อย่างไรก็ตาม เพื่อตอบสนองต่อความโกรธของ Wei Qing เย่ฟานไม่ได้หยุดอะไร แต่หยิบถ้วยชาขึ้นอย่างสงบและสบายใจ จิบและพูดเบา ๆ ว่า: “ไม่มีอะไรจะหัวเราะ”
“แค่นึกถึงก็มีคนแกล้งทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้าฉันเหมือนคุณ”
“ทุกอย่างเหมือนกันหมด”
“แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้หญ้าหัวหลุมฝังศพของผู้ชายสูงประมาณสามฟุต”
“โอ้ใช่.”
“ฉันจำผู้ชายคนนั้นได้ ดูเหมือนเขาจะเรียกตัวเองว่าราชามวยไทย”
“ชื่อนี้ดูเหมือนจะเป็นฮอร์ตัน”
อะไร?
“หญ้าของฉัน ให้ฉันไปที่นิมา!”
“ขอโทษนะปากกาใช่ไหม”
คำพูดของเย่ฟาน ถ้าก้อนหินก้อนใหญ่ลงไปในทะเล มันจะเป็นคลื่นลูกใหญ่ในใจของทุกคน
ใบหน้าเก่าแก่ของ Lin Qinghe และคนอื่นๆ เปลี่ยนเป็นสีเขียว
ผู้พิทักษ์เสี่ยวหลิวไม่รั้งรอและสาปแช่งโดยตรง
ฉันคิดว่าไอ้สารเลวนี้ ฉันเกรงว่าเขาไม่ใช่คนงี่เง่าที่รู้แค่แกล้งทำเป็นใช่ไหม?
ไม่มีอะไรมากไปกว่าการดูถูก Wei Qing และตอนนี้เขาบอกโดยตรงว่าที่ปรึกษาของเขาตายแล้วและหญ้าบนหลุมศพสูงสามฟุต?
นี่มันเล่นกับไฟ!
เขาไม่กลัวที่เว่ยชิงทุบตีตายจริงหรือ?
“Zhuzi คุณกำลังมองหาความตาย!”
ทันทีที่เย่ฟานพูดจบ แววตาของเว่ยชิงก็กลายเป็นสีแดงทันที
เลือดแดง!
แชมป์มวยโฮลเดน คือชีวิตของเว่ยชิง บุคคลที่น่านับถือที่สุด
ในใจของเขานั้นแทบจะเป็นอยู่ราวกับศรัทธา
เป้าหมายที่ใหญ่ที่สุดของเขาคือการเป็นคนอย่างฮอร์ตัน
แต่ตอนนี้ การดำรงอยู่ที่น่านับถือที่สุดของเขาถูกดูถูกโดย Ye Fan
“ฉันจะให้อภัยคุณได้อย่างไร”
ด้วยความโกรธ ร่างกายของ Wei Qinghu ตกตะลึง โต๊ะและเก้าอี้ตรงหน้าเขาตกใจทันที
ว้าว~
โต๊ะยาวแตกเป็นเสี่ยงๆ ไวน์กับน้ำปะปนกับจานแล้วก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
หลังจากนั้น กล้ามเนื้อของ Wei Qingqing ก็เพิ่มขึ้นอย่างรุนแรง และเขาก็ก้าวไปข้างหน้าหลายก้าวด้วยหมัดทั้งสอง พลังที่พุ่งพล่านไม่สามารถช่วยให้กวาดออกจากเอวได้ และทั้งตัวก็เหมือนกับธนูอันทรงพลังที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง
อำนาจทุกรูปแบบกระจุกตัวอยู่ในกำมือ
ทันใดนั้น มีลมกระโชกแรงภายในห้อง เป่าเสื้อคลุมสีเทาของเว่ยชิง การออกล่าทั้งหมด
“จูเนียร์ นายไม่ได้บอกว่าฉันคือมวยไทย แล้วฉันไม่คู่ควรที่จะให้รองเท้านายเหรอ?”
“วันนี้ฉันจะให้คุณชิม มวยไทยของฉันยอดเยี่ยมมาก!”
ฟู~
ลมคำรามและความโกรธก็ระเบิด
ด้วยหมัดอันสง่างาม Wei Qing ได้กวาดไปทั่วทั้งสี่ทิศทาง มุ่งตรงไปยังทิศทางที่ Ye Fan อยู่ และกระแทกออกไปอย่างโกรธเคือง
Wu Yang และคนอื่น ๆ เคยเห็นพลังดังกล่าวหรือไม่?
หลังจากเห็นพลังหมัดอันมหึมาของเว่ยชิง คนทั้งหมดก็หน้าซีดด้วยความตกใจ และก้าวถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะกลัวว่าเขาจะเข้าไปใกล้และได้รับผลกระทบจาก Chi Yu
“มันจบแล้ว!”
“ไอ้เวรนั่นตายแล้ว”
“สมควรได้รับด้วยหรือ”
“ไม่แสวงหาทางตัน!”
“มันไม่ดีที่จะมีชีวิตอยู่?” ผู้พิทักษ์เสี่ยวหลิวส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่าและพูดอย่างลับๆ
อย่างไรก็ตาม เย่ฟานหันหูหนวกไปที่พลังอันน่าดึงดูดใจของเว่ยชิง
เขายังคงนั่งอยู่ที่นั่น ถือถ้วยชาและจิบชาอย่างสบายใจ
ท่าทางที่สงบและไม่แยแสนั้น ต่อเมื่อทะเลสาบผิงหูหยุดน้ำ ก็ไม่ทำให้เกิดคลื่นใดๆ
ร่างในบ้านค่อย ๆ กวาดไปทั่ว เป่าปลายผมหน้าผากของเย่ฟาน
ภายใต้ปลายผม รอยยิ้มของ Ye Fan ไม่แยแส
เย่ฟานส่ายหัวและยิ้มเมื่อชกมาต่อหน้าต่อตาเขา
“ก็ได้ ในเมื่อเจ้ายืนยันที่จะแสวงหาความตาย ดังนั้นข้า เย่ฟาน จะทำสิ่งที่เจ้าต้องการ”
“มันเกิดขึ้นเอง มาดูกันว่ายอดหมัดเต็มร้อยหมายความว่าอย่างไร!!”
เสียงหัวเราะลดลง เย่ฟานขมวดคิ้วอย่างเย็นชา
หลังจากนั้น ทุกคนเห็นว่าชายหนุ่มที่นี่ดูหวาดกลัว
ฝ่ามือ Ruyu เหยียดออกอย่างเงียบ ๆ
จากนั้นเขาก็ขดตัวเป็นกำปั้นแล้วกระแทกลงไปทันที
ปัง~
มีเสียงดังจนน่าตกใจ! !
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2009
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2011
