S.P.Pบทที่ 6: การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่
เขากำกำปั้นของเขา โรแกนมีรอยยิ้มจางๆขึ้นมามนตอนนี้เขามีความมั่นใจและความดูถูกในสายตาของเขา
ในตอนนี้เขาได้ยืนอยู่บนตัวของนกฟินิกซ์เพลิงขาว
ข้างหลังเขามีอาคาอินุผู้ที่มีความกลัวในสายตาของเขา ชายทั้งสองได้หันหลังกลับมาและหยุดการต่อสู้ลง
“ ฉันไม่ต้องการยุ่งกับคุณอีกแล้วและอย่าได้มาไล่ตามฉันอีก!”
น้ำเสียงของโรแกนมันเป็นน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่มันกับทำให้ตัวของอาคาอินุนั้นสั่นไหวและทำได้แค่กำมือหมัดของเขา
ในตอนนี้เขาก็ไม่ต้องการที่พุ่งไปหาโรแกนอีกแล้ว
“ ไอหนูแกกำลังดูถูกทหารเรืออยู่นะรู้ตัวไหม!”
ทันใดนั้นเสียงตะโกนดังมาจากด้านบน ร่างใหญ่ได้พุ่งลงมาจากท้องฟ้าและด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อนั้นเขาจึงพุ่งเข้าหาโรแกนได้ในทันที
เพียงชั่วพริบตาโรแกนได้เปลี่ยนตำแหน่งของเขาในทันที
“สุดยอด”
“ ปัง” โรแกนหลบการโจมตีและได้แบ่งดาดฟ้าเรือออก ร่างของเขาลงจอดที่นี่อย่างหนักหน่วง
“โซล!”
ในตอนที่ที่เขาลงมาบนพื้นนั้น การ์ปก็ได้โจมตีอีกครั้งและร่างของเขาก็หายไปทันทีความเร็วของเขาเร็วกว่าอาคาอินุมากเขาได้พุ่งไปหาโรแกนอีกครั้ง
“ดัชนีพิฆาต!”
นิ้วของการ์ปแข็งราวกับเหล็กและพวกมันนั้นสามารถแทงทะลุร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดาย
ดวงตาของโรแกนหดแคบลงอย่างรวดเร็วและหน้าของเขาก็ปรากฏอาการบิดเบี้ยวเล็กน้อย
“รุนแรงมาก”
แก้มของเขามีเลือดไหลออกมาและโรแกนก็ไม่อย่างจะเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้น
มือขวาของเขาเหมือนนกอินทรีร่างของเขาก็ได้พุ่งไปอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีการ์ปอย่างจริงจัง
“กายาเหล็ก!”
“ไม่เป็นอะไรเลยหรอ?เอาไงดีวะเนี่ย?”
ในวินาทีต่อมาได้เกิดประกายไฟชนกัน หัวใจของโรแกนสั่นเทาและเขาก็ถอยกลับในทันที
จากนั้นมังกี้ ดี การ์ป ได้ยกขาขวาของเขาขึ้นมาและใช้เท้าวายุหนึ่งในหกวิชา “โรคุชิกิ”
“คมมาก!”
เสากระโดงเรือได้แตกออกการ์ปมีพลังอำำนาจที่น่าเหลือเชื่อ
โรแกนถูกทำให้ถอยออกมาอย่างต่อเนื่องในขณะนั้นเขารู้สึกถึงพลังอันแข็งแกร่งเมื่อเผชิญหน้ากับการ์ปพร้อมกับแรงกดดันอันมหาศาล
เมื่อเทียบกับอาคาอินุความแข็งแกร่งของการ์ปสูงกว่ามาก
ทั้งสองนั้นเร็วราวกับสายลมการต่อสู้ของพวกเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วพวกเขาย้ายไปที่ดาดฟ้าอย่างรวดเร็ว
ตาของโรแกนนั้นเฉียบคมขึ้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าการ์ปแข็งแกร่งกว่าเขา เขาแทบจะสู้กับการ์ปไม่ได้เลยในตอนนี้ เขาปล่อยพลังและความเร็วของนกฟีนิกซ์เพลิงขาวและความสามรถปรมาจารย์ยิปมันพร้อมๆกัน หากการต่อสู้ครั้งนี้ยังยืดเยื้ออยู่แบบนี้เขาจะเหนื่อยและไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะแพ้ไปในที่สุด
“ดัชนีพิฆาต!”
การ์ปได้โจมตีเขาอีกครั้ง
“ฟิ้ว”
ใบหน้าของโรแกนเปลี่ยนไปมีรูเลือดที่ไหล่ขวาของเขา,เขาได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีอันต่อเนื่องของการ์ปเขาถูกโจมตีอย่างหนักเพราะความขาดประสบการณ์ของเขา
“ไอหนูโรแกนเธอหนีไปไหนไม่ได้หรอก!”การ์ปกำมือของเขากล้ามเนื้อของเขาแน่นขึ้นเขาจ้องมองไปที่โรแกนและเขาพร้อมที่จะโจมตีเขาอีกครั้ง
“ฮา ฮา”โรแกนได้โผล่ออกมาอย่างรวดเน็วและนกฟีนิกซ์เพลิงขาวได้อยู่ข้างหลังความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นไปอีกสามเท่า
ในขณะนั้นจากระดับความสูงกว่าสิบเมตรโรแกนก็ได้ลงมาที่พื้นอีกครั้ง ด้วยแรงโน้มถ่วงความเร็วของเขาได้เพิ่มขึ้นไปอีก
“ใบมีดขนนก!”
เพียงชั่วครู่โรแกนก็มาถึงตรงหน้าของการ์ปแล้วก็โบกมือ คลื่นลมนี้เป็นเหมือนนกที่ดุร้ายที่โบกสะบัดปีกของมันอยู่
ในความว่างเปล่าได้ปรากฏแสงเย็นกระพริบไปมา
การ์ปจ้องมองและตะโกน:“กายาเหล็ก!”
“ไม่ได้ผลงั้นหรอ?”
เสียงโลหะชนกันและประกายไฟพุ่งออกมาดวงตาของโรแกนก็เปล่งประกายและมือขวาของเขารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
หลังจากเผชิญหน้ากับการ์ปเท้าขวาของเขานั้นราวกับเป็นกงจักรอันแหลมคม
เขาขึ้นมาบนท้องฟ้าแล้วเขาก็ชี้นิ้วไปที่โรแกน
“เป็นไงไอหนู?”
ราวกับจรวดสีน้ำเงินที่ทรงพลังกำลังจะมาถึงไม่ช้า การโจมตีที่รุนแรงนี้ดูเหมือนจะตัดอากาศและพุ่งไปหาโรแกนอย่างรวดเร็ว
โรแกนเปลี่ยนรูปร่างเหมือนนกและหลีกเลี่ยงการโจมตีนี้ เขาต้องงอขาของเขาก้าวขึ้นไปในอากาศแล้วรีบพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปในทันที
ทางด้านขวาของเขามีคนแอบซุ่มโจมตีอย่างเงียบ ๆ
“ดัชนีพิฆาต!”
การโจมตีนี้ราวกับแสงและไฟโรแกนสามารถหลีกเลี่ยงจุดสำคัญไปได้“ พัฟ” มีรูปรากฏบนท้องของเขาและเลือดก็ไหลออกมาทันที
สองวินาทีต่อมาโรแกนได้ล้มลงบนดาดฟ้าอย่างแรงและได้เซถอยไปกว่าสิบเมตรก่อนที่เขาจะหยุดลง
หลังจากเขาเงยหน้าขึ้นมาจะสังเกตเห็นว่าหน้าของโรแกนนั้นได้ซีดลง
ด้านหน้าของเขามีอาคาอินุยืนอยู่ตรงนั้นและมองมาด้วยสายตาเย็นชา
การ์ปขมวดคิ้วและมองไปที่อาคาอินุและเขาได้พูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ว่า“อาคาอินุแกไม่คิดว่ามันมากเกินไปหน่อยหรอ”
“อะไร!?เขาเป็นอาชญากรที่ชั่วร้าย”อาคาอินุได้พูดขึ้น
การ์ปโกรธมากสำหรับเขาโรแกนไม่ได้ทำอะไรผิด
โดยพื้นฐานแล้วเขาต้องทนต่อคำสั่งของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือเพื่อจับกุมโรแกน สำหรับผู้ที่สนับสนุนความยุติธรรมการทกระทำต่อผู้บริสุทธิ์ถือเป็นการละเมิดความยุติธรรม!
อย่างไรก็ตามโรแกนได้ยืนขึ้นมาอย่างเจ็บปวดเขามองลึกไปที่ชายทั้งสองที่อยู่ตรงข้ามกับเขาจากนั้นเขาก็ขยับมือไปทางปากแล้วเป่ามัน
“หวิดดด!”
นกสีขาวตัวใหญ่บินโฉบลงมาทันที
“ไปเร็วอย่าปล่อยให้เขาหนีไป!”
อาคาอินุเห็นภาพนี้เขาตะโกนเสียงดังและพุ่งไปที่โรแกน
อย่างไรก็ตามโรแกนได้ขึ้นไปอยู่บนตัวฟีนิกซ์แล้วนกฟีนิกซ์ก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
ในไม่ช้าพวกเขาก็บินขึ้นไปถึง 20เมตรแล้วเมื่ออาคาอินุมาถึงตำแหน่งของโรแกนเขาเห็น
โรแกนกำลังบินไปข้างหน้า
“การ์ป!” อาคาอินุตะโกนไปทางด้านหลังของเรือ” จับเขา!”
การ์ปเงยหน้าขึ้นไปมองโรแกนจากนั้นเขาก็หันกลับมาด้วยอาการละอายใจปลอมๆ“ ขอโทษด้วยเดินชมจันทร์ของฉันมันมีปัญหานะ”
อาคาอินุกำกำปั้นของเขาด้วยความโกรธและมองไปที่โรแกนซึ่งหนีไปกับนกยักษ์สีขาว เขารู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก
บนท้องฟ้าโรแกนมองลงมา นกยักษ์สีขาวบินไปในทิศทางหนึ่งอย่างรวดเร็วและเขาก็หายตัวไปในทันที
บนเรือรบด้านล่างทะเลได้มีทหารเรือปีนขึ้นมาบนเรือทีละคนจากทะเลและนอนอยู่บนดาดฟ้าพวกเขาหอบหายใจอย่างหนัก
“เวรเอ้ย!”อาคาอินุโกรธและทำอะไรไม่ถูก
ในเวลาเดียวกันบนทะเลห่างออกไปประมาณห้ากิโลเมตรจากที่นี่มีเรือหยุดนิ่งอยู่ บนเรือมีคนอยู่หลายคนที่ได้มองดูทุกอย่างจากที่นั่น
“เอาไงดี?รองกัปตัน เขาเป็นน้องชายของกัปตันของเราเราควรพาเขาหนีไป!”
ชายวัยกลางคนที่มีผมสีขาวซึ่งยืนอยู่แถวหน้าและสวมแว่นตาและมีดาบยาวที่เอวของเขาปรากฏอารมณ์บางอย่างในดวงตาของเขาและเขาได้หัวเราะเบา ๆ
“เขาจากไปและเขาก็ปลอดภัยแล้ว!”
“นอกจากนี้ฉันไม่ใช่รองกัปตันของพวกนายอีกต่อไปแล้ว!”
