เมื่อฟังสิ่งที่แม่ของเขาพูด เย่ฟานยิ้มอย่างช่วยไม่ได้
เฉินหนาน หญิงสาวคนนั้น นำความเกลียดชังมาสู่ตัวเธอเอง
“แต่เกลียดมัน”
“อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ชอบฉัน และไม่ใช่วันหรือสองวัน”
เย่ฟานพูดเบา ๆ ด้วยท่าทางสงบ
หลังจากที่แม่ลูกคุยกันเล่น เย่ฟานก็ไปเล่นกับจิงจิง
ขณะนี้เป็นวันที่ยี่สิบหกของเดือนแรกของปฏิทินจันทรคติและเหลือเพียงสี่วันสุดท้ายก่อนวันส่งท้ายปีเก่า
สองสามวันนี้ยังเป็นช่วงเทศกาลตรุษจีนที่คึกคักที่สุดอีกด้วย
เกือบทุกวัน เย่ฟานพา Lu Wenjing ไปที่ตลาดสดในเมืองใกล้เคียงเพื่อซื้อสินค้าปีใหม่และโคลงกลอนเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
แน่นอนว่าการซื้อขนมให้ Lu Wenjing เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
เพียงไม่กี่วันหลังจากมาที่ Yeyang Town ลู่เหวินจิงได้รับการเลี้ยงดูจาก Ye Fan และใบหน้าของเธอก็ใหญ่
สาวน้อยคนนี้ก็ดูเหมือนจะชอบชีวิตแบบนี้เหมือนกัน พ่อแม่ของเธอโทรหาเธอหลายครั้งและขอให้เธอกลับบ้าน แต่ Lu Wenjing ไม่ได้กลับมาโดยบอกว่าเธอจะใช้เวลาช่วงปีใหม่กับ Xiaofan น้องชายของเธอ
ในเรื่องนี้ Lu Mingze และภรรยาของเขาไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้มากนัก
สำหรับแม่และลูกชายของ Ye Fan โดยธรรมชาติแล้วเขาคงไม่รังเกียจที่ Lu Wenjing จะอยู่นานกว่านี้
โดยเฉพาะ Ye Ximei ที่อยู่คนเดียวมาหลายปีแล้ว และตอนนี้ Ye Fan กลับมาแล้ว พร้อมกับสาวน้อยผู้น่ารักที่ร้องเจี๊ยก ๆ และมีชีวิตชีวา ทันใดนั้นรู้สึกว่ารสชาติของปีใหม่แข็งแกร่งขึ้นมาก
บ้านก็มีชีวิตชีวาเช่นกัน และไม่รกร้างเหมือนปีก่อนๆ
บางครั้งเมื่อ Ye Ximei เห็น Ye Fan เล่นอย่างเงียบ ๆ ยิ้มและยิ้มเธอก็จะร้องไห้
นั่นคือน้ำตาแห่งความปิติ น้ำตาแห่งความปิติ
ในอดีต Ye Ximei กลัวปีใหม่มากที่สุด
ในบ้านของคนอื่น สามีภรรยาสามัคคีกัน ลูกๆหลานๆ ก็อิ่มเอิบ และทั้งครอบครัวก็มีความสุข
แต่หลังจากไปเยี่ยมพ่อแม่ของเธอแล้ว เธอดูงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิเพียงลำพัง ดูแสงไฟจากบ้านเรือนหลายพันหลัง และชมดอกไม้ไฟในดาราจักร
ไม่มีใครยืนอยู่กับเธอตอนพลบค่ำ ไม่มีใครถามเธอว่าข้าวต้มอุ่นแค่ไหน
ผู้คนสามารถรู้สึกเหงาได้อย่างแท้จริงในช่วงวันหยุดเท่านั้น
คนที่ไม่ใช่บ้าน
…
เวลาก็เหมือนน้ำที่ไหลผ่านปลายนิ้ว
เมื่อใกล้ถึงวันส่งท้ายปีเก่า รสชาติของปีใหม่ในเมืองก็เข้มข้นขึ้น
บนท้องถนน เรามักจะเห็นเด็กๆ เป็นกลุ่มๆ ละสามหรือห้าคนพร้อมกับประทัดต่างๆ
บางคนใช้ปืนใหญ่ในการทอดกระป๋อง และบางคนใช้ปืนใหญ่ในการทอดน้ำแข็ง
มีแม้กระทั่งเด็กหมีที่เอาปืนใหญ่ใส่ขี้ และเมื่อมีคนผ่านไปมา พวกเขาจุดกระสุนปืนใหญ่และวิ่งหนีไป
ในท้ายที่สุด ก็มีเสียงคำราม “เจาะหัวใจ” จากผู้ที่เดินผ่านไปมา
ไม่ ป้าคนที่สองของเย่ฟานเคยถูกระเบิดมาก่อน และในที่สุดก็วิ่งกลับบ้านพร้อมกับ “อึ” ทั่วร่างกายของเธอ
รูปลักษณ์ที่น่าอายทำให้ Lu Wenjing ซึ่งบังเอิญเห็นเขาหัวเราะหนักมากจนไม่สามารถยืนขึ้นได้
สำหรับลูกหมีพวกนั้น พวกเขาหัวเราะกันมาก
แน่นอน หลังจากที่ป้าคนที่สองเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ เธอเดินจากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่งอย่างดุเดือด และลูกหมีเหล่านี้ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้โดยธรรมชาติ
ยกเว้นตอนเล็ก ๆ สองสามวันนี้สงบ
ป้าคนที่สองและคนอื่นๆ กำลังยุ่งอยู่กับการทักทายป้า โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่ได้รบกวนเย่ฟาน
Ye Xilan ป้าของ Ye Fan กำลังจะฉลองปีใหม่ในบ้านเกิดของเธอ และพี่น้อง Jiang Yulang ไม่ได้กลับไป ดังนั้นทั้งสามคนจึงอาศัยอยู่ที่ Yeyang Town
Jiang Yulang อาศัยอยู่กับ Ye Jian และ Ye Xilan อาศัยอยู่กับลูกสาวของเธอ Jiang Yuqing ที่บ้านของลุง Ye Fan
ที่เย่ฟานไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ ป้าและครอบครัวของเขาอาศัยอยู่
หลังจากที่ Ye Ximei รู้มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่โกรธ
ญาติคนเดียวกันแต่ปฏิบัติต่างกัน ใครๆ ก็โกรธ
แต่จะมีประโยชน์อะไรที่จะโกรธ?
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1488
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1490
