Chapter 257 : ฉันต้องการปกป้องรอยยิ้มของเธอ
“ฟันเฟือง?” ไฮเดลพูดขึ้น “ใช่แล้ว ฟันเฟืองน่าจะใช้ได้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณนะแม็กซ์ คุณควรลองคิดค้นเครื่องจักรไอน้ำด้วยตัวเองดูนะ เราจะให้ข้อมูลที่คุณต้องการ เราไม่ต้องการเครดิตใด ๆ ถ้าคุณประสบความสำเร็จ เราแค่อยากเห็นมันโดยเร็วที่สุด เราต้องการพิสูจน์ว่าเราถูกต้องมาโดยตลอด”
“ผมจะลองคิดเมื่อดูเมื่อผมมีเวลานะ” แม็กซ์พูด เขารู้สึกละอายที่ตัวเองโลภมากขึ้นมาในทันที
ถ้าฉันบอกเจ้าเมืองเคออสว่าฉันคิดค้นเครื่องจักรไอน้ำขึ้นมาตัวเองมันจะดูน่าสงสัย แต่ถ้าฉันบอกว่าฉันทำงานกับไฮเดลมันน่าจะพอเชื่อถือได้
แม็กซ์เดินออกไปส่งไฮเดล ในขณะที่เขากำลังจะเดินกลับเข้าไปในร้านหางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเอลฟ์ชราที่มีเคราสีขาวคนหนึ่งยืนอยู่ห่าง ๆ เขาคิดว่าเอลฟ์ชราคนนั้นกำลังมองมาที่เขาอยู่
บางทีเขาอาจจะมองมาที่ร้านอาหารของฉัน แม็กซ์คิดและล็อคประตู เมื่อเขามองผ่านมู่ลี่ออกไปเอลฟ์ชราคนั้นก็หายไปแล้ว แม็กซ์ไม่ได้เก็บเรื่องประหลาดนี้มาใส่ใจ ฉันไม่คิดว่าจะมีใครเชื่อว่าแม็ก อเล็กซ์จะกลายเป็นเจ้าของร้านอาหาร
แม็กซ์วางเรื่องเครื่องจักรไอน้ำไว้ข้างหลัง เขาเดินเข้าไปในครัวแล้วเปิดตู้เย็น ไก่เพลิงที่ฉันเอากลับมาจะอยู่กับฉันและเอมี่ไปอีกหลายวัน แต่มันกินพื้นที่ตู้เย็นมากเกินไป
จากนั้นเขาก็ปิดตู้เย็นและขึ้นไปที่ชั้นบนเพื่องีบหลับ
เขาทำข้าวไก่ตุ๋นเป็นอาหารเย็นตามที่เอมี่ร้องขอ เขาให้เนื้อไก่ส่วนที่ไม่มีกระดูกพร้อมทั้งข้าวและซุปกับลูกแมวและมันก็ชอบมาก
ยังมีข้าวไก่ตุ๋นเหลืออยู่เมื่อพวกเขากินเสร็จ
“เอาส่วนที่เหลือให้หนูได้มั้ยคะพ่อ?” เอมี่ถาม
แม็กซ์ยิ้ม “ แต่หนูกินข้าวไปสองถ้วยแล้วนะ หนูกินมากพอแล้วล่ะ”
“มันไม่ใช่สำหรับหนู หนูอยากเอามันไปให้เจสสิก้า เธอมักจะเก็บอาหารเอาไว้ให้แม่ของเธอเสมอ” เอมี่หยุดพูดไปครู่หนึ่ง “และหนูอยากให้มันกับชาลส์ เดอริคและเพื่อนคนอื่น ๆ ด้วย…”
แม็กซ์ยิ้มและลูบผมเธอ “หนูใจดีมากเลยนะเอมี่ หนูมีเพื่อนกี่คนล่ะ? พ่อจะทำข้าวไก่ตุ๋นให้เพื่อนของลูกแต่ละคนและอีกสองที่สำหรับเจสสิก้า แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ”
เอมี่พยักหน้าและหอมแก้มแม็กซ์ “ขอบคุณค่ะพ่อ! หนูมีเพื่อน 20 คน!”
“โอเค ไปเล่นกับลูกเป็ดขี้เหร่ก่อนนะ มันน่าจะใช้เวลาไม่นาน” แม็กซ์พบว่าตัวเขารู้สึกเสียใจเล็กน้อยเมื่อเขาเดินไปที่ตู้เย็น แต่เขาไม่สามารถทำให้เอมี่ผิดหวังได้ ฉันอยากจะปกป้องความมีน้ำใจและรอยยิ้มของเธอ
เขาหาเงินได้มากมายในทุก ๆ วัน แต่ความแข็งแกร่งที่เขาต้องการซื้อมีราคาแพงมาก เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้ใจบุญ เขาสนใจแค่เอมี่เท่านั้น
เมื่อแม็กซ์ทำไก่ตุ๋น 22 ที่เสร็จ เขาก็นำไก่และข้าวใส่ลงไปกล่องแล้วเอาพวกมันใส่เข้าไปในถุงขนาดใหญ่สองใบ
“ไปกันเถอะเอมี่” แม็กซ์พูดในขณะที่เขาถือถึงเอาไว้ในมือทั้งสองข้าง
“รอสักเดี๋ยวได้มั้ยคะพ่อ? หนูอยากเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”
แม็กซ์พยักหน้า “ได้เลย” บางทีเธออาจจะอยากแต่งตัวสวย ๆ ต่อหน้าเพื่อน ๆ ของเธอ
เอมี่วิ่งขึ้นไปข้างบนด้วยขาสั้น ๆ ของเธอ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็กลับลงมาในชุดเดรสลายดอกไม้สีเหลือง
แม็กซ์รู้สึกแปลกใจ “ทำไมหนูไม่ใส่ชุดสีม่วงล่ะ? มันเป็นชุดตัวโปรดของหนูนี่”
“เจสสิก้าชอบชุดสีเหลืองดังนั้นหนูเลยคิดว่าเธอน่าจะอยากเห็นหนูใส่ชุดนี้”
ฉันไม่ได้เห็นมิตรภาพที่สวยงามและบริสุทธิ์แบบนี้มาหลายปีแล้ว! แม็กซ์คิด
พวกเขาล็อคประตูแล้วเดินไปที่ใจกลางลานเอเดน แม็กซ์ถือถุงสองใบเอาไว้ ส่วนเอมี่ก็อุ้มลูกเป็ดขี้เหร่ หลังจากผ่านไปหลายสิบนาทีพวกเขาก็มาถึงสถานที่ที่มีม้านั่งอยู่หลายตัว เด็ก ๆ หลายคนนั่งอยู่ที่นั่นพร้อมทั้งตรวจสอบและมองหาสิ่งที่พวกเขาจะเก็บกลับไปได้
“เอมี่!” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งอุทานขึ้นมาด้วยความประหลาดใจและลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว
