หลังจากที่เย่ ย่าได้ยิน เขาก็เตะเขาโดยตรง
“ไอ้บ้า พูดจาไร้สาระกับฉันหน่อยได้ไหม”
“เจ้าต้องการจะฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าครอบครัวเราจริงหรือ?”
เย่ ย่าเกือบจะร้องไห้ในตอนนั้น
ในสถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าหลานชายของเขาไม่ธรรมดาอย่างที่คิด
แม้ว่าเขาจะถูกเรียกว่า “เย่ฟาน” แต่เขาก็ไม่ธรรมดา!
ถ้าเขาเป็นคนธรรมดา เจ้าเมืองจิงโจวจะไล่ Ye Tian น้องชายของเขาโดยตรงและสอบสวนเขาเพราะเขาได้อย่างไร?
Lei Sanye ปล่อยให้ตัวเองหลุดออกจาก Jingzhou เพราะเขาได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม เย่ ย่าไม่ได้คาดหวังว่าลูกชายของเขาจะมองไม่เห็นสถานการณ์อย่างชัดเจน ดังนั้นเขาจึงกล้าแสดงท่าทางหยิ่งยโสและพูดจาหยาบคายกับเย่ฟาน?
“อย่าคุกเข่า!”
“ฉันไม่คุกเข่า!”
“เหอเย่ฟานเป็นลูกชายที่ถูกทอดทิ้ง เป็นลูกเขยที่สิ้นเปลือง ฉันจะให้เกียรติเขาได้อย่างไร”
แม้ว่าใบหน้าของเขาจะเต็มไปด้วยเลือด แต่ Ye Jian ยังคงกัดฟันและปล่อยคำรามอย่างไม่เต็มใจ
“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าคุกเข่า!”
“ฉันบอกคุณแล้วว่าอย่าคุกเข่า ฉันจะทุบตีคุณให้ตาย ไอ้สารเลว~”
เย่ หยาก็โกรธเต็มที่เช่นกัน
ถ้า Ye Jian ไม่คุกเข่าซักครู่ เขาก็ยังทุบตีลูกชายของเขาอย่างรุนแรง
ในที่สุด เย่ เจี้ยนก็ทนความเจ็บปวดไม่ไหว และในที่สุดก็คุกเข่าลง
“เสี่ยวฟาน เราผิด และครอบครัวของเราขอโทษคุณ”
“เราสัญญาว่าเราจะไม่ปฏิบัติต่อคุณหรือแม่ของคุณอีกในอนาคต”
“เสี่ยวฟาน คุณยกโทษให้ฉันไหม”
“ลุงนับ ได้โปรด”
“ช่วยลุง พูดอะไรดีๆ กับซานเย่ ปล่อยให้เขาปล่อยครอบครัวของเราไป~”
เย่หยาน้ำตาคลอเบ้าและเขาอดไม่ได้ที่จะขอทาน
เย่ เจี้ยนและมารดาของเธอซึ่งยังดูมีสีสันมาก่อน ก็เหมือนสุนัขที่เสียชีวิต คุกเข่าลงแทบเท้าของเย่ฟาน ก้มศีรษะเงียบ ๆ
แต่เย่ฟานนั่งอย่างภาคภูมิใจ ยังคงดื่มชาโดยไม่พูด
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เห็นและไม่ได้ยินคำพูดและการกระทำของ Ye Ya และคนอื่น ๆ เลย
ทิ้งพวกเขาไว้เสมอ
สายตาที่เย็นชาของ Ye Fan ทำให้ Ye Xilan โกรธในห้องโถง
ในทันที Ye Xilan เดินออกจากห้องโถงด้วยความโกรธและดึงครอบครัว Ye Ya ออกจากพื้นดินโดยตรง
ขณะดึง เขาพูดอย่างเย็นชา: “พี่ชายรอง พี่สะใภ้ คุณขอให้เขาทำอะไร”
“หมาป่าตาขาวที่ไม่รู้จักมัน”
“เรื่องใหญ่ กลับมาที่เจียงไห่กับฉัน!”
“เจียงไห่เป็นเมืองหลวงของมณฑล ใหญ่กว่าสถานที่ที่เล็กและแตกหักอย่างจิงโจวมาก”
“ทำธุรกิจแบบสบาย ๆ ดีกว่าที่นี่”
คำพูดของ Ye Xilan เย็นชาและเต็มไปด้วยความโกรธ
ในท้ายที่สุด หยินและหยางมองที่เย่ฟานอย่างแปลกใจ
“มีเครือข่ายเล็ก ๆ ในสถานที่เล็ก ๆ แห่งนี้เช่น Jingzhou หรือไม่”
“ถ้าคุณจับเขาได้ อากาศก็อยู่บนหิ้ง!”
“ลุงคุกเข่าขอโทษต่อหน้า ไม่สนใจเขาเหรอ? เขายอดเยี่ยมมาก?”
เย่ ซีหลาน กล่าวอย่างเย่อหยิ่ง
อย่างไรก็ตาม เธอมีทุนที่น่าภาคภูมิใจ
ครอบครัวของเธออยู่ในเจียงไห่ อาศัยอยู่ในเมืองหลวงของมณฑลเจียงตง และผลรวมทางเศรษฐกิจของเธอนั้นมากกว่าจิ่งโจวหลายเท่า
เมื่อเปรียบเทียบกับ Jianghai แล้ว Jingzhou เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่พังทลาย
ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ Ye Xilan มีความเหนือกว่าเช่นนี้
“ครับ คุณอารอง น้ารอง คุณขอให้เขาทำอะไร”
“เขาเป็นแค่ลูกเขยที่สิ้นเปลือง คุณจะมีคุณสมบัติที่จะทำให้คุณคุกเข่าอ้อนวอนเขาได้อย่างไร”
“ฟังแม่ฉันก่อน เรื่องใหญ่จะกลับมาทะเลกับเรา”
“ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน Lei Sanye ก็อยู่ในสถานที่เล็ก ๆ แห่งนี้เช่น Jingzhou เท่านั้น”
“สำหรับ Jiang Hai เขาไม่กล้าสร้างปัญหาใด ๆ !”
Jiang Yuqing ก็เข้ามาและเกลี้ยกล่อมครอบครัวของ Ye Ya
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1557
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1559
