Chapter 324 : ค้นหาเขาและฆ่าเขาซะ
ในห้องเขียนหนังสือที่เรียบง่ายแต่หรูหรา จดหมายสีเขียวที่เคยอยู่ในมือของเขาถูกเผาไหม้จนกลายเป็นขี้เถ้า จอร์ชนั่งอยู่บนเก้าอี้สนแดงพร้อมกับหมุนแก้วไวน์คริสตัลในมือ ปกติแล้วใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาจะแสดงสีหน้าที่สุภาพและอ่อนโยนแต่ตอนนี้มันกลับเป็นสีหน้าที่เย็นชาเหมือนกับน้ำแข็ง
“งั้นนายก็ยังมีชีวิตอยู่สินะอเล็กซ์ ตอนนี้นายซ่อนตัวอยู่ที่ไหนนะ? เกาะมังกร? ไม่ พวกโง่นั่นอยากจะฆ่านาย ป่าสนธยา? ไม่ ออร์คจํานวนมากตายด้วยน้ำมือของนายในการต่อสู้ที่ชายแดน ไม่มีทางที่นายจะอยู่ที่ป่าแห่งสายลมเช่นกัน นายมีความมั่นใจและบ้ามากพอ แต่การปรากฏตัวในป่าแห่งสายลมพร้อมกับลูกสาวครึ่งเอลฟ์ของนายนั้นค่อนข้างจะอันตราย…” เสียงพูดเบา ๆ ของเขาดังขึ้นในห้องในขณะที่เขาใช่นิ้วเกลี่ยเอกสารบนโต๊ะ
“ถ้านายไม่ได้อยู่ในจักรวรรดิรอท มันก็มีโอกาสมากที่นายจะอยู่ที่เมืองเคออส มีคนทุกเผ่าพันธุ์อาศัยอยู่ที่นั่นดังนั้นไม่ว่าใครจะปรากฏตัวขึ้นที่นั่นพวกเขาก็จะไม่ได้รับความสนใจมากเกินไป อเล็กซ์ไม่ได้ฉลาดมากนักแต่เขาก็ตื่นตัวมาก เขารู้ดีว่าที่ไหนที่เป็นอันตรายและที่ไหนที่ปลอดภัย อย่างไรก็ตามการพยายามหาคนในเมืองเคออสนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย” จอร์ชค่อย ๆ ยกแก้วไวน์ขึ้นมาที่ริมฝีปากของเขาแต่ทันใดนั้นเขาก็หยุดก่อนที่เขาจะเขวี่ยงแก้วไวน์ของเขาลงไปที่พื้น
ไวน์สีอําพันและเศษคริสตัลกระจายไปทุกทิศทาง ใบหน้าของจอร์ชบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัวในขณะที่เขากําหมัดแน่นและคําราม “อเล็กซ์ แกไม่ควรให้ฉันหาแกเจอ ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมาหลายปีแล้วแต่อิริน่าก็ยังไม่ลืมแก ฉันต้องฆ่าแกและเด็กครึ่งเอลฟ์นั่นให้ได้ ตอนนั้นฉันยังไร้เดียงสาเกินไป”
“ท่านเป็นอะไรมั้ยครับฝ่าบาท?” เสียงเป็นกังวลของพ่อบ้านดังมาจากนอกประตู
การแสดงออกของจอร์ชสงบลงทันทีและตอบ “ฉันสบายดี บอกให้ซุสมาหาฉัน”
“ครับท่าน” พ่อบ้านตอบรับและรีบเดินออกไปในทันที
จอร์ชหยิบแผนที่ออกมาจากชั้นบนสุดของชั้นวางหนังสือแล้วกางลงบนโต๊ะ ดวงตาสีน้ำตาลของเขาค่อย ๆ มองไปทั่วแผนที่และคิ้วของเขาก็ขมวดราวกับว่าเขากําลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
“ท่านครับ ซุสมาถึงแล้วครับ” หลังจากนั้นไม่นานเสียงของพ่อบ้านก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“บอกให้เขาเข้ามา” จอร์ชสั่งโดยไม่เงยหน้าขึ้นมา
ประตูไม้หนาเปิดออกและชายหนุ่มร่างผอมสูงที่มีผมสีทองและสวมชุดนักเวทสีดําเดินเข้ามา มีสัญลักษณ์รูปเคียวสีแดงอยู่บนเสื้อคลุมบริเวณหน้าอกของเขา
นักเวทคนนี้มีอายุประมาณ 30 ปีและใบหน้าของเขาที่มีสีซีดจาง มีแผลเป็นลากยาวมาจากตาซ้ายไปยังหว่างคิ้วของเขา ในขณะที่ม่านตาของเขาเป็นสีเทาที่หายากทําให้พวกมันดูเหมือนกับตาของปลาที่ตายไปแล้ว ร่างกายทั้งหมดของเขาถูกห่อหุ้มเอาไว้ด้วยเสื้อคลุมนักเวทสีดําและทําให้เขามีออร่าที่เย็นยะเยือกและน่ากลัว
เขาเหยียบลงบนเศษคริสตัลบนพื้นด้วยรองเท้าบู๊ตหนังสีดําของเขาทําให้เกิดเสียงแตก แต่การแสดงออกทางสีหน้าของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย เขามองมาที่จอร์ชและพูอย่างเคารพ “ถวายบังคมฝ่าบาท”
“ฉันอยากให้อสุราของนายตามหาใครบางคนและฆ่าเขาซะ” จอร์ชละสายตามาจากแผนที่บนโต๊ะ
“กรุณาระบุเป้าหมายด้วยครับฝ่าบาท” ซุสก้มหัวของเขาลงด้วยความเคารพ
“แม็ก อเล็กซ์” จอร์จตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบ
“อเล็กซ์” ซุสเงยหน้าขึ้นมามองจอร์ชในทันที มีความตกตะลึงและไม่อยากเชื่ออยู่บนใบหน้าของเขา เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถาม “ฝ่าบาท อเล็กซ์ไม่ได้ตายไปแล้วเหรอครับ? เราพยายามค้นหาหลักฐานเพื่อยืนยันการเสียชีวิตของเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่าเขายังมีชีวิตอยู่”
จอร์ชส่ายหัวและมองซุสด้วยสีหน้าจริงจังในขณะที่เขาพูด “ไม่ เขายังมีชีวิตอยู่ มีบางคนบอกเรื่องนี้กับฉัน ดังนั้นนายจะต้องหาเขาให้เจอก่อนคนอื่นและฆ่าเขาซะ จงกลับมาหาฉันพร้อมกับหัวของเขา”
“ถ้าอเล็กซ์ยังมีชีวิตอยู่ผมจะฆ่าเขาเพื่อแก้แค้น!” ทันใดนั้นสีหน้าของซุสก็กลายเป็นดูน่ากลัว รอยแผลเป็นที่ดูเหมือนกับตะขาบบริเวณหว่างคิ้วของเขาก็ได้รับมาจากการต่อสู้ในครั้งนั้น
“จําเอาไว้ว่าฉันไม่สนใจเรื่องที่เคยเกิดขึ้นระหว่างพวกนายทั้งสองคน ถ้านายล้มเหลวนายก็จบชีวิตตัวเองซะ” จอร์ชพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ครับท่าน!” ซุสรีบโค้งคํานับอย่างเคารพ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนักเวทระดับ 9 ที่มีอายุน้อยที่สุดในจักรวรรดิและเป็นผู้นําของอสุราแต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวเมื่อเขาต้องโต้ตอบกับจอร์ช
นั่นไม่ใช่เพราะเขาเป็นหนึ่งในคนที่มีสิทธิ์สืบทอดบัลลังก์ แต่เขารู้สึกกลัวเพราะจอร์ชโค่นอเล็กซ์ในช่วงที่เขามีพลังมากที่สุดได้ ชายคนนั้นเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดา
เมื่อก่อนพวกเขาทั้งคู่ก้าวเข้าสู่ระดับ 9 ในเวลาเดียวกันและพวกเขาก็ควรจะมีพลังต่อสู้ที่พอ ๆ กัน แต่มันกลับกลายเป็นความอับอายครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา
การโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว อเล็กซ์โจมตีเขาเพียงแค่ดาบเดียวเท่านั้น
ถ้าไม่มีความเจ็บปวดจากปลายดาบที่แทงเข้ามาที่หว่างคิ้วของเขาเขาก็คงจะไม่รู้สึกตัว เขาไม่อยากเชื่อว่าเขาจะรับมือกับอเล็กซ์ไม่ได้แม้แต่ดาบเดียว
จากวันนั้นเขาก็ตกลงมาจากสวรรค์และกลายเป็นตัวตลกที่น่าหัวเราะเยาะ
หลังจากนั้นอเล็กซ์ที่มีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาเอาชนะคนที่มีพลังระดับ 10 หลายคนและสังหารมังกรยักษ์ได้ อัตราความก้าวหน้าและพลังที่เก่งกาจของเขาทําให้เขาก้าวไปสู่จุดสูงสุดของคนรุ่นใหม่อย่างแท้จริง แม้แต่อัจฉริยะอย่างเขาก็ยังรู้สึกสิ้นหวัง
ดังนั้นนักเวทที่ถูกมองข้ามอย่างเขาก็หายตัวไปในหอคอยนักเวท ในขณะเดียวกันผู้นําคนใหม่ของกลุ่มอสุราก็เข้ารับตําแหน่งและใช้เคียวของเขาเพื่อเก็บเกี่ยวชีวิตของคนอื่น
“ถึงแม้ว่าฉันจะรู้ว่าเขายังไม่ตาย แต่ฉันก็ยังหาตําแหน่งของเขาไม่เจอ สถานที่ที่เป็นที่เป็นไปได้มากที่สุดคือเมืองเคออส” จอร์ชชี้ไปที่จุดหนึ่งบนแผนที่บนโต๊ะและพูดด้วยน้ำเสียงที่มืดมน “จําไว้ว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความลับสุดยอด ไม่มีใครนอกจากอสุราที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้”
ซุสเก็บแผนที่บนโต๊ะแล้วพูดอย่างเคารพ “ครับท่าน ผมจะส่งหน่วยสอดแนมไปที่เมืองเคออสในทันที”
จอร์ชนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดต่อ “ฆ่าเพื่อนและครอบครัวของเขาด้วยไม่ว่าพวกนั้นจะเป็นใครก็ตาม”
“ครับท่าน” มีร่องรอยของความประหลาดใจแวบผ่านดวงตาของซุสแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
“นายไปได้แล้ว” จอชนั่งลงบนเก้าอี้ของเขาแล้วหลับตา
ซุสก้มหัวลงและเดินถอยหลังไปสองก้าวก่อนจะหมุนตัวกลับ จากนั้นเขาก็ปิดประตูหลังจากที่เขาเดนออกไป
“แม็ก อเล็กซ์ หลายคนคงนอนไม่หลับถ้านายยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นนายควรจะตายไปซะ…” เสียงของจอร์ชดังก้องอยู่ในห้องเขียนหนังสือ
ในเขตชานเมืองของเมืองโรดู มีรถม้าสีดําวิ่งอยู่นอกโรงงานขนาดใหญ่
“ฝ่าบาท เรามาถึงบ้านของไซมอนแล้วครับ” ควินพูดเสียงเบา
