คำพูดของ Ye Yuyan แผดเผาและคำพูดและคำพูดก็เหมือนฟ้าร้องที่ระเบิดอยู่ในห้อง
ทุกคำสามารถพูดได้ว่าตีจิตวิญญาณโดยตรง
ภายใต้ความโกรธของ Ye Yuyan Li Ziyang และคนอื่น ๆ ต่างก็ละอายใจ พวกเขาก้มศีรษะลง แต่พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองไปที่ Ye Yuyan โดยตรง
จนกระทั่งครู่ต่อมา ทาร์ซานก็เริ่มต่อสู้
“ดุดี!”
“กัปตัน คุณพูดถูก ไม่ใช่เรื่องน่าละอายที่จะล้มเหลว แต่เป็นการยอมแพ้”
“ตั้งแต่อาจารย์ Chu เลือกเรา เราต้องไม่ยอมแพ้แบบนี้ เราต้องทำให้สำเร็จบางอย่าง มอบให้อาจารย์ Chu แก่ผู้บัญชาการ Wuyang และแสดงให้ทุกคนเห็น!”
….
“ถูกต้อง.”
“คุณจะไม่สูญเสียเพียงครั้งเดียว?”
“เรื่องใหญ่ ฉันจะเอามันกลับมาทีหลัง!”
“เรายังพอมีเวลา”
“เราจะไม่ยอมแพ้และไม่ทำให้อาจารย์ Chu~ อับอาย”
ขณะที่ Taishan เดินออกไป Li Ziyang, Ma Mingbo และคนอื่นๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าเช่นกัน
ภายใต้ความโกรธของ Ye Yuyan ทีม Qinglong ก็กลับมามีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้อีกครั้ง
“มันดี.”
“นี่คือคนที่ถูกเลือกโดยอาจารย์ Chu”
“ในกรณีนี้ หลังอาหารเย็น เรายังคงฝึกฝนตามแผนที่วางไว้โดยอาจารย์ชู!”
เวลานี้เป็นเวลาเจ็ดโมงเย็นแล้ว และกลางคืนก็จมลง
ตามแผนของเย่ฟาน เขาทานอาหารเย็นตอน 7 โมงเย็น และหลัง 7:30 น. เขายังคงฝึกต่อไปจนถึงเที่ยงคืน จากนั้นเขาจะซ่อมโซ่ในอ่างยา
ใช่ แม้กระทั่งเวลานอนของพวกเขา เย่ฟานขอให้พวกเขา “ซ่อมโซ่”
แน่นอนว่า “การซ่อมโซ่” ที่นี่เป็นแบบพาสซีฟ ตราบใดที่ Ye Yuyan และคนอื่น ๆ แช่ในถังและดูดซับยาเพื่อดับพวกมัน
และในเวลานี้ ผู้คนในชั้นเรียนทำอาหารจะนำอาหารค่ำพิเศษสำหรับทีม Qinglong ด้วย
Taishan และคนอื่นๆ หยิบชามขึ้นมาและกินอย่างเอร็ดอร่อยในทันที
สำหรับผู้ที่ซ่อมแซมโซ่ ความสำคัญของอาหารและการพักผ่อนไม่ได้ด้อยไปกว่าการฝึกหนักตามปกติ
นี่คือเหตุผลที่ Ye Fan ให้ความสำคัญอย่างมากกับทั้งสองแง่มุมนี้
อย่างไรก็ตาม ไท่ซานและอาหารเย็นของพวกเขาเพิ่งผ่านไปได้ครึ่งทาง และด้านนอกประตูก็มีชายชราในชุดคลุมสีเทาเดินเข้ามา
ชายชราคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น จริงๆ แล้วคือเฉินหลานที่เพิ่งรับการนัดหมาย
“ตกลง?”
“เขากำลังทำอะไรอยู่?”
เมื่อเห็นบุคคลนี้ Li Ziyang และคนอื่น ๆ ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่พวกเขามีลางสังหรณ์ที่คลุมเครืออยู่ในใจ
หลังจากที่ Chen Lan เข้ามา เธอไม่พูดอะไร แต่มองไปรอบ ๆ และมองไปที่อาหารของ Taishan
มีหอยเป๋าฮื้อ โสม ซุปไก่ดำ และส่วนผสมล้ำค่ามากมาย
ในเวลานั้น Chen Lan ขมวดคิ้วและตะโกนด้วยเสียงที่ลึกล้ำ: “ขยะกลุ่มหนึ่ง ทักษะการผายลมทั้งหมด อาหารอร่อย?!”
“ประเทศเลี้ยงดูคุณ มันช่วยให้คุณฝึกฝนอย่างหนักเพื่อปกป้องบ้านและประเทศของคุณ ไม่ให้กิน ดื่ม เล่นการพนัน และทำให้เสื่อมเสีย!”
ปัง~
ด้วยความโกรธ เฉินหลานเดินไปและเตะชามข้าวของไท่ซานและคนอื่นๆ ด้วยความโกรธ และเตะหม้อที่พวกเขากินอยู่
“คุณ~”
“ไอ้เลว!”
“แกกล้าด่าเราทำไมถึงกล้าเตะชามข้าวเรา”
เมื่อเห็นว่าชามข้าวของเขาพลิกคว่ำ ไท่ซานและคนอื่นๆ ก็ระเบิดออกโดยตรง และพวกเขาก็กระโดดไปทุบคนอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อ Chen Lan เห็นสิ่งนี้เธอก็เยาะเย้ย
เขาพูดอย่างเย็นชากับพวกเขาด้วยน้ำเสียงสูงและน้ำเสียงภาคภูมิใจและภาคภูมิใจ
“จากนี้ไป ลืมทุกอย่างที่อาจารย์ Chu สอนคุณ จากนี้ไป ฉันจะเริ่มฝึกตามวิธีการของฉัน”
“ยิ่งไปกว่านั้น Qinglong จะเคารพฉันในอนาคต!”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็น ที่ดีที่สุด บทที่ 2349
A Dish best served cold อาหารจานเย็น ที่ดีที่สุด บทที่ 2351
