เมื่อเห็นผิวน้ำสีเงินในสระลดระดับลงด้วยความเร็วที่สามารถเห็นได้ด้วยตาเนื้อ ชั่วพริบตาเดียวก็ลดลงไปลึกกว่าจั้ง
ครั้งนี้ ฝูงแมลงไม่เพียงแต่แค่ในสระล้างวิญญาณ แต่ยังดูกินวารีวิญญาณในสระไปด้วย
หานลี่เมื่อเห็นว่าน้ำในสระไม่สามารถรักษาสรรพคุณเอาไว้ จึงตัดสินใจโดยทันที คิดที่จะให้แมลงกลืนทองดื่มกินไปเสีย
แน่นอน นี่ก็เพราะความสามารถพิเศษในการกลืนกินทุกสิ่งอย่างที่แมลงเกินทองโตเต็มวัยมี อีกครั้งร่างกายของมันก็ยังแข็งแกร่งจนแทบจะไม่อาจทำรายได้ เขาจึงกล้าทำเช่นนี้
หากเป็นอสูรมิคาทนและร่างวิญญาณ หานลี่ไม่กล้าที่จะเสี่ยงอย่างเด็ดขาด
ใครจะรู้ว่าน้ำในสระนี้หากดื่มเข้าไปโดยตรงจะมีผลร้ายอะไรน่าสะพรึงกลัวหรือเปล่า! หากทำเช่นนั้นจริง การที่จะร่างกายระเบิดตายถือว่าปกติอย่างมาก
หานลี่ยังอยู่ริมสระ จ้องไปยังน้ำในสระที่ลดลงทีละจั้งๆ เงียบๆ
เมื่อระดับน้ำลดฮวบลงไปลึกห้าหกจั้ง เรื่องประหลาดก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!
แมลงกลืนทองนับหมื่นตัวดื่มกินไปเพียงใด ผิวน้ำสีเงินอ่อนกลับเอ่อขึ้นมาในระดับ เมื่อใช้ดวงจิต หานลี่ก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า แมลงแต่ละตัวล้วนแต่กำลังดื่มกินน้ำในสระอย่างไม่หยุดนาทีต่อนาที
เมื่อเป็นเช่นนี้ หานลี่ก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมาอย่างมาก!
คิ้วของเขาขมวดแน่น เงยหน้ามองฟ้า แล้วคำนวณช่วงเวลาที่เหลืออยู่อีกไม่มาก สีหน้าเขาเปลี่ยน ผิวกายเป็นแสงสีน้ำเงิน กลายเป็นโค้งรุ้งสีน้ำเงินพุ่งเข้าไปในสระน้ำ
เพราะว่าระดับน้ำลดต่ำกว่าตอนแรกไปเกือบครึ่ง แรงดันในน้ำจึงลดลงไปมาก หานลี่จึงดำดิ่งสู่ก็สระได้โดยง่าย
เมื่อกวาดสายตามอง ทันใดนั้นดวงตาทั้งคู่ก็ชะงัก!
เขาเห็นตรงกลางก้นสระที่เดิมทีเต็มไปด้วยทรายละเอียดสีขาวทับถมอยู่ชั้นหนึ่ง ปรากฏแผ่นหินรำไรหลายก้อนสะดุดตา
บนผิวแผ่นหินเหล่านี้มีอักขระวิญญาณที่เหมือนกับลวดลายบนผนังของสระจำนวนนับไม่ถ้วน ดูกระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบ ประหนึ่งว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ
แผ่นหินเหล่านี้จัดวางสลับกัน ลวดลายที่อยู่ด้านบนประกอบการเป็นเศษเสี้ยวเขตอาคมขนาดเล็กอันหนึ่งพอดี
เขตอาคมขนาดไม่ถึงจั้ง แต่ตรงกลางเห็นได้ชัดว่ามีรูขนาดเท่ากําปั้นอยู่หลายรู ในรูเหล่านั้นมีของเหลวสีเงินไหนเพิ่งออกมาไม่ขาดสาย เหมือนกับน้ำที่อยู่ในสระวิญญาณ
หานลี่เห็นเช่นนั้น ก็รู้สึกอึ้ง ทั้งตะลึงทั้งดีใจ
เป็นฉากอันสวยงามอย่างเห็นได้ชัด นี่ถึงจะเป็นที่ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดของน้ำในสระที่ไหลออกมาไม่ขาด
แต่ในรูนี้ดูเหมือนจะมีสัมผัสพิเศษอะไร ซึ่งสามารถปล่อยของเหลววิญญาณออกมามากมายได้ถึงเพียงนี้
โดยไม่ต้องครุ่นคิด หานลี่ใช้มือข้างหนึ่งคว้าไปกลางอากาศ แสงสีน้ำเงินส่องสว่างกลางมือ กระบี่ยาวเป็นแสงสีน้ำเงินหม่นน้ำหนึ่งก็ปรากฏขึ้น เมื่อตวัดข้อมือ ก็กลายเป็นงูสีน้ำเงินตัวหนึ่งโดยทันทีฟาดผ่าลงไปยังรู
เสียงดัง “ครืน” !
เขตอาคมส่องแสงสว่าง ม่านแสงห้าสีหนาแน่นชั้นหนึ่งก็ปรากฏขึ้น ดาบแสงสีน้ำเงินถูกดีดกลับ
สีหน้าตึงเครียด เขาอ้าปากขึ้นอีกครั้ง ลูกไฟสีเงินลูกหนึ่งพุ่งออกมา เช่นเดียวกันเมื่อแสงห้าสีส่องกะพริบ ลูกไฟก็ถูกสะท้อนกลับอย่างง่ายดาย
หานลี่สีหน้าบึ้งตึงเล็กหน่อย เมื่อใคร่ครวญสักครู่ ก็ใช้มือข้างหนึ่งร่ายอาคม ทันใดนั้นแมลงวันทองนับร้อยที่กำลังดูดกลืนน้ำรอบด้าน ก็ส่งเสียงระงมขึ้นมาทันที กรูกันพุ่งไปยังเขตอาคม
สักครู่หนึ่ง เมื่อม่านแสงห้าสีก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง บนผิวด้านนอกก็มีแมลงเกราะสีทองปีนป่ายอยู่อย่างแน่นหนา
แมลงเกาะทั้งหมดขยับเขี้ยวโค้งยาว แล้วกัดกินม่านแสง
ด้วยพลานุภาพอันน่าสะพรึงกลัวของแมลงคืนทอง เขตจำกัดเพียงเวลาสั้นๆก็ถูกกลืนกินไปจนหมดสิ้น
หานลี่ยิ้มมุมปากออกมาหนึ่งที แต่ทันทีที่รอยยิ้มปรากฏ ทันใดนั้นก็เกือบไป
ที่ซึ่งแมลงเขี้ยวโง้งผ่าน แสงระยิบระยับบนม่านแสงก็หมุนวน ร่องรอยต่างๆ หายไปเหมือนไม่เคยมี
แมลงคืนทองไม่อาจจะกัดแทะม่านแสงห้าสีชั้นนี้ สิ่งนี้ทำให้หานลี่ถึงกับรู้สึกตกตะลึงขึ้นมา
เมื่อเขาใคร่ครวญแล้ว ก็ขบฟัน ยกมือไล่แมลงคืนทองโตเต็มวัยเหล่านี้ออกไป แล้วสะบัดแขนเสื้ออีกครั้ง ราชาแมลงกลืนทองที่รอคัดเลือกหลายสิบตัวก็ส่งเสียงอื้ออึงบินออกมา
ราชาแมลงที่รอคัดเลือกเมื่อโผออกไปแล้ว ก็ร่อนลงบนม่านแสงเช่นกัน
คราวนี้ ที่ซึ่งแมลงวิญญาณเขี้ยวยาวผ่าน รอยลึกหลายรอยก็ปรากฏขึ้นบนม่านแสงโดยทันทีอย่างชัดเจน
หานลี่พ่นลมหายใจออกยาว รู้สึกโล่งอกขึ้นมา
หากแม้แต่ราชาแมลงที่รอคัดเลือกเหล่านี้ยังทำอะไรเขตจำกัดนี้ไม่ได้ เขาคงได้ปวดหัวจริงๆ เสียแล้ว
ความดีใจของหานลี่เห็นได้ชัดว่ายังเร็วไป
เมื่อมองไป ล่องลอยจำนวนมากที่ถูกกัดแทะบนผิวม่านแสง เมื่อม่านแสงส่องกะพริบเบาๆ ทันใดนั้นก็กลับคืนสู่สภาพเดิมโดยทันที
ม่านแสงห้าสีเหล่านี้ไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง แต่ยังมีพลังในการฟื้นฟูที่แก่กล้าอย่างถึงที่สุด
หานลี่หน้าถอดสีเป็นการใหญ่
หากยังมีเวลา เขาย่อมจัดวางเขตอาคมจำนวนหนึ่ง อาศัยพลังจากเขตจำกัดค่อยๆ สลายเขตจำกัดที่อยู่ต่อหน้านี้ แต่ตอนนี้ไม่อาจที่จะอยู่ต่อในพื้นที่แห่งนี้ได้อีก ตอนนี้ถ้าไม่ตัดใจจากความคิดที่จะสลายเขตจำกัดอันนี้ ก็คงได้แต่ต้องใช้วิธีรุนแรง ยอมเสียพลังปราณมหาศาล ใช้กระบี่สวรรค์ทมิฬลองสักครั้ง
ด้วยพลานุภาพของกระบี่แห่งสวรรค์ทมิฬเล่มนั้นที่ปิดผนึกอยู่บนแขนเขา ม่านแสงห้าสีต่อให้จะมีพลังลึกลับอยู่ข้างในมากกว่านี้ แต่เมื่อใช้กระบี่ฟัน ก็คงไม่มีทางรอดพ้นปราศจากความเสียหายได้อย่างเด็ดขาด
และด้วยอิทธิฤทธิ์ของสระล้างวิญญาณและพลังลึกลับของเขตอาคมธรรมชาตินี้ หากในรูมีสมบัติพิเศษอะไรอยู่จริง มูลค่าคงมากมายอย่างแน่นอน
แต่เมื่อทบทวนอีกครั้ง
เมื่อเขาไปจากมิติช่องว่างแห่งนี้ ยังต้องเผชิญหน้ากับบรรพชนเผ่ามารทั้งสอง จะมาเสียพลังปราณอย่างมหาศาลในที่นี่เอาเสียก่อน เมื่อไปปะทะกับมารทั้งสอง คงจะเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างมากเลยทีเดียว
ต้องเลือกผลได้ผลเสีย ทำให้หานลี่สีหน้าสับสนวุ่นวาย
“ช่างเถอะ! สมบัติวิเศษจะดีเพียงใดขอเถอะ จะเทียบกับสมบัติแห่งสวรรค์ทมิฬได้อย่างไร ถ้าในตอนนี้ได้โอกาสที่จะเลื่อนสูบระดับมหายานแล้ว ต่อไปอาจจะก้าวไปอีกขั้น ก็จะสามารถครอบครองกระบี่สวรรค์ทมิฬเล่มนั้นได้อย่างแท้จริง ไยจะต้องเสี่ยงภัยอันตรายเช่นนี้อีก น่าเสียดายเสียจริง หากค้นพบสิ่งประหลาดในที่แห่งนี้เร็วขึ้นสักวัน ไม่แน่ว่าอาจจะลองพยายามดูสักหน่อย” หานลี่ถอนหายใจยาวหนึ่งที แล้วพูดกับตัวเองด้วยความเสียดาย เห็นได้ชัดว่าตัดสินใจที่จะเสี่ยงต่อ
หานลี่หันกายกลับ แขนเสื้อทั้งสองโบกพลิ้ว ทันใดนั้นแมลงกลืนทองนับไม่ถ้วนก็โถมเข้ามา กรูกันมุดเข้าไปในแขนเสื้อจนหายลับตา
จากนั้น เขาก็เปล่งแสงขึ้นมา กลายร่างเป็นโค้งรุ้งสีน้ำเงินลูกหนึ่งออกมาจากสระน้ำ หมุนวนอยู่กลางอากาศรอบหนึ่ง แล้วพรุ่งนี้อากาศไปยังทิศทางหนึ่ง
เมื่อไม่มีแมลงกลืนทองดูดกินแล้ว ผิวน้ำสีเงินขาวในสระร้องวิญญาณก็เพิ่มระดับสูงขึ้นช้าๆ
กลุ่มเมฆห้าสีหลายรูปบนท้องฟ้าปรากฏขึ้นกลางความว่างเปล่า ภายในมีเสียงกึกก้องแว่วออกมา มีกระแสไฟฟ้าไหลสายเริ่มปรากฏขึ้นอยู่รำไร
ในเวลานี้ เมื่อหานลี่ที่กลายร่างเป็นโค้งรุ้งสีน้ำเงินได้กะพริบหายตัว ไปปรากฏตัวอยู่บนแท่นสูงหน้าตาคล้ายแท่นบูชาแห่งหนึ่งในมุมของมิติช่องว่าง
ตรงกลางของแท่นสูง มีรอยประทับเขตอาคมสีเงินอ่อนอยู่อันหนึ่งบนนั้น
นี่ก็คือปากทางที่หานลี่เข้ามา เมื่อจะออกไป ย่อมต้องอาศัยพลังเขตอาคมส่งตัวของที่นี่
ทันทีที่ร่างของเขาปรากฏตัวอยู่เหนือแท่นสูง ก็ไม่ได้เข้าไปในเขตอาคมโดยทันที แต่เงยหน้ามองขึ้นสูงไปบนท้องฟ้าปราดหนึ่ง
หานลี่ในเวลานี้ สัมผัสได้ถึงพลังของฟ้าดินที่บีบอัดเขาอย่างรุนแรง หากเขาไปจากที่นี่ช้าอีกสักหน่อย เกรงว่าคงจะเป็นเหมือนที่เป่าฮวาได้พูดว่าจริงๆ อยากจะออกไปก็ไปไม่ได้
เขาถอนหายใจเบาๆ หนึ่งที หานลี่ยกเท้าขึ้น ก้าวเข้าไปสู่กลางเขตอาคมสีเงิน ยกมือข้างหนึ่งขึ้นอีกครั้ง ยันต์อาคมสีน้ำเงินอันหนึ่งก็เพิ่งออกไป ต้องกะพริบแล้วซึมแทรกเข้าไปกลางเขตอาคม
เขตอาคมส่งตัวสีเงินส่งเสียงอื้ออึง แสงวิญญาณสีขาวราวกับน้ำนมก็สว่างขึ้นเป็นการใหญ่ ทันใดนั้นก็ปกคลุมหานลี่เอาไว้ภายใน
หานลี่รู้สึกได้ว่าพลังแห่งมิติว่างเปล่าในเขตอาคมเริ่มสั่นกระเพื่อมรุนแรงขึ้น ก็รู้ได้ทันทีว่ากำลังจะถูกส่งตัวออกไป ดวงตาทั้งคู่หลับลงเบาๆ รอวินาทีที่จะถูกส่งออกไปอยู่เงียบๆ
แต่ในวินาทีที่หนังตาของเขาปิดลงนั้น ทันใดนั้นบริเวณหน้าทรวงอกก็มีแสงสีเขียวลูกหนึ่งส่องสว่างออกมาจากกลางสาบเสื้อ
ดวงตาทั้งคู่ขอหานลี่ อันใดนั้นก็ลืมขึ้นพลันด้วยสีหน้าตกตะลึง มือข้างหนึ่งยื่นไปที่ทรวงอกรวดเร็วราวกับสายฟ้า แล้วคว้าเอาของบางอย่างที่ราวกับว่าแนบแฝงอยู่ในกายไว้กลางฝ่ามือ
ไม่รอให้สีหน้าตกตะลึงของเขาได้มีปฏิกิริยาใดๆ เมื่อแสงสีขาวส่องกะพริบ ร่างกายก็เขตอาคมทรงตัวถูกส่งออกไปโดยทันที
พร้อมกันนั้น น้ำในสระล้างวิญญาณก็กลับคืนสู่ระดับเดิมในตอนแรก ที่ก้นสระ แผ่นหินหลายก้อนนั้นก็เปล่งแสงอย่างน่าตกตะลึง แผ่ปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ภายในเขตอาคม
ท่ามกลางแสงสว่างที่จ้าตา ขวดสีเหลืองอ่อนสูงประมาณไม่กี่นิ้วขวดหนึ่ง ก็ค่อยๆ หน่อยออกมาจากรูนั้น บนผิวขวดมีลวดลายสีเขียวดำกระจายไปทั่ว ปากขวดมีกระแสน้ำเรียวบางขนาดเข้ากะนิ้วมือสีขาวราวกับน้ำนมพ่นออกมา และบางลงเรื่อยๆ
เมื่อกระแสน้ำงั้นไหลออกมาจนหมดแล้ว ขวดน้อยสีเหลืองก็เขย่าสั่น บนตัวขวดปรากฏดวงตาสีดำทะมึนขนาดเท่าเมล็ดถั่วคู่หนึ่ง กำลังกลอกตามองไปยังรอบด้าน เผยให้เห็นแววตาผิดหวังราวกับว่าเป็นมนุษย์
เมื่อดวงตาคู่นี้เปล่งแสงอีกครั้ง ก็หายวับไปอย่างน่าประหลาด
พร้อมกันนั้นขวดน้อยสีเหลืองก็เลือนรางลง ตกลงไปกลางรู ส่องสว่างวาบแล้วหายลับตา
แผ่นหินเหล่านั้นก็ส่องแสงสว่างวาบ แตกสลายกลายเป็นจุดแสงห้าสี
พวกมันไม่ใช่วัตถุที่มีตัวตนจริง แต่เป็นวัตถุจำแลงที่เกิดจากการควบแน่นของพลังวิญญาณฟ้าดิน
และรูที่อยู่ตรงกลางแผ่นหินเหล่านั้นในตอนแรก ก็หายไปเช่นกัน ประหนึ่งว่าไม่เคยปรากฏอยู่ที่ก้นสระมาก่อน
สำหรับเมฆแสงห้าสีที่แผ่กระจายแน่นหนาในตอนแรกบนท้องฟ้าสูงในมิติช่องว่าง เมื่อหานลี่จากไปแล้ว ก็ค่อยๆ สลายตัวไป ทั่วทั้งมิติช่องว่างกลับคืนสู่ความสงบเหมือนเดิมอีกครั้ง
เมื่อร่างของหานลี่ส่องสว่างวาบ เขาก็ปรากฏตัวยังพื้นที่ว่างในมุมหนึ่งของเกาะขู่หลิง เมื่อกวาดสายตามองแล้วไม่พบว่ามีคนอื่นอยู่ใกล้ๆ ก็ยกมือขึ้นทันทีด้วยสีหน้าตึงเครียด นิ้วทั้งห้าคลายลง สิ่งที่กำเอาไว้แน่นในมือ ทันใดนั้นก็ปรากฏสู่สายตา
นั่นก็คือถุงหนังสีดำขนาดเท่าหนึ่งฝ่ามือ มียันต์สีเงินทองหลายใบแปะอยู่บนนั้น
หานลี่ใช้สองนิ้วคีบมุมของถุงหนังเอาไว้ แล้วเขย่าเข้ามากลางฝ่ามืออย่างช่ำชอง ยันต์หลุดออกอย่างไร้สุ้มเสียง พร้อมกันนั้นขวดเล็กสีเขียวขวดหนึ่งก็กลิ้งหล่นออกมา
นั่นก็คือขวดมหัศจรรย์ที่สามารถเร่งให้พืชพันธุ์โตเต็มวัยได้!
หานลี่ประคองขวดใบน้อยขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แล้วเอามาไว้ด้านหน้าเพื่อตรวจสอบโดยละเอียด
ก็พบว่าบนผิวของขวดใบน้อยนี้มีลวดลายสีเขียวดำ ในตอนนี้ยังคงเปล่งแสงสีเขียวอยู่รำไร
แต่เมื่อหานลี่มอง แสงสว่างประหลาดที่ผิวขวดก็อ่อนลงอย่างรวดเร็ว
เพียงไม่กี่อึดใจ ขวดใบน้อยนั้นก็กลับคืนสู่สภาพเดิมโดยสมบูรณ์
หานลี่ขมวดคิ้วแน่น พร้อมกันนั้นสีหน้าก็ตกตะลึงสงสัย แต่วินาทีต่อมา ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้น สายตากวาดมองไกลออกไปยังทิศทางหนึ่ง
เขาสะบัดข้อมือหนึ่งที ขวดใบน้อยก็ถูกเก็บเข้าไปในถุงหนังทันที ยันต์สองสามใบก็ส่องกะพริบแปะไปบนขวดยางอัตโนมัติ
ในตอนนี้เขาใช้มือข้างหนึ่งคว้าเอาไว้ แล้วเอามาไว้ด้านหน้าทรวงอก ถุงหนังก็หายลับไปในสาบเสื้อ
