“บอกแล้วไงว่าถ้าสู้ไม่ได้ก็ไม่สู้”
“ต่อให้ต้องการต่อสู้ เราก็ต้องรอจนกว่าเราจะมีแผนที่สมบูรณ์แบบที่จะต่อสู้อีกครั้ง!”
“การต่อสู้แบบตาย-ตายแบบนี้ก็ไม่เลว”
ไกอานั่งบนโซฟา ส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า
โอเว่นข้างๆเขาได้ยินแล้วเตะไกอาด้วยความโกรธ: “เอาล่ะ เจ้าคนแก่”
“มาพูดถึงปรมาจารย์มังกรกันดีกว่า!”
“เรายังไม่รู้จักคุณเลย?”
“ถ้าคุณโลภชีวิตและกลัวความตาย ให้เรียกตัวเองว่าตัวเอง”
“ท่านมังกรไม่ได้เกลี้ยกล่อมเหมือนเจ้า!”
“อย่างที่กล่าวไป เรายังเข้าใจลอร์ดแห่งมังกรได้หากเราโกรธที่มงกุฏ”
“ยิ่งไปกว่านั้น ในสถานการณ์เช่นนี้ เราไม่ได้ริเริ่มการต่อสู้ เจ้าคิดว่าตระกูลชูและแม้แต่สำนักชูจะปล่อยพวกเราไปหรือไม่?”
“ตระกูลชูเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ในอีกไม่กี่วัน กีบเหล็กของตระกูล Chu จะกวาดไปทางตะวันตกและกวาดฤดูร้อน”
“ยังขู่ว่าจะเสียสละชีวิตครอบครัวของ Dragon Lord”
“ต้นไม้อยากสงบ แต่ลมไม่หยุด”
“เป็นเจ้าแห่งมังกรที่ฝังหัวของเขาไว้ในทราย คนเหล่านั้นจะต้องถูกฝังโดยเจ้าแห่งมังกรด้วย”
คำพูดของโอเว่นและคนอื่นๆ เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม
สถานการณ์ปัจจุบันไม่มากนักที่ Ye Fan ริเริ่มในการประกาศสงครามและเสียชีวิตอย่างไร้ประโยชน์ แต่กลับถูกบังคับโดยสถานการณ์ที่จะถูกบังคับและทำอะไรไม่ถูก
เย่ฟานยังต้องการเวลาเพื่อรอให้เขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เพื่อต่อสู้กับชูหยวน แต่ตระกูลชูจะให้เวลาเขาหรือไม่? ทรูแมนจะให้เวลาเขาหรือไม่?
การประกาศสงครามกับตระกูล Chu ดูเหมือนจะเป็นความประมาทและแรงกระตุ้นของ Ye Fan
แต่เมื่อคิดอย่างรอบคอบ มันคือการเคลื่อนไหวที่ฉลาดที่สุดของเย่ฟาน!
เป็นการดีกว่าที่จะริเริ่มนั่งเฉยๆรอความตาย
เมื่อตระกูล Chu มีทุกอย่างพร้อมแล้ว Ye Fan จะไม่มีโอกาสกลับมาอีกแน่นอน
ในเวลานี้ ทันใดนั้นเขาก็ไปถึงภูเขา Chumen แต่เขาก็ไม่ทันระวัง
ดังนั้น หลังจากไตร่ตรองมาหลายวัน ขุมพลังเทพเจ้ามังกรในวัดมังกรก็ตกลงที่จะสังหารภูเขา Chumen อีกครั้ง
แน่นอน ยกเว้นไกอา!
“อื้มม…”
“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น”
“มันทำให้ฉันดูเหมือนคนทรยศ”
“ฉันแค่โพสต์คำแนะนำของตัวเอง”
“ส่วนเจ้ามังกรจะตัดสินใจอย่างไรในท้ายที่สุด ข้าจะเชื่อฟังอย่างตรงไปตรงมา”
ไกอาสัมผัสได้ถึงสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามจากเพื่อนร่วมทางที่อยู่รายรอบ ไกอาจึงรีบกางมือและอธิบาย
“โอเค เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว”
“รีบไปหาเจ้ามังกร”
“ดูสิว่าในที่สุดปรมาจารย์มังกรจะตัดสินใจอย่างไรใช่ไหม”
แม้ว่าโอเว่นและคนอื่นๆ พูดคุยกันสองสามวัน เย่ฟานก็ต้องเข้าใจความคิดสุดท้ายเพียงอย่างเดียว
คือการเก็บรายละเอียดต่ำหรือริเริ่มในการเล่น
ไม่ว่าจะเป็นการรวมกองกำลังหลายฝ่ายเพื่อโจมตี หรือเพียงเพื่อต่อสู้โดยอิสระจากความแข็งแกร่งของ Dragon Temple ทั้งหมดขึ้นอยู่กับว่า Ye Fan เลือกอย่างไร
ไม่นาน เทพมังกรก็มาถึงนอกห้องฝึกของเย่ฟานแล้ว
“ท่านมังกร คุณมีเวลาไหม”
“พวกเราสองสามคน หลังจากการเจรจามาหลายวัน เราก็มีแผนบางอย่างแล้ว”
“วันนี้ฉันมารายงานท่านลอร์ดมังกร”
นอกห้อง โอเว่นและคนอื่นๆ ยืนด้วยความเคารพ กระซิบผ่านประตูและหน้าต่าง
อย่างไรก็ตาม…
หนึ่งวินาที…
สองวินาที…
…..
ไม่กี่นาทีผ่านไป และไม่มีการตอบสนองใดๆ ในห้อง
“เจ้าแห่งมังกรอาจมีความรู้สึกบางอย่างและเข้าสู่การล่าถอยอย่างลึกล้ำ”
“ง่ายๆ เลย รอให้เจ้าแห่งมังกรออกจากธรรมเนียมก่อน แล้วเราจะรายงาน”
ไกอาพูดจากระยะไกล
“รอผายลม!”
“เจ้าผู้เฒ่า ข้าคิดว่าเจ้ากลัวสงครามและความตาย”
“ถ้าท่านมังกรอยู่ในการล่าถอย เราจะไม่รู้สึกถึงความผันผวนเพียงเล็กน้อยของพลังชีวิตหรือ?”
“เร็วเข้า มาตะโกน!”
โอเว่นพวกเขาสาปแช่งอย่างหงุดหงิด
ภายใต้สถานการณ์ปกติ การถอยกลับอย่าง Gaia กล่าวจะมาพร้อมกับความผันผวนของพลังงานที่รุนแรงและรุนแรง
แต่ตอนนี้ ไม่มีความผันผวนเล็กน้อยในความมีชีวิตชีวาในห้อง และเห็นได้ชัดว่าเย่ฟานทำสมาธิธรรมดาเพื่อซ่อมแซมโซ่เท่านั้น
“ตกลง ฉันให้บริการพวกคุณ”
ในที่สุด งานที่ยากเย็นแสนเข็ญในการปลุกเย่ฟานก็ตกอยู่ที่ไกอา
“ท่านมังกร ออกมาดูด้านล่างไหม”
“มีสถานการณ์ที่ต้องรายงาน”
“เจ้ามังกร?”
….
“อาจารย์ถังหยุนอยู่ที่นี่…”
“ฉันอยากพบคุณตอนสาย…”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3438 ใครคือปรมาจารย์ที่แท้จริง
บทที่ 3440 เทพสังหารที่ยังมีชีวิตอยู่
