Chapter 364: ขอบคุณสําหรับอาหารมื้อนี้นะ
พริกช่วยทําให้ร่างกายของคนกินอบอุ่นได้แต่พริกธรรมดาไม่ได้ผลกับความเย็นในร่างกายของวิเวียน อันที่จริงการกินพริกมากเกินไปจะทําให้เธอรู้สึกไม่สบายตัวแทนด้วยซ้ำ เป็นไปได้มั้ยว่านอกจากพริกในจานนี้แล้วยังมีอะไรที่ช่วยต่อต้านความเย็นอยู่อีก? ไมเคิลคิดกับตัวเองในขณะที่เขาหยิบตะเกียบขึ้นมาและคีบเนื้อปลาคําแรกเข้าปาก
เผ็ดมาก!
ดวงตาของไมเคิลเบิกกว้างในทันที น้ำซอสรสเผ็ดเคลือบน้ำปลาภายในปากของเขาไว้ในทันที นี่ไม่ใช่พริกธรรมดาอย่างแน่นอน!
เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกเข็มขนาดเล็กจํานวนนับไม่ถ้วนที่มแทงต่อมรับรสของเขา มันทําให้ลิ้นของเขารู้สึกชาในทันที!
ความรู้สึกเผ็ดร้อนแบบนี้แตกต่างจากอาหารรสเผ็ดที่เขาเคยกินมาอย่างสิ้นเชิง ถึงแม้ว่ามันจะรู้สึกไม่ดีนักแต่มันก็เป็นความรู้สึกที่พิเศษมาก
เขากัดลงไปบนหนังปลากรอบ ๆ จากนั้นก็สัมผัสได้ถึงเนื้อปลาที่ชุ่มฉ่ำและรสชาติที่สดใหม่อย่างไม่น่าเชื่อ นี่คือรสชาติของปลาน้ำเค็ม!
เนื่องจากวิเวียนขอบปลามากเขาจึงเคยสั่งปลาน้ำเค็มมาบ่อย ๆ อย่างไรก็ตามปลาพวกนั้นส่วนใหญ่เป็นปลาแห้งและจะมีแค่การจ้างม้าบินเท่านั้นที่จะได้ปลาแบบสด ๆ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ยากมากและมีราคาแพง แม้แต่คนที่มีสถานะสูงอย่างเขาก็ยังกินปลาน้ำเค็มสด ๆ ได้แค่เดือนละครั้งเท่านั้น ยังไงซะเขาก็ไม่สามารถขอให้ใครเดินทางไกลเพียงเพราะว่าเขาอยากกินปลาสด ๆ
ยิ่งไปกว่านั้นปลาย่างตัวนี้ก็ไม่มีก้างปลาเล็ก ๆ อยู่เลยและมันอร่อยยิ่งกว่าปลาน้ำเค็มไหน ๆ ที่เขาเคยกินมา ถ้ามีปลาน้ำเค็มที่มีคุณภาพขนาดนี้มาขายที่เมืองเคออสมันน่าจะมีราคาอย่างน้อย 1,600 เหรียญทองแดง
ตอนแรกเขาคิดว่าปลาย่างมีราคาแพงไปหน่อยแต่ตอนนี้เขารู้สึกว่ามันคุ้มค่ากับราคาแล้ว เขายินดีแม้กระทั่งการซื้อปลาสดที่มีคุณภาพในราคานี้นับประสาอะไรกับการที่มันถูกทําให้กลายเป็นอาหารอร่อยแล้ว
รสเผ็ดเคยปะทุขึ้นในปากของเขามาครั้งหนึ่งแล้วแต่เมื่อเขากลืนเนื้อปลาลงไปเขาก็รู้สึกได้ถึงความร้อนแรงที่แผดเผาคอของเขา หลังจากที่มันลงสู่ท้องของเขาความร้อนผ่าวก็แผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างกายของเขา เขารู้สึกราวกับว่าเปลวไฟกําลังเผาผลาญความเย็นและความชื้นภายในร่างกายของเขา มันทําให้ต่อมเหงื่อทั้งหมดของเขาเปิดออกพร้อมกันและขับเหงื่อจากภายในออกมา ไอน้ำลอยออกมาจากร่างกายของเขาราวกับว่าเขากําลังอยู่ในห้องซาวน่า
อาหารเมนูนี้ช่วยขับไล่ความเย็นได้จริง ๆ! ไมเคิลลืมตาขึ้นมาในทันที แม้แต่ความเย็นและความชื้นภายในร่างกายของคนปกติอย่างเขายังถูกขับไล่ออกไป ดังนั้นเขาจึงจินตนาการได้ถึงผลของมันหลังจากที่วิเวียนกินมันเข้าไป
ตอนแรกเขายังมีความสงสัยเกี่ยวกับอาหารจานนี้ แต่ตอนนี้เขามีความเชื่อมั่นแล้ว ความร้อนที่ปะทุขึ้นในร่างกายของเขาไม่ได้ทําให้เขารู้สึกเจ็บปวดแต่มันกลับทําให้เขารู้สึกสบายราวกับว่าเขากําลังแช่น้ำอุ่นอยู่
ถ้าวิเวียนได้กินปลาย่างรสเผ็ดนี้ทุกวันร่างกายของเธอก็น่าจะหายในไม่ช้า เธอไม่ต้องรับการรักษาด้วยเวทมนตร์ที่เจ็บปวดอีกแล้วและเธอก็ไม่ต้องทนทุกข์กับอาการปวยของเธออีกต่อไป ร้านอาหารนี้ มันต้องเปิดต่อไป ไมเคิลเงยหน้าขึ้นมามองแม็กซ์ราวกับว่าเขากําลังมองผู้ช่วยชีวิตความสิ้นหวังและความรู้สึกไร้อํานาจที่เขาได้รับมานานหลายปีถูกยกออกไปจากไหล่ของเขาแล้ว
แม็กซ์สบตากับไมเคิลด้วยรอยยิ้ม จากการแสดงออกของไมเคิลเขาสามารถสรุปได้ว่าไมเคิลพอใจกับปลาย่างรสเผ็ดเป็นอย่างมาก ในกรณีนี้มันจะง่ายขึ้นมากสาหรับเขาที่จะพูดถึงปัญหาเกี่ยวกับการจัดอันดับ มันเหลือเวลาอีกแค่หนึ่งวันเท่านั้นดังนั้นถ้าพรุ่งนี้เขากลับขึ้นไปบนกระดานจัดอันดับไม่ได้ภารกิจการแข่งขันอาหารของเขาก็จะจบลงด้วยความล้มเหลว
“แม็กซ์ ฉันขอข้าวหน่อย ปลาย่างนี้อร่อยมาก ถ้าได้กินกับข้าวมันจะยิ่งอร่อยแน่ ๆ” ไมเคิลหัวเราะและพูดออกมาอย่างมีความสุขในขณะที่เขาหันไปหาแม็กซ์
“ได้ครับ กรุณารอสักครู่” แม็กซ์กลับเข้าไปในครัวแล้วเดินออกมาพร้อมกับหม้อข้าว
ไมเคิลตักข้าวจากหม้อแล้วกินเข้าไปพร้อมกับเนื้อปลาด้วยรอยยิ้มสดใส รสชาตินี้อร่อยจนไม่สามารถต้านทานได้
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาใช้ชีวิตอยู่กับการตําหนิตัวเองและไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้ แต่ตอนนี้เขาได้ปลดภาระอันหนักหน่วงที่เขาแบกเอาไว้นานออกไปแล้ว เขารู้สึกราวกับว่าเขากําลังลอยอยู่บนก้อนเมฆและอาหารก็อร่อยมากยิ่งขึ้น
แม็กซ์ยืนอยู่ข้าง ๆ และมองดูเขาอยู่เงียบ ๆ คน ๆ นี้คือเจ้าเมืองเคออส หนึ่งในคนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของทวีปนอร์แลนด์ เขากําลังนั่งอยู่ในร้านอาหารของเขาและกินปลาย่างของเขา คงจะมีน้อยคนมากที่เชื่อเขาถ้าเขาพยายามที่จะเล่าเรื่องนี้
เขาเป็นเจ้าเมืองเคออสแต่เขาก็ยังเป็นพ่อ
จากท่าทีของเขาแม็กซ์สามารถอนุมานได้ว่าปลาย่างรสเผ็ดน่าจะเป็นประโยชน์ต่อลูกสาวของเขามากและนั่นทําให้เขารู้สึกดีกับตัวเองเช่นกัน
ฉันเป็นพ่อครัวแต่ตอนนี้ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันเป็นหมอ แม็กซ์คิดกับตัวเอง
หลังจากที่กินปลาย่างทั้งตัวและข้าวหม้อใหญ่จนหมดไมเคิลกวางตะเกียบลงและเรอออกมาด้วยความพึงพอใจ มันนานมากแล้วที่เขาใช้เวลานานขนาดนี้ในการกินอาหาร อย่างไรก็ตามอาหารมื้อนี้อร่อยเกินกว่าที่จะรีบเร่ง มันจะเป็นการสิ้นเปลืองถ้าเขารีบกินมันให้ผ่าน ๆ ไป
“ขอบคุณนะแม็กซ์ ขอบคุณสําหรับปลาย่างรสเผ็ดแสนอร่อยและน่าอัศจรรย์นี้” ไมเคิลมองแม็กซ์ด้วยความรู้สึกขอบคุณอย่างแท้จริง
“คุณชมผมเกินไปแล้วท่านเจ้าเมือง มันเป็นหน้าที่ของพ่อครัวที่จะทําอาหารที่ดีที่สุดให้กับลูกค้าของเรา” แม็กซ์ตอบด้วยรอยยิ้ม เขากําลังคิดอยู่ว่าเขาจะพูดเรื่องการแข่งขันอาหารยังไงดี
“ขอบคุณสําหรับอาหารมื้อนี้นะ ฉันยังมีบางอย่างที่ต้องไปทําในคืนนี้ดังนั้นฉันคงต้องขอตัวก่อน ฉันจะกลับมากินเมนูอื่นของนายในครั้งหน้านะ” ก่อนที่แม็กซ์จะได้มีโอกาสพูดอะไรไมเคิลก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ววางเหรียญมังกรพร้อมกับเหรียญทองหกเหรียญลงบนโต๊ะก่อนที่จะเดินออกจากร้านอาหารไป
“เอ๊ะ? ผมบอกคุณแล้วว่าผมชวนคุณมากินอาหารที่บ้าน คุณไม่ใช่ลูกค้า คุณเป็นสหายพอบ้าน” แม็กซ์หยิบเงินขึ้นมาแล้ววิ่งตามเขาไป
“นั่นไม่ใช่เงินค่าอาหาร มันเป็นแค่ของขวัญเล็ก ๆ สําหรับนายเพื่อให้นายเอาไปซื้อขนมให้กับสาวน้อยของนาย” ไมเคิลตอบด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะเดินออกไป
“ฉันยังไม่ได้พูดกับเขาเรื่องการแข่งขันอาหารเลย…” แม็กซ์บ่นกับตัวเองเมื่อเขามองดูไมเคิลเดินจากไป อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเจ้าเมืองจะมีเรื่องสําคัญที่ต้องทําดังนั้นเขาจึงไม่สามารถขอให้เขาย้อนกลับมาได้
ดูเหมือนว่าฉันจะต้องยอมแพ้กับภารกิจนี้ ถ้าฉันยื่นรายงานไปที่ปราสาทเจ้าเมืองมันน่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองถึงสามวันก่อนที่เรื่องจะถูกนําไปให้ไมเคิล ตอนนั้นทุกอย่างคงจะสายไปแล้ว แม็กซ์ถอนหายใจและส่ายหัวอย่างยอมจํานน เขาคิดว่าภารกิจนี้ง่ายพอที่จะทําให้สําเร็จ แต่เขาก็พลาดโอกาสไปเมื่อต้องเจอกับสิ่งกีดขวางด่านสุดท้าย
หลังจากที่ปิดประตูแม็กซ์ก็มองดูนาฬิกาและพบว่ามันเป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว เขาขึ้นไปชั้นบนและแปรงฟันก่อนที่จะเข้านอน เขาไม่ได้กังวลกับปัญหามากเกินไป ยังไงซะภารกิจก็จะมีมาเพิ่มในอนาคตและเขายังมีโอกาสอีกมากในการปลดล็อคสูตรไอศกรีมฮาเก้นดาส
ในขณะที่ไมเคิลปินขึ้นไปบนรถม้าเขาก็ออกคําสั่ง “แวะไปรับโรเบิร์ตที่บ้านก่อน เขาและฉันจะไปที่ปราสาทเจ้าเมืองด้วยกัน”
