จังหวะที่ชูฮันเหนี่ยวไกปืนใส่เฉินจีกวง มุมปากของชูฮันก็แยกออกเพราะรอยยิ้มทันที ร่างของเฉินจีกวงแฉลบไปด้านข้างอย่างพยายามจะหลบลูกกระสุน ในความคิดของมัน ชูฮันจะต้องเล็งใส่มันมาตรงๆอย่างแน่นอนเพราะฉะนั้นมันแค่จะต้องแฉลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็วก่อนที่ลูกกระสุนจะเดินทางมาถึง
แต่เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่ร่างของเฉินจีกวงกำลังจะเบี่ยงทาง——
“ปัก!”
เสียงกระแทกอย่างรุนแรงดังขึ้นมาทันที ตามมาด้วยควันที่ลอยพวยพุ่ง!
ทันทีที่เสียงของกระสุนดังขึ้น หวังไคก็เรียบเบี่ยงตัวเองไปด้านข้างทันทีราวกับบินได้ ขณะที่ชูฮันซึ่งอยู่บนหลังมันก็โยนปืนไรเฟิลพิเศษในมือทิ้งทันทีอย่างไม่ไยดีและเปลี่ยนอาวุธในมือขึ้นมาเป็นขวานซิ่วโหลด้วยความเร็วแสง
ในตอนนั้น เสียงแรงระเบิดที่เกิดจากการดีดตัวของลูกกระสุนจากปืนไรเฟิลพิเศษได้จบลงและคลื่นพลังงานมหาศาลรอบๆกระจายอัดแน่นไปทั่ว ฝุ่นควันลอยคละคลุ้มเต้มอากาศ ชูฮันก็ขี่หลังหวังไคฝ่าเข้ามาท่ามกลางวิสัยทัศน์ที่แทบจะเป็นศูนย์
แต่ชูฮันไร้ซึ่งความลังเล เขาพุ่งเข้ามาอย่างมุ่งมั่นพร้อมกับขวานซิ่วโหลและพลังผันผวนของวิวัฒนาการระยะ 4 ที่สะท้อนออกมารวดเร็วอย่างมาก
และด้วยความสามารถด้านความแม่นยำระดับ 4 ที่ชูฮันมี ประกอบกับสมรรถภาพทางร่างกายของวิวัฒนาการระยะ 4 สูงสุดที่มี ทำให้ทัศนวิสัยของชูฮันนั้นดีเยี่ยมเหมือนเดิมและไม่ได้รับผลกระทบอะไร ตราบใดที่มันยังอยู่ในระยะที่ความแม่นยำของระบบล่มสลายกำหนดไว้ เขาสามารถยิงได้
ซูเฟิงที่ยืนอยู่ด้านนอกระยะยิงตะลึงค้างไปแล้วอย่างสิ้นเชิง การระเบิดอย่างรุนแรงของกระสุนตรงหน้าซึ่งเป็นผลจากการยิงปืนไรเฟิลพิเศษที่ชูฮันยิงออกมา แถมชูฮันยังยิงโดนลูกผสมระยะ 6 ได้อีก มันยิ่งกว่าความตื่นเต้นสำหรับซูเฟิง ชูฮันเหมือนกำลังวางเดิมพันกับตัวเองอยู่
เสียงเหนี่ยวไกปืนที่ดังขึ้นและในจังหวะที่ลูกกระสุนกำลังจะปะทะเข้ากับร่างของเฉินจีกวง ลูกผสมระยะ 6 ก็สามารถหลบได้ทันอย่างเฉียดฉิว มันเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างมาก!
เมื่อคิดอะไรไม่ออกแล้ว ซูเฟิงก็รีบคว้าปืนด้ามยาวสีทองในมือของเขาขึ้นมาและพุ่งเข้าในวงโคจรต่อสู้ทันที เขาได้เห็นการกระทำของชูฮันทั้งหมดแล้วและเขาก็รู้ว่าลูกผสมระยะ 6 จะไม่ตายถึงแม้มันจะโดนยิงตรงๆก็ตาม แม้แต่ลูกผสมระยะ 5 อย่างเจียวเหยียนที่โดนยิงตรงๆยังไม่ตายคาที่ แล้วตอนนี้ที่ลูกผสมระยะ 6 โดนยิงแต่เฉี่ยวๆเท่านั้น มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่เรื่องจะจบ
เมื่อเฉินจีกวงถูกกระสุนของปืนไรเฟิลพิเศษเฉี่ยว หัวใจของมันเหมือนกับหยุดเต้นไปครู่หนึ่ง หัวของมันสั่นด้วยความเดือดดาล หูของมันอื้อไปชั่วขณะ พลังงานอันรุนแรงระเบิดออกโพล่งออกมาอย่างกระทันหัน จนมันสูญเสียเหตุผลและสติไปจนหมด
เมื่อการระเบิดสิ้นสุดลงทั้งโลกก็ดูเหมือนจะถูกกวาดล้างสนิท เฉินจีกวงก็มีปฏิกิริยา มันเอื้อมมือจับเข้าที่หน้าท้องของตัวเอง ซึ่งเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลทะลักออกมา ทั้งหน้าท้องมันมีรูกลวงขนาดใหญ่ ผิวหนังถูกเปิดออก เนื้อถูกทำลายจนเละเทะ เลือดไหลทะลักย้อยลงพื้น ภาพนองเลือดมากมายทำให้ตาของเฉินจีกวงเบิกกว้างอย่างตกใจ
นี่มันมาจากร่างมีนงั้นเหรอ?
เฉินจีกวงไม่มีเวลามาคิดว่ากระสุนยิงโดนมันได้อย่างไร ร่างของมันก็แทบจะร่วงลงพื้นไปแล้ว
เสียงกระแทกที่ดังขึ้น และฝุ่นควันหนาแน่นในอากาศในค่อยๆสลายตัวทำให้เฉินจีกวงได้เห็นขวานยักษ์สีดำซึ่งวางกดลงกับพื้นอยู่ตรงหน้า ทำให้พื้นเกิดรอยแตกที่แม้จะไม่ได้ลึกหรือใหญ่อะไรมาก แต่มันกลับกระแทกเข้าไปในใจเฉินจีกวงอย่างลึก เท้าของเฉินจีกวงเย็นเฉียบด้วยความกลัว
มันคือชูฮัน!
วาบ!
ร่างของเฉินจีกวงพุ่งออกไปอย่างสิ้นหวัง แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะจิตนาการว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไปและตัวมันเองก็ไม่มีพละกำลังหรือจะมานั่งขบคิดหาเหตุและผลอะไรในตอนนี้ แต่เฉินจีกวงรู้ว่ามันต้องไปตอนนี้ และมันต้องหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จำทำได้
ชีวิตของมันกำลังตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้มันไม่มีเวลามาคิดอะไรแล้วทั้งนั้น!
และทันทีที่เฉินจีกวงก้าวเท้าออกวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว—–
พรึบ!
แสงวาววาบสีทองก็ส่องประกายจ้าขึ้นมาในอากาศ!
มันคือซูเฟิง!
พรึบ!
ไม่มีเวลาให้คิดอะไร เฉินจีกวงยื่นแขนตัวเองออกมาอย่างต้องการจะป้องกันการโจมตี และทันทีที่มันเงื้อมแขนของมันขึ้น——
ฟรึบ!
เสียงของเลือดที่พุ่งกระจายจากหลังของเฉินจีกวงตามมาด้วยความเจ็บปวดอย่างหนักที่กระดูกสันหลังของมัน!
ชูฮันไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะฟาดขวานซิ่วโหลใส่หลังเฉินจีกวง ในขณะเดียวกันข้างหน้าของเฉินจีกวงซึ่งก็คือซูเฟิงก็ปรับเปลี่ยนทิศทางการโจมตีของอาวุธเขาและแทงเข้าไปที่คอของเฉินจีกวงอย่างจังแทน
พัฟ!
ฟรึบ!
ในจังหวะที่เลือดพุ่งกระฉูด เฉินจีกวงใช้กำลังเฮือกสุดท้ายเบี่ยงตัวไปด้านข้าง โชคร้ายที่ร่างกายของมันเหนื่อยล้าขั้นสุดแล้วจนไม่เหลือเรี่ยวแรงอะไรอีก มันจึงถูกทั้งชูฮันและซูเฟิงโจมตีเข้าพร้อมกัน
ปืนด้ามยาวสีทองของซูเฟิงแทงเข้าที่ลำคอของเฉินจีกวงนั้นทำให้เฉินจีกวงช็อคอย่างมาก ตอนนี้ฝุ่นควันรอบๆเริ่มสลายตัวหายไปหมดแล้ว ทำให้ทัศนวิสัยที่ติดลบของซูเฟิงกลับมาเป็นปกติ ตอนนี้เขามองเห็นบาดแผลขนาดใหญ่ที่ช่องท้องของเฉินจีกวง แม้ว่าเขาจะรู้ถึงความน่ากลัวของปืนไรเฟิลพิเศษอยู่แล้ว แต่นั่นก็เป็นเมื่อตอนที่มันอยู่ในมือของมือปืนพระเจ้าอย่างเฉินช่าวเย่ แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับลูกผสมระยะ 6 โดยที่เฉินช่าวเย่ไม่ใช่คนยิง ซูเฟิงคิดว่าอัตราความสำเร็จและผลลัพธ์คงจะต่ำ
แต่ชูฮัน?
ชูฮันกลับสามารถยิงโดนเฉินจีกวงได้อย่างแม่นยำ พลังงานของลูกกระสุนที่ระเบิดอย่างรุนแรงใส่ร่างของเฉินจีกวงจนบาดเจ็บสาหัส และจากนั้นชูฮันก็พุ่งตัวเข้าไปในสนามต่อสู้อย่างกระทันหันและโจมตีใส่เฉินจีกวงที่ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ที่กระดูกสันหลัง และขณะที่อีกฝ่ายกำลังบาดเจ็บหนักและยังไม่ทันได้สติคิดอะไรก็โดนซูเฟิงโจมตีเข้าอีก
การโจมตีต่อเนื่องที่พัฒนาขึ้นเรื่อยๆของชูฮันทำให้ซูเฟิงรู้สึกว่าน่าประหลาดใจซะยิ่งกว่าการมาถึงของโลกาวินาศซะอีก ปฏิกิริยาการตอบสนองที่หาที่เปรียบมิได้ของทำให้ซูเฟิงค้นพบวิธีการใหม่การพัฒนาความสามารถของตัวเอง
ซูเฟิงตื่นเต้นอย่างมาก ส่วนเฉินจีกวงก็หวาดกลัวกับการโจมตีพร้อมกันทั้งสองด้าน บาดแผลบนร่างกายของมันกำลังสร้างความเจ็บปวดรุนแรงให้แก่มัน ไม่ว่าจะเป็นการโจมตีครั้งแรกซึ่งก็คือกระสุนจากปืนไรเฟิลพิเศษ หรือจากขวานของชูฮัน แถมยังการโจมตีสุดท้ายที่มาจากซูเฟิงอีก ทั้งสามบาดแผลฉกรรจ์นั้นบาดลึกเข้าไปถึงกระดูกและสร้างความเจ็บปวดมหาศาลให้แก่เฉินจีกวง
นี่มันเกิดขึ้นได้ยังไง? มันไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิดจากการต่อสู้กับซูเฟิงซึ่งเป็นวิวัฒนาการระยะ 6 แล้วทำไมทันทีที่ชูฮันมาถึง ถึงสามารถสร้างบาดแผลให้แก่มันได้?
ไม่มีใครสามารถให้คำตอบแก่เฉินจีกวงได้ และเฉินจีกวงก็จะไม่มีวันได้รู้คำตอบของคำถามนี่
“ฆ่ามันซะ” เสียงของชูฮันดังขึ้น ชูฮันไม่ได้เข้าไปจัดการเอง แต่กลับกันเขายืนอยู่ตรงถนนเพื่อกั้นทางหนีของเฉินจีกวง ชูฮันรู้ถึงขีดกำจัดความสามารถของตัวเขาในการรับมือกับลูกผสมระยะสูงดี ถึงแม้ตอนนี้เฉินจีกวงจะได้รับบาดเจ็บมากก็ตามแต่ถึงยังไงมันก็ยังไม่สามารถมั่วางใจได้อยู่ดี เพราะฉะนั้นเขาจำเป็นต้องให้ซูเฟิงเป็นคนจัดการเอง
ส่วนซูเฟิงนั้นไม่มีการลังเลที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของชูฮันเลยแม้แต่น้อย ทันทีที่ชูฮันออกคำสั่ง ซูเฟิงก็ระเบิดความเร็วออกมาทันที เขาพุ่งเข้าใส่เฉินจีกวงราวกับสายฟ้า
“ปัง!”
พลังงานขนาดใหญ่ปะทะเข้าใส่หัวของเฉินจีกวง
ลูกผสมระยะ 6 ถูกฆ่าเรียบร้อย
