เมื่อความเร่งรีบและคึกคักของโลกศิลปะการต่อสู้กำลังเดือดพล่าน เย่ฟานที่เพิ่งกลับมาถึงโรงแรมโดยธรรมชาติแล้วไม่รู้
ในเวลานี้เป็นเวลาเย็นที่ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน
แสงตะวันยามอัสดงทำให้โลกทั้งใบเป็นสีแดง
ในที่สุดความเร่งรีบและคึกคักของเมืองหลวงแห่งฤดูหนาวก็มาถึงช่วงเวลาแห่งการพักผ่อน
ระหว่างทางมีคนกลับบ้านจากเลิกงาน
พวกผู้หญิงรีบกลับบ้านเพื่อทำอาหาร ส่วนผู้ชายก็หาร้านอาหารเพื่อทานอาหาร
เด็กหลังเลิกเรียนวิ่งกลับบ้านขณะเล่น
เมืองวินเทอร์แคปิตอลในยามเย็นดูมีชีวิตชีวาขึ้น
รถหลายพันคันติดอยู่บนท้องถนน และเสียงนกหวีดแหลมก็อดคิดไม่ได้
โลกทั้งใบเต็มไปด้วยความเร่งรีบและคึกคักเหมือนน้ำเดือด
ในเวลานี้ เย่ฟานได้กลับไปที่โรงแรมเพื่อพักแล้ว
เขาจองตั๋วเครื่องบินไปแล้วและจะกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ แต่คืนนี้ฉันยังคงต้องค้างคืนที่นี่
บนโต๊ะยังมีนมที่ Haruhi Yingyue ยังไม่เสร็จเมื่อออกไปในตอนเช้า
บนโซฟายังมีกระโปรงยาวที่หญิงสาวเปลี่ยนไป
เมื่อเย่ฟานนั่งลง เขาได้กลิ่นแม้กระทั่งกลิ่นตัวที่เหลืออยู่ของ Yue’er
คนเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกจริงๆ เมื่อเทียบกับตอนที่พวกเขามา มีคนน้อยกว่าในห้องเพียงคนเดียว แต่เย่ฟานไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้สึกว่างเปล่ากว่ามาก
ฉันไม่เห็นใบหน้าที่น่าอับอายและสวยงามนั้นอีกต่อไป และไม่ได้ยิน “อาจารย์” ที่ไร้กระดูกอีกเลย
ความรู้สึกนั้นก็เหมือนกับการสูญเสียบุคคลที่สำคัญมากไป
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่ฟานก็ส่ายหัวอย่างผิดหวังเล็กน้อย
ในอนาคตเขาคาดว่าเขาจะไม่มีวันพบกับผู้หญิงอย่างดวงจันทร์
ใจดีมาก ใจดี จริงใจ หล่อและรวยมาก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเย่ฟานเสียสติ ประตูห้องก็ถูกเคาะเปิดในทันใด
พนักงานเสิร์ฟเข้ามา
“อรุณสวัสดิ์ครับท่าน”
“นี่คือสิ่งที่มีคนขอให้ฉันให้คุณ โปรดยอมรับมัน”
หลังจากที่บริกรวางลง เขาก็จากไป
เย่ฟานเปิดกล่องของขวัญอันวิจิตรงดงามและพบว่าข้างในเป็นชิ้นส่วนของเชือกสีแดง
“นี่…นี่คือ…
”
เย่ฟานจำมันได้เมื่อเขาเห็นมัน นี่คือหนึ่งบนข้อมือของ Liang Gong Yingyue
เย่ฟานรู้ดีว่าเหลียงกง หยิงเยว่มีเครื่องประดับอะไรในตอนกลางวันและตอนเย็น
โดยเฉพาะเชือกสีแดงเส้นนี้ เย่ฟานเคยถามเธอมาก่อนว่าทำไมผู้หญิงคนอื่นถึงใส่ทองและเงิน ทำไมเธอถึงเอาเชือกสีแดงมาแค่เส้นเดียว
เย่ฟานจำได้ว่า Haruong Yingyue ไม่ได้ตอบในตอนนั้น เธอเพียงแค่มองไปที่ Ye Fan และยิ้มอย่างโง่เขลา
ใบหน้าของเฉียวแสดงอาการเมามาย
แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าตอนนี้เขาจะจากไป Yue’er ส่งเชือกสีแดงเส้นนี้ไปจริงๆ
“สงสัยอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึก”
เย่ฟานหัวเราะแต่ไม่ได้คิดมาก
จากนั้นเขาก็เริ่มจัดของและกำลังจะจากไปในเช้าวันพรุ่งนี้
สำหรับ Liang Palace Yingyue ไม่ใช่ว่า Ye Fan ไม่รู้สึกและเพิกเฉย อันที่จริง เย่ฟานก็เห็นใจเธอเช่นกัน มันเป็นอายุของ Fanghua แต่เธอกำลังจะตาย
สาวสวยที่ใจดีและน่ารักขนาดนี้ ชีวิตเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น แต่มันกำลังจะจบลงแล้ว
แต่สิ่งที่เกี่ยวกับความเห็นอกเห็นใจ?
เย่ฟานไม่สามารถช่วยเธอได้
ท้ายที่สุด ผนึกวิญญาณนั้นถูกปลูกไว้ที่ Liang Palace Yingyue เป็นเวลาสิบปี
ภายใต้อิทธิพลของอิทธิพลอันละเอียดอ่อนนี้ ฉันเกรงว่าวิญญาณของ Moon Reader จะหยั่งรากอยู่ในร่างของ Haruhi Yingyue แล้ว
เย่ฟานไม่ใช่พระเจ้า เขายังคงสามารถพยายามรักษาอาการบาดเจ็บทางร่างกายได้ แต่สิ่งที่ลึกลงไปในจิตวิญญาณของเขา แม้ว่าเย่ฟานจะมีหัวใจ กลับไม่มีอำนาจ
ยิ่งไปกว่านั้น ภายใต้ตำหนักเทพดาบ Yue’er เลือกที่จะอยู่ต่อ
เธอเลือกเส้นทางที่ไม่มีวันหวนกลับในที่สุด เย่ฟานจะขัดขืนความปรารถนาของเธอได้อย่างไร?
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1799
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1801
