ฤดูใบไม้ผลินี้มาช้ามาก
แม้จะผ่านมาเกือบสามเดือนแล้ว แต่ก็ยังไม่มีสีเขียวอยู่รอบๆ
แม้กระทั่งวันนี้ พื้นที่ส่วนใหญ่ของ Jiangdong ยังคงมีหิมะตก
ตอนแรกหิมะตกลงบนพื้นและละลาย
แต่เมื่อหิมะตกลงมาและหนักขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุด เมืองจิงโจวก็ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ
บนท้องถนนและในเลน การจราจรมีน้อยมาก
มีแต่เด็กซุกซนกำลังเล่นอยู่ในหิมะ
เสียงหัวเราะที่ไร้เดียงสานั้นน่าจะเป็น “ชีวิต” เพียงส่วนเดียวในทุ่งกว้างใหญ่นี้
อย่างไรก็ตาม พวกเขาที่อาศัยอยู่ในโลกเล็ก ๆ ของตนเองจะรู้ว่าพายุชนิดใดที่ทะเลสาบตงชางพัดจากพวกเขาไปเพียงไม่กี่กิโลเมตร
ริมทะเลสาบตงชาง
พายุหิมะ!
ทางเดินริมทะเลสาบปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งหนาทึบ
ระหว่างลมและหิมะ มีเพียงร่างบาง เดินอย่างหนาแน่นบนหิมะ หันหน้าไปทางเทียนเหอ
ในเวลานี้ เย่ฟานเป็นเหมือนดาบที่ออกมาจากกล่อง
จิตสังหารเดือดพล่าน!
โมเมนตัมที่น่าเกรงขามและน่าเกรงขามเป็นเหมือนทะเลลึก
ฉันไม่รู้ว่าทำไม คนข้างหลังเมื่อมองดูชายหนุ่มที่นี่ รู้สึกตัวสั่นและคุกเข่า
ความรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังมองขึ้นไปที่พระมหากษัตริย์
พลังแห่งความเหนือชั้นทำให้ทุกคนยอมแพ้!
“นี่… โมเมนตัมนี้เหรอ?”
“เขาเป็นแค่ชายหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จริงๆ หรือ?”
เหอ ยู่โหรวที่ริมแม่น้ำตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
หลังของ Ye Fan ทำให้ He Yurou ตกใจแล้ว
เพราะรัศมีนี้คือพ่อของเธอ เฮ่อหลานซาน ผู้เป็นเจ้าแห่งมณฑลเจียงตง ไม่เคยมีมัน?
He Yurou ไม่ใช่คนเดียวที่มีอารมณ์คล้ายคลึงกัน
กลางทะเลสาบ บนเรือแบน ในชุดกิโมโน Haruong Yingyue ที่สง่างามและมึนเมา มองไปที่ Ye Fan มีคลื่นของดวงตาในดวงตาที่สวยงาม
เธอเกิดในตระกูลขุนนางญี่ปุ่น ตระกูล Haruhi และเป็นเทพเจ้าดาบของญี่ปุ่นตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก
เธอถามตัวเองว่าเธอเคยเห็นเจ้าชายและขุนนางมานับไม่ถ้วน แต่ไม่มีใครมีออร่าที่เทียบได้กับชายหนุ่มตรงหน้าเธอ
เย่ฟานไม่ได้รู้สึกเหมือนเป็นเจ้านาย Jiangdong ตัวน้อยเลย แต่เขาเป็นเจ้าแห่งโลกนี้!
เธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอ
ตั้งหน้าตั้งตารอคุณชู เขาจะอยู่กับครูได้นานแค่ไหน?
เป็นครั้งแรกที่ Haruhi Yingyue อยากรู้อยากเห็นและกังวลเกี่ยวกับเพศตรงข้ามในวัยเดียวกัน
“พี่เสี่ยวฟาน~”
“พี่เสี่ยวฟาน~”
หลังจากเดินผ่านประตูผีไปครู่หนึ่ง เธอลืมตาและเห็นลูกชายของเธอ Xu Lei ร้องไห้เกือบจะในทันที
เธอยิ้มทั้งน้ำตา ตื่นเต้นและตื่นเต้น แล้วเรียกชื่อเขา
ความกลัวทั้งหมดในใจของฉันหายไป และความสิ้นหวังทั้งหมดก็หายไป
ในสายตาของเธอ มีเพียงร่างที่หนักและสง่างามในสายลมและหิมะ!
กับเขาเธอไม่กลัวลมและฝนทั้งหมด
และเย่ฟานก็กระโดดไปที่ด้านข้างของ Xu Lei
เมื่อเห็นใบหน้าที่อ่อนแอและซีดเซียวของ Xu Lei ต่อหน้าเขา Ye Fan รู้สึกผิดและสงสาร: “Leier ฉันขอโทษพี่ชาย Xiao Fan มาสาย”
Xu Lei ไม่ตอบ แต่กระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของ Ye Fan
“อู๋~”
“พี่ชายเสี่ยวฟาน เล่ยเออร์คิดว่า ฉันจะไม่ได้เจอคุณอีกแล้ว~”
ในอ้อมแขนของเย่ฟาน สวี่เหล่ยส่งเสียงหอน
ความกลัว ความกังวล ความกลัว และอารมณ์ต่างๆ ในสิบวันนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะปะทุขึ้นในเวลานี้
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1640
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1642
