ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 1446 – ไม่มีผู้รอดชีวิต
ชิงสุ่ยไม่ได้หวังว่าจะได้พบกับพ่อของเขาในเวลานี้ เขานั้นมีความสุข แต่ถึงอย่างไรก็ไม่ได้ตื่นเต้นมากนัก บางทีอาจจะเป็นพ่อเขาที่ตื่นเต้นมากกว่าก็ได้ในตอนนี้
ในตอนนี้เขาอยากพาพ่อของเขาไปพบกับแม่ของเขาอย่างมาก แต่ถึงอย่างไรตอนนี้ชิงสุ่ยต้องปกปล่อยพ่อของเขาออกจากกลุ่มมังกรอหังกาลเสียก่อนซึ่งพวกเขานั้นก็ยังเป็นกลุ่มคนที่แข็งแกร่งอย่างมากในทวีปมังกรอหังกาล แต่ถึงอย่างไรก็ตามตอนนี้ประมุขอสูรนั้นก็ได้รับความแข็งแกร่งเช่นดังเก่ากลับมาแล้ว มันทำให้พวกเขามีโอกาสมียิ่งขึ้นที่จะสามารถประทะกับกลุ่มมังกรอหังกาลได้โดยตรง
ถึงแม้พวกเขาจะมีความยิ่งใหญ่ขนาดใหญ่แต่กลุ่มคนที่จัดได้ว่าเป็นขุมกำลังสำคัญก็มีอยู่จนนับหัวได้ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องกังวลมากนัก
“ท่านพ่อ นี่เขาเรียกว่าความยุติธรรมหรือไม่? ข้าไม่คิดเลยคนของกลุ่มมังกรอหังกาลจะเป็นเช่นนี้ ”ชิงสุ่ยมองไปที่เหยียนจงเยว่
เหยียนจงเยว่ลังเลใจเล็กน้อยจากนิสัยของชายชราคนนี้ เขาจะไม่ไดรับอนุญาตให้ตามชิงสุ่ยกลับไปอย่างแน่นอน แม้แต่ตัวของชิงสุ่ยเองก็เสี่ยงอย่างมากในตอนนี้หากยังอยู่ใกล้เขา เขาเริ่มเสียงใจขึ้นมาที่ได้ความทรงจำกลับมา
“ท่านแม่และชิงชิงคิดถึงท่านอย่างมาก ได้โปรดมากับข้าเถอะ!”ชิงสุยกล่าว
“ฮ่าๆ ก็ได้ วันนี้พวกเราพ่อลูกจะกลับไปหาแม่ของเจ้าและทุกๆคน! ข้านั้นเป็นเศียรมังกรมานานแล้ว ด้วยความสามารถของข้าพวกเจ้านั้นได้รับประโยชน์ของข้ามากเกินพอแล้ว ถึงเวลาที่ข้านั้นต้องเอาคืนบ้างแล้ว”ในเวลานี้เหยียนจงเยว่ตัดสินใจแล้ว ก่อนที่จะมองไปที่ชายชรา
“เศียรมังกร เจ้าว่ายังไงนะ ฮ่าๆ แสดงว่าตอนนี้เจ้านั้นรู้เรื่องนั้นแล้วสินะ เจ้าก็ไม่ได้โ.อย่างที่ข้าคิดสินะ!”ผู้คุมกฎซ้ายกล่าวออกมาอย่างเยอะเย้ย ใบหน้าของเขาเย็นชาอย่างมาก ขณะที่เขาใช้ดวงตาที่คล้ายกับนกจ้องมองลงมา
“แน่นอนว่าข้ารู้ ว่าพวกเจ้าทำอะไรกับข้าบ้าง เสี่ยว จื่อหลาง ข้านั้นสงสัยจริงๆว่าเจ้านั้นแข็งแกร่งกว่าข้าจริงๆรึ ถึงได้ขั้นเป็นผู้คุมกฎซ้าย เจ้ากล้ามาประลองตัวต่อตัวกับข้ารึไม่? ”
“ตัวต่อตัว? ก็ได้ข้าก็อยากจะเห็นว่าเจ้านั้นมีดีอะไรบ้าง?”เสี่ยว จื่อหลางกล่าวกลับไป
“ท่านพ่อให้ข้านั้นสู้แทนท่านได้รึไม่?”ชิงสุ่ยกล่าวแอย่างรวดเร็ว
“ทำไมรึ เจ้าไม่เชื่อในตัวของพ่ออย่างนั้นรึ ไม่ต้องกังวลข้าจะไม่ตายจนกว่า ข้าจะได้พบกับแม่ของเจ้าและชิงชิง” เหยียน จงเย่วตบเบาๆบนไหล่ของชิงสุ่ยและหัวเราะ
ชิงสุ่ยรู้ว่ามันไร้ประโยชน์ที่เขาจะดื้อรั้นอีกต่อไป อีกอย่างพ่อของเขาก็แข็งแกร่งอย่างมากนอกจากนี้เขานั้นยังรับตำแห่งเศียรมังกรของกลุ่มมังกรอหังกาลอีกด้วย ถึงเขาจะไม่ชนะแต่ก็เขาคงจะไม่เป็นอันตรายถึงตายอย่างแน่นอน นอกจากนี้ตัวของเขาเองก็มีทักษะทางการแพทย์ที่โดดเด่น ดังนั้นชิงสุ่ยเองคงไม่ยอมให้อะไรเกิดขึ้นกับพ่อของเขา
ในช่วงพริบตาเหยียนจงเยว่ได้ทะยานขึ้นไปบนอากาศ ขณะที่เขาลอยอยู่ข้าหน้าฝ่ายตรงข้ามในตอนนี้
“อย่าหาว่าข้าข่มขู่เลยนะ เศียรมังกรแม้อีกร้อยปีพันปี เจ้านั้นก็มีทางเทียบกับข้าได้หรอก” เสี่ยว จื่อหลางหัวเราะค่อยๆออกมา
ในเวลานั้นกระบีมังกรได้ปรากฏในมือของเหยียนจงเยว่ มันเป็นกระบี่ยาวที่มีคมมีดยาว20นิ้ว นอกจากนี้มันยังเป็นสีแดงเข็มราวกับอาบมาด้วยเลือดของมังกร มันเป็นอาวุธที่โดดเด่นและทรงพลัง
“ข้าไม่เคยเห็นเจ้าใช้อาวุธนี้ ท่านผู้นำมอบมันให้เจ้าอย่างงั้นรึ?” เสี่ยว จื่อหลางถามออกมา
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอก”!
คลื่นทะลายสวรรค์ สะบั้นแรก!
เหยียน จงเยว่เหวี่ยงกระบี่ออกไปในทันที เกิดเป็นเสียงคำรามแห่งมังกรได้กรีดร้องออกมาจากกระบี่ของเขาในตอนนี้ ราวกับมันนั้นพยายามที่จะฉีกกระชากร่างกายของเสี่ยว จื่อหล่างในทันทัน
โล่พฤกษา!
ในเวลานั้นเสี่ยว จื่อหล่างได้ใช่ปราณของเขาสร้างโล่พฤกษาออกมาป้องกันตัวเอง ในขระเดียวกันก็สร้างรากไม้นับพันเข้าประทะกับกระบี่ของเหยียน จงเยว่
คลื่นทะลายสวรรค์ สะบั้นสอง ทะลายชีวิต!
ในเวลานี้เปลวเพลิงสีแดงเข็มได้ลุกโชนขึ้นรอบๆตัวเหยียนจงเยว่ ในขณะที่มันได้ผสานเขากับกระบี่มังกรของเขา ก่อนที่จะทะลวงรากไม้จำนวนมากจนสหายไป และพุ่งเข้าใส่โล่พฤกษาของอีกฝ่าย
ในตอนนี้เสี่ยว จื่อหล่างนั้นไม่สามารถผ่อนคลายได้อีกต่อไป ในตอนนี้การจู่โจมของเหยียน จงเยว่นั้นเป็นอันตรายอย่างมาก อีกกระทั้งพลังของเขานั้นยังแพ้ทางเหยียนจงเยว่อีกด้วย
ปิ๊ง!
ชั้นของแสงสีเขียวได้หนาขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งรอบๆตัวของเขา ราบกับกำแพงมรกตได้เข้าห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้ในตอนนี้
“มาดูสิว่าเจ้าจะทดได้อีกนานแค่ไหนกัน แส้มังกรเพลิงศักดิ์สิทธิ์!” เหยียน จงเยว่เหวี่ยงกระบี่มังกรอีกครั้ง ราวกับแส้เพลิงจำนวนมากได้ถูกเหวี่ยงออกมาใส่โล่ป้องกันของอีกฝ่าย
ตูม!
โล่ของอีกฝ่ายได้ถูกทำลายลงไปการจู่โจมดังกล่าวได้ส่งให้ร่างของเสี่ยง จื่อหลางลอยกลับไปด้านหลัง แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก
ตอนนี้ชิงสุ่ยรู้แล้วว่าพ่อของเขานั้นแอบซ่อนความแข็งแกร่งที่แม้จริงเอาไว้ ชิงสุ่ยรู้แล้วได้ว่าในตอนนี้ เขานั้นได้รับนิสัยเจ้าเสน่ห์เช่นนี้มากจากใคร ถึงตอนนี้ความแข็งแกร่งของพ่อของเขานั้นยังจะไม่เท่ากับเขาได้ แต่พ่อของเขานั้นก็แข็งแกร่งกว่าฮัว รูเม่ยและซาน ยูอย่างแน่นนอน
“ใครจะคิดว่าเจ้านั้นยังแอบซ่อนความสามารถที่แม้จริงเอาไว้ มันทำให้ข้านั้นประหลาดใจจริงๆ แต่ถึงอย่างไรเจ้าก็ต้องกลับไปพร้อมกับข้า พวกเราทั้งหมดจู่โจมเขา”เสียว จื่อหลางสั่งให้คนอื่นๆเข้าจู่โจม เมื่อรู้ว่าตัวเองเสียเปรียบ
“นี่เป็นการต่อสู้ตัวต่อตัว แต่เจ้ากลับละเลยมัน งั้นข้าก็ของสนุกด้วยคน และข้าจะสอนให้พวกเจ้านั้นพบเจอกับความสิ้นหวังที่แท้จริง ”ในจังหวะนั้นชิงสุ่ยเรียกมังกรไอยรา อสูรสยบมังกร วิหกเพลิงออกมา พร้อมกับเรียกใช้ทักษะทั้งหมดออกมา
ปราณจักรพรรดิ!
หงส์เพลิงร่ำร้องจู่โจม!
โดยไม่ลังเลจชิงสุ่ยได้ใช้ทักษะของเขาออกมา ขณะเข้าพุ่งไปข้างหน้า เช่นเดียวกับประมุขอสูรที่พุ่งตามเขาเข้าไปติดๆ
ในตอนนี้กลุ่มมังกรอหังกาลนั้นยังไม่ได้สติกับหลังตกตะลึงหลังจากที่ชิงสุ่ยใช้ปราณจักรพรรดิออกมา เมื่อพวกเขาได้สิตกลับชิงสุ่ยก็ได้ปรากฏอยู่ข้างหน้าชายชราเรียบร้อยแล้ว
ทักษะ9รากฐานบรรพกาลศึก!
ในตอนนี้ชิงสุ่ยนำเอาง้าวทองคำทะลวงศัตรูออกมา พร้อมจู่โจมด้วยทักษะ9รากฐานบรรพกาลศึก
ในตอนนี้ผู้คมกฎซ้ายนั้นไม่สามารถหลบหนีออกไปได้ด้วยความตกใจ ด้วยความสามารถของชิงสุ่ยในตอนนี้ มันต่างออกไปอย่างชัดเจนกับตอนแรกอย่างมากชิงสุ่ยนั้นไม่ได้ปกปิดความสามารถของเขาอีกต่อไป ในเวลานี้ง้าวในมือของชิงสุ่ยได้ฟาดออกไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ร่างกายของชายชราที่อยู่ข้าหน้าของเขานั้นถูกแยกร่างออกเป็นสองส่วนในทันที
ในตอนนี้แทบจะไม่มีใครสามารถทนต่อการจู่โจมของชิงสุ่ยได้ การจู่โจมของชิงสุ่ยทำให้อีกฝ่ายนั้นตื่นตระหนกอย่างมาก ผู้คมกฎซ้ายนั้นเป็นหนึ่งในนักรบแนวหน้าที่แข็งแกร่งอย่างมากของกลุ่มมังกรอหังกาล แต่ถึงอย่างไรเขานั้นก็ถูกสังหารตายด้วยการจู่โจมเพียงครั้งเดียว มันจึงทำให้ทุกคนนั้นอดที่จะหวาดกลัวชิงสุ่ยไม่ได้
ในตอนนี้ด้วยง้าวในมือของเขาผสานกับย่างก้าวเก้าเทวาของเขา มันได้จารึกความกลัวที่ยากจะหลบนหนีลงไปในหัวใจของศัตรูของเขา
ในตอนนี้อีกฝ่ายนั้นยังไม่มีแต่โอกาสที่จะได้ใช้รูปแบบผสานเสียด้วยซ้ำ พวกเขาก็ถูกจัดการลงไปด้วยอสูรสยบมังกร อสูรสยบมังกรนั้นจัดได้ว่าเป็นสัตว์อสูรที่บอกเยี่ยมอย่างมากในการซุ่มโจมตี มันถึงได้ว่าเป็นนักฆ่าในเงามืดอย่างแท้จริง
ในที่สุดฝ่ายตรงข้ามก็พบวิธีที่จะตอบโต้อสูรสยบมังกรได้แล้วหลังจากที่มันนั้นสังหารคนไปถึงสองคน แต่มันนั้นก็ถือได้ว่าเป็นเรื่องไร้สาระอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาจะมือกับมันได้ แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็ต้องพบเจอกับชิงสุ่ยที่รอยู่ ทุกๆการจู่โจมของชิงสุ่ยนั้นทำให้เกิดศพทุกๆครั้ง
การประสานระหว่างชิงสุ่ยและอสูรสยบมังกร นั้นไม่ต่างกับการมาเยือนของเทพมรณะอย่างแท้จริง ไม่มีใครสามารถรอดไปได้จากการผสานระหว่างพวกเขา
ในขณะที่อาวุโสใหญ่ที่ยืนอยู่ ได้แต่สั่นสะท้านด้วยความโกรธและหวาดกลัว ขณะที่เขาสั่งให้คนของเขารวบรวมตัวกัน และสร้างเกราะปกป้องออกมา ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถที่จะจู่โจมได้เลยสักครั้ง นี่เป็นความอัปยศอย่างมากสำหรับพวกเขา
ก้าวพสุธามังกรไอยรา!
เพลิงนรกภูมิ!
ในเวลานี้มังกรไอยราได้กระหน่ำจู่โจมอีกฝ่าย เมื่อได้ก็ตามที่มีคนพลาดท่าออกมา เขานั้นก็จะถูกสังหารในทันโดยชิงสุ่ย
ความเศร้าโศกปกคลุมโลกา!
จิตติดตาม!
ในขณะนั้นคนที่เหลืออยู่ใช้ทักษะสุดยอดที่สุดที่พวกเขามีออกมา กลิ่นอายที่เหน็บหนาวได้ปกคลุมไปท้องฟ้า ไม่ช้าจากฟ้าที่สดใสก็ได้กล่าวเป็นท้องฟ้าที่มืดมน ขณะที่กลิ่นอายแห่งความตายได้ปกคลุมไม่ทั่วบริเวณดังกล่าว
รูปแบบสลายเวหา9เทวา!
ชิงสุ่ยค่อยๆลอยขึ้นไปในอากาศอย่างช้า ก่อนที่จะกระทืบลงบนอากาศเบาๆ ในทันทีที่เท้าของเขาประทับลงบนอากาศ ความมืดทั้งหมดได้หายไป ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพปกติอีกครั้ง นี่เป็นหนึ่งในรูปแบบของ 7 ย่างก้าวทำลายล้างแห่งทักษะย่างก้าว 9เทวา
……..
หลังจากที่ทุกอย่างจบลง นี่นับว่าเป็นวันที่เสียหายอย่างมากของกลุ่มมังกรอหังกาล ผู้บมเพาะชั้นแนวหน้าของพวกเขานั้นถูกสังการลงไปจำนวนมากในวันนี้
หลังจากปัญหาทั้งหมดจบลง เหยียน จงเยว่นั้นได้ตัดสินใจที่จะไม่กลับไปยังกลุ่มมังกรอหังกาลอีกต่อไป อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถที่จะวางใจได้ จนกว่ากลุ่มมังกรอหังกาลจะถูกกำจัดออกไปโดยเฉพาะผู้นำของเขา
… …
ในตอนนี้ชิงสุ่ยและพ่อของเขาได้นั่งลบนหลังวิหกเพลิงก่อนที่จะมุ่งตรงกลับไปที่พระราชวังจอมอสูร
“ชิงสุ่ยถ้าลูกต้องการต่อสู่กับกลุ่มมังกรอหังกาลจริงๆ ลูกจำเป็นที่จะต้องแข็งแกร่งกว่านี้”เหยียน จงเยว่ากล่าวออกมาอย่างมีความสุข
“การเพิ่มความแข็งแกร่งนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่เรื่องที่ยากคือการจัดการกับรากฐานที่ยาวนานและแข็งแกร่งของพวกเขา”
“จริงสิ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ พ่อไม่ใช่แค่ได้รับหน้าที่เศียรมังกรของกลุ่มมังกรอหังกาลเท่านั้น พ่อยังมีอีกตำแหน่งหนึ่ง” เหยียน จงเย่วกล่าวกับชิงสุ่ยในตอนี้
“หือ แล้วมันคืออะไรรึ?” ชิงสุ่ยสนในอย่างมากในตอนนี้
“ลูกเคยได้ยินเกี่ยวกับจักรวรรดิเหยียนในทวีปมังกรอหังกาลหรือไม่?”
“ใช่จักรวรรดิเยียนที่อยู่ใกล้กับทวีปวิหกเพลิงร่ายระบำและทวีปอุดรเทวารึไม่”
“ถูกต้องข้าคือจักรพรรดิของที่นั้น ข้าคือจักรพรรดิของจักรวรรดิเหยียน”เขากล่าวออกมาด้วยความขื่นขมในคำพูดของเขา
“เจ้าอยากฟังเรื่องราวของข้าหรือไม่ และเหตุผลใดข้าถึงได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิของจักรวรรดิเหยียน?”เหยียนจงเย่วถอนหายใจแล้วกล่าวออกมา
ชิงสุ่ยพยักหน้าในตอนนี้
“ข้านั้นได้แต่งงานกับลูกสาวของจักรพรรดิคนก่อนของจักรวรรดิเหยียน” ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นไม่แปลกใจมากนักนั้นเพราะเขาได้เสียความทรงจำไปนานถึง40กว่าปี ด้วยความแข็งแกร่งและหน้าตาที่หล่อเหลาของเขาชิงสุ่ยสามารถคาดเดาไว้แต่ได้ตั้งแต่แรก แต่ถึงอย่างไรชิงสุ่ยก็ยังไม่ค่อยพอใจอยู่ดี
