เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวคนนี้คือเซียนหยู่ช่าย
มันไม่ได้เป็นการพูดโอ้อวดแต่อย่างใด รูปลักษณ์หน้าตาของนางงดงามอย่างแท้จริง ซึ่งไม่ได้ด้อยไปกว่าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเลย และยังมีรูปร่างที่ดีกว่า เพราะหน้าอกของนางไม่แบนราบเหมือนกับเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยน
“ผู้อาวุโส แตงที่ฝืนเด็ดจากต้น ย่อมไม่หวาน ถ้าข้าแต่งงานกับนาง นางจะมีความสุขได้อย่างไร และข้าไม่ได้สนใจนางด้วย” หลิงฮันกล่าวด้วยเสียงแผ่วเบา
เซียนหยู่ตงถอนหายใจและพูดว่า “การแต่งงานถือเป็นเรื่องใหญ่ ถ้างั้นข้าจะให้พวกเจ้าตัดสินใจด้วยตัวเอง!”
เซียนหยู่ช่ายไม่กล้าทำตัวหยาบคายต่อหน้าเซียนหยู่ตง นางเพียงแค่จ้องมองไปที่หลิงฮันและพูดว่า “ถ้าเจ้ากล้า ข้าให้คำมั่นสัญญาเลยว่ามันจะไม่จบเรื่องเพียงแค่นี้แน่!” หลังจากนางพูดเสร็จนางก็เดินจากไป
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “การแต่งงานกับเจ้าข้าสามารถตัดสินใจได้ แต่ภรรยาของข้า…โอ้ว โทษที!”
เซียนหยู่ตงกล่าวอย่างเย็นชาด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนว่า “หลิงฮัน เจ้าชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียแล้วหรือยัง? ตราบใดที่เจ้าพยักหน้า ไม่เพียงแค่เจ้าจะได้รับภรรยาที่งดงามราวกับดอกไม้เท่านั้น แต่ยังมีอำนาจในตระกูลเซียนหยู่เช่นกัน ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังสร้างจักรวรรดิอยู่ ในสายตาของห้านิกายโบราณแห่งภูมิภาคกลางคงจะมองเจ้าเป็นเพียงแค่ขี้เล็บ แต่ถ้าเจ้าได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเซียนหยู่ เจ้าจะไม่จำเป็นต้องเกรงกลัว!”
“ผลประโยชน์ที่เจ้าจะต้องศูนย์เสียแทบจะเป็นศูนย์!”
“เจ้าคิดที่จะปฏิเสธผลประโยชน์ที่ได้รับอย่างมหาศาลทั้งที่ไม่มีอะไรต้องเสียอย่างนั้นหรือ?”
หลิงฮันถอนหายใจและพูดว่า “ข้าคงต้องให้ผู้อาวุโสต้องผิดหวัง แต่ข้ายังคงเลือกที่จะปฏิเสธ!”
เซียนหยู่ตงจ้องเขม็งไปที่หลิงฮันไม่หยุด แต่หลังจากที่ผ่านไปสิบกว่าลมหายใจ เขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาและพูดว่า “ดี! ดีมาก! แม้ว่าข้าจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ข้าก็รู้สึกชื่นชมเจ้ามาก มันจะมีสักกี่คนกันเชียวที่กล้าจะยืนกรานปฏิเสธข้าแบบนี้”
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “แล้วแผนต่อไปของท่านคืออะไร?”
“แน่นอนคือการให้เจ้าและเซียนหยู่ช่ายสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น เมื่อเข้าใจซึ่งกันและกันและได้ใกล้ชิดกัน เจ้าจะต้องมีอะไรกับนางอย่างแน่นอน” เซียนหยู่ตงกล่าว
อีกฝ่ายยังไม่ล้มเลิกความคิดนั้นอีกเรอะ
หลิงฮันไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาจะสั่นคลอนง่ายๆได้ยังไงกัน
จากนั้นเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างรวดเร็ว และพูดว่า “ถ้าเจ้าต้องการสร้างพันธมิตร มันคงเป็นไปไม่ได้หากไม่กำจัดความบาดหมางต่อกัน ข้าสามารถเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขได้ ตราบใดที่เจ้าสามารถนำของบางอย่างมาให้กับข้าผู้นี้ได้”
“มันคืออะไร?” หลิงฮันถาม แน่นอนเขาย่อมรู้ว่าสิ่งนั้นมันต้องไม่ธรรมดา มิฉะนั้นมันคงไม่สามารถลบล้างความบาดหมางต่อกันได้
“ในอีกสิบวันถ้ำมังกรผีกำลังจะเปิด!” เซียนหยู่ตงกล่าว
“เขี้ยวมังกร!” เฮ่อเหลียนหลงหลุดส่งเสียงอุทานออกมา
มันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องตกใจ นั่นเป็นเพราะถ้ำมังกรผีไม่ใช่สถานที่ลึกลับในมหาสมุทรเหนือ แล้วเฮ่อเหลียนหลงจะไม่สามารถคาดเดาได้อย่างไร? เขาพูดว่า “ใช่แล้ว มันเป็นเขี้ยวมังกร ตราบใดที่เจ้าสามารถนำมันมาให้กับข้าได้ ไม่เพียงแค่ความบาดหมางจะถูกสะสาง แต่ข้าจะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับเจ้าด้วย!”
เฮ่อเหลียนหลงใบหน้าเปลี่ยนสีและพูดว่า “เขี้ยวมังกรอยู่ที่ชั้นสี่ของถ้ำมังกรผี มันแทบจะไม่มีใครสามารถก้าวขึ้นไปได้ แม้จะมีคนที่โชคดีอยู่บ้าง แต่พวกเขาก็จะตายหลังจากที่กลับออกมา!”
“ใช่แล้วมันไม่ง่าย แต่ถ้าเจ้าทำไม่ได้ก็ยังมีทางเลือกก่อนหน้านี้” เซียนหยู่ตงหัวเราะ “ข้ายังคงยืนกรานคำพูดเดิม ตราบใดที่เจ้าแต่งงานกับเซียนหยู่ช่าย เจ้าจะไม่ต้องเสี่ยงชีวิตแบบนั้น และคำร้องขอเป็นพันธมิตรระหว่างกันจะสามารถสรุปได้ทันที”
“จงคิดให้รอบคอบก่อนที่จะตัดสินใจ” เซียนหยู่ตงโบกมือและหันหลังเดินจากไป
เขาไม่กังวลว่าหลิงฮันจะหนี มิฉะนั้นอีกฝ่ายจะไม่สามารถใช้ขุมพลังของเขาได้ และการเป็นพันธมิตรระหว่างกันจะอยู่ในจุดที่แตกหัก
หลิงฮันรู้สึกสงสัยและพูดว่า “ถ้ำมังกรผีเป็นสถานที่แบบไหน?”
เฮ่อเหลียนหลงเผยท่าทีหวาดกลัวและพูดว่า “เนื่องจากความผิดพลาดของประวัติศาสตร์ทำให้ข้าไม่รู้ว่ามันผ่านมากี่ปีแล้ว ครั้งหนึ่งเคยมีมังกรอยู่ในมหาสมุทรเหนือ หลังจากที่มันตายร่างกายของมันได้กลายเป็นถ้ำมังกรผี กระดูกและโลหิตของมันทำให้เกิดสมุนไพรที่น่าอัศจรรย์ แต่ในขณะเดียวกันที่นั่นก็มีสัตว์อสูรที่น่าหวาดกลัวมากมาย ดังนั้นถ้ำมังกรผีจึงไม่ได้มีเพียงแค่สมบัติมากมาย แต่ยังเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยอันตราย”
“มันแข็งแกร่งขนาดนั้นเลย?” หลิงฮันกล่าว
“กล่าวกันว่ามันมีความแข็งแกร่งของจอมยุทธระดับทลายมิติยี่สิบดาว และยืนอยู่บนจุดสูงสุดของสิ่งมีชีวิตทุกชนิด แม้แต่ตัวตนระดับพระเจ้าที่มีระดับพลังต่ำสุดก็ไม่สามารถจัดการมันได้” เฮ่อเหลียนหลงพูดด้วยความหวาดกลัว
“ด้วยพลังนั้นอีกก้าวเดียวก็จะกลายเป็นมังกรที่แท้จริงแล้ว แต่น่าเสียดายที่พลาดขั้นตอนสุดท้าย และเป็นได้แค่ครึ่งมังกรที่แท้จริง” เฮ่อเหลียนหลงรู้สึกเสียดาย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวตนที่ทรงพลังแบบนั้นถึงไม่กลายเป็นพระเจ้า แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไม แม้แต่มันยังไม่กล้าฝ่าขึ้นไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์ จนกระทั่งตายอยู่ในโลกเบื้องล่าง
เฮ้อ เฮ้อ
นี่ทำให้เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะเปิดสวรรค์ให้ได้มากกว่าเดิม มิฉะนั้นเขาคงจะถูกหลอมเป็นเม็ดยา หรือไม่ก็ตายอยู่ในโลกเบื้องล่าง
“แล้วเขี้ยวมังกรคืออะไร?” หลิงฮันถาม
“มังกรกลายเป็นถ้ำมังกรผี มีเพียงแค่เขี้ยวมังกรเท่านั้นที่ถูกเก็บรักษาไว้อย่างสมบูรณ์ ด้วยพลังมังกรที่ไร้ขีดจำกัด นี่ถือว่าเป็นสมบัติอันหาที่เปรียบมิได้สำหรับลูกหลานทุกคนที่มีสายเลือดมังกร
ความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาอยู่ในหัวของหลิงฮัน ไม่ใช่ว่าลูกชายของเขามีสายเลือดมังกรหรอกหรือ? ถ้าเขาสะกัดพลังของเขี้ยวมังกร เจ้าตัวน้อยของเขาจะประสบความสำเร็จมากมายแค่ไหนในอนาคต?
มันจะต้องเป็นของเขา!
เขาถามเฮ่อเหลียนหลงเกี่ยวกับถ้ำมังกรผีเกี่ยวกับรายละเอียด และเฮ่อเหลียนหลงไม่คิดที่จะปกปิดอะไรแม้แต่น้อย เขาบอกหลิงฮันทุกอย่างที่เขารู้ที่ละเรื่อง
ถ้ำมังกรผีตั้งอยู่ทางตะวันตกของมหาสมุทรเหนือ ซึ่งไม่สามารถเข้าไปได้ตามอำเภอใจ เนื่องจากแรงกดดันของเผ่ามังกร แม้ว่าจะไม่มีใครรู้ว่ามันตายมากี่ปีแล้ว แต่แรงกดดันของครึ่งเผ่ามังกรก็ยังทรงพลังมากอยู่ดี แม้แต่จอมยุทธระดับทลายมิติยังอาจถูกฆ่าตายได้
แต่ทุกๆห้าร้อยปี ถ้ำมังกรผีจะเปิดหนึ่งครั้ง โดยปกติจะเปิดเป็นเวลานานสุดแค่ครึ่งเดือน ภายในถ้ำจะถูกแบ่งออกเป็นสี่ชั้น ทุกชั้นจะมีสมุนไพรหลากหลายชนิด ซึ่งเกิดขึ้นมาจากพลังของมังกร แน่นอนว่าประสิทธิภาพของมันจะต้องยอดเยี่ยมมาก
แต่ในเวลาเดียวกัน เนื้อและโลหิตของเผ่ามังกรยังทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตประหลาดมากมายที่ทรงพลัง แต่พวกมันจะมีชีวิตอยู่ได้แค่ภายในร่างกายของเผ่ามังกรและไม่สามารถออกมาได้ ถ้าต้องการเข้าไปข้างหน้าและเก็บเกี่ยวสมุนไพร จะต้องเตรียมใจเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตประหลาดพวกนั้น ซึ่งเป็นเรื่องที่อันตรายมาก
นอกจากนี้ นอกเหนือจากเขี้ยวมังกร ถ้ำมังกรผียังมีหญ้าโลหิตมังกร ซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าเหมือนกันเป็นรองแค่เขี้ยวมังกรเท่านั้น มันมีประสิทธิภาพน่าทึ่งที่จะเปลี่ยนแปลงร่างกายให้แข็งแแกร่งเท่ากับมังกรได้
ดีเลย เขาจะเข้าไปเอาหญ้าโลหิตมังกรให้ลูกเขาเพื่อเสริมสร้างรากฐานให้แข็งแกร่งตั้งแต่อายุยังน้อย
หลิงฮันตัดสินใจที่จะบอกเรื่องนี้กับเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยน แน่นอนว่านางรู้สึกเป็นห่วง และพูดว่า “ถ้ำมังกรสามชั้นแรกไม่ค่อยหน้าเป็นห่วง แม้ว่ามันจะอันตราย แต่อย่างเจ้าน่าจะไม่เป็นอะไร แต่ชั้นที่สี่อันตรายมาก ผู้คนที่เข้าไปเกือบทุกคนต้องทิ้งชีวิตอยู่ที่นั่น และผู้คนที่หลบหนีออกมาได้ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสก่อนที่จะตายในภายหลัง”
หลิงฮันพยักหน้าและพูดว่า “ข้าจะทำให้ดีที่สุด!”
