เป็นอย่างที่กู่ต้าวอี้คิด หลิงฮันไม่เพียงสามารถรับทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ได้อย่างง่ายดาย แต่เขายังสลายการป้องกันด้วยตนเองเพื่อใช้ประโยชน์จากทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์มาขัดเกลากายหยาบให้ยกระดับไปอีกขึ้น
แต่ครั้งนี้แม้จะเป็นหลิงฮันก็ต้องลำบากเล็กน้อย
เพราะทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ในครั้งนี้คือทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์คู่!
กู่ต้าวอี้อยากลงมือ ณ เวลานี้กายหยาบของหลิงฮันไร้การป้องกันอย่างสมบูรณ์ หากเขาโจมตีหลิงฮันคงมีโชคชะตะเดียวคือตกตาย แต่ปัญหาคือทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ของหลิงฮันทรงพลังเกินจินตนาการ บางทีเขาอาจจะติดร่างหายตกตายตามไปด้วย
เพื่อที่จะสังหารมดปลวกจำเป็นต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงด้วย? เขาส่ายหัว การกระทะเช่นนั้นไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย
เขามั่นใจว่าหลังจากหลิงฮันผ่านทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์สำเร็จแล้ว เขาก็ยังสามารถสังหารอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย
เขาคือกู่ต้าวอี้! แก่นกำเนิดนิรันดร์ที่ถือกำเนิดขึ้นในชีวิตที่สิบด้วยการสังเวยชีวิตทั้งเก้าภาพนั้นทำให้เขาถูกกำหนดเอาไว้ว่าต้องไร้เทียมทาน!
เขาเบี่ยงสายตาไปยังจักรพรรดินี
นางเป็นอีกคนหนึ่งที่บ่มเพาะทักษะเก้าสวรรค์ดับสูญ หากเขาสามารถกลืนกินอีกฝ่ายได้แก่นกำเนิดนิรันดร์ของเขาจะทรงพลังยิ่งขึ้นไปอีก บางทีแม้กระทั่งอัจฉริยะที่แท้จริงของเหล่านิกายมหาอำนาจในดินแดนแห่งเซียนก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
จักรพรรดินีเค้นเสียงและโจมตี
ยังอาจจู่โจมใส่สามีสุดที่รักของนาง ต่อให้กู่ต้าวอี้ไม่ได้บ่มเพาะทักษะเก้าสวรรค์ดับสูญ นางก็จะทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดทรมานราวกับถูกสังหารนับร้อยครั้ง
“รนหาที่ตาย!” กู่ต้าวอี้กล่าวด้วยเสียงเย็นชา เขาที่มีพลังบ่มเพาะกลับมาเป็นปกติ ในระดับพลังเดียวกันใครจะสามารถต่อกรเขาได้?
กู่ต้าวอี้ตอบโต้จักรพรรดินี ทั้งสองแลกเปลี่ยนกระบวนท่ากันอย่างดุเดือด
การต่อสู้ในครั้งนี้รุนแรงยิ่งกว่าก่อนหน้ามาก
พลังบ่มเพาะของทั้งสองกลับคืนมาเป็นระดับดาราขั้นสมบูรณ์ชั้นสูงสุดแล้ว พลังต่อสู้ของพวกเขาทัดเทียมกับระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้น แถมด้วยพรสวรรค์ราวกับสัตว์ประหลาดบางทีต่อให้เป็นตัวตนระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นชั้นกลางก็อาจจะถูกพวกเขาจัดการ
การต่อสู้เช่นนี้ผู้คนส่วนใหญ่ไม่มีแม้แต่คุณสมบัติที่จะมองดูในระยะใกล้ พวกเขาจำเป็นต้องถอยห่างออกไปไกลไม่ใช่เช่นนั้นจะพลอยโดนลูกหลงไปด้วย
จักรพรรดิพิรุณและพรรคพวกคนอื่นๆไม่ร่วมต่อสู้ด้วย พวกเขาไม่ชอบรุมใครคนหนึ่งที่อยู่ในระดับพลังเดียวกัน
ผ่านไปไม่นานราชาคนอื่นๆก็ปรากฏตัว
หลงเซียงเยว่ เทียนเซี่ยตี้เอ้อ หงหม่าและสุดยอดราชาคนอื่นๆก็มาทันทีที่ได้ยินข่าว อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องการรู้ว่าวาสนาที่ได้รับนั้นคืออะไร
สุนัขตัวดำเองก็มาเช่นกัน มันยืนสองขาราวกับเป็นมนุษย์ แต่รูปลักษณ์ของมันนั้นดึงดูดสายตาเป็นอย่างมากเนื่องนางมันสวมกางเกงในเหล็กเอาไว้!
เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์ที่มันถูกดึงอวัยวะระหว่างขาก่อนหน้านี้จะกลายเป็นเงาดำฝังลึกอยู่ในจิตใจของมันไปแล้ว ตอนนี้เมื่อสวมใส่กางเกงในเหล็กจึงมั่นใจได้ว่าอวัยวะส่วนนั้นของมันจะปลอดภัย
มันพาดขาหน้าไว้ด้านหลัง ภาพที่มันเดินราวกับมนุษย์และสวมใส่กางเกงในเหล็กนั้นเห็นแล้วช่างน่าขำยิ่งนัก
ผู้คนมากมายในหุบเขาที่จากไปเมื่อสิบปีก่อน พอได้เห็นสุนัขตัวดำในสภาพนี้พวกเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น
“ใครเป็นคนขำ? โผล่หัวออกมาเดี๋ยวนี้!” สุนัขตัวดำหันหน้าและใช้เท้าหน้าชี้ไปยังคนที่หัวเราะมันทันใด
“ฮ่าๆๆๆๆ!” เมื่อเป็นเช่นนี้คนที่หัวเราะมั่นก็มีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บางคนทนไม่ไหวจนต้องอำมือกุมท้องหรือบางคนถึงขั้นร้องไห้ออกมาเลยก็มี
“โฮ่ง นายท่านหมาจะกัดห้นออกเก้าออกเป็นสามส่วน!” สุนัขตัวดำเกรี้ยวกราดและลงมือจู่โจม
สถานการณ์กลายเป็นยุ่งเหยิงกว่าเดิม หลิงฮันกำลังรับทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ จักรพรรดินีกับกู่ต้าวอี้กำลังปะทะกันอย่างดุเดือด ส่วนสุนัขตัวดำก็กลายเป็นบ้าวิ่งไล่งับผู้คน
หลิงฮันยกระดับพลังบ่มเพาะสองขั้นย่อยโดยไม่รับทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ การกระทำของเขาถือเป็นการหลอกลวงสวรรค์และปฐพี เพราะงั้นทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ที่ผ่าลงมาจึงค่อยๆรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แม้เวลาจะผ่านไปครึ่งวันหรือหนึ่งวันความรุนแรงก็ยังคงเพิ่มพูนต่อไป
หลิงฮันรู้สึกย่ำแย่ ในตอนแรกเขาเจ็บปวดเล็กน้อยซึ่งยังพอรับมือไหว แต่ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์กลับค่อยๆรุนแรงขึ้นแถมเนื่องจากมันเป็นทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์คู่แม้จะผ่านไปครึ่งวันหรือหนึ่งวันก็ยังไม่จบ
เขาโคจรหยดวารีนิรันดร์และควบแน่นกายหยาบให้กลับมาดังเดิมเพื่อต่อต้านทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์
เขาไม่จำเป็นต้องสลายพลังป้องกันอีกต่อไปเนื่องจากกายหยาบของเขาบรรลุเทียบแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบสามแล้ว ซึ่งนี่คือขีดจำกัดในระดับพลังของเขา ณ ปัจจุบัน ยิ่งทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์รุนแรงขึ้นด้วย เขายิ่งจำเป็นต้องทำให้สภาพร่างกายกลับมาสมบูรณ์ที่สุดเพื่อรับมือกับมัน
ฮึ่ม!
ผู้คนที่มองดูอยู่ตกตะลึง มีใครบ้างที่เคยเห็นทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์อันยาวนานเช่นนี้?
ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์เพียงครึ่งวันทั่วไปก็แทบจะทำให้จอมยุทธทุกคนถูกบดขยี้แล้ว หนึ่งวันยิ่งไม่ต้องจินตนาการถึง… แต่ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์กลับดำเนินไปยาวนานกว่าหนึ่งวันเสียอีก หากไม่เห็นด้วยตาตัวเองใครจะเชื่อ?
“เขาต้องตายแน่นอน!”
“แต่ถ้าหากผ่านทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์นี้ไปได้ อนาคตของเจ้าหนูนั่นยอมไร้ขีดจำกัด!”
หลิงฮันเริ่มย่ำแย่ขึ้นเรื่อยๆ ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ในตอนนี้รุนแรงเกินกว่าระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นชั้นต้นไปนานแล้ว เมื่อวานนี้ความรุนแรงของมันคือระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นชั้นกลาง ไม่นานที่ผ่านมาความรุนแรงของมันคือระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นชั้นชั้นสูง และตอนนี้ความรุนแรงของมันกำลังจะเพิ่มขึ้นเป็นระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นชั้นปลาย
ตามหลักแล้ว ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ที่รุนแรงขนาดนี้สมควรบดขยี้จอมยุทธระดับดาราทุกคนได้อย่าง
ง่ายดาย
เพราะงั้นมีรึที่หลิงฮันจะไม่เจ็บปวดทรมาน?
เขาดิ้นรนใช้ทักษะต่างๆที่มีออกมา
ทักษะที่เขาใช้มากที่สุดย่อมเป็นกาลเวลาแปรผันพันปีที่สามารถเร่งการโจมตีที่ปะทะเข้ามาให้สลายไปเร็วขึ้น ถึงแม้ทักษะนี้จะไม่ค่อยมีประโยชน์เมื่ออยู่ต่อหน้าทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ แต่อย่างน้อยมันก็พอช่วยได้บ้าง หลิงฮันฝากความหวังทั้งหมดไว้กับคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ซึ่งในดินแดนแห่งเซียนมันอาจจะเป็นทักษะที่แข็งแกร่งที่สุด
คัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ไม่ได้ช่วยเสริมให้เขาโจมตีได้ทรงพลัง แต่กลาวได้ว่าในด้านของพลังป้องกันแล้ว อย่างน้อยที่เขารู้ก็ไม่มีทักษะใดสามารถทัดเทียมได้
ร่างของหลิงฮันโลหิตสาดกระจาย ต่อให้เป็นแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบสามก็ยังไม่อาจต้านทานไหว แต่ทันทีที่ร่างของเขาถูกโอยล้อมไปด้วยแสงสลัวสีทองของหยดวารีนิรันดร์ บาดแผลทั้งหมดก็ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
เขายังไม่ตาย!
ทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น ก่อนหน้านี้แม้ทุกคนจะรับรู้ว่าหลิงฮันมีกายหยาบที่ทรงพลังมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทรงพลังถึงขั้นไหน แต่ ณ เวลานี้ทุกคนเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว
หลังจากนี้… ห้ามเป็นศัตรกับหลิงฮันเต็มขาด กายหยาบของเขาทนทานเกินไป แม้แต่ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ก็ยังไม่สามารถบดขยี้เขาได้!
ครึ่งวันต่อมา ความรุนแรงของทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ถูกเพิ่มขึ้นเป็นระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นชั้นสูงสุดซึ่งเขาให้เส้นผมของหลิงฮันตั้งชัน โลหิตของเขาสาดกระจายไปทั่วท้องฟ้าพร้อมกับกระดูกในร่างที่ถูกบดขยี้ในไม่กี่ลมหายใจ สถานการณ์ในตอนนี้ถือว่าย่ำแย่เป็นอย่างมาก
ทุกอย่างจะจบลงที่ตรงนี้?