่ความไร้ค่าเมื่อวิชานี้ถูกใช้โดยผู้ชายอย่าง คาเงยาม่า
อย่างไรก็ตาม เมื่อ ไนโตะ มองดูเปลวไฟสีดำที่กำลังพุ่งมาหาเขา เขาก็รู้สึกว่าเขาสามารถเอาชนะมันได้
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็ยื่นมือออกมาและแบมือออกไปทางเปลวไฟสีดำนั้น
การเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายนี้ สร้างกระจกโปร่งใสบางอย่างในอากาศ ซึ่งทำให้อากาศเหล่านั้นแตกออก
ไนโตะ สามารถใช้และควบคุม พลังสั่นสะเทือน ได้อ่างสมบูรณ์ เขาไม่เพียงแต่ควบคุมพลังของมันได้เพียงเท่านั้น แต่เขายังสามารถควบคุมทิศทางของมันได้ตามต้องการอีกด้วย
ทันใดนั้น ภายใต้ฝ่ามือของ ไนโตะ เปลวไฟสีดำก็ถูกห่อหุ้มไปด้วย พลังสั่นสะเทือน จนดูเหมือนกับว่ามันกลายเป็นลูกบอล
ฟึ้ม!!
ภายใต้สายตาที่จ้องมองอย่างพร่ามัวของ คาเงยาม่า เทวีสุริยา ก็หายไป!
“ไม่…เป็นไปไม่ได้! เทวีสุริยา เป็นเพลิงที่ไม่สามารถดับได้ มันเป็นไปได้ยังไง…”
คาเงยาม่า ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น ในขณะนั้นหัวใจของเขาจมลงสู่ด้วยความสิ้นหวัง แต่เขาก็ยังโจมตี ไนโตะ ต่อไปอย่างดุเดือด
เปลวไฟสีดำยังคงพุ่งตรงไปหา ไนโตะ อย่างต่อเนื่อง จนในที่สุด มันก็ลุกไหม้คลุมร่างของ ไนโตะ เอาไว้
แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไร ไนโตะ ได้เลย
ไนโตะ ยืนอยู่เฉย ๆ ในขณะที่ พลังสั่นสะเทือน เริ่มปะทุออกมาจากร่างของเขาจนทำให้เปลวไฟสีดำแตกสลายและหายไป!
“แน่นอนว่า พลังสั่นสะเทือน ของฉัน สามารถทำลายท้องฟ้าได้…”
หลังจากที่ ไนโตะ ทำลาย เทวีสุริยา ได้อย่างสมบูรณ์แล้ว เขาก็ยิ้มออกมา ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่า พลังสั่นสะเทือน ของเขา สามารถทำลายทุกสิ่งได้เหมือนกับพลังของ เพน 6 วิถี!
คาเงยาม่า เอามือปิดตาของเขา จากนั้นเขาก็ทรุดลงคุกเข้ากับพื้นอย่างช่วยไม่ได้
เขารู้สึกหมดหวัง จิตใจของเขาว่างเปล่าจนเขาไม่สามารถรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่มาจากดวงตาของเขา
ทันทีที่ ไนโตะ ทำลาย เทวีสุริยา ได้ วินาทีต่อมาก็มีเสียงตะโกนดังมาจากระยะไกล
“ไนโตะ! หยุด!!”
ซารุโทบิ ตะโกนออกมาเสียงดังทันทีเมื่อเขามาถึงที่นี่ เขามาถึงที่นี่ได้อย่างรวดเร็วและทันเวลาพอดี แม้ว่าอาคาร สำนักงานกองกำลังตำรวจโคโนฮะ จะอยู่ห่างจากอาคารของเขามากก็ตาม
ไนโตะ ได้ยินเสียง ซารุโทบิ อย่างชัดเจน แต่เขาก็ไม่ลังเลที่จะจบเรื่องนี้
เคร๊ก!!
อากาศแตกออกขณะที่ พลังสั่นสะเทือน ปะทะร่างกายของ คาเงะยาม่า อย่างจัง
ไนโตะ ไม่เปิดโอกาสให้ คาเงะยาม่า หนีไปได้อีกครั้ง และเขาก็ไม่สนใจ เทวีสุริยา ของ คาเงะยาม่า ดังนั้นเขาจึงทำลาย เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ไปพร้อมกับ คาเงะยาม่า
“ไนโตะ! เธอ!”
น่าเสียดายที่ ซารุโทบิ ไม่สามารถหยุด ไนโตะ ได้ เขามองไปที่สนามและเผยให้เห็นความตกใจออกมา จากนั้นเขาก็หันกลับมามองที่ ไนโตะ ด้วยความโกรธทันที
“เธอทำแบบนี้ทำไม! คนพวกนี้คือนินจาของหมู่บ้านเรานะ!!”
เมื่อฟัง ซารุโทบิ พูดแล้ว ไนโตะ ก็หัวเราะเยาะออกมาด้วยท่าทางล้อเลียน จากนั้นเขาก็มองไปที่ ซารุโทบิ และพูดว่า “และสิ่งที่เกิดขึ้นกับ อุจิฮะ ริน ละ…ท่านจะบอกว่าท่านไม่รู้เรื่องนี้งั้นเหรอ?”
ประโยคนี้ทำให้ ซารุโทบิ พูดไม่ออก
การต่อสู้เกิดขึ้นในหมู่บ้าน ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้เรื่องนี้!
เมื่อมองไปที่ ซารุโทบิ ไนโตะ ก็ส่ายหัวด้วยสีหน้าที่น่าเบื่อ จากนั้น ไนโตะ ก็เดินออกไป
สำหรับ ซารุโทบิ วันเก่า ๆ ที่ดีของ ไนโตะ ได้หายไปแล้ว
หาก ไนโตะ ไม่สนใจ คุชินะ และ ซารุโทบิ ไม่ได้ดูแลเธอ ไนโตะ ก็จะบดขยี้ ซารุโทบิ ไปพร้อมกับ สมาชิกตระกูลอุจิฮะ เหล่านี้ไปแล้ว
ช่วงเวลาที่ ไนโตะ เดินผ่านหน้า ซารุโทบิ ไป เขาก็รู้สึกได้ว่าหัวใจของ ซารุโทบิ สั่นอยู่เล็กน้อย แต่เขาก็ขี้เกียจเกินไปที่จะให้ความสนใจกับเรื่องนี้
ตราบใดที่ ซารุโทบิ ไม่บีบให้ ไนโตะ ทำแบบนั้น เขาก็จะไม่ทำอะไรกับเขา
โคโนฮะ ไม่ได้มีความหมายอะไรกับ ไนโตะ อีกต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะ ได , ซึนาเดะ , คุชินะ และคนอื่น ๆ…เขาก็คงจะบดขยี้ทั้งหมู่บ้านในวันนี้
