ทั้งสองทีมวิ่งไปตามทางทั้งสองฝั่งโดยใช้ข้อได้เปรียบด้านความเร็วของตัวเองเข้าไปปะทะกับฝูงซอมบี้ จนก่อให้เกิดความวุ่นวายและทำให้ฝูงซอมบี้แตกตัว และปล่อยให้ทีมที่แบกออกเป็น 20 ทีมย่อยที่เหลือเข้าไปจัดการซอมบี้แต่ละกลุ่มที่แตกตัวกันไป
ทีมนักฆ่าขนนกเป็นทีมที่รับภาระหนักที่สุดและฆ่าซอมบี้ได้มากที่สุด พวกเขาต้องจัดการซอมบี้ฝูงใหญ่เพื่อที่อีก 20 ทีมย่อยที่เหลือซึ่งไม่ได้แข็งแกร่งเท่าพวกเขาจะได้มีโอกาสจัดการซอมบี้กลุ่มเล็กๆได้ ทำให้พวกมันแตกกลุ่ม ให้ทีมเล็กเข้ามาจัดการ ไปเรื่อยๆทีละขั้น
เพราะงั้นสงครามครั้งนี้ ทีมที่เจออันตรายมากที่สุดและรับบทบาทหนักที่สุดก็คือทีมนักฆ่าขนนก แต่โชคยังดีที่พวกเขามีซูเฟิง วิวัฒนาการระยะ 6 อยู่ในทีม รวมถึงหลี่บี๋เฟิงวิวัฒนาการระยะ 5 และวิวัฒนาการระยะ 4 อีกห้าคน ส่วนที่เหลือก็เป็นวิวัฒนาการแข็งแกร่งระยะ 3 ทั้งหมด นี่จึงเป็นทีมที่ทรงพลังอย่างมาก
ภายใต้การนำของซูเฟิง ทั้ง 20 คนต่างพุ่งเข้าพุ่งออกโจมตีฝูงซอมบี้ฝูงแล้วฝูงเล่าไปมาไม่หยุด เพราะซอมบี้ไม่มีสติปัญญาในการคิด พวกมันจึงตามพวกเขาไม่ทัน
ทั้งสนามรบตกอยู่ในโกลาหล การหลอกล่อและฆ่าฟันเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฝูงซอมบี้ลดจำนวนลงอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง แต่เป็นเพราะจำนวนของซอมบี้ที่มีมาก ทำให้ตอนนี้ฝูงซอมบี้ 5,000 ตัวที่ถูกเถาวัลย์สกัดกั้นไว้ก่อนหน้านี้กำลังพุ่งตามเข้ามาแล้ว ทุกคนเริ่มมีอาหารเหนื่อยล้าให้เห็น ซอมบี้ดูเหมือนจะอยู่ทุกที่เต็มไปหมด ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่จบสักที
ชั่วครู่หนึ่งที่สนามรบตกอยู่ในความวุ่นวายและทหารหลายคนสับสนและลืมแผนการในการรับมือ ทันใดนั้นกูเหลียงเฉินจึงได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ…แย่แล้ว!
“ตั้งวง!” เสียงที่ดังขึ้นดึงสติของทุกคน ชูฮันปรากฏตัวขึ้นไกลออกไปพร้อมกับขวานซิ่วโหล
ท่านชูฮันมาแล้ว!
ทุกคนพลันมีอาการดีใจ กูเหลียงเฉินรีบถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็คาดการณ์ต่อว่ามันน่าจะมีเหตุการณ์ครั้งใหญ่เกิดขึ้นอีกหนึ่งนาทีต่อจากนี้ เขาจึงเริ่มเตรียมตัวพร้อมรับคำสั่งของท่านชูฮัน
แต่ให้ตั้งวง? ท่านหมายความว่ายังไง?
พัฟ! พัฟ!
ชูฮันที่ยกขวานขึ้นโจมตีเพียงครั้งแรกสามารถจัดการซอมบี้ได้มากกว่าสิบตัว เสียงสบายๆของชูฮันดังขึ้นใส่หูทุกคน “ทีมนักฆ่าขนนกหลอกล่อซอมบี้ด้วยความเร็วของตัวเองให้พวกมันรวมกันเป็นวง ส่วนที่เหลือตั้งวงขึ้นจัดการล้อมวงอีกชั้นตีวงเข้ามาฆ่าพวกมันซะ ทีมนักฆ่าขนนกที่เป็นวงชั้นนอกให้เลี้ยวตามเข็มนาฬิกา ส่วนข้างในวงที่มีทีมย่อยอีก 20 ทีมให้หมุนวนย้อนเข็มนาฬิกา และพอมีจังหวะก็ฆ่ามันซะ”
ทุกคนรีบทำตามคำสั่งของชูฮันทันที คำสั่งของชูฮันนั้นชัดเจน กลยุทธ์ของชูฮันนั้นเข้าใจง่ายสำหรับทุกคน ตามเข็มนาซิกาและแทนเข็มนาฬิกา ความเร็วของทั้งสองวงที่ต่างกันซึ่งจะช่วยประหยัดพลังงานที่ไม่จำเป็นและแก้ไขปัญหาของการขาดสมาชิกที่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับทีมนักฆ่าขนนก
“รอฟังคำสั่งของฉัน” ชูฮันกับทีมย่อย 20 ทีมหรือทหาร 200 คนในวงชั่นในที่หมุนทวนเข็มนาฬิกา “อย่าเสียพลังงานโดยเปล่าประโยชน์ เมื่อฉันบอกให้ฆ่าค่อยฆ่า ยื่นมือข้างขวาออกไปรอเหวี่ยงโจมตีใส่พวกมัน ไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกมันให้ตายก็ได้ แค่ปะทะให้โดนเพราะด้วยความเร็วระดับนี้แรงปะทะจะรุนแรงอยู่แล้ว!”
“เข้าใจครับ!” ทุกคนตอบรับประสานเสียง
“หุบปาก” ชูฮันทำให้ทุกคนตะลึง “เสียงของพวกนายดังมาก อยากล่อซอมบี้ให้มาพวกนายหรือยังไง?”
“เข้าใจครับ” ทุกตอบรับด้วยเสียงกระซิบแทนทันที ไม่มีใครรู้สึกเสียหน้าหรือตึงเครียด กลับกันพวกเขารู้สึกสบายใจด้วยซ้ำ ตราบใดที่ท่านชูฮันอยู่ที่นี้ พวกเขาไม่รู้สึกกลัว
“ทีมหลอกล่อศัตรู เร่งความเร็วให้พวกมันตามมาเป็นแถวเดียว” ชูฮันออกคำสั่งต่อด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ซึ่งความสงบของชูฮันก็ทำให้ทั้งสองร้อยคนที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความกังวลและประหม่าเริ่มสงบจิตใจลงได้ แม้พวกเขาจะกำลังเผชิญหน้ากับฝูงซอมบี้เป็นหมื่นตัวตรงหน้าก็ตาม
ทีมนักฆ่าขนนกเริ่มค่อยๆออกตัววิ่งเป็นวงกลมขนาดใหญ่ตามหลังมาด้วยฝูงซอมบี้นับหมื่นตัว ฝูงซอมบี้ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตอนนี้พวกมันถูกล้อมอยู่ในวง พวกมันรู้ว่าแค่ว่าคน 20 คนตรงหน้ามันที่เคลื่อนไหวหนีมันไปอย่างรวดเร็ว
ชูฮันรีบวิ่งไปพร้อมกับทหารทั้งสองร้อยคนทวนเข็มนาฬิกา เผชิญหน้ากับฝูงซอมบี้ที่วิ่งอยู่วงนอก
“เตรียมตัว—–” ขวานซิ่วโหลของชูฮันยกขึ้นสูง “มากับฉัน!”
“ตายซะ!” ทุกคนยกแขนขึ้นในทันทีและพยายามอย่างสุดกำลังที่จะโจมตีซอมบี้ที่วิ่งสวนทางมา!
“ปั๊ก” เสียงปะทะ กระแทก ดังขึ้นต่อเนื่องเป็นชุดๆ ตามมาด้วยซอมบี้อย่างน้อยห้าร้อยตัวที่หายไปจากวง
ทุกคนตกใจกับสิ่งที่เกิด ทำไมซอมบี้ถึงได้โง่ได้ขนาดนี้
“ขยับเข้าไปใกล้จุดศูนย์กลางอีกนิด!” เสียงคำสั่งของชูฮันดังขึ้นอีกครั้ง “ทีมนักฆ่าขนนกจะวิ่งวนสวนมาอีกครั้งเพื่อล่อซอมบี้ให้วิ่งเป็นวง!”
ทุกคนรีบกระจายตัวแยกออกเป็นสองกลุ่มและวิ่งสวนทางกันอีกครั้ง พยายามกดความรู้สึกตื่นเต้นที่ปะทุขึ้นมาเอาไว้
การออกแบบเส้นทางของชูฮันนั้นค่อนข้างแม่นยำอย่างมาก ทุกคนรีบยกอาวุธในมือขึ้นทันทีเมื่อซอมบี้วิ่งสวนทางมาและโจมตีใส่พวกมันเป็นครั้งที่สอง
คนที่มีพลังในการโจมตีสูงโจมตีเข้าหัวของซอมบี้แตกกระตายสองหรือสามตัวภายในครั้งเดียว ครั้งแรกที่พวกเขายังไม่รู้จังหวะ พวกเขาเองก็สามารถจัดการได้แค่ตัวเดียว แต่ชูฮันกลับจัดการระเบิดหัวซอมยี้ได้มากกว่านี่สิบตัวในครั้งเดียว
กูเหลียงเฉินที่วิ่งตามหลังชูฮันมองไปที่ตำแหน่งที่พวกเขาวิ่งผ่านมา ซอมบี้ที่ล้มลงตายอยู่ที่พื้นพร้อมกับสมองระเบิด หัวหลุด นอนกองที่พื้น
และเมื่อหันกลับมามองหัวหน้าของเขาที่วิ่งนำหน้าอยู่ หัวใจของกูเหลียงเฉินก็เกิดความรู้สึกบูชาเต็มอก แม้ในยามสิ้นหวังจนอยากจะวางความศรัทธาลง
ณ ตอนนี้ที่ต้องเผชิญหน้ากับสงครามที่เหนือการควบคุมและเกือบจะเข้าสู่ขั้นวิกฤต แต่แล้วท่านชูฮันก็ปรากฏตัวขึ้นและพลิกสถานการณ์ไปอย่างสิ้นเชิง ทั้งๆที่ไม่มีข้อได้เปรียบทางภูมิศาสตร์ แต่ภายในพริบตาท่านชูฮันกลับสร้างข้อได้เปรียบขึ้นมาเองให้พวกเขา
ผู้ชายคนนี้ จะสุดยอดเกินไปแล้ว!
