พฤติกรรมของ Ye Fan นั้นเป็นความอัปยศอย่างมากต่อ Ye Yuyan ผู้ซึ่งเสแสร้งอยู่เสมอ
ในท้ายที่สุด Lei Aoting เข้ามาด้วยความสงสัยและถาม Xiang Ye Fan: “Mr. ชู นี่คือลูกพี่ลูกน้องของลุงคุณจริงๆ เหรอ?”
Lei Aoting ชี้ไปที่ Ye Yuyan และถาม
ในเวลานี้ Ye Fan ยกเปลือกตาขึ้นและการจ้องมองที่ไม่แยแสของเขากวาดไปที่ Ye Yuyan
“หึ ฉันยังมีสติสัมปชัญญะอยู่บ้าง”
เมื่อเห็นเย่ฟานลืมตาขึ้นในที่สุด เย่เทียนและคนอื่นๆ ก็คิดว่าเย่ฟานกำลังจะช่วยพูดอะไรซักอย่างและฮัมเพลง
อย่างไรก็ตาม ใครจะไปคิดว่า Ye Fan ส่ายหัวเมื่อเผชิญกับคำถามของ Lei Aoting: “เธอไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องของฉัน”
“ฉัน เย่ฟาน ไม่เคยมีลูกพี่ลูกน้อง!”
“คุณ~” คิ้วของ Ye Yuyan สั่นเทา และเธอก็แทบจะเป็นลมด้วยความโกรธ
Ye Tian และคนอื่น ๆ ยิ่งตกใจมากขึ้น พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะรอคำตอบนี้
“แต่เธอบอกว่า เป็นญาติของคุณ…” เล่ย เอ๋อถิง ถามอย่างระมัดระวัง
“ญาติ?” เย่ฟานส่ายหัวและยิ้ม “ฉันบอกว่า ฉันกับเธอเป็นแค่คนแปลกหน้า”
คำพูดของ Ye Fan ต่ำ เช่นนั้น ฟังช้าๆ
Ye Yuyan ตกตะลึงทันที
ในหู มันสะท้อนทันที คำพูดที่เยือกเย็นและสง่างามของ Ye Fan ในบ้านของเธอในวันนั้น
Ye Yuyan เพิ่งค้นพบว่าลูกพี่ลูกน้องธรรมดาของเธอยังมีความภาคภูมิใจนี้หรือไม่? !
“คนแปลกหน้าไง”
“คุณมีความทะเยอทะยานมาก!”
“แต่เย่ฟาน อย่าเสียใจไป!”
“ในอนาคต เมื่อคุณยากจนและขอทานตามถนน อย่าเข้ามาหาฉัน แล้วเย่ ยูหยานสามารถช่วยคุณได้!”
อารมณ์ของ Ye Yuyan พุ่งขึ้นทันที หัวเราะอย่างเย็นชา
ในคำพูดเต็มไปด้วยความโกรธ
เย่ฟานส่ายหัวและยิ้มตอบ
จากนั้นหลู่เหวินจิงปิดประตูและหน้าต่างค่อยๆปิดลง แยกคนเหล่านี้ออกจากรถโดยสมบูรณ์
“เสี่ยวฟาน อย่าให้ความรู้ทั่วไปกับพี่สาวของคุณเลย~”
“ฉันรู้ว่าคุณโกรธเรา แต่เราทุกคนต่างก็เป็นครอบครัวเดียวกัน กลับมาคุยกันเถอะ~”
“คุณช่วยลุงของคุณ…”
ข้างนอก ตงเหม่ยเคาะกระจกรถและอ้อนวอน Ye Fan
เมื่อได้ยินคำพูดของตงเหม่ย เย่ฟานก็ทนไม่ไหว
แม้ว่าแม่และลูกชายของเย่ฟานจะต้องหนีงานมามากในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในครอบครัวเย่ แต่ป้าก็แอบช่วยพวกเขามาหลายครั้งแล้ว
เย่ฟานไม่เคยลืมความเมตตาและความสง่างามของป้าของเขาโดยธรรมชาติ
หลังจากเวลาผ่านไปนานเขาก็ถอนหายใจ
“ในที่สุด เพื่อเห็นแก่หน้าป้าของเธอ ฉันจะช่วยพวกเขาสักครั้ง”
เย่ฟานส่ายหัว ถอนหายใจ แล้วโทรหาเล่ย อ้าถิง เพื่อพูดกับเขาสักสองสามคำ แนวคิดทั่วไปคือเพียงแค่สอนบทเรียนให้พวกเขา อย่าอายเกินไป
เมื่อ Ye Fan พูด Lei Aoting จะไม่กบฏโดยธรรมชาติ
“โอเค คุณโชคดี”
“ตั้งแต่คุณชูได้อ้อนวอนให้คุณ ฉันก็เลยทำเพื่อคุณได้ไม่ยาก”
“คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้จ่ายค่ารถใหม่ และคุณจะไม่ถูกถามถึงค่าใช้จ่ายในการทำงานที่สูญหาย”
“แต่คุณทำให้รถชน ดังนั้นคุณต้องจ่ายค่าบำรุงรักษา”
“ฉันจะไม่ให้คุณมากกว่านี้ ดังนั้นฉันจะให้คุณสองแสน”
“สอง…200,000?” แม้ว่าจะน้อยกว่ามากแล้ว แต่ Ye Tian ยังคงรู้สึกเจ็บปวดในใจเมื่อได้ยินจำนวน 200,000 คน
แต่เมื่อเห็นว่า Lei Aoting ไม่ได้ตั้งใจจะให้อีกต่อไป Ye Tian ยอมรับทันทีที่เขาเห็นมันพร้อมที่จะเห็นด้วย
“พี่ชาย เป็นอะไรไป? มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1409
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1411
