หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง Xue Mingzhi ก็เห็นด้วยกับคำขอของ Ye Fan
“ตกลง ฉันจะรอคุณสิบนาที”
“ในตอนนั้น ถ้าพ่อฉันไม่มา ฉันจะบอกอะไรเธออีก”
เสียงที่น่าเกรงขามของ Xue Mingzhi ทำให้ทุกคนประหลาดใจ
“นาย. Xue คุณไม่เชื่อเรื่องไร้สาระของคนงี่เง่าคนนี้จริงๆเหรอ?”
“คุณไม่คิดว่าผู้อาวุโส Xue จะเรียกเต่าชนิดนี้เองหรือ”
Xu Meifeng ไม่ได้คาดหวังว่า Xue Mingzhi จะเห็นด้วยจริง ๆ และถามอย่างกังวลทันที
Xue Mingzhi กล่าวอย่างเฉยเมย: “ไม่แน่นอน”
“ฉันแค่อยากโน้มน้าวเขาว่าเขาแพ้!”
“หลังจากรอสิบนาที ถ้าพ่อของฉันไม่มา ฉันคิดว่าเขาจะพูดอะไรได้”
“ยิ่งไปกว่านั้น ดูคนที่กำลังจะตายที่กำลังดิ้นรนต่อสู้เพื่อความตายต่อหน้าคุณ คุณไม่รู้สึกว่ามันเป็นการเติมเต็มหรือเปล่า?”
คิ้วของ Xue Mingzhi เย็นชา และเขายิ้มอย่างเย็นชา
เขาเป็นคนหยิ่ง แม้ว่าเขาจะติดต่อกับคนอย่างเย่ฟาน เขาต้องโน้มน้าวเขาว่าเขาแพ้ และปล่อยให้เขาตายอย่างชัดเจน
ให้เขารู้ว่าครอบครัว Yanjing Xue ของพวกเขาไม่ใช่ทุกคนที่สามารถยั่วยุให้เกิดความผิดได้
หลังจากที่ Xu Meifeng ได้ยินเธอก็พยักหน้าและยิ้ม
“นาย. เสวี่ยกล่าวเช่นนั้น”
“ปล่อยให้เขาตายไปอย่างง่ายดาย มันทำให้เขาถูกจริงๆ”
“ความกลัวก่อนตายเป็นสิ่งที่สิ้นหวังที่สุด”
“แล้วมาดูกันว่าเด็กคนนี้กำลังจะตายอย่างไร”
ด้วยวิธีนี้ ทั้งโรงแรมก็สงบลงในทันใด
ข้างนอกลมพัดผ่านและใบไม้ที่ร่วงหล่นปลิวไสว
ที่นี่ก็เงียบ
บรรยากาศมันตกหนัก!
แต่ Xu Meifeng และคนอื่น ๆ ภูมิใจมาก
ในสายตาของ Xu Meifeng, Xue Mingzhi และคนอื่น ๆ เย่ฟานเป็นเพียงนักโทษที่ถูกพาไปที่สนามประหารแล้วรอที่จะถูกตัดหัวตอนเที่ยง
เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะได้เห็นเย่ฟานตื่นตระหนก ประหม่า และหวาดกลัว
อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้สึกผิดหวัง
ในช่วงสิบนาทีนี้ เย่ฟานสงบลงอย่างไม่คาดคิด
ลิ้มรสชาที่เข้มข้นอย่างสบาย ๆ แม้กระทั่งการเท Xu Lei หนึ่งถ้วยที่ด้านข้างอย่างสนิทสนม
“หึ ไอ้สารเลว แสร้งทำเป็น แสร้งทำต่อไป!”
“ฉันคิดว่าคุณจะแกล้งทำเป็นได้เมื่อไหร่”
ความสงบของ Ye Fan ทำให้ Xu Meifeng ผิดหวังอย่างไม่ต้องสงสัยซึ่งสาปแช่งอย่างโหดร้ายทันที
ในที่สุดสิบนาทีก็มาถึง
Xue Mingzhi ก็ไม่มีความอดทนอีกต่อไป มองไปที่ Ye Fan และยิ้มอย่างเย็นชา: “เด็กน้อย เวลาหมดแล้ว”
“ดูเหมือนว่าคนที่คุณกำลังรอไม่มา”
“เอาล่ะ ก่อนตาย เจ้าจะพูดอะไรอีก”
Xue Mingzhi ถามอย่างรวดเร็ว
เย่ฟานส่ายหัว: “ฉันคิดว่าคุณไม่ควรถามฉันว่าพูดอะไร แต่พ่อของคุณ”
“ถามเขาสิ หมดเวลาแล้ว ทำไมเขาถึงไม่ทำล่ะ”
เสียงไม่แยแสของ Ye Fan ดังขึ้น และ Xue Mingzhi แม้จะระเบิด ตะโกนอย่างโกรธเคือง: “หุบปาก!”
“ฮันนี่ เขาจะยังปากแข็งอยู่ไหมตอนที่เขาตาย?”
“ถ้าอย่างนั้นข้าจะส่งเจ้าไปที่ถนน!”
“ทุกคน ทำตามคำสั่ง ทำมัน!”
Xue Mingzhi วางมีดในมือแล้วเหวี่ยงมันลงทันที และตัดสินประหารชีวิต Ye Fan โดยตรง
จากนั้นในขณะที่ Xue Mingzhi ออกคำสั่ง เสียงของกระสุนที่บรรจุอยู่ก็ดังขึ้นทันที
“จบแล้ว~”
Xu Meifeng เยาะเย้ย
Zao Wou-ki ยิ่งร่าเริงมากขึ้น
Xu Fengfei ไร้ความรู้สึก
คนอื่นๆ ทุกคนหลับตาลง
เมื่อทุกคนกำลังรอเสียงกระสุน เย่ฟานก็ถูกทุบให้เป็นตะแกรง
บูม~
ก็มีเสียงดัง
แผ่นดินสั่นสะเทือน ประตูและหน้าต่างระเบิด
ลมกระโชกแรงทันที!
ฉันเห็นรถเบนซ์ออฟโรดสีดำเหมือนสัตว์ป่าคำรามอย่างบ้าคลั่งจากถนนด้านนอก
เขากระแทกเปิดประตูโรงแรมหวู่หลงอย่างแรง
ในผงคลีบนท้องฟ้า เขารีบเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง
แก้วนับพันแตกกระจายทุกตารางนิ้ว
โต๊ะและเก้าอี้ลอยข้ามไป และจานก็แตก
ช็อกเต็มบ้าน!
“นี้…. นี่คือ?”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 905
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 907
