A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World – ตอนที่ 43

Chapter 43 : โร่วเจียหมัว

“ภารกิจอะไร ?” ระบบถามราวกับว่าสงสัย

“ตอนนี้ฉันกำลังจะเข้าพื้นที่ทดสอบแล้ว ไม่ใช่ว่านายจะต้องให้ภารกิจเชี่ยวชาญการทำโร่วเจียหมัวในหนึ่งคืนแล้วให้รางวัลฉันรึไง ?” แม็กซ์ถามด้วยความสงสัย

“ระบบยังไม่มีภารกิจให้คุณในตอนนี้ คุณทำอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ” ระบบตอบกลับอย่างใจเย็น

“ฉันไม่อยากเรียนรู้มันโดยไม่มีรางวัล” แม็กซ์พูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจนัก

“พื้นที่ทดสอบจะหายไปใน 24 ชม.หลังจากที่แพ็คประสบการณ์ถูกเปิดออก คุณทำอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ” ระบบตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจเช่นเดียวกัน

แม็กซ์ยกคิ้ว โอ้ นี่ใช่ระบบอันเดียวกับที่ฉันรู้จักรึเปล่าเนี่ย ? มันเถียงฉันกลับด้วย นี่คือการประท้วงของมันเหรอ ?

แม็กซ์ไม่อยากเสียเวลาคุยกับระบบต่อ เขามองไปที่ตัวจับเวลา 24 ชม.ที่ประตูของพื้นที่ทดสอบ จิตของเขาถูกดูดเข้าไปในผู้ชายตัวเล็กในหัวอีกครั้ง เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาเขาก็พบว่าตัวเองมาอยู่ในครัวเดิมอีกครั้ง

แม็กซ์มองไปรอบๆ ที่มุมครัวนั้นมีเตาอบอยู่ ด้านนอกมันทำมาจากสแตนเลส มันเป็นเตาอบไฟฟ้า มันคล้ายกับเตาอบไม้แบบดั้งเดิมแต่สะดวกกว่า

แม็กซ์เดินไปที่เตาอบแล้วเปิดฝาออกเพื่อดูด้านใน จากนั้นเขาก็พยักหน้าด้วยความพอใจ “เตาอบนี่สามารถอบขนมปังได้อย่างน้อย 15 ก้อนต่อครั้ง ฉันสามารถทำเมนูนี้ได้เร็วกว่าข้าวผัดหยางโจวจริงๆ”

ข้างๆเตานั้นมีกล่องเครื่องเทศวางเอาไว้อยู่ ด้านในกล่องนั้นมีใบกระวาน อบเชยจีน โป๊ยกั๊กและเครื่องเทศทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการหมักเนื้อ

มีถุงแป้งสองสามถุงอยู่ในตู้ของเคาเตอร์ครัว มีหมูสามชั้นและซี่โครงหมูอยู่ในตู้เย็น

“ได้เวลาแสดงทักษะการทำอาหารที่แท้จริงของฉันแล้ว” แม็กซ์ล้างมือแล้วหยิบเนื้อหมูชิ้นใหญ่ออกมาจากตู้เย็น หลังจากที่ล้างเนื้อหมูแล้วเขาก็หั่นมันออกเป็นชิ้นกว้าง 10 ซม.และยาว 15 ซม. จากนั้นเขาก็นำมันไปใส่ไว้ในเหยือกขนาดใหญ่และใส่เครื่องเทศต่างๆลงไป

ปกติแล้วเนื้อควรจะหมักไว้อย่างน้อย 1 วัน แต่ในพื้นที่ทดสอบนี้มันพร้อมใช้งานได้ใน 5 นาที แม็กซ์ใส่เนื้อลงในหม้อแล้วใส่เครื่องปรุงต่างๆตามลงไป เขาต้มน้ำให้เดือดอย่างรวดเร็วด้วยความร้อนสูงและช้อนฟองไขมันออกจากหม้อ จากนั้นเขาก็ลดไฟลงไปใช้ไฟความร้อนต่ำตุ๋นมัน หลังจากผ่านไป 2 ชม.มันก็เสร็จ

ในขณะที่เนื้อกำลังตุ๋นอยู่ แม็กซ์ก็เริ่มทำแป้งเป็นครั้งแรก

หลังจากที่ฝึกมาเป็นพันๆครั้งตอนที่เรียนรู้การทำข้าวผัดหยางโจว ทักษะการหั่นของ แม็กซ์ก็ทำให้เขาจัดการงานแทบทุกอย่างในครัวได้ อย่างไรก็ตามการนวดแป้งนั้นนับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง มันต้องใช้แรงรวมถึงทักษะด้วย

แม้ว่าระบบจะช่วยเขาฟื้นฟูพละกำลังทุกๆชั่วโมง แต่การนวดแป้งก็ใช้แรงไปค่อนข้างมาก เขาต้องพักทุกๆ 15 นาทีหรือมากกว่านั้นเพราะร่างกายที่อ่อนแอของเขา มันทำให้เขาหงุดหงิด เขาต้องใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมงเพื่อนวดแป้งให้เสร็จ

เมื่อแป้งพร้อม เขาก็พักมันไว้ครึ่งชั่วโมง จากนั้นเขาก็ตัดมันออกมาเป็นก้อนเล็กๆ ก้อนแป้งถูกยืดและทำให้บางก่อนที่จะเอาไปถูกับน้ำมันแล้วโรยด้วยเกลือและพริกไทย จากนั้นเขาก็ม้วนแล้วกดมันให้แบนด้วยมือของเขาแล้วนวดมันซ้ำอีกครั้งด้วยไม้นวดแป้ง จากนั้นแป้งก็พร้อมที่จะเข้าเตาอบแล้ว

แม็กซ์ไปที่เตาอบและอุ่นเตาก่อนที่จะใส่แป้งเข้าไป หลังจากที่มันเริ่มเซ็ตตัวเขาก็ขยับพวกมันไปที่ไปที่ด้านข้างของเตาอบและรอให้พวกมันอบเสร็จ เขาทำขนมปังออกมาได้ 16 ก้อนในครั้งแรก

เมื่อขนมปังพร้อม แม็กซ์ก็นำขนมปังชิ้นหนึ่งออกมาจากเตา เนื่องจากมันเป็นครั้งแรกของเขา ขนมปังจึงมีรูปร่างไม่ดีนัก มันมีรอยแตกอยู่บ้าง เขายังถือว่ามันไม่สำเร็จ

เนื้อตุ๋นเองก็พร้อมแล้วเช่นกัน เมื่อเขาเปิดฝาออกกลิ่นหอมก็ลอยออกมาเตะจมูกของเขา เนื้อสีน้ำตาลนั้นดูดีเป็นอย่างมาก มีบางส่วนที่หลุดออกจากกัน ยังมีส่วนที่ต้องปรับปรุงเพิ่มอีก

เขาจำได้ว่าตอนที่เขากินโร่วเจียหมัวในชีวิตที่แล้วที่ซีอาน เขาได้เขียนคอมเมนต์และข้อกำหนดเอาไว้ในบล็อกของเขา ตอนนี้เขาต้องทำตามเกณฑ์ที่ตัวเองกำหนดเอาไว้ เพราะแบบนั้นใบหน้าของเขาถึงได้ดูขมขื่นขึ้นมา

นี่แหละคือกรรมตามสนอง

เขาไม่รู้ว่าเขาต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าที่เขาจะทำโร่วเจียหมัวแบบนั้นได้

จากนั้นแม็กซ์ ก็เริ่มทำโร่วเจียหมัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาใจเย็นมากเนื่องจากว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเจอเรื่องแบบนี้ เขาไม่ได้รู้สึกอึดอัดกับการที่ต้องอยู่ที่ครัวนี้นานๆ

เขาไม่รู้ว่าเขาทำโร่วเจียหมัวมากี่รอบแล้ว ในวันที่ 30 แม็กซ์ก็ได้เอาขนมปังออกมาจากเตาแล้วผ่ามันให้เปิดออกด้วยมีดบางๆอย่างชำนาญ จากนั้นเขาก็ตักเนื้อออกมาจากหม้อแล้วสับมันให้ละเอียดก่อนที่จะยัดใส่ลงไปตรงกลางของขนมปังและตามด้วยซอสเกรวี่ลงไป ตอนนี้โร่วเจียหมัวพร้อมแล้ว

“ระบบ อันนี้เป็นยังไง ?” แม็กซ์ถามด้วยความคาดหวัง

“ตามข้อกำหนดที่คุณกำหนดเอาไว้ก่อนหน้านี้

1. เนื้อต้องมีรสชาติที่ดี ส่วนเนื้อควรจะนุ่มและเคี้ยวง่าย ในขณะที่ส่วนไขมันไม่ควรเลี่ยนมากเกินไป – ผ่าน

2. เนื้อขนมปังต้องเป็นสีขาว ด้านนอกควรจะกรอบ ในขณะที่ด้านในควรจะนุ่มและเป็นรูพรุน บริเวณใกล้ๆกับขอบด้านบนและด้านล่างควรจะเป็นขอบสีน้ำตาลทองและส่วนตรงกลางควรจะเป็นสีน้ำตาลทองที่มีรูปร่างเหมือนกับดอกเบญจมาศ – ผ่าน

3. เนื้อควรจะอร่อยในขณะที่ขนมปังกรอบนอกและนุ่มใน มันควรจะมีน้ำของเนื้อไหลออกมาเมื่อกัดลงไป – ผ่าน

ยินดีด้วย ! คุณผ่านข้อกำหนดทั้งสามข้อและเชี่ยวชาญการทำโร่วเจียหมัวแล้ว ตอนนี้คุณได้สิทธิในการซื้อวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับการทำโร่วเจียหมัวและสามารถใช้เครื่องครัวที่เกี่ยวข้องได้” ระบบพูด

“เยี่ยม !” แม็กซ์กัดโร่วเจียหมัวในมือ ขนมปังที่มีความกรอบนั้นเริ่มนุ่มขึ้นมาเล็กน้อยหลังจากที่ถูกน้ำเกรวี่ซึมเข้าไป เมื่อเขากัดลงไปก็มีน้ำของเนื้อแสนอร่อยทะลักออกมา รสชาติของมันดีมากจนเขาต้องหลับตาลงเพื่อรับรู้ถึงรสชาติของมัน มันเป็นสิ่งที่น่าพอใจมากที่สุดที่เขาเคยมีมา

ไม่นานหลังจากเขาที่กลืนเนื้อลงไป เขาก็ลืมตาขึ้นมาและพบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียง เขาลองขยับปากของเขาดูแต่ก็ไม่พบอะไรอยู่ในปากเลย

เขาไม่ต้องการที่จะนอนอีกต่อไปเพราะเขาคิดถึงเนื้อแสนอร่อยที่กระตุ้นความอยากอาหารของเขา เขาเปิดโคมไฟข้างเตียงเบาๆแล้วดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว

เขาใช้เวลาไปแค่ 30 วันในพื้นที่ทดสอบและเวลาส่วนมากก็ถูกใช้ไปกับการทำขนมปัง มันเป็นแค่ 2 ชม.ในชีวิตจริงเท่านั้น

แม็กซ์ลุกขึ้นจากเตียงไปเปลี่ยนเป็นชุดเชฟ จากนั้นเขาก็ปิดไฟเบาๆแล้วเดินลงมาที่ครัวที่ชั้นล่าง อย่างที่เขาคาดเอาไว้ มันมีเตาอบเพิ่มเขามา นอกจากนี้ยังมีเครื่องเทศและเครื่องปรุงต่างๆด้วย ในตู้เย็นที่เคยมีวัตถุดิบของข้าวผัดหยางโจวอัดแน่นไปหมด ตอนนี้ก็มีส่วนหนึ่งถูกแบ่งออกมาเพื่อใช้สำหรับเก็บเนื้อหมูเหมือนในพื้นที่ทดสอบ

แม็กซ์ใส่ผ้ากันเปื้อนแล้วหยิบเนื้อหมูออกมาสองชิ้นจากตู้เย็น เขาหั่นพวกมันเป็นชิ้นเล็กๆแล้วใส่ลงไปในเหยือกขนาดใหญ่ก่อนที่จะใส่เครื่องเทศและเครื่องปรุงต่างๆลงไป

เขาต้องหมักเนื้อนี้เอาไว้นานขึ้นเพราะครั้งนี้เขาไม่ได้อยู่ในพื้นที่ทดสอบ แค่คืนเดียวอาจจะไม่พอแต่มันก็น่าจะพอมีรสชาติบ้างในตอนเช้า เขาสามารถทำโร่วเจียหมัวให้เอมี่กินเป็นอาหารเช้าได้

ใบหน้าของแม็กซ์สดใสขึ้นมาทันทีเมื่อเขานึกภาพตอนที่เอมี่กินโร่วเจียหมัวในมืออย่างมีความสุข