อาเบลเป็นคนที่ยึดมั่นในสิ่งที่เขาพูดมาก อาเบลไม่รอช้าเขารีบใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นของเขาในการสร้างแบบจำลองต่อไปในทันที เดิมทีแล้วถ้าหากอาเบลไม่ได้ใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นอาเบลจะสามารถสร้างอาวุธแห่งร้อยทักษะได้สมบูรณ์แบบที่สุดอยู่ที่ 100 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ตอนนี้อาเบลได้ใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นของเขาแล้ว อาเบลได้ใช้ค้อน 100 ปอนด์ของเขายกขึ้นไปก่อนที่จะเริ่มตีแบบจำลอง หลังจากที่แบบจำลองได้สักพักแล้วอาเบลก็ได้โยนแบบจำลองอันนั้นเข้าไปในเตาแผาอีกครั้ง
101 เปอร์เซ็นต์, 102 เปอร์เซ็นต์, 103 เปอร์เซ็นต์…. 120 เปอร์เซ็นต์
เมื่ออาเบลสามารถสร้างแบบจำลองของโล่ห์แห่งร้อยทักษะได้สมบูรณ์แบบถึง 120 เปอร์เซ็นต์แล้วอาเบลก็รู้ว่าตัวเขาคงจะไม่สามารถสร้างอะไรที่มีคุณภาพดีไปกว่านี้ได้แล้วถ้าหากยังคงใช้วิธีแบบเดิมๆ นี้อยู่ แบบจำลองของโล่ห์แห่งร้อยทักษะที่อาเบลได้สร้างขึ้นนั้นยังคงเล็กกว่าโล่ห์แห่งร้อยทักษะปกติหลายเท่า เมื่ออาเบลสามารถสร้างอะไรที่แข็งแกร่งไปกว่าเดิมอย่างอาวุธแห่งร้อยทักษะได้อาเบลจึงตัดสินใจที่จะตั้งชื่อสิ่งที่แข็งแกร่งที่อาเบลจะสร้างต่อไปนี้ว่าอุปกรณ์แห่ง 120 ทักษะ
ในการสร้างโล่ห์ป้องกันของเหล่าอัศวินแบบพื้นฐานอาเบลสามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลย เมืออาเบลสามารถสร้างโล่ห์ป้องกันได้แล้วอาเบลได้เตรียมที่ใส่อัญมณีเอาไว้ในด้ามจับหลังโล่ห์ที่อาเบลสร้างนั่นเอง
สำหรับการเขียนรูนนั้นอาเบลตัดสินใจที่จะเลือกใช้หมึกสำหรับเขียนรูนระดับกลางในการเขียนรูนให้กับโล่ห์ของเขาในครั้งนี้ การเขียนรูนนั้นไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับอาเบลอีกต่อไปแล้ว จากประสบการณ์มากมายรวมถึงพลังที่เพิ่มขึ้นทำให้อาเบลสามารถเขียนรูนรูปแบบต่างๆ ได้อย่างง่ายดายโดยไม่มีปัญหาอะไร ในการเขียนรูนครั้งนี้อาเบลตั้งใจที่จะไม่ดัดแปลงตัวอักษรรูนแต่จะเพิ่มวงจรพลังงานของรูนไปที่ที่จับของโล่ห์แทน ด้วยการเขียนรูนรูปแบบนี้เพียงชนิดเดียวอาเบลจะสามารถทำได้สำเร็จอย่างแน่นอน
อาเบลใส่เพรชเอาไว้ใกล้ๆ กับที่จับของโล่ห์เพื่อเป็นแหล่งพลังงานสำหรับรูนนั่นเอง โดยเพรชจะทำหน้าที่เป็นเหมือนกับพลังแห่งจิตวิญญาณที่จะกระตุ้นให้รูนที่อาเบลเขียนขึ้นมานั้นสามารถใช้งานได้ เมื่อการเขียนรูนเสร็จสิ้นทุกอย่างแล้วแสงสีขาวก็ได้เปล่งประกายขึ้นมาจากโล่ห์ของอาเบล ดูเหมือนว่าการสร้างโล่ห์ในครั้งนี้ของอาเบลจะประสบความสำเร็จไปด้วยดี
หลังจากที่ทำโล่ห์อันนี้เสร็จสิ้นแล้วอาเบลก็วางโล่ห์อันนี้ไว้บนพื้นดินทันที อาเบลไม่รอช้าเขารีบใช้พลัง 1 ใน 10 ส่วนของพลังทั้งหมดที่อาเบลมี โดยพลัง 1 ใน 10 ส่วนของอาเบลนั้นมีแรงประมาณ 200 ปอนด์ อาเบลได้ใช้ค้อนที่ง้างขึ้นสูงพร้อมกับใส่แรงของเขาลงไปก่อนที่ค้อนอันนี้จะกระทบเข้ากับโล่ห์ที่อาเบลได้สร้างไว้ ทันใดนั้นเองก็มีแสงสีของเปล่งประกายขึ้นมาในตอนที่ค้อนและโล่ห์ของอาเบลนั้นเข้าปะทะกัน หลังจากนั้นไม่นานนักแสงสีขาวก็ได้จางหายไปจากพื้นผิวของโล่ห์ในที่สุด
อาเบลได้ใช้พลัง 60 เปอร์เซ็นต์ของเขาไปที่ค้อนต่อไป ในครั้งนี้อาเบลได้ใช้พลังลมปราณในการต่อสู้ของอัศวินระดับกลางใส่ไปในค้อนของเขาด้วย แต่ทันทีที่ค้อนปะทะเข้ากับโล่ห์ผลลัพธ์ทุกอย่างก็ออกมาเหมือนเดิม มีแสงสีขาวเปล่งประกายขึ้นมาจากพื้นผิวของโล่ห์ก่อนที่ไม่นานนักแสงสีขาวอันนั้นก็จางไปหายไป
ตอนนี้อาเบลเข้าใจแล้วว่าโล่ห์ที่เข้าสร้างขึ้นมานั้นแข็งแกร่งขนาดไหน ตอนนี้หัวใจของอาเบลได้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอีกครั้งหนึ่ง อาเบลไม่อาจที่จะหยุดความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองได้อีกต่อไป ตอนนี้อาเบลจะใช้พลังที่เขามีทั้งหมดในการโจมตีไปที่โล่ห์อันนี้ พลังกว่า 2000 ปอนด์ที่ถูกใส่ไปที่ค้อนเข้าปะทะกับโล่ห์อันนี้เข้าอย่างจัง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นแตกต่างออกไป ดูเหมือนว่าโล่ห์อันนี้จะไม่สามารถป้องกันแรกกระแทกได้อย่างสมบูรณ์แบบ โล่ห์ที่ถูกวางอยู่บนพื้นนั้นจมลงไปในดินหลังจากที่โดนการโจมตีของอาเบลไป
อาเบลไม่รู้เลยว่าอัศวินระดับไหนกันที่จะมีแรงมากกว่า 2000 ปอนด์ได้ แต่อาเบลก็ค้นพบแล้วว่าโล่ห์แห่ง 120 ทักษะของเขานั้นแข็งแกร่งมากขนาดไหน โล่ห์อันใหม่ที่อาเบลได้สร้างขึ้นนั้นสามารถทนต่อการโจมตีที่ทรงพลังได้ แม้ว่าการโจมตีส่วนใหญ่ที่อาเบลได้ทดลองจะเป็นค้อนก็ตาม แต่ถ้าหากเป็นดาบแล้วละก็อาเบลมั่นใจว่าโล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นนั้นจะสามารถป้องกันการโจมตีของดาบโดยที่โล่ห์ของเขาต้องไร้ซึ่งร่องรอยของดาบอย่างแน่นอน
ส่วนอาวุทเวทย์มนตร์นั้นจะมีเวทย์มนตร์พิเศษที่เป็นเอฟเฟคเสริมเพิ่มเติมในการโจมตีด้วย แน่นอนว่าโล่ห์อันนี้ไม่สามารถต้านทานเอฟเฟคเวทย์มนตร์ได้แต่มันสามารถต้านทานการโจมตีทางกายภาพได้อย่างแน่นอน และโล่ห์อันนี้ก็คงไม่อาจต้านทานพลังการโจมตีของเวทย์มนตร์ได้ด้วยเช่นกัน แต่อาเบลก็ไม่เคยเห็นมาก่อนว่าในโลกใบนี้จะมีผู้คนที่ใช้เวทย์มนตร์ในการโจมตีผู้คนมาก่อน นอกจากดาบเวทย์แล้วก็คงจะไม่มีอะไรที่สามารถฝ่าการป้องกันของโล่อันนี้ไปได้
ตอนนี้โล่ห์ที่อาเบลได้สร้างขึ้นมานั้นสามารถดูดซับแรงกระแทกได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว แต่ดูเหมือนว่ารูปทรงของมันในตอนนี้ยังคงดูน่าเกลียดอยู่ พื้นผิวของโล่ห์นั้นดูว่างเปล่าโดยที่ไม่มีอะไรตกแต่งเลยแม้แต่หนังของสัตว์ก็ตาม
อาเบลได้เกิดความสงสัยขึ้นภายในใจของเขา การที่อาเบลสามารถสร้างโล่ห์ที่มีความสามารถแห่ง 120 ทักษะในวันนี้ได้มันได้แตกต่างจากวิธีที่อาจารย์เบธได้เคยบอกกับอาเบลไว้ ตามที่เบธแฮมได้เคยบอกกับอาเบลไว้การตีจะสร้างของจากเหล็กได้เต็มที่สูงสุดจะอยู่ที่ 100 ทักษะเท่านั้น แต่ตอนนี้อาเบลได้ทะลุขีดจำกัดอันนั้นไปแล้ว อาเบลตัดสินใจที่จะนำโล่ห์อันนี้ไปให้อาจารย์เบธแฮมได้ดู นอกจากนี้อาเบลยังตัดสินใจที่จะให้อาจารย์เบธแฮมตรวจสอบชุดเกราะสีดำที่เขาได้มาจากฟาวเลอร์เมื่อไม่นานมานี้ด้วย
อาเบลได้เดินกลับไปที่ห้องของเขาก่อนที่จะหยิบชุดเกราะสีดำขึ้นมาและไปที่โรงตีเหล็กของปราสาทแฮรี่ในทันที
“นี่เป็นผลงานใหม่ของนายหรอ?” อาจารย์เบธแฮมได้ถามอาเบลก่อนที่จะมองไปที่โล่ห์บนมือของอาเบล
“โล่ห์อันนี้ทำมาจากอะไรกัน?” เบธแฮมได้สังเกตเห็นแล้วว่าโล่ห์อันนี้มันแตกต่างจากโล่ห์ธรรมดาๆ เบธแฮมที่ได้มองโล่ห์อยู่พักหนึ่งได้ถามอาเบลออกไปด้วยความสงสัยต่อไป “โล่ห์อันนี้ทำมาจากเหล็กธรรมดาๆ อย่างงั้นหรอ?”
“ใช่ครับ ผมใช่แร่เหล็กที่ดีที่สุดเท่าที่จะหาได้ในเมือง” อาเบลตอบกลับไป
“เหลือเชื่อจริงๆ ถึงแม้ว่าโล่ห์อันนี้จะไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับโล่ห์ที่ทำมาจากหินอุกกาตบาตเหล็กแต่มันก็แข็งแกร่งกว่าโล่ห์แห่งร้อยทักษะมาก นายใช่วิธีอะไรกันในการสร้างโล่ห์อันนี้ขึ้นมา” ในตอนนี้เบธแฮมได้ถามอาเบลด้วยความสุภาพ ถึงแม้ว่าอาเบลจะเป็นลูกศิษย์ของเขาก็ตามแต่เขาไม่ใช่ลูกศิษย์ธรรมดาๆ เหมือนเดิมแล้ว การที่จะถามถึงวิธีการสร้างนั้นเป็นอะไรที่ไม่สุภาพเท่าไรนักแต่ด้วยความรักในการสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ต่างๆ นั้นจึงทำให้อาจารย์เบธแฮมอดที่จะถามอาเบลไปไม่ได้เลย
“นี่เป็นของที่ผมสร้างขึ้นมาให้อยู่ในระดับแห่ง 120 ทักษะได้” อาเบลได้พูดกับเบธแฮม ก่อนที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับเบธแฮมฟังเว้นแต่ความลับเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น
“120 ทักษะอย่างงั้นหรอ? นายสร้างของที่มีคุณภาพสูงถึง 120 ทักษะได้ยังไงกัน”
“งั้นให้ผมสร้างขึ้นมาให้ดูต่อหน้าเลยดีกว่า” อาเบลเห็นสีหน้าท่าทางของเบธแฮมที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วในตอนที่อาเบลจะสร้างของให้กับเบธแฮมดู
“งั้นมาที่ห้องตีเหล้กของฉันดีกว่า” หลังจากที่พูดเสร็จเบธแฮมก็ได้คว้าตัวของอาเบลก่อนที่จะไปห้องตีเหล็กของเบธแฮมด้วยกัน
หลังจากที่ฟังอาเบลพูดเบธแฮมก็ได้หยิบแร่เหล็กขึ้นมาก่อนที่จะหาแร่เหล็กที่ดีที่สุดในทันที หลังจากที่ได้แร่เหล็กที่ดีที่สุดมาแล้วเบธแฮมก็ได้หันไปพูดกับอาเบลว่า “นี่เป็นแร่เหล็กที่ดีที่สุดเท่าที่จะหาได้แล้ว ฉันว่ามันต้องเป็นแร่เหล็กที่ดีพออย่างแน่นอน ถ้าหากมันยังไม่ดีพอละก็ฉันจะไปหาแร่เหล็กที่ดีกว่านี้ในเหมืองด้วยตัวของฉันเอง…”
“แร่เหล็กอันนี้ก็พอแล้วครับ”
หลังจากที่ได้รับแร่เหล็กจากเบธแฮมมาอาเบลก็ได้โยนแร่เหล็กอันนั้นเข้าเตาเผาทันที จากนั้นอาเบลก็ได้ยิบค้อน 100 ปอนด์ที่วางอยู่ในห้องของเบธแฮม สายตาของเบธแฮมที่มองอาเบลอยู่นั้นดูเปล่งประกายขึ้นมาทันที การใช้ค้อนขนาด 100 ปอนด์ในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ นั้นเบธแฮมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าจะมีใครเคยทำได้ ค้อนขนาด 100 ปอนด์นั้นมีไว้เพื่อทำเครื่องมือที่มีลักษณะแบนราบเท่านั้น มันไม่ใช่อุปกรณ์ที่ดีสำหรับการทำอุปกรณ์ที่ต้องใช้ความละเอียดอ่อนเลย
โดยปกติแล้วจะต้องใช้ค้อนปอนด์ตีเหล็กกว่าหลายพันครั้งกว่าจะได้ของที่อยู่ในระดับแห่งร้อยทักษะออกมาได้ แต่ใครกันที่จะสามารถใช้ค้อนที่หนักหน่วงแบบนี้ตีเหล็กกว่าหลายพันครั้งกันได้?
แต่เมื่ออาจารย์เบธแฮมได้เห็นอาเบลนำเหล็กที่ตัวเองให้เข้าเตาเผาไป เขาก็รู้ได้ทันทีว่าอาเบลสามารถใช้ค้อนขนาด 100 ปอนด์ได้อย่างแน่นอน โดยที่อาเบลอาจจะใช้ค้อนที่มีขนาด 100 ปอนด์ได้ง่ายกว่าเบธแฮมที่ใช้ค้อนขนาด 30 ปอนด์ด้วยซ้ำไป
หลังจากที่หลอมแร่เหล็กเสร็จแล้วอาเบลก็ไม่รอช้าเขารีบใช้ค้อนขนาดใหญ่ตีเหล็กในทันที เบธแฮมที่ได้ฟังเสียงค้อนกระทบกับเหล็กก็รู้ได้ทันทีว่าอาเบลจะต้องใช้แรงมหาศาลแค่ไหนในการตีเหล็กครั้งนี้ เดิมทีเบธแฮมนั้นรู้อยู่แล้วว่าอาเบลเป็นคนที่มีแรงเยอะขนาดไหน แต่จากที่ผ่านมาเบธแฮมไม่เคยเห็นอาเบลใช้พลังเยอะขนาดนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของตัวอาเบลจะเพิ่มไปอย่างมากในกี่วันที่ผ่านมานี้
จากความสมบูรณ์แบบ 1 เปอร์เซ็นต์จนถึง 80 เปอร์เซ็นต์เบธแฮมรู้ได้ทันทีว่าอาเบลนั้นใช้วิธีที่ตัวเบธแฮมเป็นคนสอนทั้งหมด แต่หลังจาก 81 เปอร์เซ็นต์เป็นต้นไปดูเหมือนว่าอาเบลจะใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นในการตีเหล็กด้วย ในการตีเหล็กแบบเดิมนั้นอาเบลไม่ได้ใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นของเขาในการตีเหล็กเลย หลังจากที่อาเบลใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นพละกำลังแต่ละครั้งในการตีเหล็กของอาเบลก็เพิ่มขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง
เมื่อเบธแฮมได้เฝ้ามองดูอาเบลตีเหล็กต่อไปเรื่อยๆ เขาก็ไม่คิดว่าอาเบลเป็นช่างตีเหล็กอีกต่อไปแล้ว อาเบลในตอนนี้ดูเหมือนกับสัตว์ประหลาดที่บ้าคลั่งกำลังทุบหินที่อยู่บนพื้นดินอย่างต่อเนื่อง ทุกๆ ครั้งที่เกิดการทุบเองทำให้พื้นดินที่อยู่โดยรอบนั้นเกิดแรงสั่นสะเทือนตามไปด้วย
โดยปกติทั่วไปแล้วคงจะไม่มีใครที่จะสามารถตีเหล็กโดยใช้แรงและพละกำลังมากมายเหมือนกับอาเบลในตอนนี้ได้
เมื่อตีเหล็กจนสมบูรณ์แบบ 100 เปอร์เซ็นต์แล้วอาเบลก็ยังใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นของเขาต่อไป นี้อาจเป็นเพราะตัวอาเบลนั้นยังมีประสบการณ์ไม่มากพอ ถ้าหากอาเบลมีประสบการณ์มากพอแล้วละก็อาเบลจะสามารถตีเหล็กต่อไปได้โดยที่ไม่ต้องใช้พลังแห่งความมุ่งมั่นของตัวเองอีกต่อไป
ด้วยการใช้ค้อนในการตีเหล็กครั้งสุดท้ายของอาเบล เหล็กที่อาเบลได้ตีอยู่บนโต๊ะนั้นก็ได้สมบูรณ์แบบถึง 120 เปอร์เซ็นต์แล้ว เมื่อเบธแฮมมองผลลัพธ์ที่ได้อย่างเงียบๆ เบธแฮมก็ถึงกับพูดไม่ออก
“นายมีแรงทั้งหมดแค่ไหนกันแน่?” คำถามที่สำคัญนี้ได้ถูกถามออกไปในทันที เหตุผลที่เบธแฮมได้ถามอาเบลแบบนี้เป็นเพราะว่าเบธแฮมไม่เคยเห็นใครที่ใช้เทคนิคนี้ในการตีเหล็กมาก่อน จะต้องมีพลังแบบไหนกันแน่ถึงจะสามารถสร้างสิ่งของที่มีความสมบูรณ์ได้ถึง 120 ทักษะแบบนี้ได้กัน?
“ประมาณ 2000 ปอนด์มั้งครับ” อาเบลได้ตอบไปอย่างเงียบๆ เมื่อเบธแฮมได้ยินสิ่งที่อาเบลพูดเขาก็ตกใจขึ้นมาทันที
“2000 ปอนด์?” เบธแฮมได้พูดกับตัวเองต่อไปว่า “สัตว์ประหลาด!”
“นายมีพลังแบบนั้นได้ยังไงกันถ้าหากนายไม่ได้ใช้พลังลมปราณ” ทันใดนั้นเองเบธแฮมก็นึกขึ้นได้ว่าการที่อาเบลแข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้ได้นั้นจะต้องเป็นเพราะเขาเป็นอัศวินอย่างแน่นอน
“2000 ปอนด์เป็นแรงที่ผมมีโดยที่ยังไม่ใช้พลังลมปราณครับ” อาเบลได้อธิบายต่อไป แต่อาเบลไม่กล้าอธิบายว่าพลังลมปราณของเขานั้นเป็นยังไง เขากลัวเบธแฮมตกใจไปมากกว่านี้
“เห้อ!” อาจารย์เบธแฮมได้ถอนหายใจก่อนที่จะส่ายหัวไปมาอย่างหงุดหงิด การที่จะมีช่างตีเหล็กเป็นแบบอาเบลได้ก็คงจะไม่มีอยู่แม้แต่คนเดียวเลย มีอัศวินอยู่ไม่มากนักที่จะมีพละกำลังมากมายเทียบเท่ากับอาเบลได้ ดูเหมือนว่าอาเบลจะเป็นเพียงคนเดียวในโลกใบนี้ได้ที่จะสามารถสร้างของแห่ง 120 ทักษะขึ้นมาได้
