บทที่ 18 เรียว VS คุชินะ
“เรียว นายมีฝีมือแค่นี้เหรอ?” คุชินะเข้าโจมตีเรียวอย่างไม่หยุดยั้ง เรียวเป็นฝ่ายตั้งรับ ทั้งความเร็วและพลังของเธอ ด้วยโหมด 1 หาง ทำให้เธอเปรียบเสมือนฝันร้ายของเขา แล้วเขาก็รู้ว่าโหมดจักระสายฟ้าของเขาแทบจะไม่เพียงพอในการป้องกันการโจมตีของเธอเลย
‘ถ้าชั้นอยู่ในสถานการณ์แบบนี้แล้ว ชั้นก็ไม่จำเป็นต้องออมมือให้กับอาจารย์แล้ว’ เรียวคิดในใจก่อนที่จะโคจรจักระรอบตัว ให้กลายเป็นโหมดจักระนํ้าแข็งสายฟ้า!
ในเมื่อเขาตามความเร็วของ 9 หางไม่ได้ เขาก็ไม่ต้องตาม
ด้วยโหมดจักระนํ้าแข็งสายฟ้าของเขามันจะช่วยกระตุ้นเซลล์ประสาทและการรับรู้หลายเท่าตัว ทำให้เขารู้ถึงตำแหน่งของคุชินะ ด้วยพลังจิตวิญญาณของยามานากะของเขา
โหมดจักระนํ้าแข็งสายฟ้านั้นเพียงพอที่จะติดตามถึงความเร็วของคุชินะในโหมด 1 หาง แต่เรียวก็รู้ว่าเขายังไม่มีโอกาศชนะ
ในตอนที่เขาใช้โหมดจักระนํ้าแข็งสายฟ้านี้ เขาสามารถใช้มันในระยะเวลาเพียงแค่ 2 นาทีเท่านั้น ในขณะที่คุชินะเองที่เป็นตระกูลอุซึมากิ ทำให้จักระของเธอนั้นมากกว่านินจาธรรมดาถึง 2 เท่า แถมเธอยังมีจักระสัตว์หางจาก 9 หางอีก เขาแทบมองไม่เห็นทางชนะเลยแม้แต่น้อย
แต่คุชินะคิดว่าเรียวไม่เพียงแต่มีความแข็งแกร่งเท่านั้น เขายังสามารถที่จะคิดค้นคาถานินจาระดับ S ขึ้นมาได้ ซึ่งพรสวรรค์ของเขานั้นมีเทียบเท่ากับมินาโตะ
เรียวหลับตาลงก่อนที่จะใช้สัมผัสพิเศษของตนพยายามตามการเคลื่อนไหวของคุชินะ ซึ่งมันก็แจ่มแจ้งเป็นอย่างมาก!
ทันใดนั้นเธอก็เร่งความเร็วของเธอขึ้น คนธรรมดานั้นจะสามารถเห็นแค่ประกายสีแดงๆเท่านั้น เธอเริ่มโจมตีไปยังด้านหลังของเรียวตัว เพื่อหาว่าความสามารถขีดสุดของเรียวนั้นมีอยู่มากเท่าไหร่
“คาถานํ้า กำแพงวารี!” เรียวลืมตาขึ้นมาก่อนที่จะปลดปล่อยคาถาออกมาไปยังคุชินะ แต่ตอนนี้เธอก็กำลังจะเข้าโจมตีเขาอีกครั้งโดยที่ไม่ปล่อยให้เขามีเวลาคิด
“แช่แข็ง!” คาถากำแพงวารีของเขากลายเป็นนํ้าแข็งแนวยาวตามรูปร่างของกำแพงวารี ทำให้หมัดของเธอกระแทกลงบนนํ้าแข็งเต็มๆ ก่อนที่ร่างของเขาจะหายไป
“คาถามิติ?” เธอนั้นเป็นแฟนกับมินาโตะจึงคุ้นชินกับวิชาเทพสายฟ้าเหินของเขา และเรียวก็ใช้เทคนิคที่คล้ายๆกับที่มินาโตะใช้!
“พันปักษา!” ภายใต้กรงนํ้าแข็งที่อยู่ด้านหลังของคุชินะ เรียวได้ประสานอินขึ้นมา เขาถ่ายเทจักระไปยังมือขวาของเขา หลังจากที่เขาใช้พันปักษาแล้ว เขาก็หลุดออกจากโหมดนํ้าแข็งจักระภายในทันที
พันปักษาได้ถูกตัวของคุชินะโดยเต็มๆ!
ปุ้ง!
ร่างของเธอกลายเป็นหมอก
“คาถาแยกเงา เป็นไปได้ยังไง…”
“ง่ายมาก! เมื่อตอนที่เธอใช้วิชากำแพงวารี เธอก็ลืมตาขึ้นมา เธอแค่ใช้สัมผัสพิเศษในการหาตัวของชั้นเท่านั้น แต่ในตอนนั้นชั้นก็แยกร่างออกมา สุดท้ายก็เป็นอย่างที่เธอเห็น ชั้นไม่หลงกลเธอง่ายๆหรอก!”
“อาจารย์คุชินะแข็งแกร่งจริงๆเลยครับ” เรียวกล่าวออกมาอย่างหอบๆ
“เธอเองก็แข็งแกร่งใช่ย่อยเหมือนกัน! เธอก็อยู่เหนือระดับจูนินแล้วละ ว่าแต่คาถาที่เธอใช้เมื่อกี้นี้เป็นคาถามิติงั้นเหรอ?”
เรียวส่ายหัวก่อนที่จะอธิบายออกมา
“ไม่ใช่ครับ นี้เป็นความสามารถพิเศษของผมตั้งแต่เด็กแล้ว ผมสามารถไปที่ไหนก็ได้ตราบเท่าที่มีนํ้าแข็งที่ผมทำขึ้นมาด้วยจักระ”
วิชานํ้าแข็งกับเนตรวงแหวนเป็นไพ่ลับใบสำคัญของเรียว พวกเขารู้ความลับของเรียวเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น อย่างครอบครัวของเขาก็เป็น แม่ของเขา อิโนะอิจิ ซาคุโมะ และอาจารย์ของเขาที่รู้ว่าเขามีคาถานํ้าแข็งแค่นั้น
เหตุผลที่เรียวนั้นใช้คาถานํ้าแข็งนั้น คุชินะบังคับให้เขาต้องปลดปล่อยมันออกมา และเธอเองก็เป็นอาจารย์ของเขา และเขารู้จากอนิเมะว่า ความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์กับอาจารย์นั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก และหากว่าเขามีโอกาสไปทำภารกิจกับเธอ ยังไงเสียเขาก็คงต้องใช้คาถานํ้าแข็งออกมาอยู่ดี เขาเลยตัดสินใจที่จะเปิดเผยความลับของเขาเพื่อสร้างความเชื่อใจกับคุชินะ
“เป็นวิชาของขีดจำกัดทางสายเลือดงั้นเหรอ?” คุชินะถามออกมา
เรียวส่ายหน้าแล้วบอกไม่รู้
ตามหลักแล้ว ตัวละครของคุชินะในอนิเมะนั้นเป็นคนง่ายๆ เธอจะโยนปัญหาทิ้งทันทีเมื่อคิดอะไรไม่ออก
“งั้นเรียว…ชั้นเรียกเธอว่าเรียวได้ไหม?” คุชินะถามอีก
“แน่นอนครับอาจารย์คุชินะ!” เรียวพูดอย่างกระตืนรือร้น
“ช่างหัวอาจารย์เถอะ ต่อจากนี้ไปเธอต้องเรียกชั้นว่าพี่สาวคุชินะ” เธอดีใจมากเลยพูดออกมา
“ครับพี่สาวคุชินะ” เรียวไม่เคยปฎิเสธความสัมพันธ์แบบนี้ เขาเรียกเธอแบบที่เธอต้องการโดยที่ไม่ต้องคิดอะไรเลย
“งั้นเรียว เธอคิดค้นวิชานินจาเองงั้นเหรอ?”
“ใช่ครับ เป็นวิชานินจาระดับ A” เรียวพยักหน้า
“ว้าว เธอนี้อัจฉริยะจริงๆ แค่ 7 ขวบก็พัฒนาวิชานินจาได้เองแล้ว”
“วิชาพันปักษาของผมเป็นวิชาพื้นฐาน หากใส่จักระของผมลงไปในมีดจักระ มันก็จะเพิ่มความคมแล้วกลายเป็นมีดพันปักษา นั้นจะทำให้ผมสามารถใช้ตัดสายฟ้าได้ แถมมันวิชานินจาระดับ S ด้วย” เรียวพูดเกี่ยวกับวิชาพันปักษาของตนให้คุชินะฟัง
เรียวเองก็แปลกใจเกี่ยวกับคุชินะเช่นกัน เทคนิคการต่อสู้ของเธอนั้น เรียบง่ายและทรงพลังเป็นอย่างมาก ด้วยความเร็ว ไทจุตสึ และจักระจำนวนมาก แถมเธอไม่เคยเรียนวิชาระดับพันปักษาเลย
“เรียว เธอหัวดีด้านวิชานินจาแพทย์ใช่ไหม?” คุชินะถามออกมา ในด้านความรู้ทางการวิชานินจาแพทย์นั้นคุชินะมีน้อยมาก หากว่าเขาสนใจในด้านนั้น เขาคงไม่มีอะไรต้องเรียนรู้จากเธอแล้วละ
“ไม่นะครับ ผมสนใจเรื่องวิชานินจากับ ไทจุตสึมากกว่า ผมเลยสร้างโหมดจักระสายฟ้าขึ้นมากับวิชาพันปักษา” เรียวตอบ
หลังจากที่คุชินะได้ยินเช่นนั้นเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ถ้าหากว่าเป็นวิชานินจาแล้ว เขาคงเรียนรู้กับเธอไม่ได้นัก แต่เธอก็สามารถฝึกเขาได้อยู่ดี
“เรียว เราไปเดินเล่นกันไหม?”
เรียวพยักหน้า ก่อนที่เขากับเธอจะเดินเล่นกันประมาณครึ่งชั่วโมง จักระของเรียวก็กลับมาเต็มอีกครั้ง
“พี่สาว ไปกินราเมงกันเถอะ”
คุชินะมีจุดอ่อนอยู่ที่ราเมง ส่วนเรียวเองก็ติดใจราเมงตั้งแต่เขานอนอยู่โรงพยาบาล หลังจากที่เขามีเวลาว่างตอนไหน เขาก็จะมาที่ร้านอิจิราคุรางเมงตลอด
“เถ้าแก่ ขอรางเม็งซีกกระดูกหมูหนึ่งชาม!” คุชินะสั่งออกมา
“ส่วนผมขอราเมงทะเลครับ!”
“โอ้ คุชินะมากับเรียวงั้นเหรอ?” ทั้งสองเป็นลูกค้าประจำอยู่แล้ว จึงไม่ใช่เรื่องยากที่เทอุจิจะจำพวกเขาได้
“ใช่แล้ว เรียวเป็นลูกศิษย์ของชั้นแล้วคะ!”
“งั้นเหรอ ดีใจด้วยนะคุชินะจัง งั้นราเมงวันนี้ชั้นเลี้ยงพวกเธอเอง!” เทอุจิพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณคะ เถ้าแก่!”
หลังจากที่ทานราเมงเสร็จแล้วเรียวกับคุชินะก็แยกทางกันกลับบ้าน แล้วตกลงกันว่าพรุ่งนี้จะมาเจอกันที่สนามฝึกที่ 3
หลังจากที่เรียวกลับเข้าห้องตัวเองแล้วเขาก็นึกถึงการต่อสู้ในวันนี้
การต่อสู้เป็นสิ่งที่สนุกสนานสำหรับเขาตั้งแต่เขาทะลุมิติมา การต่อสู้กับซาคุโมะมักจะจบอย่างรวดเร็วเนื่องจากทั้งสองมีช่องหว่างในความแข็งแกร่งที่ค่อนข้างใหญ่
สู้กับโจนิน แถมยังเป็นร่างสถิตย์ของสัตว์หาง เป็นทางที่ดีที่เขาจะฝึกตัวเองจนกว่าจะมีสงคราม ถึงอย่างไรเขาก็จะไม่ยอมให้เธอตายในแบบอนิเมะ
และการที่มีอุซึมากิ คุชินะมาเป็นอาจารย์ของเขา ก็ไม่เลวเหมือนกัน!
