เมื่อเทียนหลังได้ยินคำพูดของเย่ชิงหยู่ ก็ชะงักอย่างเห็นได้ชัด เขากรอกสายตาไปมา คิดในใจหรือคุณนายไม่รู้ตัวตนจริงๆของจอมพลโผ้จวิน? ถูก ต้องไม่รู้แน่ๆ
ตัวตนของจอมพลโผ้จวินถือเป็นความลับเฉพาะ คนที่มีสิทธิ์รู้จึงจะรู้ได้ คนที่ไม่มีสิทธิ์รู้ก็จะไม่รู้ ไม่ได้บอกว่าคุณนายไม่มีสิทธิ์รู้ เธอคือภรรยาของจอมพลโผ้จวิน เป็นคนที่มีสิทธิ์รู้อยู่แล้ว
แต่จอมพลโผ้จวินไม่พูด นั่นหมายถึงตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะให้คุณนายรู้ตัวตนของตน ไม่ต้องสงสัยเลย นี่เป็นสิ่งที่จอมพลโผ้จวินตั้งใจปิดบัง ส่วนทำไมต้องปิดบังนั้น ก็ต้องเพื่อปกป้องความปลอดภัยของคุณนายแน่นอน จอมพลโผ้จวินทำสงครามทั้งปี ได้ทำผิดต่ออิทธิพลด้านมืดไม่น้อยมานานแล้ว เขาก็เป็นห่วงว่าคนพวกนั้นจะเพ่งเล็งมาที่คุณนาย
เหมือนกับการกระทำทั้งหมดทั้งมวลของชายตาเดียวเมื่อกี้นี้ ตนสามารถหลบการโจมตีของกระสุนเขาได้ แต่คุณนายหลบไม่ได้นะ ถ้าจอมพลโผ้จวินไม่อยู่ข้างกายคุณนาย แล้วคนพวกนั้นเล่นงานคุณนายจะทำยังไง คุณนายหนีไปไหนไม่ได้
จอมพลโผ้จวินรักคุณนายจริงๆ สามารถปกป้องได้แบบนี้ คุณนายเป็นหญิงสาวที่ยอดเยี่ยมที่สุดของประเทศนี้แล้วจริงๆ
เมื่อเห็นเทียนหลังไม่พูดไม่จา เย่ชิงหยู่จึงเฮ้อออกมา แล้วกล่าว “ฉันกำลังถามคุณอยู่นะ คุณไม่ได้ยินเหรอ?”
เทียนหลังรีบกล่าวว่า “ได้ยินครับ คุณนาย! แต่เรื่องที่คุณถาม ผมพูดไม่ได้ครับ เรื่องนี้ให้จอมพลโผ้จวินเป็นคนบอกคุณดีกว่านะครับ ถ้าจอมพลโผ้จวินไม่บอกคุณด้วยตัวเอง งั้นผมก็พูดไม่ได้ครับ”
“หืม?” เย่ชิงหยู่สงสัยออกมา ตอนนี้เธอมีสติกลับคืนมาแล้ว กับเมื่อกี๊ตอนที่อยู่บาร์เวลาเหมือนเปลี่ยนเป็นคนล่ะคน คนนี้คือผู้ใต้บังคับบัญชาของฟางเหยียน แล้วยังให้เกียรติเธอขนาดนี้อีก สามารถถามตัวตนของฟางเหยียนจากเขาได้พอดี ฟางเหยียนเป็นทหาร คนนี้ก็เป็นทหารเข่นกัน ตัวตนของฟางเหยียนต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
เธอมองเทียนหลังที่สีหน้าลำบากใจ แล้วถาม “งั้นฉันถามคุณหน่อย คุณเรียกฉันว่าอะไรคะ?”
“คุณนาย!” เทียนหลังพยักหน้าอย่างอึดอัดใจ
เย่ชิงหยู่พูดต่อว่า “แล้ว เมื่อกี๊คุณบอกว่า เห็นฉันเมื่อกับเห็นจอมพลโผ้จวินของพวกคุณไม่ใช่เหรอ? คำสั่งของจอมพลโผ้จวินของพวกคุณ คุณเชื่อฟังมากใช่มั้ย?
เทียนหลังพยักหน้าอย่างด้วยความฮึกเหิมแล้วกล่าว “ครับ เชื่อฟังคำสั่งคือหน้าที่ที่ต้องกระทำของผมครับ พวกเราเชื่อฟังคำสั่งของจอมพลโผ้จวินอยู่แล้วครับ!”
“อืม!” เย่ชิงหยู่เงยหน้าแล้วกล่าว “งั้นตอนนี้ฉันของสั่งคุณ ให้บอกฉันมา ว่าจอมพลโผ้จวินมีตำแหน่งอะไร!”
เทียนหลังชะงักอีกครั้งอย่างชัดเจน จากนั้นก้มหน้าแล้วกล่าวอย่างลำบากใจว่า “ขอโทษครับ เรื่องนี้ผมไม่ควรพูด ถ้าจอมพลโผ้จวินอยากจะบอกคุณ เขาจะบอกคุณเองครับ คุณนาย กรุณาอย่างทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาลำบากใจเลยครับ”
ประโยคเดียว ทำให้เย่ชิงหยู่ไม่รู้ว่าจะถามอย่างไรต่อไปแล้ว ช่วยไม่ได้ เธอทำได้เพียงนิ่งเงียบไป
“อ้อ คุณนายครับ มิทราบว่าจอมพลโผ้จวินอยู่ไหนเหรอครับ? ผมติดต่อจอมพลโผ้จวินไม่ได้เลยครับ จึงได้มาตามหา” เทียนหลังถาม ที่เทียนหลังมาเมืองจินโจว ก็ตั้งใจจะมาตามหาฟางเหยียน เนื่องจากโทรติดต่อไม่ได้ ทำได้เพียงใช้วิธีนี้ในการตามหา เขาไปที่ครอบครัวจางซื่อตงก่อน เพราะวันเกิดของเย่ชิงหยู่ครั้งที่แล้วจัดที่บ้านของจางซื่อตง เขาคิดว่าที่นั่นคือบ้านของเย่ชิงหยู่
รู้ที่อยู่ของเย่ชิงหยู่จากตระกูลจาง จากนั้นได้ถามหลายๆคน จึงได้มาหาที่นี่
เย่ชิงหยู่เพิ่งนึกออก ว่าตนยังไม่รู้ที่อยู่ของฟางเหยียนเลย เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอส่งเสียงอ้าออกมา แล้วกล่าว “เหมือน เหมือนว่าเขาถูกคนของแก๊งซินหงจับตัวไป คนเมื่อกี๊ คุณไม่ควรจะฆ่าเขา คุณถามเขา เขาน่าจะรู้ที่อยู่ของฟางเหยียน”
เทียนหลังขมวดคิ้ว แล้วกล่าว “อะไรนะ? แก๊งซินหง? เป็นไปได้ไง!”
เย่ชิงหยู่กล่าวอย่างร้อนรนว่า “จะเป็นไปไม่ได้ได้ไง มันคือความจริง ฟางเหยียนถูกคนของแก๊งซินหงจับไปแล้วจริงๆ คุณ คุณรีบไปช่วยเขาเร็ว!”
เทียนหลังกลับหัวเราะขึ้นมาอย่างไม่ซีเรียส เหมือนกับได้ยินเรื่องขำขันเรื่องหนึ่ง
เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเทียนหลัง เย่ชิงหยู่ถามว่า “คุณหัวเราะอะไร?”
เทียนหลังกล่าวอย่างส่ายหน้าว่า “แก๊งซินหงไม่มีสิทธิ์พาจอมพลโผ้จวินไป! ถ้าคิดจะเข้าออกแก๊งซินหง จอมพลโผ้จวินสามารถเข้าออกได้ตามสบาย ถูกจับ! ต่อให้มอบความกล้าให้กับแก๊งซินหงมากขนาดไหน พวกมันก็ไม่กล้า!”
แก๊งซินหงคือองค์กรใต้ดินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศหวา มีอำนาจอันยิ่งใหญ่ เพียงแค่คนที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวในสังคมล้วนรู้ดี พวกเขาไปถึงจักรพรรดิ ด้านล่างไปจนถึงชาวนาล้วนรู้ดี แต่ต่อให้พวกเขาจะเก่งกาจขนาดไหน แข็งแกร่งยังไง ก็ไม่กล้าแตะต้องฟางเหยียน ฟางเหยียนเป็นใคร? เทพเจ้าแห่งสงครามของประเทศหวา ต่อให้พวกเขามีความกล้ามากขนาดไหน ก็ไม่กล้าจับเทพเจ้าของประเทศหวา
อย่าว่าแต่ถูกจับเลย แค่ลูกพี่ของแก๊งซินหงเจอฟางเหยียน ก็ต้องคุกเข่ากับพื้นคลุกคลานตัวสั่น ยิ่งไปกว่านั้น สไตล์การจัดการของฟางเหยียนยังเหี้ยมโหดขนาดนั้นอีก ใครกล้ายั่วโมโหเขา ไม่สังหารล้างบางคนอื่น ได้ที่ไหนกัน
เทียนหลังเข้าใจฟางเหยียนมาก ในสนามรบ อะไรที่ฟางเหยียนไม่พอใจ ล้วนไม่มีชีวิตรอดไปได้
การฆ่าคนเป็นผลงานชิ้นเอกของเขา สิ่งที่เขาชอบที่สุดคือการได้เห็นชีวิตหนึ่งหายไปต่อหน้าเขาอย่างช้าๆ
เมื่อพูดถึงจุดนี้ เทียนหลังเพิ่งจะรู้สึกว่าตัวเองเหมือนจะพูดมากเกินไปแล้ว ด้วยเหตุนี้เองจึงรีบก้มหน้าลงแล้วกล่าว “ขอโทษครับ คุณนาย! ถ้าคุณเจอจอมพลโผ้จวิน กรุณาบอกจอมพลโผ้จวินด้วยนะครับ ให้เขาโทรกลับหาผมหน่อย ผมมีเรื่องด่วนต้องติดต่อจอมพลโผ้จวิน” พูดจบ เขาก็ไม่รอให้เย่ชิงหยู่พูดอะไร ตะเบ๊ะตามมารยาทของทหาร แล้วกล่าว “คุณนายครับ ผมยังมีธุระอีก ไปก่อนนะครับ!”
พูดจบ เขาหันหลังจากไปโดยไม่พูดอะไร
เย่ชิงหยู่ยังอยากถามอะไรบางอย่าง แต่กลับไม่ได้รับการตอบคำถามของเทียนหลังอีกแล้ว เพราะเขาได้จากไปแล้ว
หลังจากที่เงาของเทียนหลังได้หายไปจากถนนที่ทอดยาวแล้ว เย่ชิงหยู่จึงค่อยๆได้สติกลับมา เฉินหย่าอีกด้านเต็มไปด้วยความแปลกใจกับการกระทำของคนนี้ เมื่อเขาจากไป เฉินหย่าจึงได้รีบถามว่า “ชิงหยู่ คือ ฟางเหยียนมีตำแหน่งอะไรกันแน่เนี่ย?”
เฉินหย่าเรียนมากับเย่ชิงหยู่และฟางเหยียน ตอนนั้นฟางเหยียนติดสอยห้อยตามเย่ชิงหยู่ทั้งวัน เหมือนกับสุนัขรับใช้อย่างไรอย่างนั้น ตอนนั้นเฉินหย่ายังดูถูกฟางเหยียนเป็นพิเศษอีกด้วย มักจะพูดว่าเขาคือหนอนตามก้น
เมื่อก่อนเห็นหลิวเหอฉางเถ้าแก่ร้านหยกตี้เซิ่งหยวนคุกเข่า เธอก็รู้แล้วว่าตำแหน่งของเขาไม่เหมือนกัน แต่กลับไม่รู้ว่าฟางเหยียนมีตำแหน่งอะไร ตอนนี้มีผู้ใต้บังคับบัญชาแบบนี้มา เป็นตัวตนที่ช่างคาดไม่ถึงจริงๆ
เย่ชิงหยู่ส่ายหน้าเบาๆแล้วกล่าว “ฉันก็ไม่รู้ แกไม่เห็นเมื่อกี๊ที่ฉันถามคนนั้นเหรอ”
“แล้วตัวฟางเหยียนเองเค้าไม่ได้บอกแกเหรอ?” เฉินหย่าถามอีก
สีหน้าของเย่ชิงหยู่เปลี่ยนไปนิดนึง ถอนหายใจอย่างแอบจมปลักกับความทุกข์ แล้วกล่าว “ใช่ ไม่ได้พูด”
เดิมฟางเหยียนเป็นคุณชายของตระกูลฟางก็ไม่ธรรมดามากแล้ว แต่ตอนนี้ดูๆแล้วฟางเหยียนยังพิเศษกว่าคุณชายของตระกูลฟางเสียอีก เขา ยิ่งอยู่ยิ่งไม่ธรรมดาแล้วจริงๆ คำนั้นได้วกกลับมาอีกแล้ว ฟางเหยียนตำแหน่งอะไรกันแน่? ทำไมถึงได้ตำแหน่งนี้ จู่ๆในใจของเย่ชิงหยู่ก็ผุดเรื่องวันนั้นที่เฉิงฉูและตระกูลเซียวตัดงานเลี้ยงแล้วเจอกับผู้เฒ่าตาบอดที่ประตู หรือคนที่ผู้เฒ่าตาบอดกล้าวถึงคือฟางเหยียน? จอมพลที่รบราฆ่าฟันตลอดปี ผู้นำของกองทัพ
