ในเวลานี้ ข้างๆ เย่ฟาน เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ สวมชุดกีฬาสีม่วง หมวกเบสบอลสีเทา และกระเป๋าเดินทางใบเล็กน่ารักบนหลังของเธอ
ชุดนั้นก็เหมือนเด็กที่เดินทางกับพ่อแม่ของเขา
ใช่ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่หัวเราะคิกคักต่อหน้าเธอคือหลู่เหวินจิงโดยธรรมชาติ
หลังจากออกไปกับ Ye Fan และคนอื่นๆ แล้ว Lu Wenjing ไม่ได้ไปกับแม่ของเธอ แต่แอบตาม Ye Fan ไปที่สถานีแล้วขึ้นรถบัสอย่างเงียบๆ
Lu Wenjing ไม่เงยหน้าจนกว่ารถจะขับออกไป
เย่ฟานรู้สึกเพียงว่าหนังศีรษะของเขาชา เขาจึงเอื้อมมือไปเคาะหัวของลู่เหวินจิงอย่าง “ปัง”: “เฮ้ เจ้าหมาน้อย!”
“ออกมาแล้ว พ่อแม่รู้ไหม”
“เรื่องไร้สาระ!”
“ให้ข้ากลับบ้านโดยสัตย์จริงในอีกสักครู่” เย่ฟานพูดอย่างดุเดือด
ลู่เหวินจิงลูบหัวเล็กๆ ของเขา และก้มศีรษะลงทันทีด้วยความไม่พอใจ: “พี่เสี่ยวฟาน ฉันแค่อยากจะกลับบ้านกับนาย”
“ฉันอยู่ที่บ้านในช่วงวันหยุดฤดูหนาว และฉันรู้สึกเบื่อ”
“คุณสัญญา.”
หลู่เหวินจิงขอร้องอย่างขมขื่น ด้วยสายตาที่น่าสงสาร น้ำตาแทบร่วง
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เย่ฟานก็ทำอะไรไม่ถูก: “ให้ฉันติดต่อแม่ของคุณก่อน ถ้าซิสเตอร์เห็นด้วย ฉันไม่มีข้อโต้แย้ง”
หลังจากนั้น เย่ฟานก็โทรหาชิวฮวน
Lu Wenjing รู้หมายเลขโทรศัพท์ของพ่อแม่ของเธอโดยธรรมชาติ
หลังจากที่รู้ว่าจิงจิงอยู่กับเย่ฟาน ชิวหวนและหัวใจที่ห้อยอยู่ของภรรยาของเขาก็ได้รับการปลดปล่อย
หลังจากที่หลู่เหวินจิงโทรออกอย่างดุเดือด มันก็ไม่เป็นไร
สำหรับการกลับบ้านกับ Ye Fan สำหรับปีใหม่ Qiu Huan เห็นด้วยกับการขอทานอย่างต่อเนื่องของ Lu Wenjing
ในที่สุด เป้าหมายของ Lu Wenjing ก็สำเร็จ และเขาก็เดินตาม Ye Fan กลับไปที่บ้านเกิดของเขาในชนบทอย่างพึงพอใจ
ระหว่างทาง Ye Fan ได้ติดต่อกับ Ye Ximei แม่ของเขา
“คุณคือ?”
หลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคย
เย่ฟานผู้แข็งแกร่งอยู่เสมอไม่รั้งรอ และดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงในทันใด น้ำเสียงสั่นและหายใจไม่ออก
“แม่ ผมเอง เซียวฟาน”
เป็นเวลาสามปี เพื่อปกป้องแม่ของเขา เย่ฟานจึงริเริ่มที่จะยุติการติดต่อทั้งหมดกับแม่ของเธอ Ye Ximei
ครั้งสุดท้ายที่ฉันโทรไปเมื่อสามปีที่แล้ว เมื่อ Ye Fan เข้าไปในบ้านของ Zuoqiu ก่อนวันแต่งงานของเขา
เงียบ เงียบไปนาน
ฉันไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะได้ยินเสียงที่ตื่นเต้นและสั่นเทาในโทรศัพท์
“น้อย…เสี่ยวฟาน?”
“คุณ… คุณคือลูกชายของฉัน เสี่ยวฟาน?”
“แม่ นี่ฉันเอง เซียวฟานของคุณ ฉันกลับมาแล้ว และปีนี้ฉันจะกลับไปใช้เวลาปีใหม่กับคุณ” เย่ฟานกล่าวด้วยรอยยิ้ม คิ้วของเขาแดงก่ำ
“คุณไม่ใช่ลูกกตัญญู คุณยังจำแม่กับฉันได้”
“สามปีแล้วที่ไม่มีข่าวคราว”
“รู้ไหมว่าแม่เป็นห่วงเธอแค่ไหน”
“ลูก ลูกคือสิ่งเดียวที่แม่ห่วงใยในโลกนี้”
“เธอกลับมา ไม่ว่าพายุจะเป็นอย่างไร เราจะแบกรับมันไปด้วยกัน”
“ถ้าตระกูล Chu กลับมาอีกครั้ง แม่จะปกป้องคุณ และแม่ก็จะไม่กลัวความตาย”
“ลูกเอ๋ย ฉันไม่ยอมให้ใครมาทำร้าย”
สงสารพ่อแม่ของโลก
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา Ye Ximei ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของลูกชายของเธออีกต่อไป ไม่รู้กี่คืน เย่ ซีเหม่ย ตื่นขึ้นจากความฝันของเธอ
เนื่องจากการแต่งงานและความโรแมนติกที่น่าเศร้าของเธอ ลูกชายของเธอจึงตกอยู่ในวิกฤตการณ์และกระแสน้ำวนอย่างไม่รู้จบ
ถ้าคุณพูดว่า นอกจากตัวเย่ฟานเองแล้ว ใครจะรู้ว่าเย่ฟานต้องทนทุกข์ทรมานอะไรในช่วงสิบปีที่ผ่านมา?
นั่นคือแม่ของเขา Ye Ximei!
ทายาทของตระกูล Chu ลูกชายคนโตของรุ่น Tianzi
สำหรับบางคน นี่คือความรุ่งโรจน์ที่ไม่รู้จบ
แต่สำหรับเย่ฟานและแม่และลูกชายของพวกเขา มันเป็นหายนะของการฆาตกรรม
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1355
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1357
