Chapter 1 : สาวน้อยในบ้าน
“พ่อ…พ่อ…”
‘แม็กเฉิน’ ได้ยินเสียงเด็กน้อยร้องเรียกเขา เขาขยับมือไปมาก่อนที่จะรู้สึกได้ถึงบางอย่างนุ่มๆที่ปลุกความต้องการในตัวเขาขึ้นมา เขารีบลุกขึ้นนั่งและลืมตาขึ้น ก่อนจะพบว่าตอนนี้เข้าไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
นี่มันที่ไหนกัน ? เขาคิดกับตัวเอง
ฉันรอดหรือว่าถูกย้ายมาที่โลกอื่น ?
แม็กเฉินยังจำได้ว่าเมื่อสักครู่เขากำลังจับปูยักษ์จักรพรรดิอยู่บนเรือของตัวเอง แต่ใครจะไปคิดว่าเขาจะถูกคลื่นใหญ่ซัดจนตกลงมาในทะเลได้ ? ตอนที่จมอยู่ในน้ำเขาได้ยินเสียงร้องและเสียงน้ำกระเซ็นจากนั้นอยู่ๆทุกอย่างก็เงียบไป
ตอนที่เขาได้สติเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ตกแต่งแบบยุโรป มีเด็กสาวผมเงินอายุประมาณ 4-5 ปีกำลังกุมมือเขาอยู่
ก่อนที่เขาจะมีโอกาสได้พูด ข้อมูลจำนวนมากก็พรั่งพรูเข้ามาในหัวของเขา ความรู้สึกมันคล้ายกับตอนที่เขากำลังจมน้ำ
ในชีวิตก่อนแม็กเฉินคือลูกหลานของตระกูลที่ร่ำรวย แต่เขาก็ยังถือว่าตัวเองเป็นนักล่าวัตถุดิบและไม่ได้สนใจการสืบทอดธุรกิจของครอบครัวเลย เขาสนใจการออกชิมอาหารทั่วโลกและเขียนรีวิวเกี่ยวกับร้านอาหารที่เขาเคยไปกินมาทุกร้านในบล็อกของเขา เพราะการรีวิวที่เด็ดขาดและการที่เขาไปลองชิมร้านอาหารมิชลินมาแทบทุกร้านแล้ว เขาจึงมีแฟนคลับเป็นล้านคนในเวลาแค่ 2-3 ปี
เขาเชื่อว่าการรีวิวของเขานั้นยุติธรรมดีแล้วและมันโฟกัสไปที่ข้อเสีย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังได้รับคอมเมนต์ด่าเป็นจำนวนมาก โดยมันบอกให้เขาจมน้ำตาย ไม่ก็ให้เขาไปเป็นเชฟเองในชีวิตหน้า ซึ่งนั่นทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก
ลองคิดดูแล้ว การจมน้ำครั้งนี้…หรือว่าคำสาปแช่งพวกนั้นจะได้ผล ? พระเจ้า นี่จะใจร้ายกับฉันไปหน่อยรึเปล่า ? ก่อนที่เขาจะได้คิดต่อ เขาก็หันไปสนใจข้อมูลบางอย่าง เขาเห็นชีวิตที่น่าสงสารแต่ก็ยังดูน่าหลงใหล เขามั่นใจว่าเขาได้เดินทางมาอีกโลกหนึ่งและวิญญาณของเขาก็อยู่ในร่างของอัศวินผู้ท้อแท้ที่ซึ่งไม่อาจจะจับดาบได้อีก
ส่วนหนึ่งของข้อมูลและความรู้สึกนั้นเริ่มหลอมรวมเข้ากับวิญญาณของเขาช้าๆ และเขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องยอมรับมัน
ดินแดนแสนวิเศษที่มีมังกร ปิศาจ ออร์ค เอลฟ์ คนแคระ มนุษย์และสิ่งมีชีวิตอื่นๆอีกมากมายอาศัยอยู่ร่วมกัน
ร้อยกว่าปีก่อนทุกเผ่าพันธุ์ในทวีปนอร์แลนได้ตกลงว่าจะทำสัญญายุติสงครามที่ยืดเยื้อมากว่าพันปี ดังนั้นทุกชีวิตจึงมีโอกาสที่จะพักและฟื้นฟูดินแดนของตัวเอง
แต่ความขัดแย้งที่ผ่านมานับพันปีไม่อาจระงับลงได้ทันทีด้วยสัญญานี้ ความขัดแย้งยังคงมีอยู่ แต่นั่นก็เกิดขึ้นแค่ตามชายแดนเท่านั้น มันไม่ได้มีสงครามขนาดใหญ่เกิดขึ้น
แม็กเฉินมีชื่อในโลกนี้ว่า ‘แม็ก อเล็กซ์’ ตระกูลอเล็กซ์นั้นมีชื่อเสียงโด่งดังในทวีปนี้มาหลายร้อยปี พวกเขาคอยคุ้มกันชายแดนของมนุษย์ไม่ให้พวกออร์คเข้ามารุกรานได้
แต่เมื่อ 300 ปีก่อน ป้อมปราการของพวกเขาถูกโจมตีโดยพวกออร์คกับปิศาจที่ร่วมมือกัน ทั้งตระกูลโดนฆ่าล้าง ตระกูลอเล็กซ์ที่รุ่งเรืองล่มสลายและมีแค่ไม่กี่คนที่รอดชีวิตมาได้ ตอนนี้แม็ก อเล็กซ์คือผู้สืบทอดเพียงคนเดียวของตระกูลอเล็กซ์
แม็ก อเล็กซ์ได้แสดงทักษะที่โดดเด่นออกมาตั้งแต่ที่เขาเข้าร่วมกองทัพ ร่างกายที่แข็งแกร่งและทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมทำให้เขาได้รับทั้งตำแหน่งที่ดี เกียรติและชื่อเสียงจนเขาได้กลายเป็นกริฟฟินไรเดอร์ที่อายุน้อยที่สุดในเวลาไม่กี่ปี เขาคือชายหนุ่มที่มีอนาคตที่สดใสที่สุดในอาณาจักร และอาจจะได้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งแม่ทัพและเป็นผู้กอบกู้ตระกูลอเล็กซ์ขึ้นมาใหม่ก็เป็นได้
ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน เขาคงไม่ได้มีชีวิตมาอยู่ตรงจุดนี้
คืนนั้นเอลฟ์ ปิศาจและนักเวทย์มนุษย์ได้ร่วมมือกันโจมตีเขา พวกนั้นได้ทำลายมือที่เขาใช้ถือดาบและตัดเส้นเอ็นที่มือของเขาไปพร้อมกับทิ้งเด็กอายุแค่ 1 ปีเอาไว้กับเขา
เธอคือลูกของเขาที่เกิดมาจากเจ้าหญิงเอลฟ์ ความเกลียดชังระหว่างเผ่าพันธุ์ทำให้เพื่อนที่สนิทที่สุดของเขาทำการหักหลังเขาและทำให้เขาตกลงมาที่จุดตกต่ำที่สุดของชีวิต
มือของเขาพอจะรักษาได้ แต่เขาไม่สามารถถือดาบได้อีกต่อไป เขาต้องการเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเองและพาลูกมายังเมืองเคออสเพื่อเริ่มตั้งต้นชีวิตใหม่ พ่อกับลูกสาวต้องพากันตั้งต้นชีวิตใหม่
ชีวิตของพวกเขาลำบากเป็นอย่างมากและนั่นก็ทำให้เกิดจุดจบของอัศวินผู้นี้ เขาตายด้วยความรู้สึกผิด แต่การตายของเขาได้สร้างโอกาสให้แม็กเฉินเดินทางมายังโลกนี้
ความเศร้าของอัศวินผู้นี้ทำให้แม็กเฉินสลดไปด้วย แต่นั่นไม่ได้ทำให้เขาจมอยู่กับความรู้สึกแย่ๆนี้นาน กลับกันเขารู้สึกกังวลแทนว่าเด็กน้อยคนนั้นจะมีชีวิตอยู่รอดต่อไปได้ยังไง
หลับให้สบายเถอะ ฉันจะไม่โกรธนายหรอกและฉันจะดูแลลูกสาวของนายให้ แม็กเฉินสัญญาในใจ จากนั้นข้อมูลทั้งหมดก็หายไปพร้อกกับความรู้สึกเศร้า
เขายังคงเป็นแม็กเฉิน แค่เขามีความทรงจำของแม็ก อเล็กซ์ที่ยังคงอยู่และเป็นส่วนหนึ่งของเขา
ฉันคิดว่าฉันต้องใช้ชื่อว่าแม็กซ์ตั้งแต่นี้ไป แม็กเฉินคิด
เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของเขาก็เริ่มชัดเจนขึ้น ความอ่อนล้าทางกายเริ่มถาโถมเข้าใส่เขา
“พ่อเป็นอะไรรึเปล่า ?” เด็กสาวยังคงจับมือเขาเอาไว้พร้อมกับแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมา
สายตาของแม็กซ์ดูอ่อนโยนขึ้นมาเล็กน้อย เด็กน้อยนั่งคุกเข่าอยู่ข้างเตียงของเขาพร้อมกับผมสีเงินที่ยาวประบ่า เธอมีตาสีฟ้าคู่งาม หูที่ชี้แหลม และผิวที่เนียนนุ่มที่ได้จากแม่ เสื้อผ้าของเธอทำมาจากผ้าฝ้ายกับลินินที่ทั้งเก่าและโทรมแต่เธอก็ยังดูน่ารักและงดงามซึ่งมันทำให้เขาอยากจะกอดเธอเอาไว้
นี่คือลูกสาวของอเล็กซ์ ‘เอมี่’ และตอนนี้เธอก็เป็นลูกสาวของเขา
ในชีวิตก่อนนั้นเขาไม่ได้แต่งงาน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการมีลูกเลย ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเขาจะต้องทำตัวยังไง แต่เขาก็ได้ความทรงจำจากร่างเก่ามา เขามองไปที่สีหน้ากังวลของเอมี่และรู้สึกว่าเขากำลังมองลูกของตัวเองอยู่ ความอยากใกล้ชิดกับเธอนี้ทำให้ใจของเขาเต้นรัว ในชีวิตก่อน พ่อและแม่ของเขายุ่งอยู่กับการทำธุรกิจจนไม่มีเวลามาอยู่กับเขาเลย ซึ่งมันทำให้เขาคาดหวัง…คาดหวังกับการที่จะได้เป็นพ่อคน
“พ่อ…พ่อไม่เป็นไร เอมี่ไม่ต้องห่วงนะ”
เขาใช้มือของเขาลูบผมของเธอและพูดขึ้นด้วยเสียงแหบๆ
ผมที่นุ่มและลื่นของเธอทำเขาใจเต้น — เธอคือลูกสาวของเขา ! ความรู้สึกผูกพันธุ์ระหว่างพ่อกับลูกนี่ช่างวิเศษจริงๆ
“ดีเลย พ่อไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” เธอหรี่ตาลงเล็กน้อยเหมือนกับลูกแมวเมื่อโดนลูบหัว “พ่อ แต่เอมี่หิว พ่อทำอะไรให้หนูกินหน่อยสิ”
แม็กซ์รู้สึกว่าใจของเขากำลังจะละลายไปกับความน่ารักของเธอ เขาพร้อมที่จะไขว่คว้าดาวบนฟ้ามาให้เธอ แต่การทำอาหารนี่เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวมากสำหรับเขา
เขามั่นใจว่าเขาเคยกินของอร่อยมามากมาย แต่ถ้าพูดถึงเรื่องการทำอาหารแล้ว เขาไม่เคยแตะมีดทำครัวเลยด้วยซ้ำ เขาลองค้นความทรงจำในหัวและพบว่าเมนูที่เจ้าของร่างคนก่อนทำนั้นดูน่าขยะแขยงจนเขาไม่อยากจะกินเลยด้วยซ้ำ
จากนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาในหัวของเขา “ระบบเชฟเทพทำงาน !”
แม็กซ์ผงะ นี่มันบ้าอะไรกัน ? ระบบเชฟเทพ ? มันมีของแบบนี้ในหัวฉันได้ยังไง ? หรือว่ามันจะเกี่ยวข้องกับการข้ามโลก ?-
เสียงนั้นยังพูดต่อไป “ในชีวิตก่อน เจ้าของร่างได้ทำลายร้านอาหารที่สั่งสมชื่อเสียงจากอาหารมาหลายร้อยปีมาหลายร้าน เทพเบื้องบนจึงให้ระบบเชฟเทพนี้กับเจ้าของร่างเพื่อเรียนรู้ทักษะการทำอาหารของโลกใบนี้และทำให้เจ้าของร่างกลายเป็นเชฟเทพ แต่เนื่องจากเจ้าของร่างมีพรสวรรค์ในการทำอาหารอยู่น้อยนิด ระบบจึงจะส่งภารกิจให้เพื่อช่วยเจ้าของร่าง เมื่อทำภารกิจสำเร็จก็จะได้รับรางวัล แต่ถ้าหากล้มเหลวก็จะได้รับบทลงโทษ”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น แม็กซ์ก็นิ่งไปสักพักก่อนจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น บ้าเอ๊ย ! นี่ต้องล้อกันเล่นแน่ๆ ! ฉันเดินทางมาที่โลกนี้เพราะฉันทำการรีวิวที่โหดร้ายต่อร้านอาหารพวกนั้นเกินไปงั้นเหรอ ? เพราะแบบนั้นจึงพาฉันมาเริ่มต้นใหม่ที่โลกนี้และสร้างปัญหาให้ฉันด้วยการให้ระบบเชฟเทพเพื่อช่วยฉันในการทำอาหารเนี่ยนะ ?
เขาจำข้อความแช่งที่เขาเคยได้รับในชีวิตก่อนได้ ขอให้แกได้เป็นเชฟในชีวิตหน้า !
ทันใดนั้นก็มีความคิดหนึ่งโผล่ขึ้นมาในหัวของเขา — คำสาป…
