Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 853 ทำไมจะต้องไม่กล้า?

”พั้วะ!”
ประตูห้องประชุมปิดสนิททั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนมองไปที่เหอเฟิงเงียบด้วยสายตาที่อ่านได้ยาก
ท่ามกลางบรรยากาศที่ค่อนข้างกระอักกระอ่วนซางจิ่วตี้นิ่วหน้าและตัดสินใจทำลายความเงียบขึ้นมาโดยการแนะนำเหอเฟิงต่อทุกคน “นี้คือเหอเฟิง ลูกน้องคนสนิทของผู้บัญชาการมู๋และเลาหมิง และก็ยังเป็นกัปตันของทีมฮูหยา”
การแนะนำตัวด้วยสองสามประโยคที่ไร้หัวข้อคนฟังที่สัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่ต่อต้านแฝงอยู่ของซางจิ่วตี้ได้ ทุกคนจึงได้แต่มองไปเหอเฟิงด้วยสายตาแปลกๆอย่างสงสัย
ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรกันหรือว่า…
มาผิดเวลา?
หลูอี๋ที่ได้ยินสถานะของเหอเฟิงก็ตาโตและหลุดโพล่งออกมาอย่างตกใจ”คุณ คุณเป็นกัปตันที่แสนจะลึกลับของทีมฮูหยางั้นเหรอ?”
คำถามของหลูอี๋ทำให้ทุกคนต้องเหลือบตามองหลายๆคนในค่ายเขี้ยวหมาป่าที่ผ่านร้อนผ่านหนาวกับชูฮันมาไม่ได้รู้เรื่องอะไรพวกนี้เลยสักนิด พวกเขารู้จักแต่กองทัพเขี้ยวหมาป่าของตัวเองและทั้งสามทีมของกองทัพเขี้ยวหมาป่าและหัวหน้าชูฮันของพวกเขา
ในตอนนี้ทุกคนไม่รู้จักความเป็นพันธมิตรลับระหว่างชูฮันกับเหอเฟิง ทั้งๆที่ทีมฮูหยาและหลงยา สองทีมที่แข็งแกร่งที่สุดของจีนได้ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางกองทัพเขี้ยวหมาป่ามาเป็นเวลานานแล้ว
ดังนั้นหลังจากปฏิกิริยาตกใจเกินเหตุของหลูอี๋ แววตาของหลายคนก็วาววับด้วยความสงสัย มีความลับอะไร?
กัปตันของทีมฮูหยามันเป็นเรื่องใหญ่มากเลยเหรอ?
”ซางจิ่วตี้เธอยังคงไม่ชอบหน้าฉันอยู่สินะ!” เหอเฟิงยิ้มมุมปาก ไม่สนใจอารมณ์สับสนวุ่นวายของผู้คนรอบๆ แววตาคมกริบจับจ้องไปที่หลูอี๋ “พลโทหลูอี๋ ฉันไม่คิดว่าคุณจะเป็นพันธมิตรกับชูฮันด้วย”
”ฮือฮา~”
คำพูดของเหอเฟิงทำให้ทุกคนอุทานออกมาอย่างตกใจ
โดยเฉพาะคนที่รู้จักเหอเฟิงอย่างหลิวยู่ติง หลูอี๋และเฉินช่าวเย่ พวกเขาตะลึงจนแทบจะตกเก้าอี้ เหอเฟิงหมายความว่ายังไง?
คำว่า‘ด้วย’ คืออะไร?
พันธมิตรลับที่ชูฮันวางไว้!
กัปตันทีมฮูหยาที่ใกล้ชิดกับผู้บัญชาการมู๋เลาหมิง มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดส่วนตัวกับชูฮัน?
ท่ามกลางทุกคนหลูอี๋ที่รู้เรื่องเรื่องของทีมฮูหยามากที่สุด ตะลึงค้างจนแทบจะเป็นลม…นี้มันเหลือเชื่อ!
กัปตันทีมฮูหยาไม่ใช่แค่กัปตันธรรมดาทั่วไปอย่างที่ใครเข้าใจแต่เป็นคนที่มีอำนาจระดับต้นๆของจีน
หลูอี๋ที่โตมาในวงจรทหารในซางจิงรู้ดีว่าคำพูดไม่กี่คำนี้ อัดแน่นไปด้วยข้อมูลมากแค่ไหน!
เหอเฟิงคนคนนี้…
เป็นพันธมิตรกับชูฮันเหมือนกัน!
คนอื่นๆอาจยังคงไม่เข้าใจแต่สิ่งที่หลูอี๋รู้ก็คือ แม้ว่าทีมหลงยาจะเป็นที่รู้จักทั่วจีนว่าเป็นทีมที่แข็งแกร่งที่สุด แต่สำหรับทีมฮูหยานั้นมักจะทำคนที่เจอรู้สึกเหลือเชื่อกับความสามารถของพวกเขา
ใครคือกัปตันของทีมฮูหยาทำไมหลายภารกิจในตอนแรกจะถูกมอบหมายให้ทีมฮูหยาก่อน แล้วค่อยกระจายต่อไปให้ทีมหลงยาต่อ?
ทีมหลงยาดีกว่าทีมฮูหยาในทุกด้านอย่างไม่ต้องสงสัยแต่มันมีความจริงบางอย่างที่ไม่มีใครรู้อยู่เบื้องหลัง ทำไมกัปตันทีมหลงยาถึงไม่เคยปฏิเสธภารกิจที่กัปตันทีมฮูหยาผู้ลึกลับส่งมาให้เลย?
หรือมันมีความสัมพันธ์ดีงามระหว่างทั้งสองฝ่าย?
ในตอนนี้เมื่อประกอบกับข้อมูลที่รู้ดีว่าเหอเฟิงสนิทสนมกับเลาหมิงมากแค่ไหน สถานะของเหอเฟิงก็ยิ่งชัดเจน!
เหอเฟิงอาจจะเป็นหนึ่งในผู้ทรงพลังลับๆในยุคศิวิไลซ์!
มีอารมณ์มากมายอัดแน่นอยู่ในใจของหลูอี๋แม้แต่คนอย่างเหอเฟิงยังกลายเป็นสนิทกับชูฮัน นั้นไม่ได้หมายความว่าการกระทำทุกอย่างของชูฮันอยู่ภายใต้ภารกิจพิเศษในนามของซางจิงรึเปล่า?
แสดงว่าเขาเลือกฝั่งที่ถูกต้องมาตั้งแต่แรกแล้ว! ไอลีนโนเวล
แล้วถ้าเหอเฟิงอยู่ที่นี้แล้วสถานการณ์ของค่ายเขี้ยวหมาป่าตอนนี้ล่ะ?
ที่แปลกก็คือทำไมเหอเฟิงถึงมาอยู่ที่นี้?อะไรคือข้อตกลงลับระหว่างเหอเฟิงและชูฮัน? ทำไมเหอเฟิงที่เป็นคนสนิทของเลาหมิงและผู้บัญชาการมู๋ถึงได้เดินทางมาที่นี้เงียบๆ ทั้งๆที่ความเป็นจริงซางจิงในตอนนี้กำลังพยายามใช้อำนาจข่มค่ายเขี้ยวหมาป่าอยู่ ดูเหมือนว่าค่ายเขี้ยวหมาป่ากำลังตกอยู่ในสถานะซับซ้อนที่ตีพันกันไปหมด
ค่ายซางจิงพยายามจะใช้อำนาจข่มค่ายเขี้ยวหมาป่าหากผู้บัญชาการมู๋ก็คอยแอบช่วยเหลืออยู่อย่างลับๆ…ความจริงคืออะไรกันแน่?
ความสงสัยมากมายเริ่มผุดมากขึ้นมาเรื่อยๆจนหัวของหลูอี๋แทบจะระเบิด!
ในใจของทุกคนในห้องประชุมเองก็อดคาดเดาไม่ได้บรรยากาศในห้องค่อนข้างแปลกประหลาดมาก ขณะที่ตัวติงซือเย้าก็หดเล็กลงเรื่อยๆจนเหมือนธาตุอากาศที่ไร้ตัวตน
ท่ามกลางทุกคนที่นิ่งเงียบไร้ซึ่งปฏิกิริยาตอบสนองหลายคนเกิดความไม่พอใจต่อติงซือเย้า และท่ามกลางทุกคน ซูเฟิงเป็นคนที่ไม่พอใจมากที่สุด　　ซูเฟิงลุกขึ้นยืนทันทีด้วยรัศมีอำนาจที่เปล่งประกายหอกทองในมือเรืองแสง เขาก้าวเท้าเดินออกมายืนเผชิญหน้ากับเหอเฟิงอย่างประกาศศักดา “เหอเฟิง? เป็นชื่อที่ดีนี่ ฉันชื่อซูเฟิง พวกเรามีชื่อคล้ายกัน มันคงเป็นโชคชะตา ทำไมเราไม่มาเล่นเกมด้วยกันสักหน่อยล่ะ?”
ไม่ว่าคุณจะมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับหัวหน้าชูฮันหรือจะเก่งกาจใหญ่โตมาจากไหน ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาไม่มีสิทธิข้องใจกับคำพูดของหัวหน้า
อยากจะยึดครองค่ายเขี้ยวหมาป่าทันทีที่มาถึง?มาถามหอกในมือเขาก่อนว่าเห็นด้วยรึเปล่า?!
แววตาคมกริบของเหอเฟิงค่อยๆกวาดขึ้นมองสำรวจแม้ว่าตอนนี้ซูเฟิงกำลังจ้องมาด้วยสายตากดดันอย่างสูง หากเหอเฟิงก็ยังยืนนิ่งๆอยู่ที่เดิมราวกับมันไม่มีผลกระทบอะไรกับเขา
เมื่อได้เห็นปฏิกิริยาเช่นนี้ซูเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้น ดีนี่ คนที่มีระดับการควบคุมอารมณ์แบบนี้ถึงเหมาะที่จะเทียบเท่ากับชูฮัน!
”เป้าหมายสูงสุดของฉันคือยอดเขาสิ่งมีค่าของพวกคุณไม่ใช่สิ่งมีค่าสำหรับฉัน” ไม่มีใครเข้าใจคำพูดของเหอเฟิง เหอเฟิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะบิดยิ้มริมฝีปากยกขึ้นคล้ายกับชูฮัน “สงสัยล่ะว่าทำไมฉันถึงมาค่ายเขี้ยวหมาป่าในเวลานี้?”
เหอเฟิงพูดออกมาตรงๆและทันทีที่ได้ยินทุกคนในห้องก็ตาโต มองไปที่เหอเฟิงด้วยสายตาไม่เป็นมิตรกันอย่างพร้อมเพรียง
แน่นอนว่าต้องการจะยึดอำนาจ?
เหอเฟิงมองอย่าดูถูกต่อปฏิกิริยาของทุกคนและตามมาด้วยคำพูดสิ่งที่ทำให้ทุกคนช็อคและโมโหอย่างมาก “ฉันไม่ได้มาเพื่อยึดครองค่ายเขี้ยวหมาป่า แต่ฉันมีอำนาจควบคุมกองทัพเขี้ยวหมาป่า”
”เฮือก!”
พลังผันผวนระดับสูงของวิวัฒนาการระยะ6 ระเบิดกระจายอัดแน่นออกมาจากร่างซูเฟิง หอกยาวสีทองเปล่งประกายลำแสงสว่างจ้า น้ำเสียงโมโหถูกเค้นออกมาจากลำคอด้วยอารมณ์เดือด “แกกล้าดียังไง!”
เหอเฟิงมีสายตาดุดันและรุนแรงเช่นกันภายใต้พลังผันผวนมหาศาลที่แผ่กระจายอยู่ มันมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นเพียงแค่ชั่วพริบตาก่อนจะสลายหายไป จากนั้นก็เอ่ยประโยคที่ทำให้ทุกคนต้องเงียบกริบออกมา “ฉันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของชูฮัน เป็นทหารของค่ายเขี้ยวหมาป่า และนี้เป็นสงครามระหว่างค่ายเขี้ยวหมาป่ากับลูกผสม และฉันก็จะเป็นผู้บัญชาการรบ ทำไมจะต้องไม่กล้า?”