ชายชราใช้กระบี่โจมตีใส่หลิงฮันจากด้านซ้าย ในขณะที่รุ่นเยาว์ใช้ดาบฟันช่วงท้องของหลิงฮันจากด้านขวา การโจมตีทั้งสองด้านแทบจะปะทะกับร่างของหลิงฮันพร้อมกัน
ตามหลักปกติแล้ว ร่างของหลิงฮันจะต้องถูกฟันแยกออกเป็นสามส่วน เพราะจอมยุทธระดับทลายมิติจะสามารถต้านทานการโจมตีของจอมยุทธระดับภูผาวารีได้อย่างไร?
แต่กายหยาบของหลิงฮันกลับไม่ปกติเหมือนจอมยุทธทั่วไป
พลังทำลายของดาบและกระบี่สะท้อนซึ่งกันและกัน ส่วนหลิงฮันที่อยู่ตรงกลางนั้นไม่เป็นอะไรเลย
“อั่ก!” รุ่นเยาว์ร้องโอดครวยด้วยความเจ็บปวด
ร่างของหลิงฮันในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากแร่โลหะระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนโจตีใส่เขาพร้อมกัน ชายชราที่ดูแล้วท่าทางจะเป็นอัจฉริยะสี่ดาวนั้น แน่นอนว่าต้องมีพลังต่อสู้สูงกว่ารุ่นเยาว์ เมื่อการโจมตีของทั้งสองสะท้อนซึ่งกันและกัน รุ่นเยาว์จึงเป็นฝ่ายได้รับบาดเจ็บ
ชายชราเองก็ตกตะลึงจนดวงตาแทบจะถลนออกมา
สัตว์ประหลาด! รุ่นเยาว์ผู้นี้ต้องเป็นสัตว์ประหลาดแน่ๆ!
หลิงฮันกัดฟันเนื่องจากรู้สึกไม่สบอารมณ์
นี่พวกเจ้าคิดว่าข้าเป็นกระสอบทรายรึยังไง?
เขาใช้โอกาสนี้โคจรทักษะจิตเจ็ดสังหารโจมตีจิตวิญญาณของรุ่นเยาว์จนอีกฝ่ายตกอยู่ในสภาพไร้สติ ทักษะนี้สุดยอดเป็นอย่างมาก มันช่วยให้เขาสร้างช่องโหว่กับจอมยุทธระดับพระเจ้าได้
“บังอาจ!” ชายชรากลับมารู้สึกตัวหลังจากนิ่งอึ้งไปครู่ใหญ่ เขาใช้กระบี่ในมือจู่โจมหลิงฮันอีกครั้ง
‘ตูม!’
หลิงฮันถูกโจมตีจนร่างกระเด็น แม้กายหยาบจะคงกระพันแต่เขาก็ไม่สามารถตอบโต้จอมยุทธระดับภูผาวารีได้
ร่างของเขาลอยไปไกลหลายร้อยฟุต โชคดีที่ร่างของเขาไม่ได้กระเด็นเข้าไปยังส่วนลึกของหุบเขา ไม่เช่นนั้นเขาต้องถูกหนามบนเถาวัลย์ทิ่มแทงเอาแน่
แม้เขาจะมีกายหยาบที่แข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่แน่ใจอยู่ดีว่าหนามเหล่านั้นจะคุกคามเขาได้หรือไม่
หลิงฮันลุกขึ้นพร้อมกับนำคันธนูและคันศรออกมาพร้อมกับโคจรทักษะศรฆ่ามังกรทะลวงดารา
จอมยุทธตระกูลหลางทั้งสามรู้สึกเย็นวูบไปถึงสันหลังและไม่กล้าลงมือผลีผลาม
สัญชาติญาณบอกพวกเขาว่าหากพวกเขาไม่ระวัง ชีวิตของพวกเขาอาจจะดับสิ้น
โดยเงื้อมมือจอมยุทธระดับทลายมิติน่ะรึ?
พวกเขามองมายังหลิงฮันอย่างไม่เชื่อสายตา
“ทักษะธนูนั่นมันอะไรกัน? เขาเป็นแค่จอมยุทธระดับทลายมิติแท้ๆ แต่ทำไมข้าถึงสัมผัสได้ถึงภัยคุกคาม?”
“ลูกศรนั่น… จะต้องสร้างจากแร่โลหะระดับศักดิ์สิทธิ์แน่นอน!”
มีเพียงจอมยุทธที่กำลังปะทะอยู่กับสุ่ยเยี่ยนยวี่เท่านั้นมีไม่มีเวลามาระวังตัวเนื่องจากเขาถูกสุ่ยเยี่ยนยวี่ไล่ต้อนอยู่
หลิงฮันยิ้มเล็กน้อย ทักษะศักดิ์สิทธิ์ทักษะนี้คือทักษะจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เมือตอนอยู่โลกใบเล็ก ด้วยพลังบ่มเพาะที่ต่ำต้อยของเขาทำให้เขาใช้ทักษะศักดิ์สิทธิ์นี้ได้อย่างไม่มีประสิทธิ์สูงสุด
แต่ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากระดับพระเจ้าเพียงครึ่งก้าว พลังของทักษะศักดิ์สิทธิ์ถึงแตกต่างออกไป
ศรฆ่ามังกรทะลวงดาราคือทักษะศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังที่สุดของเขา มันช่วยเพิ่มพลังต่อสู้ให้เขาอย่างน้อยหนึ่งดาว
เพราะอย่างไรมันก็เป็นถึงทักษะลับที่เป็นมรดกตกทอด!
หลิงฮันโคจรทักษะค้างไว้ไม่โจมตีออกไปเสียทีทำให้ชายชราและรุ่นเยาว์รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก เป้าหมายของเขานั้นชัดเจน เขาทำเช่นนี้เพื่อสร้างโอกาสให้สุ่ยเยี่ยนยวี่สังหารจอมยุทธอีกคน
ตระกูลหลางอีกสองคนรู้ความจริงเรื่องนี้ดี ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันและพุ่งโจมตีเข้าใส่หลิงฮันพร้อมกันสองฝั่ง
เจ้าจะยิงธนูใส่ฝั่งไหน?
ด้วยพลังของจอมยุทธระดับทลายมิติ หลิงฮันคงจะยิงทักษะได้อย่างมากก็หนึ่งดอกเท่านั้น หากจะยิงดอกต่อไปเขาต้องใช้เวลาเตรียมตัว
หลิงฮันหัวเราะ หน้าที่ของเขาคือการดึงความสนใจเท่านั้น
“พวกเจ้ายังไม่เข็ดอีกรึ?” หลิงฮันเก็บคันธนูและคันศรกลับไปและเอื้อมมือออกไปเพื่อคว้าดาบและกระบี่ที่ฟันเข้ามา
“ฮึ่ม!”
ชายชราเป็นฝ่ายใช้กระบี่เข้าใส่หลิงฮันก่อน ส่วนรุ่นเยาว์เป็นฝ่ายฟันดาบตามมา ผลลัพธ์คือการโจมตีของพวกเขาไม่เข้าปะทะกัน
‘ปัง!’
หลิงฮันที่ถูกโจมตีติดต่อกันสองครั้งก็ร่างสั่นสะท้านทันที
“น่าหงุดหงิดชะมัด!” หลิงฮันพึมพำ เขาที่เคยไร้เทียมทานในโลกใบเล็ก เมื่อใดกันที่เขาต้องมาตกอยู่ในสภาพที่ไม่สามารถตอบโต้ได้เช่นนี้?
ฝ่ายที่หงุดหงิดยิ่งกว่าก็คือเหล่าจอมยุทธของตระกูลหลาง เจ้าเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติจริงๆรึ? ทำไมเจ้าถึงได้ดูแข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกข้าที่เป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีเสียอีก?
แต่ก็ใช่ว่าหลิงฮันจะไม่เป็นอะไรเลย อาวุธที่ทั้งสองคนใช้ถูกหลอมขึ้นจากแร่โลหะระดับศักดิ์ศิทธิ์ขั้นหนึ่ง การที่ถูกอาวุธเช่นนี้โจมตีติดต่อกันทำให้บนร่างของเขาปรากฏรอยช้ำเล็กน้อย
“เฮ้อ พวกเจ้าทำช่างรุนแรงจริงๆ ดูสิข้าเจ็บตัวไปหมดแล้ว!” หลิงฮันจงใจกล่าวออกมา
จอมยุทธตระกูลหลางทั้งสองแทบจะเป็นบ้าเพราะคำพูดของหลิงฮัน
“เจ้าหนุ่ม จะอย่างไรพวกเราก็ไม่มีความบาดหมางต่อกัน” ชายชราเก็บกระบี่และยิ้ม “นี่เป็นแต่การเข้าใจผิด พวกเราจบเรื่องนี้เสียแต่ตอนนี้เป็นอย่างไร?”
“เข้าใจผิดน้องสาวเจ้าน่ะสิ!” หลิงฮันชูนิ้วกลางออกมา
ใบหน้าของชายชรากระตุก เขาเห็นว่ารุ่นเยาว์ที่ถูกสุ่ยเยี่ยนยวี่ไล่ต้อนกำลังจะต้านไม่ไหวแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องการหยุดการบาดหมางเสียตั้งแต่ตอนนี้และค่อยหาวิธีจัดการกับพวกหลิงฮันทีหลัง
หลิงฮันนั้นแปลกประหลาดเกินไป ถ้าหากเขาสามารถล้วงความลับของหลิงฮัน บางทีมันอาจจะล้ำค่ากว่าการเก็บเกี่ยวในเขตแดนลี้ลับนี้ก็ได้
เขาเค้นเสียงก่อนที่จะนำกระบี่ยาวออกมาอีกครั้งและกล่าว “เจ้าคิดจะบังคับให้พวกเราลงมือจนถึงที่สุด?”
“พวกบัดซบ!” หลิงฮันสบถคำด่าออกมา
ชายชราแน่นิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะกล่าว “ข้าจะรั้งตัวเขาเอาไว้ ส่วนเจ้ารีบไปช่วยจัดการผู้หญิงคนนั้นซะ”
“อืม!” รุ่นเยาว์ไม่คิดจะโจมตีหลิงฮันอีกต่อไป หลิงฮันนั้นเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่สามารถสังหารได้ ดังนั้นเขาจึงเลิกล้มความคิดที่จะจู่โจมหลิงฮันและไปจัดการสุ่ยเยี่ยนยวี่แทน ไม่เช่นนั้นพรรคพวกของเขาอาจจะตกตายด้วยเงื้อมมือของนาง
หลิงฮันแสยะยิ้มและนำคันธนูออกมาอีกครั้ง
“ฝันไปเถอะ!” ชายชรากวัดแกว่งกระบี่
‘ทักษะจิตเจ็ดสังหาร!’
หลิงฮันโจมตีจิตวิญญาณของชายชรา แม้ชายชราจะเตรียมใจเอาไว้แล้วแต่เขาก็ยังสูญเสียสติไปเล็กน้อย แม้ครั้งนี้หลิงฮันจะทำให้อีกฝ่ายหมดสติไปไม่ได้ แต่เขาก็ยังสร้างโอกาสให้ตนเองเว้นระยะห่างกับอีกฝ่ายและยกคันธนูขึ้นมา
ศรฆ่ามังกรทะลวงดารา!
