ไม่จำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือและไม่มีหน้าที่ที่จะต้องอธิบายกับใครว่าพวกเขาภูมิใจและผ่านมาอย่างยากลำบากขนาดไหน!
หลูอี๋ช็อคเมื่อคำพูดนี้ออกมาจากปากกูเหลียงเฉิน ความคิดในหัวของหลูอี๋สับสนตีกันอลม่านจนวุ่นวายไปหมด แต่คนอื่นๆรวมถึงเหล่าทหารระดับสูงของค่ายเจียนอี๋ที่อยู่ข้างหลังก็มีอารมณ์เช่นกัน แต่เมื่อนึกตามคำพูดของหลี่บี๋เฟิงก่อหน้านี้ พวกเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรออกได้สักคำ
เมื่อตอนที่พวกเขามาถึงพวกเขาไม่เห็นใครเลยนอกจากกองทัพเขี้ยวหมาป่า ไม่มีแม้กระทั่งลูกผสมหรือซอมบี้ที่มีชีวิตรอด และศพของพวกลูกผสมก็ไม่ใช่ของปลอม
ใครฆ่าพวกลูกผสม?
พวกเขาได้ต่างภาวนาในอกว่าคงจะมีกองทัพทหารอื่นๆมาช่วยกองทัพเขี้ยวหมาป่าได้ทัน แต่มันก็เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีใครอีกแล้วภายในภูเขาลูกนี้ และถ้าเป็นจริงจำนวนของกองทัพที่มีก็ต้องใหญ่ไม่ใช่น้อย อย่างน้อยก็ต้องหลายพันคนถึงจะสามารถรับมือกับกลุ่มลูกผสมได้ แต่พวกเขากลับหาใครไม่เจอเลย?
ตอนนี้ผ่านไปกว่าครึ่งวันแล้ว มันก็ไม่มีฝ่ายที่สามปรากฏตัวขึ้นให้เห็นเลย ทันใดนั้นหัวใจของหลายคนก็พลันกระตุกวาบ มันไม่ใช่เรื่องแย่แต่มันเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของพวกเขา
โดยเฉพาะเมื่อพวกเขายืนอยู่บนสนามรบหลัก พวกเขารับรู้ได้ถึงจำนวนของศพลูกผสมที่อยู่รอบๆ แน่นอนว่ามันเป็นอย่างที่หลี่บี๋เฟิงพูด นี่คือกลุ่มลูกผสมระดับสูง 300 ตัว และเมื่อเทียบกับลูกผสมที่พวกเขาเคยเผชิญหน้ามาก่อหน้านี้ อัตราในการรับมือต่อลูกผสมหนึ่งตัวอยู่ที่ต่อวิวัฒนาการ 20 คน และทุกคนก็รู็ดีว่าจำนวนกลุ่มลูกผสมขนาดนี้มันน่ากลัวและทรงพลังมากขนาดไหน
ก่อหน้านี้พวกเขาไม่คิดว่าเลยว่ากลุ่มลูกผสมจะมีจำนวนได้มากถึงขนาดนี้ ด้วยจำนวนถึง 300 ตัว มันมากพอที่จะทำให้เหล่าทหารที่แข็งแกร่งที่สุดของค่ายเจียนอี๋กลัวจนหัวหด มันมากพอที่จะทำให้ค่ายผู้รอดชีวิตไหนช็อคจนทำอะไรไม่ถูก
แต่ตอนนี้ พวกเขาไม่เห็นลูกผสมมีชีวิตรอดสักตัว!
หลูอี๋อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโหวงในอก จู่ๆเขาก็นึกถึงบางอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเวลานานพอสมควรแล้วได้ เมืองตง…สงครามเมืองแห่งความตาย ซึ่งได้รับการนำเสนอขึ้นมาในห้องประชุมที่ซางจิง ทหารทุกคนที่มีตำแหน่งระดับพลตรีขึ้นไปในจีนอยู่ในห้องนั่นกันหมด และเฉินเสี้ยนกาว…ผู้รอดชีวิตจากสงครามครั้งนั้นได้บรรยายเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรกจนจบให้แก่ทุกคนในห้องประชุมฟัง
ก่อนหน้านั้น ไม่มีใครเชื่อ ไม่มีใครยอมรับว่ามันเป็นเรื่องจริง แต่เมื่อเฉินเสี้ยนกาวเล่าทุกขั้นตอนตลอดทุกแผนการ ทุกคนก็เชื่อ เพราพวกเขารู้ว่ามันเป็นไปตามแบบแผนการรบของชูฮัน รวมถึงจำนวนฝูงซอมบี้ที่พวกเขาเอาชนะมาได้พร้อมกับไม่มีจำนวนผู้เสียชีวิต
ตอนนี้หลูอี๋กำลังช็อคกับเหตุการณ์ครั้งนี้เหมือนกัน เขาเกือบลืมไปแล้วว่าผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพนี้คือชูฮัน…คนที่สามารถสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นได้เสมอๆ
ชูฮันสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นในสงครามเมืองแห่งความตาย เพราะงั้นตอนนี้สงครามกลางภูเขาล่ะ?
“ท่านพลเอกชูฮันล่ะ?” หลูอี๋พยายามระงับอาการช็อคแต่ดูแล้วหัวใจของเขาคงไม่อาจสงบลงได้ หลูอี๋พยายามเค้นน้ำเสียงถามออกมาอย่างยากลำบาก โดยไม่คำนึงว่าซอมบี้ 20,000 คือภัยคุกคาม หลูอี๋ไม่ได้ลืมจุดประสงค์ของการเดินทางครั้งนี้ คนอื่นอาจปล่อยไปได้ แต่สำหรับชูฮันเขาจะต้องหาตัวให้เจอและชูฮันจะต้องไม่ตกอยู่ในอันตราย
เพราะไม่ว่าอย่างไรแล้ว เขาก็คือพลเอก!
กูเหลียงเฉินตระหนักดีถึงความเปลี่ยนแปลงของคนพวกนี้ “มันมีลูกผสมระดับสูงตัวหนึ่งหลบหนีไป ท่านพลเอกชูฮัน และซูเฟิงตามมันไป”
อึก!
ทุกคนกลืนน้ำลายอึก ลูกผสมระดับสูง? ระยะไหนกัน?
“ระยะ 5 หรือ 6 ฉันไม่แน่ใจ อย่างน้อยก็ระยะ 5” กูเหลียงเฉินตอบๆตรง
อึก!
เสียงลมหายใจหยุดชะงักดังขึ้น ท่ามกลางพวกเขาหลูอี๋ที่เป็นวิวัฒนาการระยะ 5 เป็นวิวัฒนาการระดับสูงสุดที่ค่ายเจียนอี๋มี และถ้าเขาต้องเผชิญหน้ากับลูกผสมระยะ 5 แน่นอนว่าเขาไม่มีโอกาสจะชนะเลยด้วยซ้ำ และชูฮันกับซูเฟิงกำลังไปไล่ตามลูกผสมระดับสูง
เดี๋ยว!
เหมือนกูเหลียงเฉินพูดว่ามันหลบหนีไป? ลูกผสมหลบหนี? มันเป็นสถานการณ์แบบไหนกันลูกผสมระดับสูงถึงหลบหนี?
ทันใดนั้นหลูอี๋ก็ตะลึงค้าง เขารู้สึกว่ามันเหลือเชื่อจนต้องเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง “มีที่ไหนที่ต้องการความช่วยเหลือจากค่ายของเรามั้ย? เพราะถึงอย่างไรแล้ว ค่ายเจียนอี๋และค่ายเขี้ยวหมาป่าก็อยู่ใกล้เคียงกัน ทันทีที่เราทราบถึงสถานการณ์ในกลางภูเขาเราก็รีบส่งกำลังพลของค่ายเจียนอี๋ออกมาทันที เราเป็นกลุ่มแรกที่มาถึง”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงอ่อนลงของหลูอี๋ประกอบกับคำพูดทั้งหมด เหล่าทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็อึ้งไป พวกเขาหันไปมองผู้คนตรงหน้าตัวเอง เมื่อคนค่ายนี้ค้นพบถึงอันตรายก็ออกไปทันที นี่เป็นเรื่องน่าตกใจอย่างมาก
กูเหลียงเฉินประหลาดใจไม่ต่างกัน เขาส่ายหัว “ขอบคุณอย่างมากสำหรับการสนับสนุนของค่ายเจียนอี๋ แต่พวกคุณมาสายไปแล้ว”
มาสายไป!
“อะไรสายไป?” หลูอี๋ไม่ได้ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงในน้ำเสียงของตัวเองเลย ตอนนี้มันเต็มไปด้วยความระมัดระวังอย่างชัดเจน “ทีมสำรวจของเราพบฝูงซอมบี้ 20,000 ตัว ซอมบี้พวกนั้น?”
กองทัพเขี้ยวหมาป่าของชูฮันอาจจะเอาชนะกลุ่มลูกผสมมาด้วยเพราะโชคประกอบกับแผนการการรบที่สุดยอดของชูฮัน แต่สำหรับซอมบี้? นี่มันฝูงซอมบี้มากถึง 20,000 ตัว เขาจำเป็นต้องถาม
ทหารของค่ายเจียนอี๋ต่างจับจ้องมาที่หลูอี๋ที่จู่ๆก็เปลี่ยนน้ำเสียง แม้พวกเขาจะมีการคาดเดาและความสงสัยในใจเพราะคำพูดของหลี่บี๋เฟิงนั้นเกินจะเป็นจริงได้ มันต้องเป็นเรื่องโกหกอย่างแน่นอน!
หลิวยู่ติงหมดความอดทน เขาก้าวเท้าขึ้นมาข้างหน้า ยืนอยู่ตรงข้ามกับหลูอี๋ หลังจากพูดไปแล้วยังไม่เข้าใจอีกหรือไง พลโทคนนี้เอาแต่ถามอยู่ได้ไม่รู้จบ “ฝูงซอมบี้ 20,000 ตัวและกลุ่มลูกผสม 300 ตัวถูกกวาดล้างหมดแล้ว พวกเราเอาชนะฝูงซอมบี้ 20,000 โดยไม่มีใครเสียชีวิตเลยสักคน หลังจากเมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มลูกผสม 300 ตัวซึ่งมีลูกผสมระยะ 3 มากกว่าหนึ่งร้อยตัว ระยะ 5 สองตัว กองทัพของเราก็สูญเสียทหารไป 70 คน บาดเจ็บอีก 200 คน แต่ในที่สุดเราก็ได้ชัยชนะมา”
“ไม่ต้องถามอีก กองทัพเขี้ยวหมาป่าสูญเสียพี่น้อง เสียนักรบที่ดีที่สุดไป 70 คน ตอนนี้พวกเรากำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่” หลิวยู่ติงพูดอย่างไม่ไว้หน้าหลูอี๋เลย และเขาไม่ปล่อยโอกาสให้ใครขัดขึ้นมาทั้งนั้น “ที่นี้ไม่ต้องการความช่วยเหลือของพวกคุณ อย่ามายุ่งวุ่นวายอะไรที่นี่”
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของหลิวยู่ติงก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ ทั้งหมดถูกกองทัพเขี้ยวหมาป่าฆ่าจริงๆเหรอ? มีคนทั้งหมดเพียงแค่ 300 คนเนี่ยนะ?
มันเป็นไปได้ยังไง?
“มันจะเป็นไปได้ยังไง?” วิวัฒนาการระยะ 4 คนหนึ่งโพล่งออกมาตรงๆ น้ำเสียงของเขาผสมด้วยความกลัวและความไม่อยากจะเชื่อ “พวกคุณมีเพียงแค่คน 300 และมีคนธรรมดาอยู่มากกว่าวิวัฒนาการซะอีก พวกคุณรับมือกับฝูงซอมบี้ 20,000 ตัวได้ยังไงโดยไม่มีผู้เสียชีวิตเลย? ไหนจะจัดการกับกลุ่มลูกผสม 300 ตัวอีกแล้วมีเพียงแค่ 70 คนเท่านั้นที่ตายไป นี่มันเรื่องหลอกเด็กชัดๆ!”
ขณะที่ทหารวิวัฒนาการระยะ 4 คนนั้นกำลังตะโกนพูดอย่างตื่นเต้นและไม่อยากจะเชื่อ——–
“ท่านพลตรีครับ” ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาใกล้ๆ ตามมาด้วยเสียงรายงานจากทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่า “คริสตัลถูกเก็บเรียบร้อยครับ ครึ่งหนึ่งของฝูงซอมบี้ 20,000 ตัวเป็นซอมบี้ระยะ 1 ซึ่งไม่มีคริสตัล ส่วนคริสตัลที่เหลือกว่า 9,000 ชิ้นได้เก็บรวบรวมเรียบร้อยแล้วครับ”
