“ปากดีนักทั้งที่เป็นแค่จอมยุทธระดับก้าวสู่เทวา!” ผู้อาวุโสเจ็ดเย้ยหยัน “เด็กหนุ่มอย่างเจ้าเป็นธรรมดาที่จะอารมณ์ร้อน เช่นนั้นชายแก่อย่างข้าจะเป็นคนสั่งสอนเจ้าเอง!”
หลิงฮันกล่าวว่า “แม้ท่านจะแข็งแกร่ง แต่ก็เป็นแค่กบก้นบ่อที่ไม่รู้ว่าโลกใบนี้กว้างใหญ่แค่ไหนและท่านควรรู้ว่ามีคนที่แข็งแกร่งกว่าท่าน”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” ผู้อาวุโสเจ็ดหัวเราะ และกลายเป็นโกรธเกรี้ยว ถ้าพวกเขาทั้งสองคนสลับอายุกัน มันเป็นเรื่องจริงที่จะพูดแบบนั้นออกมา แต่ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังพูดจาสั่งสอนเขา แล้วเขาจะนิ่งเฉยได้อย่างไร
ดวงตาของเขาเริ่มหนาวเย็นขึ้นและไม่พูดจาไร้สาระกับหลิงฮันอีกต่อไป
เขาเป็นจอมยุทธระดับสวรรค์ การจัดการกับรุ่นเยาว์ที่เป็นแค่ระดับก้าวสู่เทวาไม่ใช่ว่ามันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาหรอกหรือ?
เขาเหยียดมือขวาออกไปและใช้เจตจำนงแห่งเต๋าของจอมยุทธระดับสวรรค์ ทำให้เกิดแรงกดดันที่หนักหน่วง อีกฝ่ายที่เป็นจอมยุทธระดับก้าวสู่เทวาจะต้องอยู่ภายใต้แรงกดดันของเขาอย่างแน่นอน
หลิงฮันไม่คิดที่จะหลบหรือหนี
เมื่อฝ่ามือจับมาที่หลิงฮํน เขาตอบโต้ฝ่ามือของชายชราอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น สีหน้าของผู้อาวุโสเจ็ดเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แม้ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายจะไม่เท่ากับเขา แต่เจตจำนงแห่งเต๋าของเขามันน่าสะพรึงกลัวมาก มันได้แทรกซึมเข้ามาในร่างกายของเขาเหมือนกับเข็ม และทำให้เขาได้รับความเจ็บปวด
เขาก้าวถอยหลังออกไปเจ็ดก้าวและเงยหน้าขึ้นมอง แต่พบว่ามือของตัวเองกำลังสั่น และไม่สามารถจับหลิงฮันไว้ได้
เป็นไปไม่ได้ เจ้าเด็กหนุ่มนี่เป็นสัตว์ประหลาดงั้นรึ? เขาสามารถสลายเจตจำนงแห่งเต๋าของข้าได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมผู้อาวุโสเจ็ดถึงหยุดนิ่ง?”
“ข้าจะไปรู้เรอะ ข้าเห็นแค่ผู้อาวุโสเจ็ดล่าถอยไปข้างหลังเจ็ดก้าวเท่านั้น”
“หรือว่าเขาต้านทานการโจมตีของผู้อาวุโสเจ็ดได้?”
“ไร้สาระ ผู้อาวุโสเจ็ดเป็นถึงจอมยุทธระดับสวรรค์ที่เกือบจะเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก แล้วเขาจะไม่สามารถต่อกรกับเด็กที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างไร?”
ทุกคนเริ่มถกเถียงกัน แต่ด้วยสายตาของพวกเขานั้นมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “พวกเราจะมานั่งพูดคุยกันได้แล้วหรือยัง?”
ผู้อาวุโสเจ็ดจ้องมองหลิงฮันเป็นเวลานานและพูดว่า “ดูเหมือนเจ้าจะดูถูกสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์ของข้าเกินไปแล้ว แม้ข้าจะไม่สามารถหยุดเจ้าได้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีใครสามารถหยุดเจ้าได้!”
ว่าไงนะ!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนรู้สึกตกใจ พวกเขาจะเชื่อได้อย่างไรว่าผู้อาวุโสเจ็ดไม่สามารถหยุดเด็กหนุ่มคนนี้ได้? เขาดูมีอายุประมาณยี่สิบปีเท่านั้น แต่แข็งแกร่งกว่าผู้อาวุโสเจ็ด?
หรือว่าเขาจะเป็นปีศาจเฒ่าในร่างเด็กหนุ่ม?
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “ข้าไม่อยากเสียเวลาที่จะจัดการพวกเจ้าทีละคน!” หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในสมาคม
“หยุด!”ทุกคนส่งเสียงตะโกน หากคนนอกเข้าไปในสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์ของพวกเขาจะถือว่าเป็นการดูหมิ่น
“พวกเจ้าหยุดเขาไม่ได้หรอก ปล่อยเขาเข้าไป แล้วปล่อยให้คนอื่นเป็นคนสั่งสอนเขา!” ผู้อาวุโสเจ็ดกล่าว
ทุกคนพยักหน้า สมาคมน้ำแข็งนิรันดร์ไม่ได้ขาดแคลนจอมยุทธ แม้จอมยุทธระดับสวรรค์หยุดหลิงฮันไม่ได้ แต่ถ้าเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติล่ะ?
หลังจากผ่านไปชั่วครู่ เสียงกรีดร้องดังออกมาจากด้านใน ซึ่งน่าจะเป็นเสียงของการต่อสู้ แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่นานทุกอย่างก็เงียบกริบ แล้วมีชายชราคนหนึ่งวิ่งออกมาด้วยใบหน้าบูดบวม
“เกิดอะไรขึ้น แม้แต่ผู้อาวุโสห้ายังพ่ายแพ้?”
ทุกคนอุทานออกมา เด็กหนุ่มคนนั้นค่อนข้างแข็งแกร่งทีเดียว! ผู้อาวุโสเจ็ดรีบเดินเข้าไปถามเกี่ยวกับการต่อสู้ด้านในทันที และพ่ายแพ้กี่กระบวนท่า
ผู้อาวุโสห้าแสดงท่าทางเขินอาย หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า “ข้าพ่ายแพ้ให้กับเด็กสาวตัวน้อยที่น่าจะมีอายุประมาณสิบปี!” เขาเพิ่มอายุให้กับฮูหนิวเพื่อให้อับอายน้อยลง แต่นางตัวเล็กเกินไป ซึ่งไม่น่าจะถึงสิบปี
พรวด!
ทุกคนพ่นน้ำลายออกมา ผู้อาวุโสห้าที่แข็งแกร่งกว่าผู้อาวุโสเจ็ดกลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับเด็กสาวตัวน้อยเมื่อครู่?
ทุกคนเห็นฮูหนิว แต่ไม่คิดว่าเด็กสาวตัวน้อยอย่างนางแท้จริงแล้วเป็นสัตว์ประหลาด
ปัง!
เกิดเสียงการต่อสู้อยู่ด้านในอีกครั้ง แต่หลังจากนั้นไม่นานก็สงบลง และมีชายชราสองคนวิ่งออกมาพร้อมกับบาดแผล หนึ่งในพวกเขาสองคนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยข่วน
“ผู้อาวุโสสาม!”
“ผู้อาวุโสรอง!”
ทุกคนรู้สึกตกใจ แม้แต่ผู้อาวุโสรองก็ยังพ่ายแพ้ทั้งที่พวกเขาเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติ หรือว่าหลิงฮันจะมีพลังต่อสู้ระดับทลายมิติ?
คนหนึ่งพ่ายแพ้ให้กับหลิงฮัน ส่วนอีกคนหนึ่งพ่ายแพ้ให้กับฮูหนิว
สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ผู้คนที่อยู่ที่นี่ต่างเงียบกริบ
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ข้าได้ยินมาว่ามีใครบางคนบุกเข้าไปในสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์ของพวกเจ้าอย่างนั้นรึ!” ในขณะนั้น พวกเขาเห็นคนหลายสิบคนปรากฏตัวออกมาซึ่งนำโดยชายชราสามคน และด้านหลังของพวกเขาเป็นคนหนุ่มสาวสิบเอ็ดคน
ถ้าหลิงฮันอยู่ที่นี่ เขาคงจะจำมู่เฟยเหยาที่อยู่ในกลุ่มคนหนุ่มสาวเหล่านั้นได้
– เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้มาจากสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์สาขาใต้
“ไร้สาระ พวกเจ้ามันก็แค่สมาคมหลอกลวง!” ผู้คนที่อยู่ที่นี่เริ่มส่งเสียงโห่ร้อง ซึ่งพวกเขาคิดว่าสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์ที่เป็นสมาชิกอยู่นั้นเป็นของจริง นี่เป็นปัญหาหลักที่สำคัญยิ่งกว่าการที่หลิงฮันบุกเข้าไปข้างในเสียอีก
“เหลวไหล พวกเจ้านั้นแหละสมาคมหลอกลวง!” หนานเฟิงก็อยู่ที่นี่เช่นกัน
เมื่อได้ที่ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน พวกเขามักจะทะเลาะกันเพราะปัญหานี้ ถึงขั้นต่อสู้กันและต่างฝ่ายเกือบจะถูกทำลาย ดังนั้น พวกเขาจึงทำข้อตกลงกันว่าเมืองฮันนั้นเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และห้ามต่อสู้กันที่นี่ ร่วมถึงหากเมืองฮันถูกทำลาย ทั้งสองฝ่ายจะต้องร่วมมือกันแก้ปัญหา
“ดูเหมือนพวกเจ้ากำลังมีปัญหา พวกเจ้าต้องการให้พวกข้าช่วยหรือไม่?” หนานเฟิงกล่าว
“หึ่ม ปัญหาของพวกเรา พวกเราจะเป็นคนแก้ไขเอง และไม่ต้องการความช่วยเหลือจากสมาคมหลอกลวงอย่างพวกเจ้า!” แน่นอนผู้คนของสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์สาขาเหนือจะยอมรับความช่วยเหลือจากอีกฝ่ายได้อย่างไร?
พวกเขายังคงมีความมั่นใจอยู่ เพราะผู้อาวุโสใหญ่เป็นถึงจอมยุทธระดับทลายมิติที่แข็งแกร่งที่สุดของสมาคม
……
ในส่วนลึกของสมาคม หลิงฮันและชายชรากำลังนั่งไขว่ห้าง แต่ละคนมีถ้วยชาอยู่ในมือ ส่วนจูเสวี่ยนเอ๋อกับฮูหนิวนั้นนั่งอยู่ด้านหลังหลิงฮัน จูเสวี่ยนเอ๋อนั้นไม่เท่าไร แต่ฮูหนิวนั้นกำลังนั่งๆนอนๆอยู่บนพื้น
ชายชราที่อยู่หน้าพวกเขาคือผู้นำของสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์สาขาเหนือ
ผู้อาวุโสนั้นรักสงบและไม่ได้แก้ปัญหาด้วยการต่อสู้ แต่เขาขอให้หลิงฮันนั่งดื่มชากับเขาแทน แล้วพูดว่า “สหายน้อยอายุแค่ยี่สิบปี แต่กลับมีความสามารถขนาดนั้น ช่างหาได้ยากยิ่งหนัก”
“ผู้อาวุโสยกยอข้าเกินไปแล้ว ข้าต้องการคำแนะนำจากผู้อาวุโสและข้ามีเรื่องที่ต้องการถาม” หลิงฮันกล่าวด้วยความสุภาพ
ผู้ใดเคารพเขา เขาก็จะเคารพคนผู้นั้นกลับ
“ข้าไม่รู้ว่าสหายตัวน้อยต้องการถามอะไรอย่างนั้นหรือ?” ผู้อาวุโสถาม
“ผู้ก่อตั้งสมาคมน้ำแข็งนิรันดร์!”่
