จอมนักรบทรงเกียรติยศ – ตอนที่ 176 มดปลวก ล้วนเป็นมดปลวกทั้งสิ้น

เทียนขุยโน้มไปด้านหน้าก้าวหน้า เงยหน้าแล้วเอ่ยอย่างเฉยเมยว่า “รออยู่นานแล้ว!”

มุมปากของชายชราหยักขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะหยันแวบหนึ่ง กล่าวว่า “น่าสนใจนี่ สมกับที่เป็นคนฆ่าลูกศิษย์ของฉัน หนุ่มแน่น บ้าระห่ำ อวดดี แต่น่าเสียดายนะ อายุแกสั้นไปหน่อย” คำพูดของชายชราเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจยิ่ง!

เทียนขุยยิ้มเย็นเอ่ยไปว่า “ใช่เหรอ? งั้นก็รอดูกันว่าแกจะมีฝีมือพอเอาชีวิตของฉันไปได้หรือเปล่า!”

สายตาของเทียนขุยมองกวาดออกไปนอกประตูแวบหนึ่ง เขามองเห็นรางๆ ว่าบนพื้นมีซากศพอยู่หลายร่าง บนศพเหล่านั้นสวมชุดออกรบอยู่ ด้วยเหตุนี้จึงเอ่ยถาม “แกฆ่าคนของฉัน?”

ชายชราพยักหน้าอย่างทะนงตนตอบไปว่า “ใช่! ไม่ใช่แค่พวกเขานะ แกเอง ก็ต้องตายเหมือนกัน! แกคิดว่ามาจากกองทัพแล้วฉันจะไม่ฆ่าพวกแกงั้นเหรอ? ในสายตาฉัน แกกับพวกเขาก็เหมือนกันนั่นแหละ มีค่าพอๆ กับมดปลวก!”

เทียนขุยกำหมัดสองข้างแล้ว เอ่ยอย่างโกรธเกรี้ยว “ระยำ!”

สองคำ ดุดันก้องกังวาน! ทำเอาห้องโถงที่โล่งกว้างแห่งนี้สั่นสะเทือน

เทียนขุยแยกเท้าออก สองเท้ายืนอยู่ที่เดิม กำหมัดแน่นอนแล้ว ข้อนิ้วส่งเสียงดังกรอกแกรก รอบๆ หมัดของเทียนขุย มีควันสีเขียวจางๆ สายหนึ่งผุดออกมา นั่นคือชี่ที่แผ่ออกมาจากในร่าง

ชายชราไม่รีบร้อนลงมือ เพียงเดินวนสองรอบ กล่าวว่า “ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสแกได้แก้ตัวสักครั้ง มาเป็นศิษย์ของฉันซะ! แทนที่ตำแหน่งของไอ้ศิษย์ที่ไร้ความสามารถคนนั้น ไม่งั้นแกก็ตายซะ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เทียนขุยมาจากกองทัพอันทรงเกียรติ คนที่ทำให้เขาเลื่อมใสได้นอกจากโผ้จวินแล้วก็ไม่มีคนที่สองอีก

“นี่แกกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือไง? ตาเฒ่า ลงมือเถอะ!” เทียนขุยแยกเท้า ยกกำปั้นขึ้นมา

ชายชรามองเทียนขุยแวบหนึ่ง เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ดี ในเมื่อแก่เลือกความตาย งั้นฉันก็จะส่งแกไปตาย!”

พอพูดจบ ชายชราก็ดีดตัวเข้าหาเทียนขุยเพื่อสังหาร ร่างของเขารวดเร็วปานพายุบุแคม ด้านหลังพลันปรากฏชี่สีดำกลุ่มหนึ่ง ห้องโถงที่เดิมทีสว่างสดใส เปลี่ยนเป็นทึบทะมึนในทันใด ไอดำแผ่ครอบคลุม

ชายชรารู้ว่านี่คือคนของกองทัพ แต่เขาเห็นคนของกองทัพอยู่ในสายตาเสียเมื่อไหร่เล่า! เขาท่องไปทั่วหล้ามาทั้งชีวิตแล้ว สังหารคนที่ต่อกรด้วยยากที่สุดของของแต่ล่ะดินแดนมาแล้ว

ในสายตาเขา ไม่มียอดฝีมืออะไรมาตั้งนานแล้ว ในสายตาเขาไม่ว่าใครก็ล้วนเป็นสวะไร้ค่าทั้งสิ้น

แรกๆ เขายังคงตื่นตัวอยู่บ้าง ไปสืบหาปูมหลังฐานะของคนพวกนั้นดู แต่พอสังหารคนมากเข้า เขาก็หน่ายแหนงแล้ว ไม่มีความสนใจจะตรวจสอบผู้เลยสักนิด สนใจเพียงว่าจะให้ผู้อื่นตายอย่างไร ลงมืออย่างไรถึงจะว่องไวที่สุด

ในใจของเขา ขาคือที่หนึ่งในใต้หล้า เป็นยอดฝีมือที่ไม่มีผู้ใดต่อกรได้!

เมื่อมองเห็นรัศมีนี้ เทียนขุยถอยหลังไปก้าวหนึ่งอย่างไม่อาจควบคุมตัวเองได้ การถอยนี้ มิใช่ความหวาดกลัว แต่เป็นการถอยเพื่อให้ท่าเตรียมของตนหนักแน่นมั่นคงขึ้นเท่านั้น เขาต้องใช้สองเท้ายึดพื้นเอาไว้ให้แน่น

ร่างกายของชายชราดุจภูตผี พุ่งเข้าสังหารเขาอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางไอดำ มองเห็นเพียงสองหมัดที่โถมเข้ามาหาเทียนขุยอย่างดุดันทรงพลัง เทียนขุยกำหมัด ใช้ท่อนแขนต้านรับสองหมัดของชายชรา

หมัดของชายชราต่อยเข้าที่ท่อนแขนของเทียนขุย เพียงหมัดเดียว ก็ต่อยจนเทียนขุยถอยกรูดไปอย่างต่อเนื่องแล้ว!

สองมือของเทียนขุยออกอาการชาอยู่บ้าง พละกำลังเช่นนี้เป็นยอดฝีมือขั้นต้าชี่จริงๆ สองหมัดของเขาฝ่าทะลวงชี่ได้แล้ว! โผ้จวินเคยบอกไว้ ถ้าพบพานยอดฝีมือเช่นนี้ ให้ระมัดระวังไว้จะดีที่สุด ถ้าสู้ไม่ได้ก็หนีซะ

แต่เทียนขุยไม่มีความคิดจะหลบหนีเลย เขาต้องการเผชิญหน้ากับชายชราคนนี้ เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองไปที่ชายชรา ชายชรายืนอยู่ในตำแหน่งที่ห่างจากเขาไปห้าเมตรด้วยสีหน้าราบเรียบ หลังจากมองเห็นสายตาของเทียนขุย เขาก็เผยรอยยิ้มชื่นชมออกมาเล็กน้อย เอ่ยขึ้นว่า “มีของอยู่บ้างนี่นาไอ้หนุ่ม! ไม่น่าเชื่อเลยว่าสกัดหมัดคู่ปลิดชีพของฉันได้ แก้รู้ไหมว่าหมัดคู่นี้ของฉันฆ่าคนมามากน้อยแค่ไหนแล้ว? ปกติฉันใช้แค่กระบวนท่าเดียว ก็พิชิตศัตรูได้แล้ว แกน่าสนใจดีนี่!”

เทียนขุยแยกเท้าไปด้านหลังก้าวหนึ่ง เอ่ยว่า “นับจากวันนี้ไป แกก็ไม่มีโอกาสได้ฆ่าใครอีกแล้ว! เพราะว่าแกกำลังจะตาย!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” พอได้ยินประโยคนี้ ชายชราก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง บนร่างเขาพลันมีลำแสงสายหนึ่งแผ่ออกมา ทันใดนั้น ร่างของเขาก็ทะยานขึ้นด้านบน เสียงหนึ่งแว่วขึ้นมาในอากาศ “ใช่เหรอ? งั้นฉันจะรอดูว่าแกจะฆ่าฉันได้หรือเปล่า”

บนหัว! เทียนขุยเงยหน้ามองด้านบนทันที มองเห็นเพียงหมัดเล็กคู่หนึ่งทุบลงมาจากด้านบน

เทียนขุนยกสองแขนขึ้นมา พยายามป้องกันการโจมตีของชายชราด้วยสองแขน

ท่อนแขนของเขาเสมือนโล่กำบังอันหนึ่ง ได้ยินเพียงเสียงดังปัง แล้วเทียนขุยก็คุกเข่าลงบนพื้นเลย

นี่มันพลังผีสางอะไรกัน แข็งแกร่งเกินไปแล้ว สมกับที่เป็นยอดฝีมือขั้นต้าชี่ ทันทีที่ลงมือก็มีพลังทำลายล้างขนาดนั้นแล้ว!

หนึ่งส่งกำลังอยู่ในอากาศ แฝงพลังของท้องนภาเอาไว้ เจตนาจะทำลายฟ้าถล่มปฐพี หนึ่งต้านรับอยู่ดิน ใช้มือต่างโล่ เจตนาจะปกป้องผืนธรณีอย่างรอบด้าน ทั้งสองฝ่ายต่างหนึ่งบุกหนึ่งต้านกันเช่นนี้อยู่ที่เดิมอย่างไม่มีใครยอมใคร

ใบหน้าของชายชราค่อนข้างผ่อนคลายไร้กังวล กลับเป็นเทียนขุยที่กัดกรามแน่น เหงื่อท่วมศีรษะ กำลังรบของคนทั้งสองมากมายนัก จนทำให้ข้าวของที่จัดวางอยู่ในบริเวณนี้ล้วนโยกไหวสั่นคลอน

แม้แต่โคมไฟที่แขวนอยู่เหนือศีรษะก็แกว่งไกวไม่หยุดเช่นกัน เป็นฉากที่มีอยู่ในหนังเท่านั้น ตอนนี้กลับปรากฏขึ้นในการต่อสู้ระหว่างคนทั้งสอง

มองเห็นร่างของเทียนขุยสั่นเทาไม่หยุด ชายชราก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อะไรกัน? แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วเหรอ? แกมีพลังแค่นี้เองสินะ? เป็นนินจาระดับสูงแล้วมีประโยชน์ยังไงล่ะ? พออยู่ต่อหน้าฉัน ก็เป็นได้แค่มดปลวกเท่านั้น มดปลวก!”

“มดปลวกที่น่าเวทนา ไปตายซะเถอะ!”

พลันคำรามออกมา พลังของท้องนภานั้นคล้ายพลังที่บดขยี้ลงมาจากด้านบนกดทับลงมา เทียนขุยหลับตาลง กัดกรามแน่น ทั้งร่างหดเกร็งเบ่งพลังคำรามออกมา “แปดทิศ สะท้าน!”

ได้ยินเพียงเสียงดังปัง มันของเทียนขุยร่อนลงบนพื้น เขาปล่อยมือลงข้างหนึ่ง ใช้กำปั้นข้างหนึ่งทุบลงบนพื้นอย่างรุนแรง ทั้งตัวอาคารล้วนสั่นสะเทือนไปหมด!

“แปดทิศ ทะยาน!” หมัดของเทียนขุยซัดขึ้นไปด้านบนอย่างรุนแรง

ม่านตาของชายชราพลันขยายตัว เขาเก็บพลังนภานี้กลับมา หมุนอยู่กลางอากาศรอบหนึ่ง หลบหลีกกระแสกำปั้นของเทียนขุย หมัดนี้ของเทียนขุยโจมตีไม่โดนร่างชายชรา แต่พลังจากที่แผ่ออกมาจากกำปั้นกระแทกใส่โคมระย้าที่แขวนอยู่ในอากาศจนหล่นลงบนพื้น

หลังจากชายชราร่อนลงสู่พื้นแล้ว ร่างกายอันกระฉับกระเฉงไม่ได้ทรุดลง เพียงหมุนอยู่ในอากาศหลายรอบ กึ่งๆ คุกเข่าอยู่บนพื้น

เขาเงยหน้าขึ้นกวาดตามองโคมระย้าที่ถูกซัดตกอยู่บนพื้นแวบหนึ่ง จากนั้นก็มองไปยังเทียนขุยที่สองตาแดงก่ำแล้ว ยิ้มเย็นแล้วเอ่ยว่า “วิชาหมัดแปดทิศของประเทศหัวสามารถสำแดงอานุภาพออกมาได้มากขนาดนี้เชียวหรือ?”

หมัดของเทียนขุยเดือดขึ้นเรื่อยๆ เขามองไปที่ชายชราแล้วเอ่ยว่า “ยังมีอานุภาพที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อยู่อีกนะ”

เทียนขุยลงมืออย่างไม่รั้งรออีกต่อไป เขาตะโกนเสียงดังลั่น “แปดทิศ ทลาย!”

พอตะโกน เขาก็สาวเท้าเข้าไปหาชายชรา เห็นเพียงว่าสีหน้าของชายชราแปรเปลี่ยนเล็กน้อย ถอยหลังไปหลายก้าว

จากนั้นก็จ้องมองเทียนขุยด้วยสายตาดุร้าย หมัดของเทียนขุยซัดเข้าไปยังเบื้องหน้าของชายชรา และมองเห็นหมัดของชายชราที่ยื่นออกมาเช่นกันได้ยินเพียงเสียงดังปัง สมองหมัดของเทียนขุยปะทะเข้ากับหมัดของชายชรา

ทั้งสองปะทะกันอย่างคู่คี่สูสี เคลื่อนไหวกันอย่างไม่มีใครยอมใครอีกครั้ง!

————