Chapter 44 : หรือว่าจะให้ฉันย่างแกตอนนี้เลย
แม็กซ์ได้ยินเสียงจากด้านในไข่อีกครั้งตอนที่เขากำลังจะขึ้นไปชั้นบน เขามองไปที่มันและยิ้มออกมา สงสัยว่าคำพุดของเอมี่จะทำให้มันกลัวซะแล้ว
เขากลับไปนอนและตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนตี 5 เพราะนาฬิกาที่เขาวางเอาไว้ใต้หมอน เขารีบปิดมันแล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำและเปลี่ยนชุดอย่างเงียบๆแล้วลงไปที่ครัวเพื่อตุ๋นเนื้อ
เนื้อหมักต้องตุ๋นเป็นเวลา 2 ชม. นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงต้องตื่นเช้า นอกจากนี้ถึงแม้ว่าทักษะในการนวดแป้งของแม็กซ์จะพัฒนาขึ้นแล้ว แต่มันก็ยังต้องใช้เวลาสักพักในการนวดแป้ง
เขาฝึกฝนมาหลายครั้งในพื้นที่ทดสอบและทำโร่วเจียหมัวได้อย่างสมบูรณ์แบบถึงขนาดที่ว่าแม้แต่เขาในชีวิตก่อนที่เป็นคนเรื่องมากก็ยังพอใจกับมันเป็นอย่างมาก แม็กซ์ จริงจังกับเรื่องนี้แบบสุดๆ
เนื้อหมูที่หมักเอาไว้เมื่อคืนนั้นยังไม่พร้อม แต่เขาจะทำมันออกมาเพื่อให้พวกโมไบได้ลองกินในตอนเช้ารวมถึงตัวเขากับเอมี่ด้วย
เขาจะไม่เพิ่มมันลงไปในเมนูจนกว่ามันจะสมบูรณ์แบบ
การรักษารสชาติของอาหารไม่ให้เปลี่ยนแปลงนั้นเป็นหนึ่งในกฎของร้านอาหารมิชลินและตอนนี้มันก็กลายเป็นหนึ่งในกฎของแม็กซ์ด้วย
และอีกเหตุผลหนึ่งที่เขาต้องเอามันออกมาให้พวกโมไบได้ลองชิมก็เพราะว่านี่เป็นหนึ่งในเงื่อนไขที่พวกเขาตกลงกันในตอนที่เขาทำการระดมทุน
ใบหน้าของแม็กซ์จริงจังขึ้นมาเมื่อเขาสวมผ้ากันเปื้อน เขาใส่เนื้อลงไปในหม้อแล้วทำตามขั้นตอนและเวลาที่ดีที่สุดที่เขาได้เรียนรู้มาอย่างเคร่งครัด หลังจากที่เขาใส่เครื่องเทศและเครื่องปรุงลงไปแล้วและลดไฟ เขาก็เริ่มนวดแป้ง
การนวดแป้งนั้นเป็นงานที่ยากลำบากอย่างแท้จริง โชคดีที่แม็กซ์มีพื้นที่ทดสอบ นั่นทำให้เขาค้นพบวิธีที่จะนวดแป้งให้ได้เร็วและง่ายขึ้น ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องใช้เวลาถึง 1 ชม.กว่าเขาจะนวดแป้งให้ได้สองก้อน ระหว่างนั้นเขาก็ต้องพักไปถึง 2 ครั้ง
แม็กซ์แบ่งแป้งออกมาเป็นก้อนเล็กๆแล้วเอามาพักเอาไว้ข้างๆและยังไม่รีบอบมัน เขาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลา 07.05 น.แล้ว
เนื้อยังต้องใช้เวลาอีก 15 นาทีก่อนที่มันจะพร้อมและเอมี่ก็ยังไม่ได้ลงมาตามเวลาปกติ ดังนั้นแม็กซ์จึงล้างมือและถอดผ้ากันเปื้อนออกแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน
แม็กซ์เดินเข้าไปในห้องนอน ตาของเอมี่ปิดอยู่เหมือนกับว่าเธอกำลังหลับ
แต่ขนตาของเธอกลับเคลื่อนไหวเล็กน้อยและเหมือนกับว่าเธอกำลังพยายามหุบยิ้มอยู่
“ดูเหมือนว่านางฟ้าตัวน้อยยังนอนหลับอยู่ จะปลุกเธอให้ตื่นได้ยังไงกันนะ ?” แม็กซ์ ยืนอยู่ข้างๆเตียงแล้วพูดขึ้นมาพร้อมกับกลั้นหัวเราะ เขาแกล้งทำเป็นว่ากำลังเจอกับปัญหา
เอมี่เปิดตาขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อแอบดูแม็กซ์แล้วรีบหลับตาลง จากนั้นเธอก็ค่อยๆหันหน้าไปข้างๆ “นางฟ้าตัวน้อยบอกว่าจูบของพ่อจะปลุกให้เธอตื่นขึ้นมาได้”
แม็กซ์แกล้งทำเป็นเข้าใจในทันที “เข้าใจแล้ว งั้นก็มาปลุกเธอกันเถอะ” เขาเดินเข้าไปหาเอมี่แล้วก้มตัวลงจูบที่แก้มของเธอ
เอมี่ลืมตาขึ้นมาในทันที “นางฟ้าตัวน้อยตื่นแล้ว !” เธอเอาแขนโอบรอบคอของ แม็กซ์แล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกับหัวเราะออกมา จากนั้นเธอก็มองเขาด้วยความดีใจและเต็มไปด้วยความคาดหวัง “พ่อ ขนมปังที่อร่อยกว่าแพนเค้กเป็นร้อยเท่าเสร็จรึยัง ?”
แม็กซ์พยักหน้ายิ้มๆ “เกือบจะเสร็จแล้วล่ะ แต่มันต้องอบใหม่ๆจากเตาถึงจะอร่อยที่สุด มันจะพร้อมหลังจากที่ลูกอาบน้ำและเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว” เขารู้สึกมีความสุขจริงๆ จากนั้นเขาก็มองไปที่ชุดสีดำของเอมี่และพูดขึ้นในหัวว่า “ระบบ ฉันอยากได้ชุดสีม่วง เอาแบบน่ารักๆ ฉันจะจ่ายเป็นเงินสด”
ระบบไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แต่ทันใดนั้นก็มีชุดเป็นร้อยๆแบบที่มีราคาตั้งแต่ 1 เหรียญทองไปจนถึง 500 เหรียญทองปรากฏขึ้นมาในหัวของแม็กซ์
“ฉันจะซื้อตัวที่มีราคา 10 เหรียญทอง” แม็กซ์มองไปที่ชุดที่ประดับด้วยพลอยสีม่วงจำนวนมากที่มีราคา 500 เหรียญทอง มันดูไม่เข้ากันสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงซื้อชุดสีม่วงที่มีลายปักแบบจีนสีแดงและทองที่ด้านหน้าและมีผ้าโปร่งเป็นระบายที่กระโปรง
ใบหน้าของเอมี่สดใสขึ้นมาในทันที เธอรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ได้ค่ะ เอมี่จะรีบไปเปลี่ยนชุด”
หลังจากที่ระบบบอกว่าชุดพร้อมแล้วแม็กซ์ก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและหันกลับมาด้วยรอยยิ้ม “พ่อมีชุดใหม่ให้ลูกด้วย มาดูสิว่าลูกจะชอบมันรึเปล่า”
“จริงเหรอ ?” ใบหน้าเล็กๆของเอมี่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
แม็กซ์เปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดด้านในออกมา จากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่เตียงแล้วถือชุดเอาไว้ตรงหน้า “ลูกชอบมันมั้ย ?”
เอมี่มองไปที่ชุดด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและดีใจ “มันสวยมากและมันก็เป็นสีม่วงด้วย หนูรักมัน !” เธอกระโดดอยู่บนเตียงด้วยความดีใจ จากนั้นเธอก็เขย่งเท้าและจูบไปที่แก้มของแม็กซ์ “พ่อ เอมี่รักพ่อ”
“พ่อก็รักหนูเหมือนกัน มา มาลองใส่กันดีกว่า” แม็กซ์เองก็มีความสุขมากเช่นกัน จากนั้นเขาก็ช่วยเอมี่เปลี่ยนไปใส่ชุดใหม่
ด้านบนของชุดมีลายปักแบบจีนที่สวยงามสะดุดตาด้วยด้ายสีแดงและทอง ส่วนด้านล่างมีผ้าโปร่งสีม่วงเป็นระบายอยู่ที่กระโปรงด้วย
เอมี่หมุนตัวอยู่บนเตียงและก้มหน้าลงดูผ้าโปร่งที่พลิ้วไหวไปมาด้วยความแปลกใจ เธอเล่นกับมันอยู่สักพัก
เมื่อแม็กซ์มองไปที่เอมี่ที่อยู่ในชุดที่เหมือนกับนางฟ้าตัวน้อยเขาก็ยิ้มออกมา “ใส่รองเท้าแล้วไปล้างหน้าเถอะ พ่อจะลงไปทำขนมปังให้” เขาพูดพร้อมกับลูบหัวเอมี่
เอมี่พยักหน้ารับเบาๆ “ได้ค่ะ” จากนั้นเธอก็ปีนลงบันไดเล็กๆข้างเตียงมาใส่รองเท้าสีขาวแล้วรีบไปล้างหน้า
แม็กซ์แอบมองเอมี่ที่กำลังบีบยาสีฟันด้วยตัวเองอยู่และคิดว่าเธอคงไม่ต้องความช่วยเหลือจากเขาอีกแล้ว เขาจึงลงมาที่ชั้นล่าง
ตอนนี้เนื้อตุ๋นพร้อมแล้ว แม็กซ์ปิดไฟและเริ่มเอาขนมปังใส่เข้าไปในเตาอบ เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และใส่ก้อนแป้งเข้าไปในเตาอบ 16 ก้อน จนเต็มเตาอบพอดี
หลังจากผ่านไปสักพัก เอมี่ก็ล้างหน้าเสร็จแล้วลงมาที่ชั้นล่าง เธอยื่นหัวออกมาแอบดูในครัวและได้กลิ่นเนื้อตุ๋นที่หอมหวนและน่ากินในทันที เธอสูดกลิ่นเข้าไปแล้วถามขึ้นมาว่า “กลิ่นมันหอมมากๆ มันคืออะไรเหรอคะพ่อ ? กลิ่นของมันต่างจากกลิ่นของข้าวผัดสายรุ้ง”
แม็กซ์หันกลับไปเธอพร้อมกับยิ้ม “นั่งรอก่อนนะแล้วลูกจะได้เห็นเอง” เขาตอบเพื่ออยากให้เธอคาดหวังกับมัน
เอมี่พยักหน้า “งั้นหนูไปดูลูกเป็ดขี้เหร่ก่อนนะ” เธอเดินไปที่เคาเตอร์แล้วนั่งยองๆลงข้างๆไข่ เธอโน้มตัวเข้าไปฟังอยู่ใกล้สักพักแล้วพูดขึ้น “ตื่นเดี๋ยวนี้นะลูกเป็ดขี้เหร่ แกต้องออกมาภายในวันนี้ไม่งั้นฉันจะเผาแกแล้วนะ”
ทันใดนั้นเองไข่ที่นิ่งอยู่ก่อนหน้านี้ก็สั่นเหมือนกับว่ามันกำลังไม่สบายใจ
เอมี่พยักหน้า “เอาเลย ! กะเทาะไข่ออกมา !”
เสียงกรอบแกรบดังเร็วขึ้นราวกับว่ามันกำลังพยายามดิ้นรนเพื่อออกมาจากเปลือกไข่เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกย่าง
แม็กซ์ส่ายหน้าและยิ้มอยู่ในครัว สาวน้อยของฉันน่ารักจริงๆ แต่ฉันก็รู้สึกสงสารเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในไข่ชะมัด
เขาใช้มีดปาดเพื่อเปิดช่องตรงกลางขนมปังแล้วตักเนื้อตุ๋นขึ้นมาจากหม้อแล้วสับเป็นชิ้นเล็กๆจากนั้นก็ใส่เข้าไปในขนมปัง จากนั้นเขาก็ราดน้ำเกรวี่ลงไปบนเนื้อ ตอนนี้โร่วเจียหมัวก็พร้อมแล้ว
แม็กซ์เดินออกมาจากครัวพร้อมกับโร่วเจียหมัวในมือข้างหนึ่งกับจานอีกใบหนึ่ง “เอมี่ ขนมปังที่อร่อยกว่าแพนเค้กเป็นร้อยเท่าพร้อมแล้ว มานี่มา มาลองกินโร่วเจียหมัวนี่ดูนะ”
