“ทำไม… เป็นไปได้ยังไง…”
ในห้อง เมื่อมองไปที่หญิงสาวที่ดูเหมือนนางงามที่หลับใหลอยู่ตรงหน้าเขา หัวใจของเย่ฟานก็สั่นเทาอย่างดุเดือด
เขาไม่เคยคิดฝันว่าจะได้ผลเช่นนี้
เดิมทีเขาคิดว่าตราบใดที่เขาตัดขาดการติดต่อกับอันฉี ตราบใดที่ถังหยุนสัญญาว่าจะปกป้องอันฉี เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน
อย่างไรก็ตาม ผลที่ได้นั้นเกินความคาดหมายของ Ye Fan
ท้ายที่สุด พวกเขาก็ยังปล่อยอันฉีไปไม่ได้
สิ่งที่ทำให้เย่ฟานชี้ให้เห็นก็คือพวกเขาเลือกที่จะปฏิบัติต่อเด็กสาววัยรุ่นด้วยวิธีที่โหดร้ายเช่นนี้จริงๆ
คลิก~
เมื่อเย่ฟานเต็มไปด้วยความสงสารและตัวสั่น จู่ๆ ก็มีบางอย่างหลุดออกจากเตียง
ปรากฎว่ามือของ An Qi ที่กำแน่นอยู่ในขณะนี้ก็ปล่อยมือทันที
กระต่ายน้อยที่สลักร่องรอยไว้หลายปีเหมือนที่ตกลงมาบนพื้น
ในขณะที่เขาเห็นไม้แกะสลัก เย่ฟานก็ตกตะลึง
เหตุการณ์ในอดีตหลายพันครั้งก็พัดออกไปราวกับกระแสน้ำ
……
“อันฉี วันนี้วันเกิดคุณเหรอ”
“สัญญา…”
“ให้กระต่ายตัวหนึ่งแก่คุณ”
“นายน้อยแกะสลักมันเอง”
….
“อืม วันเกิดฉันครบสามวันแล้ว”
“พี่ชายเสี่ยวฟาน จำวันเกิดฉันไม่ได้ด้วยซ้ำ”
“แองจี้ไม่สนใจคุณ…”
…..
“อะไร?”
“มันผ่านไปแล้วหรือ”
“งั้นฉันคงจำผิด…”
…..
ใต้ต้นไม้เครื่องบิน ชายหนุ่มลูบหัวเขาอย่างเขินอายและยิ้มอย่างเคอะเขิน
นับมันอย่างระมัดระวังก็เป็นเวลากว่าสิบปีแล้ว
เย่ฟานไม่คิดด้วยซ้ำว่าสาวน้อยคนนี้ยังเก็บกระต่ายน้อยตัวนี้ไว้
เขาไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน แม้ว่าจะมีบางอย่างผิดพลาด จนกว่าเธอจะถูกสบตา เธอก็คงจะจับมันไว้ตลอดเวลา
บางทีอาจเป็นกระต่ายน้อยในมือของเธอที่สนับสนุน An Qi เมื่อเธอเจ็บปวดที่สุด
ในเวลานี้ เย่ฟานไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขาได้อีกต่อไป
เขาสงบและเข้มแข็งอยู่เสมอ แต่เขารู้สึกเพียงความเศร้าโศกและความเศร้าโศกที่แผ่ออกมาจากหัวใจของเขา
ทันใดนั้น ดวงตาของเย่ฟานก็แดงก่ำ และคิ้วของเขามีประกายระยิบระยับ
ฝ่ามือของเขาถูกกำแน่นยิ่งขึ้น
อาจเป็นเพราะแรงที่ปลายนิ้วได้แทรกซึมเข้าไปในเนื้อและเลือด
จากนั้นเย่ฟานก็ลุกขึ้นและเดินออกจากห้อง
ข้างนอก Yue Yao และกลุ่มของเทพเจ้ามังกรที่แข็งแกร่งกำลังรออยู่ที่นี่
“Yue Yao, An Qi จะปล่อยให้คุณและช่วยฉันดูแลเธอ”
เย่ฟานไร้ความรู้สึกและพูดด้วยเสียงต่ำ
แต่ในคำพูดนั้น ความเยือกเย็นและความทนทานนั้นเข้มข้นและสดใสมาก
“พี่เสี่ยวฟาน คุณจะไปไหน” เยว่หยาวถาม
“ข้าจะไปผิงตระกูลชู!”
การแสดงออกของ Ye Fan เย็นยะเยือกและการแสดงออกของเขาเหมือนกับรองเท้าสเก็ตน้ำแข็งที่กวาดไปทั่วตัวเขา ความหนาวเย็นอย่างมหึมาทำให้ Gaia และคนอื่น ๆ หวาดกลัว การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไป
“ท่านมังกร ใจเย็นๆ~”
โอเว่นและคนอื่นๆ ต่างตกใจกับคำพูดของเย่ฟานอย่างไม่ต้องสงสัย และรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดพวกเขา
“ความสงบ?”
“ฉันทำใจไม่ได้!”
“สัตว์ร้ายกลุ่มนี้ แม้แต่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เช่น An Qi ก็ไม่ยอมปล่อย”
“วิธีการกำจัดมนุษยชาตินั้นด้อยกว่าสัตว์เดรัจฉาน!”
“ถ้าเจ้าไม่ฆ่าพวกมัน ข้าก็เสียใจกับบรรพบุรุษของตระกูล Chu!”
ไม่มีใครรู้ความเศร้าและความโกรธของ Ye Fan ในเวลานี้
อันฉียังเด็กมาก แต่ดวงตาของเธอถูกพรากไปจากชีวิตของเธอ
เย่ฟานคิดไม่ออกว่าเมื่อดวงตาสวย ๆ นั้นถูกถอดออกไปจะเจ็บปวดสักเพียงใด?
แถมยังมีอุบัติเหตุระหว่างทางที่จะตามหาตัวเอง
ถ้า Ye Fan ไม่ล้างแค้น An Qi เขาจะสบายใจได้อย่างไรในอนาคต?
“พี่เสี่ยวฟาน ฉันยังไม่แน่ใจว่าเป็นตระกูลฉู่หรือเปล่า”
“หากบุคคลภายนอกก่อให้เกิดความบาดหมางกัน มันจะทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างคุณกับตระกูลชู”
“ไปเดี๋ยวนี้ คุณไม่เพียงแค่ทำตามความปรารถนาของฆาตกรเหรอ”
Yue Yao ยังท้อแท้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ครับท่านมังกร”
“แองจี้ ลิตเติ้ล โลลิต้า ถอนตา และเราโกรธและเศร้ามากด้วย”
“แต่ผู้กระทำผิดคือผู้ผิด หนี้คือเจ้าของ ก่อนที่เราจะแก้แค้น เราต้องแน่ใจว่าใครเป็นคนทำ”
ไกอาและคนอื่นๆ เกลี้ยกล่อมเย่ฟานไม่ให้หุนหันพลันแล่น
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3424 มันถูกกำจัดไปแล้วจริงๆ!
บทที่ 3426 หาความตายไม่ได้หรือ
