Almighty Game Designer – ตอนที่ 3 เกมที่เรียบง่ายและน่าประทับใจ

ความรู้ทางคณิตศาสตร์กระพริบผ่านสมองแล้วกลายมาเป็นความทรงจำของเขา เฉินโม่รู้สึกว่าความสามารถเชิงตัวเลขราวกับแข็งแกร่งขึ้น

 

“จะให้ดีกว่านี้ถ้ามีซัก 100 เล่ม เพื่อซื้อ 100 เล่มจะต้องจ่าย 1 ล้านหยวน ม…ไม่แพงไปหน่อยเหรอ? เวรเอ๊ยมันดูเหมือนปล้นฉันเลย?”

 

“แกคิดว่าฉันจะปัญญาอ่อนยอมซื้อสมบัติที่มีราคาแค่ 10000 หยวนงั้นเหรอ?”

 

“ใจเย็น, สงบใจไว้”

 

“เงินไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้าฉันสามารถสร้างเกมที่โด่งดังที่มีรายได้เดือนละล้านหยวนควรเพียงพอให้ฉันหมุนล็อตเตอรี่ไปพักหนึ่ง”

 

เฉินโม่ปลอบใจตัวเองในขณะที่กดปุ่ม [ล็อตเตอรี่] ต่อ

 

“แก๊ก” สีเขียว

 

“แก๊ก” สีเขียว

 

“แก๊ก” สีเขียว

 

 

เฉินโม่ต้องการสาปแช่ง

 

เฉินโม่หมุนล็อตเตอรี่ 4 รอบด้วย 400,000 แต้มแต่กลับได้รับหนังสือสกิลนักออกแบบสีเขียวทุกรอบ

 

บัดซบนัก! ถ้าแปลงเป็นเงินมันมีมูลค่าถึง 40000 หยวน!

 

เหลือแค่ 197,340 แต้มมันเพียงพอให้หมุนล็อตเตอรี่อีกรอบเดียว

 

แน่นอนว่ายังมีปุ่ม [เติมเงิน] อยู่ข้างๆจานหมุน หลังจากมองอยู่ 0.5 วินาทีเฉินโม่ก็ปิดมัน

 

ในการเติม 10 แต้มใช้เงิน 1 หยวนและไม่มีโบนัส ไม่มีแม้แต่กิจกรรมเติมเงินแล้วได้รับสองเท่าสำหรับเติมเงินครั้งแรก

 

“ไอ้ตะกละบัดซบ แม้แต่เกมเทนเซ็นต์ยังไม่โลภเท่าแกเลย”

 

เฉินโม่ต้องการอีก 3000 แต้มในการเติมแต้มให้ครบรอบนั่นก็คือ 300 หยวนแต่เฉินโม่ไม่มีเงินแม้แต่กินข้าวแล้ว เขาไม่อยากจ่าย 300 หยวนจริงๆ

 

“นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ฉันจะหยุดทันทีถ้าไม่ได้ของดี อย่างแย่ที่สุดก็คือฉันไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันออกแบบเกมในครั้งนี้ ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะออกแบบเกมในเดือนหน้าแล้วค่อยเอาคุณสมบัตินักออกแบบเกมระดับ D”

 

ในที่สุดเฉินโม่ก็กัดฟันแล้วกด [ล็อตเตอรี่]

 

แม้ว่าปากจะบอกว่าไม่แต่ร่างกายของเฉินโม่ค่อนข้างซื่อตรง เฉินโม่รู้สึกว่าหัวใจกำลังเต้นระรัวและมือไม้สั่นไม่หยุด

 

จนตอนนี้เขาค่อนข้างเข้าใจหัวคิดของคนเลิกเล่นพนันแล้ว ถ้ามีหนังสือสกิลสีเขียวลอยมาหาเขาในตอนนี้ เขาต้องเดินไปที่ชั้นดาดฟ้าแล้วกระโดดตึกฆ่าตัวตายแน่ๆ

 

“กึก”จานหมุนหยุดหมุน

 

พื้นที่สีม่วง! [เครื่องมือประกอบฉากพิเศษ] !

 

จู่ๆเฉินโม่จนกระโดดตัวลอย ต้องมีทางออกอย่างแน่นอนเมื่อคุณเจอกับปัญหาใหญ่

 

หีบสมบัติใบหนึ่งปรากฎขึ้นบนหน้าจอเสมือน เฉินโม่พยายามกด “แก๊ก” หีบสมบัติก็เปิดออกมาพร้อมกับแสงสีทองอ่อน

 

เฉินโม่มองที่ : [เครื่องมือประกอบฉากพิเศษ: เครื่องมือโฟกัส]

รายละเอียดสำหรับไอเท็มเขียนไว้ข้างๆ

 

[เครื่องมือซุปเปอร์โฟกัส: ไอเท็มใช้ครั้งเดียวและมีระยะเวลา 10 นาที เมื่อเปิดใช้จะดึงดูดความสนใจของ 500 คน ในขณะที่เลือกจุดโฟกัสแล้วมันจะส่งผลทันทีและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้]

 

เฉินโม่เกาหัวอย่างรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ เขาจึงอ่านรายละเอียดไอเท็มใหม่อีกรอบ

 

ฉันอาจจะเข้าใจมันบ้างแล้วแต่ไอเท็มนี้คล้ายกับไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเกมหรือป่าว?

 

เฉินโม่เท้าคางพลางครุ่นคิดอยู่นาน เขาแค่คิดว่าจะใช้มันในการแข่งขันออกแบบเกมยังไงในช่วงที่สายตาของผู้ชมและกรรมการกำลังสนใจเกมของตน

 

แต่…หลังมาสนใจแล้วล่ะ?

 

ระยะเวลาแค่ 10 นาที นี่เป็นแค่ให้คนสังเกตเห็นเกมของเขาแต่ไม่อาจเปลี่ยนมุมมองความคิดของคนอื่นด้วยเกมของเขา

 

ถ้าเกมไม่สนุกคุณยังสนใจเล่นมันอีกไหม? ฉันกลัวว่ามันจะล้มเหลว!

 

“คิดสิๆ ต้องมีหนทาง”

 

เฉินโม่ไม่มีทางยอมแพ้เกี่ยวกับเครื่องมือประกอบฉากพิเศษอันนี้เด็ดขาด ไม่ใช่เรื่องตลกที่พบว่ามันไร้ประโยชน์หลังจากที่พยายามอย่างหนักจนได้รับเครื่องมือประกอบฉากสีม่วงมา?

 

ในตอนนี้เฉินโม่ต้องการเกมที่ใช้คู่กับเครื่องมือได้

 

ต้องไม่ใช่เกมที่ซับซ้อนเกินไป

 

เกมที่อยู่ภายในทรัพยากร 6 MB

 

เกมที่ผู้ชมต้องตกหลุมรักในขณะที่เล่นแค่ 10 นาทีหรือมากกว่านั้น

 

แม้ว่าพวกเขาไม่ถึงกับตกหลุมรักแต่อย่างน้อยต้องประทับใจ

 

ต้องมีลูกเล่นจำนวนหนึ่งที่ช่วยให้เฉินโม่เกิดความหวังคว้าแชมป์ในการแข่งขันออกแบบเกมด้วย

 

“ดูเหมือนงานที่เป็นไม่ได้แต่ก็ไม่ยากสำหรับฉัน แล้ว…มีเกมไหนบ้างน่ะที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน?”

 

“เริ่มเลยแล้วกัน!”

 

ด้วยเป้าหมายนี้เฉินโม่ก็นั่งลงตรงหน้าโน็ตบุ๊คและเปิดโปรแกรมอิดิเตอร์เกมขึ้นมาอีกครั้ง

 

เดิมทีมันเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้ แต่ว่าเมื่อมีซุปเปอร์โฟกัสงานนี้ก็มีความน่าจะเป็นที่จะสมบูรณ์แบบและเป็นงานที่ค่อนข้างอลังการเลยทีเดียว

 

แน่นอนว่าก่อนจะออกแบบ เฉินโม่ต้องอ่านและทำความเข้าใจความรู้ทั้งหมดของหนังสือสกิลสีเขียวสองสามเล่มเหล่านี้ก่อนซึ่งแบ่งเป็นหนังสือสกิลเชิงตัวเลขสามเล่มและหนังสือสกิลการออกแบบหนึ่งเล่ม

 

อันที่จริงทักษะเหล่านี้ไม่ค่อยได้ใช้แต่ว่ายังมีดีกว่าไม่มี

 

โปรแกรมอิดิเตอร์เกมใช้งานไม่ยาก เฉินโม่พยายามทำความคุ้นเคยเล็กน้อยก่อนเริ่มทำงาน

 

หลังจากดาวน์โหลดทรัพยากร 6 MB ที่เหลือแล้ว เฉินโม่ก็เริ่มเขียนเอกสารการออกแบบ เนื่องจากเกมไม่ใหญ่ เอกสารการออกแบบจึงมีเนื้อหาแค่ไม่กี่ร้อยคำ

 

เขาใช้ได้แค่ทรัพยากรที่มีปริมาณจำกัดซึ่งเป็นทรัพยากรฟรีๆบนโปรแกรมอิดิเตอร์เกม คุณสามารถใช้พวกมันเขียนแก้ไขเกมได้แค่เล็กน้อยเท่านั้น

 

ในคืนนั้นตัวเกมส่วนใหญ่ก็แล้วเสร็จ วันต่อมาเฉินโม่ลองทำการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต+ฟิชเจอร์จัดอันดับอย่างง่ายๆ จากนั้นเกมก็เป็นอันเสร็จ

 

เฉินโม่ทดลองเล่นเกมในตอนที่เสร็จแล้ว เขารู้สึกว่าเกมไม่ยากนักจากประสบการณ์ในโลกเก่า

 

หลังทำการติดตั้งแพ็กเก็ตเสริมต่างๆแล้ว เฉินโม่ก็ส่งตัวเกมไปให้ทีมงานของสนามแข่งเกม ไม่ว่าเกมจะถูกยอมรับหรือไม่จะถูกยืนยันอีกทีในวันแข่ง

 

 

วันงานแข่ง

 

เฉินโม่ใส่สูทอย่างเป็นทางการแล้วมาถึงสนามแข่งออกแบบเกมตรงเวลา

 

เดือนสิงหาคมของเมืองจักรพรรดินั้นอากาศร้อนจัด เฉินโม่รู้สึกราวกับว่ามีความเหนียวเหนอะอยู่ในชุดสูท แต่ว่ายังดีที่สภาพอากาศค่อนข้างไม่เลวร้ายนัก หลังจากนั้นไม่นานอากาศก็เริ่มเย็นสบายขึ้น

 

ด้วยคำแนะนำจากทีมงานแข่ง กรรมการ ผู้เข้าแข่งและผู้ชมก็ได้รับที่นั่งตามลำดับ การจัดการที่เกี่ยวกับการแข่งขันดำเนินการไปอย่างเป็นระเบียบ ในตอนที่ทุกอย่างพร้อมแล้วทุกคนก็พากันรอคอยเพื่อให้การแข่งขันออกแบบเกมเริ่มขึ้น

 

ไม่ต้องพูดถึงว่าผู้ชมที่มาฟังบรรยายมีไม่น้อยกว่าหกร้อยถึงเจ็ดร้อยคน

 

การแข่งขันออกแบบเกมเป็นการแข่งขันใหญ่ ไม่ได้มีแค่การถ่ายทอดสดเต็มเวลาเท่านั้นแต่ยังรับเชิญนักออกแบบเกมระดับอาวุโสให้มาเป็นกรรมการอีกด้วย

 

สำหรับรางวัลของการแข่งขันมีมูลค่าสูงอย่างมาก อันดับหนึ่งจะได้รับเงินทุน R&D 300,000 หยวน คุณสมบัตินักออกแบบเกมระดับ D และร้านสัมผัสประสบการณ์

 

เมื่อพูดถึงเงินทุน R&D 300,000 หยวน มันนับว่าเป็นจำนวนเงินที่มากจริงๆ แต่ว่าสิ่งอันดึงดูดใจของนักออกแบบเกมที่สุดนั่นก็คือรางวัลสุดท้าย “ร้านสัมผัสประสบการณ์!”

 

ร้านสัมผัสประสบการณ์นับว่าเป็นพื้นที่จัดแสดงผลงานของนักออกแบบเกม แม้แต่นับว่าเป็นคลังเก็บของขนาดใหญ่หรือขนาดเล็กก็ได้ ถ้าคุณกลายเป็นนักออกแบบเกมระดับ SSS ร้านสัมผัสประสบการณ์ของคุณอาจจะกลายเป็นตึกทั้งหลังหรือกระทั่งกลายเป็นสถานที่ให้ผู้เล่น “แสวงบุญ(pilgrimage)” เลยก็ได้

 

จากมุมมองคร่าวๆ ร้านสัมผัสประสบการณ์เป็นเหมือนกับร้านเน็ตคาเฟ่ขนาดเล็กที่มีฟังก์ชั่นต่างๆ

 

ร้านสัมผัสประสบการณ์ไม่ได้ใช้เพื่อการหากำไร หน้าที่ของมันคล้ายกับสตูดิโอของนักออกแบบหรือแพลตฟอร์มในการพูดคุยของผู้เล่นมากกว่า

 

ผู้เล่นจะมายังร้านสัมผัสประสบการณ์เพื่อพูดคุยตัวต่อตัวกับนักออกแบบหรือมาให้คำแนะนำบางอย่าง ผู้เล่นก็สามารถทดสอบเล่นเกมล่าสุดของนักออกแบบได้ด้วย ในตอนที่นักออกแบบคิดว่าเกมใกล้เสร็จแล้ว เกมจะถูกเปิดตัวในร้านสัมผัสประสบการณ์ก่อนปล่อยตัวอย่างเป็นทางการ

 

แน่นอนว่า ถ้ามันเป็นแค่การทดสอบเกม นักออกแบบสามารถปล่อยเวอร์ชั่นเบต้าบนเว็บไซต์แล้วสอบถามผู้เล่นเอาก็ได้ แต่ว่านักออกแบบในโลกนี้ชอบจัดแสดงผลงานผ่านร้านสัมผัสประสบการณ์มากกว่าเพราะผู้เล่นในร้านสัมผัสประสบการณ์คือคนจริงๆที่มีตัวตนจริงๆการพูดคุยต่อตัวต่อสร้างประโยชน์มากมายให้กับนักออกแบบและช่วยเพิ่มแรงบันดาลใจอีกทางด้วย

 

เพราะเหตุนี้ร้านสัมผัสประสบการณ์จึงกลายมาเป็นสัญลักษณ์ตัวตนของนักออกแบบเกมอย่างช้าๆ ถ้านักออกแบบเกมคนไหนไม่มีร้านสัมผัสประสบการณ์ของตัวเอง เขาจะถูกดูแคลนอย่างมาก

 

เฉินโม่รู้จักความล้ำค่าของร้านสัมผัสประสบการณ์เช่นกัน ถ้าเขาเปิดร้านค้าโดยพึ่งพาตัวเองแค่ราคาเช่าร้านจะทำให้เขาสูญเสียเงินเป็นจำนวนมากในทุกเดือนแล้วการซื้ออุปกรณ์เพิ่มเติมไม่ต้องพูดถึง ในตอนนี้เฉินโม่ไม่มีเงินขนาดนั้นแน่นอน

 

ดังนั้นโอกาสในครั้งนี้ เฉินโม่ต้องคว้ามันมาให้ได้!

Options

not work with dark mode
Reset