บทที่ 1487 – ข่าวใหม่ของอีเย่เจี้ยนเก้อ
ชิงสุ่ยและสหายเดินทางมาถึงสนามประลองบนถนนอวี้หลาง มีคนกลุ่มใหญ่อยู่ตรงหน้าพวกเขา แน่นอนว่านี่ไม่ได้เหนือความคาดหมาย แต่ขนาดของฝูงชนยังค่อนข้างน่าแปลกใจ
มีคนจำนวนมากอยู่ที่นี่และเสียงของการสนทนาก็ฟังดูมีชีวิตชีวาไปทั่วพื้นที่ ทั้งหมดเป็นการพูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ของลูกสาวคนโตแห่งตระกูลเสวี่ย แม้ว่าชิงสุ่ยจะเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเธอพอตัว แต่ตอนนี้เขาได้ยินและรับรู้ข้อมูลที่มากขึ้น
คราวนี้หญิงสาวแห่งตระกูลเสวี่ยจริงจัง ชะตากรรมของผู้ที่เกิดมาในตระกูลใหญ่คือพวกเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงการแต่งงาน ลูกสาวคนโตของตระกูลเสวี่ยเป็นคนที่ได้รับยกย่องนับถือในตระกูล แต่เธอก็ยังไม่รอดพ้นเรื่องนี้ ไม่มีใครในตระกูลเสวี่ยที่จะมองข้ามผลประโยชน์คราวนี้
ตอนนี้ชิงสุ่ยเข้าใจในระดับหนึ่งว่าเหตุใดตระกูลใหญ่ๆถึงเชื่อมสัมพันธ์ด้วยการแต่งงาน มันเป็นวิธีการที่จะอยู่รอดในโลกใบนี้
ชิงสุ่ยรู้ว่าตระกูลใหญ่ไม่ได้อยากทำให้ลูกหลานไม่สบายใจ แต่เด็กๆจากตระกูลใหญ่จะได้รับการดูแลและมีสถานะที่ดีขึ้น พวกเขาต้องการให้ลูกหลานเห็นถึงความสำคัญของความแข็งแกร่งของตระกูล
มันเป็นแบบแผนที่ตระกูลใหญ่ทำตามกันมา ผู้ที่แข็งแกร่งย่อมเหนือกว่า บางคนอาจจะมีความสุขหลังจากแต่งงาน แต่สำหรับบางคนก็ไม่ใช่ ลูกสาวคนโตแห่งตระกูลเสวี่ยเป็นผู้ที่งดงามกว่าใครหลายๆคน ตระกูลเสวี่ยนั้นดูแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็รู้ว่ามันเป็นเพียงเปลือกนอกเท่านั้น
“หญิงสาวตระกูลเสวี่ยได้มาถึงแล้ว!”
เสียงของผู้ที่ไม่อาจทราบตัวตนได้ดังขึ้น ชิงสุ่ยและทุกคนกวาดสายตามองไปยังทางที่ห่างไกล ผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น
ผู้หญิงคนนี้ยังดูอ่อนเยาว์ เธอสวมชุดสีขาวหิมะคลุมปิดไว้ตั้งแต่หัวจรดเท้า มันยังเห็นได้ชัดว่าเรือนร่างของเธองดงาม
ร่างของเธอดูผอมเพรียว เธอมีใบหน้าที่งดงามและไม่มีร่องรอยของการตบแต่งใดๆ เสน่ห์ของเธอดูไม่เหมือนใคร มีความโดดเดี่ยวและเย็นชาเผยออกมาเล็กน้อย ความมีเสน่ห์ของเธอได้ลบเลือนสิ่งเหล่านั้นไปเกือบทั้งหมด
เธอยืนอยู่บนสนามประลอง ล้อมรอบไปด้วยผู้อาวุโสทั้งชายและหญิงที่ดูไม่สะดุดตา ชิงสุ่ยรู้ว่าคนเหล่านี้อยู่ที่นี่เพื่อไม่ให้เกิดอะไรบานปลาย
“ข้าเชื่อว่าทุกคนรู้ดีว่าทำไมข้าถึงจัดมันขึ้นมา ข้าจะไม่พูดมาก ข้าจะยืนอยู่บนสนามประลองนี้ 4 ชั่วโมง ภายในเวลาที่กำหนด ถ้าใครสามารถเอาชนะข้าได้ ข้าจะแต่งงานกับชายผู้นั้น แต่ตระกูลเสวี่ยยืนยันว่าทุกคนต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ยุติธรรม ถ้าชายคนนั้นยังคงยืนอยู่บนสนามประลองต่อจากนั้นได้จนถึงท้ายที่สุดของ 4 ชั่วโมง เขาจะกลายเป็นสามีของข้าทันที”
เสียงของเธออ่อนโยนและสง่างาม มันนุ่มนวลและชัดเจนจนทุกคนได้ยิน เพียงแค่ฟังก็ทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หากฟังนานไปมันอาจทำให้เสพติดได้ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้
หลังจากที่หญิงสาวตระกูลเสวี่ยพูดจบ เลือดในกายของทุกคนก็เริ่มที่จะเดือดพล่าน พวกเขาย่อมเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แต่มันไม่ได้ส่งผลเช่นเดียวกับที่พวกเขาได้ยินมันโดยตรง
ในขณะนี้ยังไม่มีใครขึ้นไปบนสนามประลอง มันผ่านไปแล้ว 30 นาที ไม่มีใครก้าวเท้าขึ้นไป นี่เป็นเรื่องปกติ เพราะไม่มีใครอยากเป็นผู้ริเริ่ม
การเอาชนะหญิงสาวของตระกูลเสวี่ยไม่ใช่เรื่องง่าย แม้ว่าพวกเขาจะทำได้ พวกเขาก็ยังคงต้องรับคำท้าไปจนกว่าจะจบ 4 ชั่วโมง มันไม่ยุติธรรมสำหรับผู้ที่ยืนอยู่บนสนามประลอง แต่นั่นก็แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของบุคคลนั้นด้วย
เคล็ดลับอาจเป็นการขึ้นไปในช่วงนาทีสุดท้าย แต่มันก็ยังมีปัญหาคือการเอาชนะหญิงสาวตระกูลเสวี่ย มิหนำซ้ำยังมีการเปลี่ยนคู่เพื่อให้ผู้ชนะสามารถพักฟื้นพลังได้หากต้องการ แต่ละคนมีโอกาส 3 ครั้ง ดังนั้นการพยายามใช้ลูกไม้จึงเป็นไปได้ยาก
“เนื่องจากไม่มีใครอยากขึ้นไป เช่นนั้นข้าจะเริ่มเอง แม่นางตระกูลเสวี่ยโปรดเมตตาด้วย” ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินขึ้นไป
“นั่นมันคุณชายห้าแห่งตระกูลหวังไม่ใช่หรือ?”
“ใช่แล้ว นั่นมัน หวัง ล่าวหวู่!”
……
อย่างไรก็ตามชายคนนี้ถือว่าหล่อเหลาและมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา ชิงสุ่ยรู้ได้เพียงมองแค่ครั้งเดียวว่าชายคนนี้คุ้นเคยกับหญิงสาวตระกูลเสวี่ย
อาวุธของหญิงสาวตระกูลเสวี่ยเป็นกระบี่ยาว มันมีสีเงินและค่อนข้างบางเมื่อเทียบกับของหวังล่าวหวู่ซึ่งใช้หอก การต่อสู้ของทั้งสองคนค่อนข้างน่าสนใจ แต่ชิงสุ่ยรู้สึกว่าพวกเขายังไม่ได้เอาจริง
จู่ๆหญิงสาวตระกูลเสวี่ยก็ไม่ทันระวังและถูกหวังล่าวหวู่โจมตีไปที่ไหล่จนกระเด็นอย่างไม่คาดคิด
ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจมาก เขาคิดไว้ว่าการต่อสู้แรกของหญิงสาวตระกูลเสวี่ยคงจะต้องยาวนาน แต่มันกลับตรงกันข้าม
ชิงสุ่ยครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ตรงหน้า
ตระกูลหวังเป็นตระกูลที่ทรงอำนาจเช่นกัน แต่พวกเขาไม่ได้ชอบวางแผนเหมือนตระกูลเสวี่ย
หญิงสาวตระกูลเสวี่ยนามเสวี่ยนั่วลอยออกนอกสนามประลองไปทางที่ชิงสุ่ยและผู้คนจำนวนมากอยู่ เธอกำลังหล่นลงต่อหน้าชิงสุ่ย
จากละครฉากเล็กๆ ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าสถานการณ์ในปัจจุบันของหญิงสาวตระกูลเสวี่ยเป็นอย่างไร แต่เธอไม่น่าจะได้รับบาดเจ็บ ทำไมเธอถึงรตกลงมาเช่นนี้?
หลินเฟ่ยมองไปที่หยินต่ง ขณะที่ชิงสุ่ยยื่นมือออกไปคว้าหญิงสาวตระกูลเสวี่ยไว้และปล่อยเธอลง
อันที่จริงแล้วตามสัญชาตญาณของชิงสุ่ย เขาอยากที่จะกอดเธอ แต่เขาไม่ต้องการยั่วยุผู้หญิงคนนี้
ผู้คนโดยรอบต่างก็เห็นเหตุการณ์แต่ไม่มีใครเข้าไป ชิงสุ่ยรู้ว่าหญิงสาวตระกูลเสวี่ยตั้งใจทำแบบนี้ เขาสงสัยว่าเธอฉลาดสักแค่ไหน
“เจ้าคือชิงสุ่ย เจ้ามาสนุกกับการประลองงั้นหรือ” หญิงสาวผู้มีดวงตาที่ส่องแสงระยิบระยับจ้องมองชิงสุ่ย
ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจ หญิงสาวคนนี้รู้จักเขา เขาสับสนและถามออกไป “เจ้าเคยพบข้ามาก่อนงั้นหรือ?”
“ไม่” หญิงสาวตระกูลเสวี่ยตอบกลับง่ายๆ
“เจ้ารู้จักข้าได้อย่างไร?” ชิงสุ่ยเริ่มสงสัยมากยิ่งขึ้น
“ข้ารู้มาจากพี่สาว นางมีชื่อว่า อีเย่ เจี้ยนเก้อ เจ้าสนใจจะช่วยข้าหรือไม่?” หญิงสาวมองไปที่ชิงสุ่ยด้วยรอยยิ้ม
มันเหมือนคลื่นยักษ์ซัดกระหน่ำอยู่ในใจของชิงสุ่ย เป็นเวลานานแล้วที่ชิงสุ่ยไมได้ยินข่าวคราวของอีเย่เจี้ยนเก้อ แม้เขาจะรู้ว่าเธอสบายดี แต่เขาก็ไม่ทราบข่าวใดๆ
เขาประหลาดใจเมื่อได้ยินถึงเธอและกอดหญิงสาวไว้ด้วยความตื่นเต้น “นางอยู่ที่ไหน เจ้าบอกข้ามาเถอะ?”
“ขั้นแรก เจ้าต้องช่วยข้า” หญิงสาวมองชิงสุ่ย
“บอกข้ามาว่านางอยู่ที่ไหนแล้วข้าจะช่วยเจ้า” ชิงสุ่ยกล่าวอย่างกังวล
“เมื่อเจ้าช่วยข้าเสร็จ ข้าจะบอก”
ชิงสุ่ยถูจมูกของเขาและกล่าว “ข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไร?
“ขึ้นไปบนสนามประลองและสู้”
“แต่ข้าไม่ได้อยากแต่งงานกับเจ้า”
“ให้ตายเถอะ มันก็แค่การแกล้งทำ ทำตามที่ข้าพูด” หญิงสาวผลักตัวออกจากชิงสุ่ย ดวงตาอันงดงามของเธอยังคงเห็นได้อย่างชัดเจน
“ตกลง ข้าสัญญา ตอนนี้เจ้าช่วยบอกข้าเกี่ยวกับนางหน่อย!” ชิงสุ่ยกล่าวอย่างหมดหนทาง
“พี่สาวเป็นภรรยาของเจ้า ข้าเคยเห็นรูปของเจ้า ข้าจำเจ้าได้ตั้งแต่เห็นครั้งแรก ข้ารู้ว่าเจ้าแข็งแกร่งมาก ดังนั้นข้าจึงเปลี่ยนแผน ตอนแรกข้าตั้งใจที่จะหาผู้อื่น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเจ้าจะเหมาะสมที่สุด”
เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาว ชิงสุ่ยรู้ว่าเธอฉลาดมาก ในความเป็นจริงหลายสิ่งมักเป็นเรื่องบังเอิญ ตัวอย่างเช่นความบังเอิญของวันนี้คือการที่หญิงสาวรู้จักอีเย่เจี้ยนเก้อ มิฉะนั้นชิงสุ่ยก็คงไม่มีทางได้รู้ ความบังเอิญบางอย่างก็อาจเป็นสาเหตุของสิ่งต่างๆในอนาคต
ชิงสุ่ยได้รู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับอีเย่เจี้ยนเก้อและหญิงสาวคนนี้ ดูเหมือนว่าภรรยาของเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหญิงสาว หัวใจของเรารู้สึกปิติยินดี
“เจี้ยนเก้อสบายดีหรือ!” ชิงสุ่ยถามเบาๆ
“นางสบายดี นางเป็นดั่งเทพธิดาของผู้คน ข้าค่อนข้างแปลกใจ ทำไมนางจึงชอบเจ้า?” เสวี่ยนั่วมองไปที่ชิงสุ่ยด้วยรอยยิ้ม มันเผยว่าเธอรู้อะไรบางอย่าง
ชิงสุ่ยถูจมูกของเขา “ข้าเป็นคนดี ข้าจะจัดการเรื่องตรงหน้าก่อน เมื่อถึงเวลา เจ้าต้องบอกข้าว่านางอยู่ที่ไหน”
“โอ๊ะ นั่นมันแน่นอน” เสวี่ยนั่วกล่าวอย่างมีความสุข
ชิงสุ่ยเปลี่ยนแผนชั่วคราว เขามองขึ้นไปบนสนามประลองและเห็นชายหนุ่ม 2 คน คุณชายห้าของตระกูลหวังลงไปแล้ว แต่นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ชิงสุ่ยต้องการรู้ที่อยู่ของอีเย่เจี้ยนเก้อ
