ฉู่ฉีเถียนกล่าวอย่างไม่พอใจ เขามักจะรู้สึกว่าพ่อของเขาระมัดระวังเกินไป
แม้ว่า Chu Qitian จะไม่ได้เข้าร่วมที่เกิดเหตุในวันนั้นเป็นการส่วนตัว หลังจากได้ยินเรื่องราวของพ่อของเขา เขาก็เชื่ออย่างไม่ต้องสงสัยว่า Ye Fan ไม่มีโอกาสรอดชีวิต
อย่างแรก ขีปนาวุธจากชายฝั่งกำลังถูพื้นอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นเครื่องบินรบความเร็วเหนือเสียงหลายสิบลำก็ทิ้งระเบิดอย่างไม่เลือกหน้า
ในท้ายที่สุด ฉู่ เจิ้งเหลียง พ่อของเขาได้ฆ่าเขาเป็นการส่วนตัว
เกมการฆ่าที่อันตรายถึงตาย ดังขึ้นเรื่อยๆ เป็นสิบอันดับแรกในสิบอันดับแรก และภายใต้เกมการฆ่าที่มหึมานี้ มันยังมีชีวิตของผู้เสียชีวิตอีกเก้าคนด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายเป็นแค่ไอ้สารเลวที่เพิ่งโด่งดังไปงั้นหรือ?
“พ่อครับ ผมคิดว่าคุณแค่มองเขาสูงเกินไป”
“ไอ้เวรนั่น ถ้าพูดตรงๆ ก็คือไอ้ลูกครึ่งที่มาจากผู้หญิงบ้านนอก”
“ถ่อมตัวและไม่มีนัยสำคัญ ไม่ควรพูดถึง”
“เพื่อให้สามารถมีความสำเร็จในวันนี้ ประมาณว่ามันเป็นโชคช่วย?”
ตั้งแต่วัยเด็กจนถึงวัยผู้ใหญ่ Chu Qitian ไล่ Ye Fan
แม้ว่า Ye Fan จะโด่งดังไปทั่วโลกและกวาดศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่นด้วยพลังของเขาเอง Chu Qitian ยังคงไม่เต็มใจที่จะยอมรับความเป็นเลิศของ Ye Fan
ท้ายที่สุด อคติในกระดูกสามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายมาก
ยิ่งไปกว่านั้น เย่ฟานตายแล้ว
เขา Chu Qitian เป็นผู้ชนะที่หัวเราะครั้งสุดท้าย!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งนี้มีส่วนสนับสนุนความเย่อหยิ่งและความเย่อหยิ่งของ Chu Qitian อย่างไม่ต้องสงสัย
“คุณบอกว่าฉันมองเขาเหรอ”
จู่เจิ้งเหลียงก็เงยหน้าขึ้น แสดงสีหน้าจริงจังและเคร่งขรึม และเขามองตรงไปยังชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขา
ภายใต้การจ้องมองของบิดา ฉู่ฉีเถียนดูเหมือนจะถูกแทงไปทั่วทั้งร่างกาย แรงกดดันที่มองไม่เห็นซึ่งติดตามเขาไป
“คุณไม่ดูถูกเขาเหรอ”
“ผลลัพธ์ของมัน?”
“นั่งลงและเฝ้าดูเขาโตขึ้นและแข็งแรงขึ้น และปล่อยให้เขาเติบโตจากเด็กบ้านนอกที่คลุมเครือจนถึงจุดที่ตอนนี้เขากำลังทำให้โลกหวาดกลัว”
“มันเลวร้ายยิ่งกว่า ทำลายแผนสิบปีของพ่อและลูกของคุณ”
“สิบปี เจ้าไม่สามารถกำจัดสัตว์ร้ายชนิดเดียวได้ ในท้ายที่สุด คุณยังคงพึ่งพาความช่วยเหลือของคุณก่อนที่จะกลับมา”
“ฉู่ฉีเถียน บอกข้ามา เจ้าจะจองหองอะไรเช่นนี้”
“เจ้ามีสิทธิ์อะไรถึงจะหยิ่งยะโส?”
“ฉันบอกความจริงกับเธอ ถ้าจุดเริ่มต้นของคุณไม่สูงกว่าเขา คนที่เสียชีวิตในวันนี้คือคุณ ฉู่เฉียน ไม่ใช่ฉู่เทียนฟานของเขา!”
เสียงเหมือนฟ้าร้องดังก้องกังวาน
ในห้อง ชู เจิ้งเหลียง ตำหนิอย่างโกรธเคือง และในคำพูดลึก ๆ มีความโกรธที่อธิบายไม่ได้ทำให้ Chu Qitian ตื่นตระหนกและซีดมาก
“ครับ… ผมขอโทษครับพ่อ”
“ฉันทำได้ไม่ดีพอ”
“ในอนาคต ลูกจะถูกกักขังและพยายามไม่ทำให้พ่อผิดหวัง”
ชูฉีเถียนก้มศีรษะลงและขอโทษด้วยความกลัว
ในเวลานี้ อารมณ์ของ Chu Zhengliang ก็สงบลงอย่างรวดเร็ว
แต่เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “จำไว้ว่า อย่าประเมินศัตรูของคุณต่ำไปเมื่อใดก็ได้”
“ผลของความเย่อหยิ่งและความเย่อหยิ่งจะต้องล้มเหลวโดยสิ้นเชิง”
“งั้นก็ลงไปสำรวจต่อไปในพื้นที่ทะเลที่เกิดเหตุ”
“ฉันอยากเห็นผู้คนในชีวิต และซากศพในความตาย”
“แม้ว่าลูกชายที่ถูกทอดทิ้งจะหายไปจริงๆ ฉันก็ต้องหากระดูกและเนื้อที่หักของเขา”
“ฉันไม่เชื่ออีกต่อไปแล้ว ศพของคนตายจะกลายเป็นอากาศและระเหยไปได้หรือไม่?”
ชู เจิ้งเหลียง กล่าวด้วยเสียงทุ้ม เสียงเย็นเยียบราวกับลมหนาว ทำให้อากาศที่นี่มีอุณหภูมิลดลง
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1947
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1949
