“ฮ่าฮ่า~”
“ไม่มีทาง ฉันหัวเราะหนักมาก~”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ผู้คนศิลปะการต่อสู้จากทั่วทุกมุมโลกที่ชมการต่อสู้บนชายฝั่งทะเลสาบตงชางก็แทบจะหัวเราะออกมา
เมื่อผู้คนหันหลังกลับ น้ำตาแทบจะไหลออกมา
เห็นได้ชัดว่าหลังจากการต่อสู้ครั้งแรก Jiangdong ทั้งหมดก็กลายเป็นเรื่องตลกในสายตาของทุกคน
“ฮ่าฮ่า~”
“แค่รอพวกงี่เง่า คุณถือว่าพวกเขาเป็นเกียรติของ Jiangdong ด้วยหรือเปล่า”
“ถ้าอย่างนั้น ฉันก็กลัวว่าคนงี่เง่าจะแย่กว่านี้”
ซูซี่อดใจไม่ไหวในเวลานี้ และเธอก็หัวเราะออกมาตรงๆ
ที่ฝูงชน Jiangdong ต่อหน้าเขาพวกเขาหัวเราะอย่างไร้ความปราณี
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี้ไม่มีเสียงสำหรับคนที่แสดงท่าทีต่อซูซี่อีกต่อไปแล้ว
โดยเฉพาะชายหัวล้านที่เพิ่งถูกเรียกว่ามีความสุขที่สุด หน้าแก่ของเขาดูน่าเกลียด และจิตใจของเขาก็เขินอาย
อันที่จริงชายหัวโล้นคนนี้ก็ไร้ค่าเช่นกัน
เท้าเหม็นจับไว้นานใครจะคิดว่ามันเป็นแค่ความอัปยศ!
ตอนนี้ซูซี่ชี้ไปที่จมูกของเธอเพื่อเยาะเย้ย ชายหัวล้านมีหัวใจที่กำลังจะตาย
“หวังเจี๋ยซี ฉันจะทุบขาแม่แก!”
“นี่คือสินค้าที่คุณเชิญใช่ไหม”
“โดย!”
“คนโง่ที่ประสบความสำเร็จน้อยกว่าล้มเหลว”
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณชูไม่รอพบคุณ”
“ปากกาไร้ยางอายถ้าฉันเป็นนายชู ฉันจะฆ่าคุณไปนานแล้ว!”
“เพียงเพราะหลานชายที่ดีของเจ้า ใบหน้าของ Jiangdong ของเราจึงหายไป!”
ภายใต้ความอับอาย Li Er และคนอื่น ๆ ต้องระบายความโกรธทั้งหมดที่มีต่อ Wang Jiexi
เตะเขาให้ตาย!
ถ้า Qin Fei สามารถปิดกั้นแม่น้ำ Mochizuki ด้วยการเคลื่อนไหว ชาว Jiangdong ของพวกเขาจะไม่อาย
“ชิว!”
“ฉันรู้แล้ว ทำไมไม่ปล่อยให้ไอ้โง่นั่นออกมาล่ะ”
“มันมีประโยชน์สำหรับการผายลมหรือไม่? Guangte ละอายใจของเรา!”
Lei San ยังสาปแช่งอย่างลับๆด้วยใบหน้าที่มืดมิด
ในการต่อสู้ครั้งก่อน ไม่ใช่แค่ใบหน้าของ Jiang Dong ที่หายไป แต่ยังรวมถึงใบหน้าของ Jiangdong bigwigs ของพวกเขาด้วย
หลังจากทำเรื่องตลกใหญ่เช่นนี้ พวกเขาจะประพฤติตัวอย่างไรเมื่อออกจาก Jiangdong ในอนาคต?
อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญกับข้อกล่าวหาและการดุจากทุกคน หวังเจี๋ยซีต้องทนเจ็บปวดจากความโศกเศร้าในใจของเขา และถึงกับโต้กลับว่า “ใช่ ฉันยอมรับว่าหลานชายของฉัน เสี่ยวเฟย ด้อยกว่ามนุษย์”
“อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเสี่ยวเฟยจะแย่แค่ไหน อย่างน้อยเขาก็มีความกล้าที่จะต่อสู้”
“ฮีโร่ที่มีชีวิตของเขา วีรบุรุษผู้ร้ายกาจ!”
“ก็ดีกว่ากลัวเป็นเต่าไม่ใช่เหรอ”
Wang Jiexi ตั้งใจจะชี้และพูดอย่างเย็นชา
ขณะที่หลี่เอ๋อและคนอื่นๆ กำลังโต้เถียงกันอย่างไม่สิ้นสุด บนทะเลสาบตงชาง ฮารุฮิ หยิงเยว่ยิ้มและแสดงความยินดี: “ยินดีด้วย อาจารย์ ชนะชัยชนะ ตัดศีรษะผู้แข็งแกร่งอีกคนในประเทศจีน!”
แม่น้ำ Mochizuki ส่ายหัว: “มันก็แค่มดรุ่นมด ฆ่ามัน ฉันคิดว่ามือของฉันสกปรก”
“ฉันไม่ได้มาสามสิบปีแล้ว ฉันไม่ได้คาดหวังว่าศิลปะการต่อสู้หัวเซี่ยจะทนไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ”
“กำจัดขยะที่ดูดีเหล่านี้ให้หมด”
แม่น้ำโมจิซึกิกล่าวอย่างดูถูก
หลังจากนั้นเขาก็หันศีรษะและมองไปที่ Xu Lei อีกครั้ง: “คุณ Xu เนื่องจากหนูรุ่นนี้ตายไปแล้ว ถึงเวลาสำหรับคุณต่อไป”
“ฉันบอกว่าถ้าเขาไม่มา คุณจะต้องตายเพื่อเขา”
“โทษที โทษเธอที่ไม่เป็นมนุษย์?”
เมื่อมองไปที่มุมปากของแม่น้ำ Mochizuki ความหนาวเย็นก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขาทันที
อย่างไรก็ตาม เมื่อแม่น้ำ Mochizuki กำลังจะฆ่า Xu Lei การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
“ผู้คลั่งไคล้ตัวหนา ผู้หญิงของลอร์ดมังกรของข้า เจ้ากล้าแตะหรือไม่!”
เสียงตะโกนที่แผ่วเบาและโกรธเกรี้ยวแผ่ซ่านไปจากโลกเบื้องหน้าอย่างเงียบ ๆ
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1633
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1635
