Chapter 132 : เงินสามารถซื้ออะไรก็ได้
แม็กซ์มองไปที่บาร์เซลและรีบหันไปยิ้มให้กับฝูงชนอย่างรวดเร็ว “ฉันต้องขอโทษด้วยถ้าการต่อสู้ของพวกเขาทำให้พวกคุณกลัว ร้านของเราเปิดแล้ว เข้ามาได้เลยนะครับ”
มันเป็นเรื่องปกติที่คนจากวิหารสีเทาจะมาที่นี่เพื่อตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาเป็นเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายที่นี่ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะไม่จับตาดูเขาที่เป็นเจ้าของร้านอาหาร
แม็กซ์ไม่อยากให้ความสนใจกับพวกเขามากนัก พวกเขาอาจจะเจอสิ่งที่เขาต้องการซ่อนเอาไว้ เช่น ความเกี่ยวข้องระหว่างตัวเขากับแม็ก อเล็กซ์
อย่างไรก็ตามคงไม่มีใครเชื่อว่าพ่อครัวคนนี้จะเป็นคนที่สังหารมังกรด้วยดาบหนัก
พรอลยกนิ้วให้กับแม็กซ์ “น่าประทับใจ !” เขาพูด การต่อสู้นี้ทำให้ฉันกลัว แต่มันไม่ใช่สำหรับแม็กซ์ ไม่งั้นเขาคงจะไม่สงบและยืนอยู่กับที่แบบนี้
แม็กซ์ถอนหายใจอยู่เงียบๆ ฉันไม่มีทางเลือก ฉันต้องการเงินเพื่อซื้อความแข็งแกร่ง ค่าอาหารของเอมี่ไม่ใช่จำนวนเงินน้อยๆเลย
เงินเป็นสิ่งสำคัญจริงๆ
เงินสามารถซื้ออะไรก็ได้ อย่างน้อยก็จากระบบ
“ระบบ ค่าใช้จ่ายจากการซื้อความแข็งแกร่ง 0.5 หน่วยในแต่ละครั้งคือ 10,000 เหรียญทองใช่มั้ย ?” แม็กซ์ถามในทันที
“ราคาของความแข็งแกร่ง 0.5 หน่วยถัดไปจะบอกหลังจากที่คุณซื้อครั้งแรกไปแล้ว” ระบบตอบ
ดูเหมือนว่าระบบต้องการจะขึ้นราคา แม็กซ์หรี่ตาลงเล็กน้อย “นายคงไม่คิดราคาฉันแพงเกินไปใช่มั้ย ?”
“ให้ความสนใจไปที่ภารกิจของคุณ ถ้าคุณอัพเกรดร้านอาหารคุณจะมีโอกาสได้รับภารกิจที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความแข็งแกร่งของคุณ” มันไม่ตอบคำถามของเขา
“อ่า ได้” ระบบกำลังทำทุกอย่างเพื่อให้เขาอัพเกรดร้านอาหาร แต่เขาต้องมีเงิน 50,000 เหรียญทอง
กำไรของเมื่อวานนี้สูงที่สุด เขาขายโร่วเจียหมัวไป 500 อันและข้าวผัดหยางโจว 100 จาน และได้รับเงินมา 1,400 เหรียญทอง เขาต้องขายให้ได้แบบนี้มากกว่าหนึ่งเดือนเพื่อให้ได้เงิน 50,000 เหรียญทอง
โชคดีที่ฉันสามารถใช้เงินกับอะไรก็ได้ยกเว้นวัตถุดิบ ฉันคิดว่าฉันสามารถใช้มันเพื่อซื้อความแข็งแกร่งได้
ตอนนี้เขามีลูกค้า 410 คน เขาขายโร่วเจียหมัวได้เยอะกว่าเมื่อวานนี้ ลูกค้าใหม่จำนวนมากมาตามความนิยมของร้านอาหาร
“ร้านอาหารนี้หรูหรามาก !” ชายหนุ่มแต่งตัวเรียบร้อยบ่นกับตัวเอง “ผู้คนมากมายมาต่อแถวกันที่นี่และนักเวทย์ที่ทรงพลังสองคนก็ต่อสู้กันเพื่ออาหาร ฉันคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะลอง” เขาเดินไปที่ร้านอาหาร
“ไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะมาหาร้านอาหารที่นี่” หญิงวัยกลางคนในชุดหรูหราพูดขึ้นในขณะที่เธอมองสำรวจร้านอาหารและเดินเข้ามา
ผู้ชมหลายคนเดินตามนักเวทย์ทั้งสองคนเข้ามาในร้านและสงสัยว่าร้านนี้มีอะไรมานำเสนอ
“นี่ทำให้ฉันโกรธจริงๆ ! เขาขโมยลูกค้าของฉันอีกแล้ว ! มีสองคนที่ออกไปพร้อมกับชามของฉันโดยไม่ยอมจ่ายเงิน ! เหลือเชื่อเลย !” เจ้าของร้านลาเมียน1 พูดด้วยความโกรธในขณะที่มองไปที่ร้านอาหารมามี่พร้อมกับเอามือเท้าเอว
ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน ? มันเป็นวิธีการที่แยบยลมากในการดึงดูดลูกค้าแต่มันมีราคาแพงมากในการจ้างนักเวทย์ที่ทรงพลังทั้งสองคน คนอ้วนคิดในขณะที่เขายืนอยู่ข้างนอกร้านเปาจึ2 ของเขา วันนี้ร้านอาหารของเขาขายซาลาเปาได้แค่สามลูกเท่านั้น
ไม่นานหลังจากนั้นก็มีชายชราผมสีเทาขี่ม้ามาถึง เขามองไปที่หิมะแล้วเหวี่ยงตัวลงจากหลังม้า “บาร์เซลl บอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้น”
“ท่านแบรนลี่ !” บาร์เซลเดินไปที่ม้าอย่างรวดเร็วและคว้าสายบังเหียนเอาไว้ แบรนลี่เป็นนักเวทย์ระดับ 7 ที่ได้รับการยอมรับจากวิหารสีเทา “การต่อสู้จบลงแล้ว ลานเอเดนได้รับความเสียหายแค่เล็กน้อยเท่านั้น ไม่มีผู้บาดเจ็บหรือเสียชีวิต ทั้งสองคนได้บรรลุข้อตกลงกันและเดินเข้าไปในร้านอาหารนั้น” บาร์เซลพูดเบาๆ
“จบแล้ว ?” แบรนลี่แปลกใจ เขาตกใจมากเมื่อได้ยินข่าวนี้และรีบมาที่นี่ด้วยความเร็วเท่าที่ม้าจะทำได้ เขากลัวว่าบาร์เซลจะไม่สามารถรับมือกับเหตุการณ์ระดับ 5 ได้
เศษซากเวทมนต์ที่หลงเหลืออยู่บนลานเอเดนนั้นทำให้ชายชราตกใจ หิมะหนา เศษน้ำแข็ง พื้นดินที่เว้าแหว่งและความยุ่งเหยิงจากพายุได้บ่งบอกถึงปริมาณพลังของนักเวทย์ทั้งสองคน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในเวลาอันสั้น พวกเขามีพลังมากกว่าฉันมาก
“พวกเขาเป็นใคร ?” แบรนลี่ถามด้วยความหวาดกลัว
“ชายชราสองคน คนหนึ่งถือไม้เท้า สวมเสื้อคลุมสีขาวและมีหนวดสั้น เขาไม่เคยใช้เวทมนต์โจมตีระยะไกลแต่กลับใช้ไม้เท้าของเขาทุบทำลายมังกรน้ำแข็ง อีกคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีดำและใช้เวทมนต์น้ำแข็ง เขาเรียกมังกรน้ำแข็งออกมา…” บาร์เซลเล่าให้เขาฟังถึงสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้น
“คนที่สวมเสื้อคลุมสีขาวคือท่านครัสซู ฉันได้ยินมาว่าเขามาถึงที่เมืองเคออสแล้ว ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่ต่อสู้กับใครบางคนที่นี่” แบรนลี่ขมวดคิ้ว “ท่านครัสซูเป็นหนึ่งในสามนักเวทย์ที่ทรงพลังที่สุดในหอคอยนักเวทย์ และนักเวทย์ที่สวมเสื้อคลุมสีดำอย่างงั้นเหรอ ?! เสื้อคลุมสีดำ เวทมนต์น้ำแข็งและหลังค่อม…”
ดวงตาของแบรนลี่เบิกกว้างในทันที เขาอาจจะเป็น… เขามองไปทางร้านอาหารอย่างประหม่า
บาร์เซลมองแบรนลี่ด้วยความสับสน “มีอะไรผิดปกติรึเปล่าครับ ?”
แบรนลี่ส่ายหัว “ไม่มี เหตุการณ์นี้ถือว่าสิ้นสุดลงแล้วเนื่องจากไม่มีใครได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ยกเลิกการขอกำลังเสริม ปล่อยมันไปและอย่าเข้าใกล้สถานที่นี้ในวันนี้”
บาร์เซลไม่เข้าใจแต่เขาก็ไม่ได้ถามคำถามเนื่องจากเขามองเห็นสีหน้าจนปัญญาของชายชรา “ได้ครับ” เขาตอบรับ เขาออกคำสั่งกับลูกน้องสองคนของเขาในทันที
เขาน่าจะเป็นอูเรี่ยน ‘นายเหนือแห่งน้ำแข็ง’ (Lord of Ice) ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่านักเวทย์ในตำนานทั้งสองคนจะได้กลับมาพบกันอีกครั้ง น้ำแข็งและไฟ ใครจะเป็นผู้ชนะในครั้งนี้ ? แบรนลี่คิดอย่างตื่นเต้น
……….
- 1. Lamian / ลาเมียน : เส้นบะหมี่ที่ทำด้วยมือ วิธีการคือใช้มือยืดแป้งออกเป็นเส้นแล้วนำมาทบกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้ขนาดเส้นตามที่ต้องการ
เกร็ดความรู้ : ลาเมียนเป็นต้นกำเนิดของราเมง คนญี่ปุ่นในสมัยก่อนจะเรียกราเมงว่า ‘ชินะโซบะ’ ที่แปลว่า ‘โซบะจีน’ หรือ ‘บะหมี่จีน’ นั่นเอง
- 2. Baozi / เปาจึ : ซาลาเปา เป็นอาหารที่นำแป้งมาปั้นเป็นลูกและมีไส้ต่างๆอยู่ข้างใน (ถ้าไม่มีไส้จะเรียกว่า ‘หมั่นโถว’) มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 6-9 ซม. แต่ถ้ามีเส้นผ่านศูนย์กลาง 5 ซม. และ 10 ซม. จะถูกเรียกว่า ‘เสี่ยวเปา’ และ ‘ต้าเปา’ ตามลำดับ
