Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 468

ครั้งแรกเฉินช่าวเย่มีสายตาสงสัยกับการฝึกฝนแต่หลังจากผ่านไปสามวันเขาก็ไม่กล้าจะพูดกับชูฮัน พยายามอยู่ห่างๆและเกาะติดกับเหล่าทหารที่ตามขึ้นมาถึงยอดภูเขา

ซูเฟิงที่เห็นภาพนี้ยิ่งเกิดความสงสัยเข้าไปอีก เขาแอบลอบเข้าไปในเต้นท์ของชูฮันเพื่อแอบดูแผนการฝึกอบรมโดยใช้ความสามารถของวิวัฒนาการระยะ 6 ของเขา

และทันทีที่ได้เห็น ซูเฟิงรู้สึกเหมือนกับคนโง่

กระดาษ 8 แผ่นที่เต็มไปด้วยข้อมูลมากมายทั้งสองหน้ากระดาษ แผ่นแล้วแผ่นเล่า

หัวข้อแรกของโปรแกรมการฝึกอบรมทำให้ซูเฟิงเห็นความพังพินาศได้อย่างชัดเจน เขารู้อยู่แล้วว่ามันมีคนทั้งหมดประมาณหนึ่งร้อยคนในทีมของชูฮัน หากวิวัฒนาการมีจำนวนอยู่แค่ประมาณ 30% เท่านั้นและที่เหลือมากกว่า 70% เป็นแค่คนธรรมดา ดังนั้นแค่โปรแกรมการฝึกอบรมบทเรียนแรกมันก็เรียกได้ว่าเกินขีดจำกัดของคนพวกนี้แล้ว

โปรแกรมการฝึกอบรมที่ 1: แผนการฆ่าซอมบี้ตลอด 24 ชั่วโมง

จำนวน: สิบตัว

ส่วนเนื้อหาถัดไปคือตำแหน่ง เวลา จำนวนซอมบี้ และกลยุทธ์ของหัวใจของการฝึกอบรม

นี่มันเกมส์อะไรกัน? และซูเฟิงก็เห็นคำที่ชูฮันขีดเส้นใต้เน้นข้อความไว้ตรงคำว่า ‘เชือด’ การฝึกอบรมที่มากกว่าเดิมถึงสิบเท่า ตลอดทางมาถึงนี้คนพวกนี้ได้ฆ่าซอมบี้อย่างไม่คิดชีวิตเอาเป็นเอาตาย เนื่องจากตามเนื้อหาของโปรแกรมการฝึกที่ระบุไว้ ทุกครั้งที่เกิดการสังหารหมู่จำนวนของศพที่ระบุได้จะเพิ่มอย่างทวีคูณเสมอ!

ซูเฟิงรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที เป้าหมายแบบนี้…ไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดาเลย แม้แต่ทีมที่เต็มไปด้วยวิวัฒนาการหนึ่งร้อยคนก็ยังไม่สามารถทำสำเร็จได้!

จากนั้นซูเฟิงก็ก้มลงอ่านเนื้อหาในมือต่อ ยิ่งเขาเห็นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งตกใจมากขึ้นเท่านั้น และเมื่อเขาอ่านมาถึงเนื้อหาตรงกลางซูเฟิงก็ยิ่งช็อค การฝึกอบรมนี้แทบจะไม่ต่างอะไรกับกลยุทธ์การรบเลยด้วยซ้ำ คนหนึ่งร้อยคนถูกแบ่งออกเป็นสองทีม แต่ละทีมจะมีจำนวนวิวัฒนาการและพรสวรรค์เท่ากันเพื่อความยุติธรรม

แต่สิ่งที่ซูเฟิงคิดไม่ถึงก็คือมันคือการต่อสู้จริงแถมยังอันตรายอย่างมาก ในโครงการนี้ชูฮันได้ระบุทิศทางทั้งหมดไว้ในกระดาษทั้งหมดถึงสามแผ่น และนี้คือโปรแกรมฝึกอบรมที่ใช้เวลาในการจัดสรรมากที่สุดและยาวนานมากที่สุด

ตั้งแต่ตำแหน่งไปจนถึงระยะเวลา เนื้อหาที่เฉพาะเจาะจงของเกมส์ ชูฮันระบุไว้หมด โดยเฉพาะเนื้อหาของเกมส์ ชูฮันใช้ปากกาและน้ำหมดไปเยอะเพื่อออกแบบ และซูเฟิงก็เห็นสถานที่ของการประลองซึ่งอยู่ในเมืองขนาดกลางที่มีประชากรซอมบี้มากถึง1.5 ล้านตัว ส่วนเนื้อหาการฝึกนั้นคือรอบเมืองภายในระยะเวลาสองวัน และต้องมั่นใจว่าจำนวนบิสกิตในกระเป๋าเป้สะพายหลังของแต่ละคนจะต้องมีไม่ต่ำกว่าสิบถุงและน้ำดื่มจะต้องไม่น้อยกว่าสองขวด อีกทั้งทุกคนจะต้องเก็บคริสตัลของซอมบี้ระยะ 2 กลับมาได้อย่างน้อยสิบชิ้น

มันยังไม่จบแค่นั้นเพราะมาตรฐานของชัยชนะที่ตามมานั้น น่าตกใจยิ่งกว่า—–

ในสองวันนั้น แต่ละคนจะต้องขโมยชั้นในของสมาชิกอีกทีม ห้ามแอบบอกล่วงหน้า ห้ามโกง และสองวันต่อมาทีมไหนที่มีจำนวนชั้นในมากที่สุดจะได้รับชัยชนะ และของในกระเป๋าเป้จะกลายเป็นเครื่องบรรณาการแก่ผู้ชนะ

เพราะทั้งสองทีมถูกจับแยกขาดออกจากกันเพื่อการต่อสู้เสมือนจริง นอกเหนือจากการฝึกอบรมแล้วมันคือการแข่งขันระหว่างทั้งสองทีมด้วย มันต้องมีมาตรฐานของชัยชนะเพื่อมั่นใจว่าทั้งสองทีมจะดำเนินการแข่งขันกันต่อไป

นี้ไม่ใช่เรื่องที่น่าตกใจที่สุด ที่แย่ที่สุดคือเมื่อชูฮันบอกให้คนพวกนี้เข้าไปในเมือง แท้จริงแล้วกระเป๋าเป้ทั้งหลายมีแต่ความว่างเปล่า!

กล่าวก็คือ บิสกิตสิบถุง น้ำเปล่าสองขวด คริสตัลของซอมบี้ระยะ 2 สิบชิ้น ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่คนพวกนี้จะต้องหามาด้วยตัวเองเมื่อเข้าไปในเมือง ขณะต้องเดินทางฝ่าวิกฤตข้ามเมืองและต้องคอยจู่โจมอีกทีมเพื่อขโมยชุดชั้นและต้องแก้ปัญหาเรื่องอาหารไปด้วย

บ้าไปแล้ว!

ทันทีหลังจากซูเฟิงได้เห็นเนื้อการฝึกอบรมที่เฉพาะเจาะจงแต่ละอัน เขาก็ได้เห็นลายมือของชูฮันที่เขียนเน้นไว้ด้วยปากกาสีแดงอย่างชัดเจน : ไม่อนุญาตให้มีคนตาย ทุกคนต้องมาถึงหมด

ไม่อนุญาต? นี้เขาใช้คำว่าไม่อนุญาตจริงๆงั้นเหรอ?

เมื่อได้เห็นแบบนั้นซูเฟิงรู้สึกอยากจะถอนหายใจยาวขึ้นไปถึงท้องฟ้า มันจะเป็นไปได้ยังไง!

โปรแกรมการฝึกอบรมทั้งหมดคือการเปลี่ยนแปลง มันคุ้มค่ามากจริงๆที่แม้แต่ตัวชูฮันเองยังเรียกมันว่าการฝึกอบรมปีศาจ ซูเฟิงที่เห็นแผนการฝึกที่เต็มไปด้วยรายละเอียดอัดแน่นทั้งหมดของชูฮันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชมชูฮันขึ้นมา กระดาษทั้งหมด 8 แผ่น 16 หน้าเต็มไปด้วยตัวหนังสือที่เขียนอัดแน่นจนไม่มีพื้นที่ว่าง  มันไม่ได้มีเพียงแต่เนื้อหาของการฝึกอบรมที่ไม่ซ้ำกันเท่านั้น แต่มันยังรวมถึงข้อมูลการกระจายของซอมบี้ที่มีรายละเอียดสูงมาก ทั้งหมดนี้ทำให้ซูเฟิงรู้ว่าชูฮันได้ตรวจสอบข้อมูลมาอย่างดีเพื่อมั่นใจต่อความปลอดภัยของทีม ชูฮันได้พิจารณามาอย่างจริงจังรอบคอบแล้ว ไม่ใช่แค่การเขียนสุ่มๆ ทุกการฝึกดูอันตรายร้ายแรงอย่างมาก ความจริงแล้วมันเกินขอบเขตที่ใครจะทำได้

แต่ข้อมูลของชูฮันนั้นแม่นยำอย่างมาก!

จะมีคนกี่คนที่สามารถสร้างแผนการฝึกอบรมอย่างละเอียดขนาดนี้ได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน? ปีนี้ชูฮันอายุแค่ 21 เท่านั้น เขาเคยรบมาแล้วกี่ครั้งกัน? ในระบบการศึกษาไม่ได้การสอนอะไรแบบนี้สักหน่อย?

เมื่อมองดูกำหนดการฝึกอบรมจากมุมกว้างไปจนถึงรายละเอียดยิบย่อย…การควบคุมเวลาตามจุดของเส้นการเดินทาง จุดหมายปลายทางในไม่กี่เดือน และแม้กระทั่งเวลามาถึงของจุดหมายปลายทางที่เมืองอันลู ทุกอย่างถูกเขียนไว้อย่างชัดเจน

มันได้เปิดเผยความสามารถของชูฮันอย่างชัดเจน ไม่แปลกใจเลยที่คนแบบนี้จะอยู่แค่ที่ระดับวิวัฒนาการระยะ 4 ถ้าคนแบบนี้ยกระดับขึ้นด้วยความเร็วที่มากกว่านี้มันจะไม่ยุติธรรมกับทุกคน!

หลังจากดูโปรแกรมการฝึกอบรมจนหมดแล้ว ซูเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชมชูฮัน ผู้ชายคนนี้ได้รับการฝึกฝนมาอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่ากองทัพซะอีกจนมาถึงจุดที่เรียกได้ว่าเหลือเชื่อ

โปรแกรมการฝึกอบรมนี้ได้รวบรวมเนื้อหาครอบคลุมไว้หมดทุกด้าน ถ้าคนหนึ่งร้อยคนสามารถสำเร็จการฝึกอบรมทั้งหมดได้ภายในสามเดือน ถ้างั้นทุกคนตั้งแต่หัวจรดเท้า จากทีมสู่บุคคล ความสามารถของทุกคนจะพัฒนาขึ้นไปอย่างก้าวกระโดด

สิ่งที่ทำให้ซูเฟิงหัวใจเต้นแรงที่สุดคือการฝึกทั้งชุด การทำงานร่วมกันของทีมเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก!

เวลานี้ในที่สุดซูเฟิงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมการฆ่าซอมบี้สิบตัวถึงถูกวางไว้ในหัวข้อการฝึกหัวข้อแรก เมื่อเทียบกับการเนื้อหาการฝึกอบรมด้านหลัง การฆ่าซอมบี้และตัดมันสิบตัวเป็นเรื่องที่ง่ายและสบายที่สุดแล้วโปรแกรมการฝึกทั้งหมด

ต่อมาซูเฟิงก็ต้องอุทานเสียงยาวเมื่อเขาเปิดมาจนถึงเนื้อหาหน้าสุดท้าย ในหน้านี้มีรายชื่อที่ถูกระบุไว้มากกว่าสิบชื่อ…เฉินช่าวเย่ หลิวยู่ติง หลี่บี๋เฟิง และเหล่าคนที่แข็งแกร่งทั้งหลาย ที่ด้านหลังชื่อของแต่ละคนจะตามมาด้วยโปรแกรมการฝึกเฉพาะที่แยกออกไป และบรรทัดสุดท้ายซูเฟิงก็ได้เห็นชื่อของตัวเอง

ซูเฟิง : วิวัฒนาการระยะ 6 คนคนนี้ไม่ชอบเข้าสังคม จำเป็นต้องโยนเข้าไปให้อยู่รวมกับคนอื่นเพื่อปรับตัวและสั่งสอน

ห้ะ?

ซูเฟิงวางตารางฝึกอบรมลงและออกจากเต้นท์ไปอย่างเงียบๆและหาจังหวะที่จะหลบหนีออกไป ถึงอย่างนั้นซูเฟิงก็ยังสงสัยเกี่ยวกับการฝึกอบรมต่อไปของชูฮันและไม่สามารถทำใจหนีไปได้!

ชูฮันที่ควรจะหลับอยู่ในเต้นท์ลืมตาขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็เก็บตารางฝึกซ้อมที่ซูเฟิงได้เห็นไปแล้วขึ้นมา…