Chapter 80 : เธอร้องเพลงได้จริงๆเหรอ ?
แม็กซ์พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ไม่มีคำตอบไหนที่ให้ความมั่นใจได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว เธอไม่รู้ว่าการแต่งงานคืออะไร ดังนั้นเขาจึงมีความสุขมากที่เธอเลือกที่จะพึ่งพาเขา
เมื่อเธอโตขึ้นถ้ามีพวกเสเพลบางคนต้องการเข้ามาใกล้เธอเขาจะสอนบทเรียนให้กับคนๆนั้น มันเป็นความรับผิดชอบของเขา แต่ตอนนี้มันยังเร็วเกินไปที่เขาจะคิดเกี่ยวกับลูกเขยของเขา
ตอนนี้แม็กซ์รู้สึกโล่งใจมาก เขาไม่รู้วิธีการเลี้ยงลูกดังนั้นเขาจึงต้องจัดการกับปัญหาเมื่อพวกมันเกิดขึ้นมา
“อีกเรื่องหนึ่ง เรียกพ่อ (dad) แทนพ่อ (father) นะ หนูสามารถเรียกพ่อ (father) ได้ในการออกไปที่ไหนที่เป็นทางการ แต่ถ้าตามปกติที่เราอยู่ด้วยกันก็เรียกพ่อว่าพ่อ (dad) นะ” แม็กซ์พูดหลังจากที่เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง (father – ทางการ , dad – ไม่เป็นทางการ)
สำหรับเอมี่ แม็กซ์คือที่พึ่งที่สำคัญที่สุด – เป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวของเธอ เขาจะฝ่าฟันปัญหาต่างๆเพื่อเธอ ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างเป็นทางการเพื่อแสดงความเคารพ อย่างไรก็ตามมันสามารถสัมผัสได้ถึงระยะห่างที่อยู่ในคำเรียกนั้น
เขารู้สึกมานานแล้วว่าเอมี่มักจะลดคุณค่าของตัวเองลง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เอาเรื่องนี้มาพูดกับเธอจนกระทั่งตอนนี้
ตอนนี้เธอค่อนข้างมั่นใจในตัวเองแล้ว ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสนี้เพื่อเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูด
จริงๆแล้วแม็กซ์ต้องการให้เอมี่เรียกเขาว่าปะป๊า แต่ผู้คนในโลกนี้ไม่ได้มีคำว่า ‘ปะป๊า’ เขาไม่ต้องการให้เอมี่ลำบากดังนั้นเขาจึงให้เธอเรียกเขาว่า ‘พ่อ’ (dad) แทน
“พ่อ ?” เอมี่มองไปที่แม็กซ์ด้วยความสับสนเล็กน้อย เธอมองว่าพ่อของเธอเป็นคนที่น่าทึ่งที่สุดและสามารถทำอะไรก็ได้ ดังนั้นเธอจึงเรียกเขาว่า ‘พ่อ’ (father) เธอหวังว่าพ่อของเธอจะรักเธอและปกป้องเธอตลอดไป
ตอนนี้ดูเหมือนว่าพ่อของเธอจะไม่ชอบให้เธอเรียกเขาว่า ‘พ่อ’ (father) พ่อดูใกล้ชิดมากกว่าเดิม เอมี่ต่อสู้กับความคิดข้างในหัวของตัวเองอยู่พักหนึ่งจากนั้นเธอก็มองไปที่แม็กซ์และพยักหน้า “โอเคค่ะพ่อ (father)”
“ไม่เป็นไร หนูจะชินกับมันในภายหลัง” แม็กซ์ยิ้มและลูบผมของเอมี่ เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงได้ในทันที แต่การเปลี่ยนแปลงกำลังจะเกิดขึ้นอย่างช้าๆ เขาต้องการที่จะสนิทสนมกับสาวน้อยของเขาให้มากขึ้นและกลายเป็นคนที่เธอสามารถไว้วางใจและพึ่งพาได้โดยสมบูรณ์
“กล่องเพลงพร้อมแล้ว มันใช้เวลาสี่นาทีกับอีกสามสิบวินาที” ระบบบอก “ตอนนี้มันอยู่ในลิ้นชักที่สองของเคาน์เตอร์ ฉันเสนอบริการห่อของขวัญฟรี คุณต้องการมันมั้ย ?”
“แน่นอน” แม็กซ์ตอบอย่างไม่ลังเล การแกะกล่องของขวัญเป็นเรื่องสนุกและของขวัญที่ดีก็สามารถทำให้ดีขึ้นได้ด้วยแพ็คเกจที่ดี
ที่สำคัญมันฟรี ! ระบบขี้เหนียวนี่กำลังให้บริการฟรี ! นี่เป็นครั้งแรก
“เอมี่ หนูจำที่พ่อบอกได้มั้ยว่าพ่อจะให้ของขวัญหนู” แม็กซ์พูดพร้อมกับยิ้ม
ดวงตาของเอมี่เป็นประกายขึ้นมาในทันที “มันเป็นคนตัวเล็กที่ร้องเพลงได้เหรอ ?”
แม็กซ์พยักหน้า “ใช่แล้ว” มันไม่ใช่คนที่มีชีวิต แต่มันมีความพิเศษในโลกนี้อย่างแน่นอน
เธอพูดอย่างมีความสุข “เอมี่จำมันได้ทั้งหมด พ่ะ – (Fath –)” เธอรู้ว่าเธอเพิ่งพูดและหยุดอย่างกะทันหัน
“เหมียว…” ลูกเป็ดขี้เหร่เดินไปรอบๆเก้าอี้ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน มันหมอบอยู่กับพื้นและเงยหน้าขึ้นมามองพวกเขา มันรู้สึกเสียใจที่พวกเขาไม่สนใจมัน
เอมี่กระโดดลงจากตักของแม็กซ์แล้วก้มลงเพื่ออุ้มลูกแมวขึ้นมา “เป็นเด็กดีนะลูกเป็ดขี้เหร่ พ่อจะให้คนตัวเล็กที่ร้องเพลงได้กับพวกเรา” เธอพูดพร้อมกับลูบหัวมัน
“เหมียว เหมียว !” ลูกแมวตัวน้อยเพลิดเพลินไปกับการลูบของเอมี่ มันมองไปที่แม็กซ์แปลกๆเหมือนกับว่ามันเองก็สนใจของเล่นด้วยเช่นกัน
หลังจากที่ระบบบอกว่าห่อของขวัญเสร็จเรียบร้อยแล้ว แม็กซ์ก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์ ที่ลิ้นชักที่สองนั้นมีกล่องของขวัญที่ถูกห่อเอาไว้ด้วยกระดาษสีม่วงที่มีรูปคันธนูขนาดใหญ่อยู่ มันดูเหมาะกับเด็กผู้หญิงมาก เขาชอบมัน
เอมี่กับลูกแมวของเธอมองไปที่แม็กซ์ด้วยความตื่นเต้นและสงสัยว่าคนตัวเล็กที่ร้องเพลงได้จะหน้าตาเป็นยังไง
แม็กซ์ยกกล่องออกมา มันค่อนข้างหนัก เขาเอามันขึ้นมาวางเอาไว้ให้เอมี่เห็น
“ว้าว มันสวยมาก พ่อ นักร้องตัวเล็กๆอยู่ในกล่องนี้เหรอ ?” เอมี่ถามในขณะที่เธอเดินเข้าไปหาพ่อของเธอพร้อมกับดวงตาที่เปล่งประกาย
“เปิดดูสิแล้วหนูจะเห็น มันเป็นของขวัญที่พ่อให้หนู” แม็กซ์พูดพร้อมกับยิ้ม เขาวางกล่องไว้บนเคาน์เตอร์และไม่คิดว่าเธอพูดกับเขาว่า ‘พ่อ’ (father) ด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง
“ขอบคุณค่ะพ่อ !” เอมี่ปีนขึ้นไปบนเก้าอี้สูงแล้ววางลูกแมวของเธอลงบนเคาน์เตอร์เบาๆ เธอจ้องไปที่กล่องของขวัญครู่หนึ่งแล้วเงยหน้าขึ้นมองแม็กซ์ “พ่อ กล่องนี้สวยมากจนหนูไม่อยากแกะมัน”
แม็กซ์ยิ้ม เขาไม่เคยคิดเลยว่าเอมี่จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากใจเพราะว่ากล่องของขวัญที่ดูน่ารักนี้ เขาลูบหัวของเธอ “มันสวยแต่มันก็เป็นแค่กล่องสำหรับเก็บคนตัวเล็กที่ร้องเพลงเท่านั้น มันกำลังรอที่จะกลายเป็นเพื่อนของหนูนะ”
เอมี่มองกลับมาที่กล่องและตัดสินใจได้ในทันที “มันต้องกลัวมากแน่ๆ โอเค หนูจะช่วยมันออกมาเดี๋ยวนี้แหละ !” จากนั้นเธอก็พูดขอโทษกล่อง “ขอโทษด้วยนะกล่องน้อย หนูต้องฉีกคุณออกเพื่อช่วยคนตัวเล็กที่ร้องเพลงได้”
ด้วยคำแนะนำของแม็กซ์ เอมี่ฉีกกระดาษห่อของขวัญออกและยกฝากล่องขึ้นอย่างระมัดระวัง ในที่สุดเธอก็มองเห็นกล่องเพลง
ฐานของมันทำมาจากไม้เนื้อแข็งสีน้ำตาลและดูคลาสสิก โดยมีลายจีนสีแดงสวยงามสลักเอาไว้ ด้านบนของฐานเป็นฝาแก้วครึ่งวงกลมครอบอยู่ ด้านในมีเอลฟ์ผมสีบลอนด์ที่มีความสูงประมาณ 10 เซนติเมตรยืนอยู่ เธอมีขนตายาวและดวงตาที่สดใสและดูสมจริง สายไวโอลินทุกเส้นดูมีความแตกต่างกัน ชั้นของลูกบอลสีขาวเล็กๆกองอยู่บนพื้นเพื่อจำลองหิมะ มันดูดีมากและมีมูลค่าทั้งหมด 5,000 เหรียญทองแดง
“ว้าว เอลฟ์ตัวน้อยน่ารักมาก !” ดวงตาสีฟ้าของเธอเบิกกว้างและเปล่งประกายขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
“เหมียว เหมียว…” ลูกเป็ดขี้เหร่เองก็คลานเข้ามาใกล้และเอียงหัวไปด้านหนึ่งเพื่อมองดูเอลฟ์ตัวเล็กข้างใน ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น มันยกอุ้งเท้าขึ้นและพยายามที่จะแตะมัน แต่เมื่อมันหันไปเห็นเอมี่มันก็หยุดด้วยท่าทางที่ดูน่ารักและน่าขบขัน
เอมี่มองดูอยู่พักหนึ่ง “พ่อคะ เธอร้องเพลงจริงๆเหรอ ?” เธอถามพร้อมกับหันไปมองแม็กซ์
