เมื่อเห็นน้ำตาของ An Qi ที่เปื้อนน้ำตา Ye Fan ก็ยิ้มทันทีเสียงหัวเราะเยือกเย็นและคัดค้านตนเอง
เมื่อคิดถึงเขา Ye Fan ในชีวิตแนวตั้งและแนวนอนเป็นผู้ชายที่สุดยอด
เมื่อตอนที่เขายังเด็ก เขาได้รับการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของตระกูล Chu และเขาได้รับคำกล่าวจากสวรรค์มาหลายชั่วอายุคน
หลังจากกลับมาสู่ฤดูร้อนเพื่อต่อสู้เพื่อประเทศจะเป็น Feng Tianjiao ที่ไม่มีใครเทียบได้!
ด้วยเสียงอันเจิดจ้าทำให้เขาได้รับเกียรติทั้งหมด
แต่ผลลัพธ์?
ทุกวันนี้คนทั้งบ้านมีญาติสายเลือดและเพื่อนร่วมชาติจากบ้านและในชนบท แต่คนเดียวที่ห่วงใยเขาคือเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องต่อหน้าเขา
“พี่เสี่ยวฟาน คุณเจ็บจริงๆ~”
“ขอโทษที ฉันเอง”
“เธอไม่ควรมาช่วยฉันนะ~”
“ฉันเองที่ทำให้คุณเหนื่อย…” อันฉีร้องไห้ออกมา มองดูเลือดที่มุมปากของเย่ฟาน หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและโทษตัวเอง เย่ฟานยิ้มเบา ๆ และกระซิบอย่างสบายใจ: “อันฉี พี่เสี่ยวฟานไม่เจ็บ” “ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง อย่าโทษตัวเอง” “ฉันอยู่ที่นี่วันนี้ ไม่ใช่ทั้งหมดสำหรับคุณ” “นี่คือความคับข้องใจของฉันกับครอบครัว Chu มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” “งั้นก็ยืนห่างๆก่อนสิ” “ไปฝั่งพ่อดีกว่า” “ถ้าคุณอยู่ใกล้เซียวฟานมากเกินไป ฉันเกรงว่าคุณจะได้รับบาดเจ็บ” Ye Fan ยิ้มเบา ๆ ด้วยความสบายใจในคำพูดที่นุ่มนวลของเขา “อันฉี มานี่สิ!”
ในเวลานี้ พ่อและน้องชายของอันฉีก็รีบดึงแองเจิลออกไป เห็นได้ชัดว่าสมาชิกในครอบครัวโจนส์ยังตระหนักดีว่างานเลี้ยงงานแต่งงานวันนี้ฉันกลัวว่ามันจะไม่สงบ หลังจากเกลี้ยกล่อมให้ An Qi ออกไป เย่ฟานก็พ่นเลือดออกมาในปากของเขา จากนั้นหันกลับมามองนักปราชญ์ดาบข้างหน้าทันทีด้วยดวงตาที่เย็นชาของเขา “ฉันคาดหวังว่าตระกูล Chu จะจัดการกับฉัน นิกาย Chu จะจัดการกับฉัน และโลกจะจัดการกับฉัน แต่ฉันไม่เคยคาดหวังว่าลอร์ดแห่งห้องโถงแรกของวิหาร Flame Summer Martial God จะจัดการกับ ฉัน?” เย่ฟานเย้ยหยัน และทุกครั้งที่เขาพูดคำใด ความเย็นและความโกรธในร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น
เมื่อพูดถึงจุดจบ ร่างกายและพลังของเย่ฟานก็เย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง และพลุ่งพล่านราวกับมังกร
“ฮึ!” เมื่อเผชิญหน้ากับการเยาะเย้ยของเย่ฟาน เซียนกระบี่ก็ส่งเสียงเย้ยหยันอย่างเย็นชา “เพราะฉันเป็นผู้นำศิลปะการต่อสู้หยานเซียและเป็นเจ้าแห่งห้องโถงแรก ฉันทำได้ดีกว่านี้!”
“เย่ฟาน ในประเทศจีน เจ้าไม่มีความชั่ว แต่บัดนี้อยู่ต่างประเทศ เจ้ากล้าที่จะกระทำโดยประมาท ทำลายชื่อเสียงของข้าด้วยเปลวเพลิงแห่งศิลปะการป้องกันตัวในฤดูร้อน ทำให้เปลวเพลิงของข้ามัวหมอง ประเทศกำลังมีปัญหา!”
“ฉันจะถามเธอครั้งสุดท้าย รู้ไหมว่าเธอไม่ผิด ขอโทษ จะคุกเข่าหรือไม่”
Juggernaut ก็เต็มไปด้วยความโกรธ และดุ Ye Fan ด้วยความโกรธ
ถังห่าวที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นว่าบางสิ่งควบคุมไม่ได้ เขาก็รีบพูดเพื่อเกลี้ยกล่อมเขา
“เย่ฟาน Juggernaut ทำดีเพื่อคุณด้วย” “คุณควรขอโทษที่สำนึกผิด” “มิฉะนั้น ไม่ต้องพูดถึงว่ามันจะทำให้เกิดหายนะสำหรับวัดหยานเซีย หวู่เซิน ตัวเธอเอง ฉันเกรงว่าจะไม่มีที่ฝัง~” ถังห่าวดูเหมือนผู้สร้างสันติและพยายามเกลี้ยกล่อมเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เย่ฟานรู้สึกตลกเมื่อได้ฟัง “ฮ่าฮ่า~” “ถูกตัดสินลงโทษ? ขอโทษ?” “ฉันไปหาครอบครัว Chu คนเดียว และฉันไม่เคยใช้วิหารเทพยุทธ์ของคุณเพื่อต่อสู้หรือฆ่า เพียงเพื่อแสวงหาความยุติธรรมให้แม่ของฉัน” “เกิดอะไรขึ้นกับฉัน เย่ฟาน?” “ขอโทษอีกครั้ง?”
“นอกจากนี้ ฉันอาจจะบอกคุณด้วยว่าวันนี้ฉันจะไม่เพียงแค่ฆ่านายน้อยตระกูล Chu แต่ฉันจะฆ่าปรมาจารย์ตระกูล Chu และเหยียบย่ำตระกูล Chu ทั้งหมดด้วย!”
คำพูดแรงเหมือนฟ้าร้อง คำพูดที่ไพเราะยิ่งทำให้ตกใจ ทุกคนฟังแล้วไม่เปลี่ยนสี ทุกคนในที่นั้นลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ Juggernaut เองก็หวาดกลัวและโมโหยิ่งกว่าเดิม: “หยิ่ง!” “โง่!” “มุทะลุ!” การสาปแช่งสามครั้งติดต่อกันแสดงให้เห็นถึงความโกรธของ Juggernaut “ความชั่วช้าของสวรรค์ได้รับการอภัยแล้ว ถ้าเจ้าทำความชั่วช้าของตนเอง เจ้าก็อยู่ไม่ได้!” “ในเมื่อเจ้ายืนกรานที่จะร้องขอความตาย ก็อย่าโทษวัดหยานเซีย หวู่เซิน ของฉันที่หันหลังให้อย่างไร้ความปราณี”
ระหว่างคำพูดที่โกรธจัด Juggernaut ก้าวออกมา แล้วมองไปรอบๆ เผชิญหน้ากับฝูงชน ผสมน้ำเสียงของเขา
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3289 ความโกรธไม่รู้จบของตระกูลชู
บทที่ 3291 เขาก็ทำอะไรไม่ถูก
