Alchemy Emperor of the Divine Dao – ตอนที่ 1252

มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว

ตามตำนานกล่าวไว้ว่ามังกรคือสิ่งมีชีวิตอันเป็นที่รักของสวรรค์และปฐพี มันเกิดมาพร้อมกับความแข็งแกร่งที่น่าเกรงขามและเมื่อโตเต็มวัยจะเทียบได้กับตัวตนสร้างสรรพสิ่ง

นี่เพียงพอที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นอิจฉาจนตาย พวกมันไม่จำเป็นต้องฝึกฝนบ่มเพาะพลัง กิน ดื่ม นอนหลับ แค่โตเต็มวัยก็กลายเป็นตัวตนสร้างสรรพสิ่งแล้ว อย่างไรก็ตามความโปรดปรานของสวรรค์ก็มีขีดจำกัด ด้วยการจำกัดพลังตามความบริสุทธิ์ของเลือดมังกร หากมีสายเลือดมังกรที่เจือจาง มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะทะลวงผ่านระดับสร้างสรรพสิ่งได้อย่างง่ายดาย

ท้ายที่สุดมังกรก็ไม่ได้แตกต่างไปจากสิ่งมีชีวิตทั่วไป มันแค่มีความสามารถพิเศษบางอย่างเท่านั้น

อย่างเช่น อำนาจมังกร

เมื่ออำนาจมังกรถูกปลดปล่อย สวรรค์และปฐพีจะสูญเสียสีสันของมันไป!

แน่นอนว่าสายเลือดมังกรของอ้าวซื่อหยุนนั้นอยู่ไกลจากคำว่าบริสุทธิ์ หากต้องการทะลวงผ่านระดับสร้างสรรพสิ่ง เขาก็ทำได้แค่พึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเองเท่านั้น สายเลือดมังกรไม่มีส่วนช่วยเหลือแต่อย่างใด

ถ้าเขาสามารถทะลวงผ่านระดับสร้างสรรพสิ่งได้ สายเลือดของเขาก็จะกลายเป็นมังกรที่แท้จริง และถ้าเขาแต่งงานกับสตรีที่มีสายเลือดมังกรที่แท้จริงเหมือนกัน ลูกหลานที่คลอดออกมาของพวกเขาก็อาจมีสายเลือดที่แท้จริงและอยู่ในระดับสร้างสรรพสิ่งตั้งแต่แรกเกิด

ถึงตอนนี้อำนาจมังกรของอ้าวซื่อหยุนจะไม่สามารถเทียบเคียงกับมังกรที่แท้จริงได้ก็ตาม ถึงอีกฝ่ายจะเป็นจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูง แต่อำนาจมังกรของเขาก็สามารถทำให้พลังของคู่ต่อสู้ลดลงได้หนึ่งดาวหรือสองดาว

ในสมัยบรรพกาล มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุด ไม่มีสัตว์อสูรตัวใดสามารถต้านทานอำนาจพลังของมันได้ เว้นแต่วิหคอมตะเท่านั้น และมังกรสามารถปลดปล่อยอำนาจพลังปกคลุมได้ไกลถึงสิบไมล์

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ภายในรัศมีสิบไมล์ความแข็งแกร่งของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะลดลงหนึ่งหรือสองดาว    “ภายใต้อำนาจมังกรของข้า เจ้าคิดว่ายังมีความสามารถที่จะต่อสู้กับข้าอีกหรือไม่?” อ้าวซื่อหยุนแสยะยิ้ม การที่อีกฝ่ายสามารถบังคับให้เขาใช้อำนาจมังกรได้ นี่แสดงให้เห็นว่าเจ้าเด็กจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้อ่อนแอ

หู่!

อำนาจมังกรเข้าปกคลุม ราวกับมีเสียงคำรามของมังกรดังอยู่ในห้วงวิญญาณของหลิงฮัน ซึ่งทำให้เขาตกใจ

อำนาจมังกร?

หลิงฮันรู้สึกขบขัน เพราะเขาเองก็สามารถใช้อำนาจสวรรค์ได้ – และก่อนหน้านี้เขาก็ได้ดูดซับพลังของแก่นจ้าวอสูร แล้วจ้าวอสูรคือตัวตนระดับใด? ระดับสร้างสรรพสิ่ง!

ระดับสร้างสรรพสิ่งเหมือนกัน ใครต้องกลัวใคร? นอกจากนั้นความแข็งแกร่งของอ้าวซื่อหยุนยังห่างไกลจากคำว่ามังกรที่แท้จริงหลายขุม

ต้องการข่มข้าอย่างนั้นรึ?

“อะไรกัน!” เมื่อเห็นหลิงฮันยังคงยืนหยัดอย่างไม่ไหวติ่ง ช่วยไม่ได้ที่อ้าวซื่อหยุนจะแปลกใจ นี่เป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงมาก เหตุใดอำนาจมังกรของเขาถึงไม่มีผลกระทบกับเจ้าหมอนี่?

ทั้งที่เขามีระดับบ่มเพาะพลังมากกว่าและยังใช้อำนาจมังกร แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย นี่หมายความว่าอย่างไร? หรือว่าอีกฝ่ายจะมีสายเลือดสัตว์เทพโบราณเหมือนกัน อย่างเช่น วิหคอมตะหรือเต่าทมิฬ

เจ้าเด็กนี่สืบเชื้อสายมาจากสัตว์เทพโบราณเหมือนกัน?

หากเป็นเช่นนั้น…เท่ากับว่าเขาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ!

หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าไม่ได้มีสายเลือดสัตว์เทพโบราณอะไรนั่น ข้าก็แค่มนุษย์ธรรมดาและไม่มีสายเลือดของสัตว์เดรัจฉานแม้แต่น้อย!”

“ฮันน้อย เจ้าพูดอะไร! เจ้าจะบอกว่าข้าเป็นสัตว์เดรัจฉานอย่างนั้นรึ?” เจ้ากระต่ายไม่ได้วิ่งเข้าใส่หลิงฮัน แต่เลือกส่งเสียงตะโกนอยู่ในระยะไกล

มันมากเกินไปที่บอกว่าเขาเป็นสัตว์เดรัจฉาน!

ใบหน้าของอ้าวซื่อหยุนกลายเป็นหน้าเกลียจ โลหิตมังกรคือความภาคภูมิใจของเขา แต่ในสายตาของหลิงฮันกลับเป็นแค่สัตว์เดรัจฉาน?

ยอมรับไม่ได้!

“ย่อมได้ เช่นนั้นข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่าสัตว์เดรัจฉานที่เจ้าพูดถึงแข็งแกร่งกว่าเจ้าแค่ไหน!” อ้าวซื่อหยุนคำราม เปลวเพลิงทมิฬลุกโชนออกมาจากร่างกายอย่างบ้าคลั่งราวกับต้องการเผาท้องฟ้าให้มอดไหม้

“ตามที่เจ้าต้องการ!” หลิงฮันปลดปล่อยอำนาจสวรรค์ ปัง อำนาจมังกรที่ปกคลุมอยู่รอบด้วยเขากระจายหายไปทันที

มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดมาจากสวรรค์และปฐพีใช่หรือไม่? แล้วมันจะเทียบกับอำนาจแห่งสวรรค์และปฐพีได้อย่างไร?

อำนาจสวรรค์เป็นพลังที่ทรงอำนาจที่สุดในโลก!

อย่างน้อยก็ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์

“อะไรกัน!” สีหน้าของอ้าวซื่อหยุนเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และพบว่าพลังต่อสู้ของตัวเองลดลงหนึ่งดาว

นี่เป็นเรื่องที่ตลกอย่างแท้จริง ทั้งที่เขาเป็นฝ่ายปลดปล่อยอำนาจมังกรเพื่อยับยั้งพลังของฝ่ายตรงข้าม แต่ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้รับผลกระทบจากอำนาจสวรรค์ที่หลิงฮันปลดปล่อยออกมา และมันเขาเองที่พลังต่อสู้ลดลงหนึ่งดาว

ร่างกายของเขาเริ่มสั่น อีกฝ่ายมีแค่คนเดียว แต่ทำไมถึงทำให้เขารู้สึกเหมือนยืนอยู่ต่อหน้าพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ ถึงเขาจะมีสายเลือดมังกรก็จริง แต่มันกลับทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างไปจากไส้เดือนตัวเล็กๆ ไม่ว่าเขาจะกัดฟันต่อต้านแค่ไหน พลังต่อสู้ของเขาก็ลดลงหนึ่งดาวอยู่ดี อย่างไรก็ตามพลังต่อสู้เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่งเท่านั้น มันไม่ใช่ทั้งหมด

เขานำหอกยาวออกมา หากมองให้ดีหอกที่เขานำออกมานั้นทำมาจากกระดูกสันหลังของมังกร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอำนาจสวรรค์

หลิงฮันไม่แปลกใจที่หอกกระดูกมังกรนั่นสามารถต่อต้านอำนาจสวรรค์ได้ เขายิ้มและพูดว่า “นั่นคงเป็นกระดูกสันหลังของบรรพบุรุษของเจ้า การที่เจ้าเอามันออกมาใช้เป็นอาวุธ นี่เจ้าไม่กลัวว่าบรรพบุรุษของเจ้าจะตายอย่างไม่สงบสุขหรือไง?”

“หึ่ม ผู้คนตระกูลอ้าวของข้า หลังจากที่ตกตายไปกระดูกของพวกเขาจะถูกนำไปสร้างเป็นอาวุธเพื่อผลประโยชน์ของคนรุ่นต่อไปในอนาคต แม้แต่ข้าก็ไม่มีข้อยกเว้น!” อ้าวซื่อหยุนกล่าวอย่างเย็นชา “ดังนั้น อย่าเสียเวลาเปล่าที่จะปั่นหัวข้าด้วยวิธีนี้”

หลิงฮันหัวเราะและพูดว่า “เจ้าช่างภาคภูมิใจตัวเองเสียจริง หอกของเจ้ามันจะแค่ไหนกันเชียว”

“ย่อมได้ ข้าจะให้เจ้าลิ้มรสความแข็งแกร่งของหอกของข้า!” อ้าวซื่อหยุนคำรามและพุ่งเข้าหาหลิงฮันพร้อมกับหอกในมือ

หอกที่อยู่ในมือของเขามันไม่ธรรมดา มันมีอำนาจมังกรอันล้นหล่ามแผ่ออกมา ราวกับเป็นมังกรเฒ่าในสมัยบรรพกาลที่ต้องการต่อกรกับสวรรค์ทั้งเก้า

ชิ้ง หลิงฮันเรียกดาบอสูรนิรันดร์ออกมา

ในเมื่ออีกฝ่ายใช้อาวุธ เขาจะสู้มือเปล่าได้อย่างไร?

ทันทีที่ดาบอสูรนิรันดร์ปรากฏออกมา อำนาจสวรรค์อันไร้ที่สิ้นสุดก็ระเบิดออกมา นี่คือดาบที่จะกลายเป็นแร่เหล็กนิรันดร์ในอนาคต!

แม้ว่าหอกเล่มนั้นจะถูกสร้างขึ้นมาจากกระดูกมังกร แต่มันก็ต้องสั่นไหวอยู่ดีเมื่อเจออำนาจพลังของดาบอสูรนิรันดร์ แล้วอำนาจมังกรก็ถูกทำลาย

นี่คือความต่างชั้น ถึงดาบอสูรนิรันดร์จะเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับห้า แต่ในเรื่องของความแข็งแกร่งนั้นมันอยู่เหนือกว่านั้นมาก

อ้าวซื่อหยุนตกตะลึกมาก ทำไมเขาถึงเป็นรองหลิงฮันทุกด้าน? ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีข้อได้เปรียบในเรื่องของระดับบ่มเพาะพลังสองขั้นเล็ก ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นล่ะก็….เขาคงพ่ายแพ้ไปนานแล้ว

“ต่อหน้าโลหิตมังกรที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของข้า ทุกอย่างจะต้องสยบ!” อ้าวซื่อหยุนส่งเสียงคำราม และแขนของเขาทั้งแขนก็กลายเป็นกรงเล็บมังกรอย่างสมบูรณ์ และถือหอกกระดูกมังกรอยู่ในมือแทงไปที่หลิงฮัน

อำนาจมังกรที่เอ่อล้นออกมา ทำให้เขาดูเหมือนเป็นมังกรที่แท้จริง

ในขณะที่หลิงฮันหัวเราะและกวัดแกว่งดาบไปมา เงาดาบที่ทับซ้อนกันทำให้เขาดูเหมือนจักรพรรดิสวรรค์

เดิมทีทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างสูสี แต่เมื่อหลิงฮันปลดปล่อยอำนาจสวรรค์ออกมา เขาก็เป็นฝ่ายได้เปรียบอย่างท่วมท้น และตอนนี้ทั้งสองคนก็ต่อสู้ด้วยอาวุธกันทั้งคู่ ทำให้ช่องว่างระหว่างอ้าวซื่อหยุนและหลิงฮันเริ่มขยายใหญ่ขึ้น

อ้าวซื่อหยุนพ่ายแพ้อย่างราบคาบ ดาบอสูรนิรันดร์ระเบิดปราณดาบอันไร้ที่สิ้นสุดออกมา ซึ่งดาบแต่ละเล่มเทียบได้กับการโจมตีสุดพลังของหลิงฮัน ในเมื่อเขากวัดแกว่งดาบหนึ่งทีทำให้เกิดเงาดาบนับพัน แล้วใครจะหยุดมันได้?