จอมนักรบทรงเกียรติยศ – ตอนที่ 125 ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณชายตัดสินใจ

เซียวเจิ้นเที่ยนและเย่ชิงหยู่ตกใจจนตัวสั่นทั้งคู่ แล้วรีบหันไปยังต้นเสียง

นี่เป็นเสียงของผู้หญิง คนที่กำลังเดินมาทางนี้ก็เป็นผู้หญิงสวยงามหุ่นดีคนหนึ่ง เสื้อฉบับสาวออฟฟิศสีขาว คนที่สามารถใส่เสื้อแบบนี้ให้สวยได้มีเยอะ แต่คนที่สามารถใส่เสื้อแบบนี้ให้ออกมาเป็นดั่งราชินีนั้นกลับน้อยมาก

ผู้หญิงตรงหน้าใส่ชุดนี้ ใส่ชุดนี้ออกมาดั่งราชินีพอดี เวลาเดิน ท่าทางสง่างาม ดูมีอำนาจมาก นี่ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นคนเก่งของฟางซื่อกรุ๊ป ผู้รับผิดชอบของที่นี่ หวังชิงชิง

ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ผู้หญิงหลายคนนับถือ ไม่ว่าเธอจะใช้ความสามารถ หรือแผนการอะไรเข้าสู่ฟางซื่อกรุ๊ป แต่ว่าเธอทำได้ที่เข้าสู่ฟางซื่อกรุ๊ปโดยไม่พึ่งพาใคร แล้วยังได้เป็นถึงผู้ดูแลรับผิดชอบของในบริษัท

ความสามารถแบบนี้ ไม่เพียงแค่ผู้หญิงเท่านั้น แต่ผู้ชายยังทำไม่ได้เลย

“ขอโทษค่ะ เมื่อกี้ฉันพูดผิดไป ที่ฉันจะพูดคือ ใครพูดว่าสามารถเป็นตัวแทนคุณชายของเราได้นะคะ?” เสียงของหวังชิงชิงดังขึ้นอีกครั้ง ในตอนที่ถาม สายตามองไปยังเซียวเจิ้นเที่ยน ใบหน้ามีรอยยิ้มปลอมๆอยู่ ดูไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียวว่าสีหน้าเธอจะมีความโมโหอยู่

เซียวเจิ้นเที่ยนพูดว่า “ประธานหวังครับ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เพียงแต่ว่าคำขอของผู้หญิงคนนี้มันไร้เหตุผลไปสักหน่อย”

“อ้อ?” หวังชิงชิงมองหน้าเซียวเจิ้นเทียนแล้วพูดว่า “ที่แท้ก็ท่านเซียวมานี่เอง”

เซียวเจิ้นเที่ยนพยักหน้า “ผู้หญิงคนนี้เป็นประธานของบริษัทตงข่ายกรุ๊ป เย่ชิงหยู่ ลูกสาวของเย่เทียนที่เป็นตระกูลใหญ่อันดับสามของเมืองจินโจวเมื่อก่อนครับ”

หวังชิงชิงมองดูเย่ชิงหยู่แล้วพยักหน้าเล็กน้อย

เมื่อเห็นสายตาเย็นชาของหวังชิงชิง เย่ชิงหยู่ก็รีบพยักหน้าตอบรับพูดว่า “สวัสดีค่ะ ประธานหวัง!”

ที่จริงแล้วท่าทางสง่าของเย่ชิงหยู่ไม่แย่ แต่เป็นเพราะว่าฐานะตำแหน่งของทั้งสองแตกต่างเกินไป ดังนั้นจึงทำให้เห็นความเปรียบเทียบชัดเจน คนหนึ่งมั่นใจเต็มร้อย เงยหน้ายืดอก อีกคนกลับดูเหมือนทำอะไรไม่ถูก

เซียวเจิ้นเที่ยนพูดต่อ “คุณเย่คนนี้บอกว่าอยากให้บริษัทคุณช่วยแก้ไขภาพออกแบบ! ได้ยินคำขอที่ไร้เหตุผลแบบนี้ ดังนั้นผมจึงได้มีความคิดอยากให้เธอออกไปซะ ไม่อย่างนั้นรอให้เรื่องนี้ไปถึงหูคุณขายฟางจะยิ่งอึดอัดอับอายกว่าเดิมครับ”

ตาแก่นี่ ทั้งๆที่วางหลุมไว้ให้เย่ชิงหยู่ ตอนนี้ยังทำเป็นพูดเหมือนว่าหวังดีกับเย่ชิงหยู่งั้นแหละ

“ที่จริงแล้ว คุณเย่เธอยังสาว ไม่รู้เรื่องอะไร ดังนั้นจึงได้มาขอความช่วยเหลือแบบนี้ ผมเองก็หวังว่าบริษัทคุณจะไม่ว่าอะไรคุณเย่ ให้โอกาสแก้ตัวกับคนสาว คิดว่าบริษัทคุณคงจะให้นะครับ”

เย่ชิงหยู่มองดูใบหน้าแก่ๆที่มีรอยยิ้มของเซียวเจิ้นเที่ยนก็โมโหขึ้นมาในทันที

แต่ว่าเธอจะทำอะไรได้ละ ต่อหน้าตาแก่นี่ เธอไม่กล้าออกเสียงด้วยซ้ำ

“ขอโทษค่ะ ประธานหวัง ฉันผิดไปแล้วค่ะ” เดิมทีสิ่งนี้ก็เป็นการละเมิดจรรยาบรรณทางธุรกิจอยู่แล้ว แล้วเธอจะรู้ได้ยังไงว่าจะถูกเซียวเจิ้นเที่ยนพูดออกมาต่อหน้าฟางซื่อกรุ๊ป

ในตอนนี้เธอหันหลังไปอย่างอับอาย เตรียมจะจากไป หวังชิงชิงก็เรียกขึ้น “เดี๋ยวค่ะ!”

เย่ชิงหยู่หยุดฝีเท้า ถามว่า “ยังมีอะไรหรอคะ? ประธานหวัง”

เซียวเจิ้นเที่ยนที่ยืนอยู่ด้านข้าง กลอกตามองไปรอบหนึ่ง แล้วก็รีบถามอย่างนอบน้อมว่า “ประธานหวังครับ ไม่ทราบว่าคุณชายฟางลงมารึยังครับ?”

นี่ถือเป็นโอกาสที่ให้เย่ชิงหยู่รึเปล่า? ขายเธอไปจนหมด จากนั้นก็ทำเป็นว่ากำลังช่วยเหลือเธอ?

เย่ชิงหยู่โง่ แต่ก็ยังไม่โง่ถึงขั้นแบ่งแยกสถานการณ์ไม่ออก

เซียวเจิ้นเที่ยนคนนี้จงใจทำอย่างนั้น เพื่อที่จะให้ฟางซื่อกรุ๊ปคิดว่าเขาเป็นคนจริงจัง แต่ก็ยังถือว่ามีทางออกให้เธอ ยังไม่ถือว่าเลวมาก

แน่นอนว่าหวังชิงชิงเข้าใจความหมายของเซียวเจิ้นเที่ยน เขากำลังช่วยหญิงสาวคนนี้แก้สถานการณ์ ดูจากตรงนี้ก็ยังเห็นได้ว่าเซียวเจิ้นเที่ยนก็ยังถือว่าโอเค อย่างน้อยเขาก็ยังรู้จักที่จะให้โอกาสผู้อื่น

มองดูเซียวเจิ้นเที่ยนสักพัก เธอพูดว่า “ขอโทษด้วยค่ะ ท่านเซียว ฉันยังไม่ได้ไปแจ้งให้คุณเลย ปล่อยให้คุณรอซะนาน”

เซียวเจิ้นเที่ยนพูดยิ้มๆ “ไม่เป็นไรครับ งั้นรบกวนประธานหวังไปแจ้งหน่อยนะครับ ทางผมมีเรื่องสำคัญมากอยากจะปรึกษากับคุณชาย เรื่องนี้เกี่ยวกับอนาคตของฟางซื่อกรุ๊ปในเมืองจินโจว รวมทั้งเป้าหมายที่ร่วมกันทำครับ”

หวังชิงชิงฉีกยิ้ม “ได้ค่ะ ท่านเซียว เชิญคุณมารอที่ทางนี้ก่อนค่ะ”

ขณะที่พูดเธอก็พาเซียวเจิ้นเที่ยนไปยังห้องรับแขก

เซียวเจิ้นเที่ยนมองดูเย่ชิงหยู่ แล้วพูดว่า “เธอรีบไปเถอะ!”

แต่ว่ายังไม่รอให้เย่ชิงหยู่ได้มีปฏิกิริยาตอบรับอะไร หวังชิงชิงก็พูดว่า “ไม่รีบค่ะท่านเซียว คุณเย่รอตรงนี้สักครู่ ฉันยังมีเรื่องที่จะต้องถามคุณเย่ค่ะ”

มองดูสีหน้าเย็นชาของหวังชิงชิง ในใจเย่ชิงหยู่ก็เต้นตึกตักทีหนึ่ง

นี่คือไม่จบใช่มั้ย?

จะเชิญคุณชายลงมา?

นึกถึงนี่เย่ชิงหยู่ก็ใจเต้นรัว เรื่องนี้ที่ตัวเองทำนั่นมันบ้าบอก็จริง แต่ฟางซื่อกรุ๊ปก็ไม่ต้องถึงขั้นไม่ปล่อยกันไปหรอกมั้ง?

เซียวเจิ้นเที่ยนถอนหายใจทีหนึ่ง ส่ายหัวอย่างหมดหนทาง แล้วก้าวขาออกไปจากตรงนี้ ในใจคิดว่าถ้าต่อไปร่วมธุรกิจกับตระกูลฟางจะต้องระวังไว้ ดูแล้วนิสัยของคุณชายคนนี้ไม่น่าจะดีเท่าไหร่

มองดูสองคนที่เดินจากไป ในใจเย่ชิงหยู่ก็ยิ่งเย็นวาบ

ไม่นาน หวังชิงชิงก็ก้าวเรียวขายาวสวยเดินมาที่เธอ “ใช่สิ ไม่ทราบว่าคุณรู้จักเหล่าโจวมั้ยคะ? เหล่าโจวผู้จัดการฝ่ายบุคคลของเรา เขาโทรมาบอกฉันว่าคุณจะมา”

สีหน้าตื่นเต้นของเย่ชิงหยู่ค่อยๆดีขึ้น ใช่สิ ทำไมเธอถึงลืมไปได้ว่ายังมีลุงโจวนี่นา

ดังนั้นเธอจึงเหมือนกับคนที่จับโอกาสรอดสุดท้ายไว้ รีบพยักหน้า “ใช่ค่ะ ประธานหวัง ฉันคือเย่ชิงหยู่ ฉันรู้จักลุงโจวค่ะ”

หวังชิงชิงสำรวจดูเย่ชิงหยู่สักพักแล้วถามว่า “เธอมาที่นี่มีเรื่องอะไรงั้นหรอ?”

ถึงแม้ว่าจะรู้แล้ว แต่นั่นได้ยินมาจากปากของเซียวเจิ้นเที่ยน เธอต้องการได้ยินจากปากของเย่ชิงหยู่เอง นี่ถือเป็นการให้เกียรติกัน ทำงานอยู่ที่บริษัทอย่างนี้ การเคารพให้เกียรติผู้อื่นถือเป็นสิ่งที่ต้องมี!

เย่ชิงหยู่มองดูหวังชิงชิง ลังเลไปสักพัก ถึงได้พูดอย่างเกรงใจว่า “คืออย่างนี้ค่ะ คำขอนี้ฟังแล้วอาจจะดูไร้เหตุผลไปสักหน่อย แต่ว่าตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆถึงได้ทำแบบนี้ ประธานหวังคะ ที่ฉันมีภาพออกแบบที่ไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไหร่ ได้ยินมาว่านักออกแบบที่ฟางซื่อกรุ๊ปล้วนเป็นอันดับต้นของประเทศ ดังนั้นจึงอยากจะมาขอให้นักออกแบบที่นี่ช่วยดูสักหน่อยค่ะ แต่ว่า คุณวางใจได้ค่ะประธานหวัง ฉันไม่ให้ดูแล้วค่ะ ฉันทราบค่ะว่านี่เป็นการละเมิดจรรยาบรรณทางธุรกิจ”

สีหน้าของหวังชิงชิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย พูดว่า “คุณเย่กรุณารอสักครู่นะคะ ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ได้แล้ว ทำได้เพียงช่วยคุณแจ้งให้คุณชายของเราทราบเท่านั้น เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นคุณชายของเราตัดสินใจค่ะ”

“คุณรอตรงนี้สักครู่ โอเคมั้ยคะ?” การพูดจาของหวังชิงชิงนั้นสุภาพมาก

ไม่รอให้เย่ชิงหยู่ตอบกลับ หวังชิงชิงก็ก้าวขาเดินไปบนอาคาร ปากเธอไม่พูด แต่ในใจเธอนั้นตกใจไม่น้อยเลย ในใจคิดว่านี่เป็นคนนอกวงการงั้นหรอ? ขอให้นักออกแบบของตระกูลฟางมาออกแบบให้ เธอรู้มั้ยนี่มันราคาเท่าไหร่?

ไม่ว่านักออกแบบคนไหนในตระกูลฟางออกไปออกแบบอะไรให้คนอื่น ล้วนเป็นราคาหลักสิบล้านทั้งนั้น ของทั่วไป พวกเขาจะไปช่วยแก้ไขภาพออกแบบให้ได้ยังไงกัน คำขอนี้ไร้เหตุผลสิ้นดี ถึงขั้นไร้สาระไปสักนิด!

แต่ว่าพวกนี้ล้วนต้องแจ้งให้คุณชายทราบ ให้คุณชายเป็นคนตัดสินใจ

หรือพูดได้ว่า พวกเธอก็แค่คนที่ตระกูลฟางจ้างมารับใช้คุณชายคนนี้ก็เท่านั้นเอง