Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 862 จับได้แล้ว! ชูฮัน

การเคลื่อนไหวของหวังไคเป็นไปตามสัญชาตญาณล้วนๆทางเดียวที่มันคิดออกในตอนนี้คือการวิ่งเข้าใส่ฝูงซอมบี้โดยไม่คิดถึงผลที่จะตามมา
ซอมบี้ทั้งหลายคำรามร้องเสียงดังสะท้อนไปทั่วถนนที่มืดมิดพวกมันไม่มีสมองที่จะคิด เมื่อตอนที่พวกมันเห็นหวังไคในร่างของกระต่ายยักษ์ที่วิ่งพุ่งเข้ามา จิตใต้สำนึกของพวกก็สั่งการให้ตอบสนองทันทีตามสัญชาตญาณดิบ
ซอมบี้มีสัญชาตญาณในการโจมตีและกลืนกินสิ่งมีชีวิตทุกชนิดไม่ให้เหลือซาก!
หวังไคโดนทำร้ายอย่างแรงสามถึงสามครั้งแม้ว่ามันจะไม่ได้ถูกซอมบี้ฆ่าจนตาย แต่ภาพคร้ังที่ชูฮันโดนฝูงซอมบี้ในเมืองหนานตู้รุมทึ้งเมื่อครั้งล่าสุดก็ยังหลอนในความทรงจำของมันอยู่
ในเวลาเดียวกันลูกผสมก็รีบไล่ตามมาติดๆ ภายใต้ความโกรธที่อัดแน่นสุมอก มันลืมไปเสียสนิทใจเลยว่าทำไมมันต้องคอยไล่ตามกระต่ายยักษ์ประหลาดนี่อยู่ได้?
”อยากจะวิ่ง?วันนี้ พ่อจะฉีกมึงให้เป็นชิ้นๆ!” ลูกผสมที่กำลังเดือดคำรามลั่น มันปล่อยพลังงานขีดสุดของตัวเองออกมาเต็มเปี่ยม ตอนนี้มันกำลังใช้พลังควบคุมซอมบี้ในบริเวณทั้งหมดเพื่อสั่งให้พวกมันรวมตัวเพื่อปิดกั้นถนนล้อมหวังไคเอาไว้ให้แน่นจนหนีไปไม่ได้
”แม่มึงสิ!”หวังไคใช้อุ้งมือปัดหวาดซอมบี้ที่พุ่งเข้ามาออกไป มันพยายามปัดป้องตัวเองไม่หยุด ทันในดั้นมันก็หมุนตัววิ่งเข้าไปหาลูกผสมพร้อมกับพูดจายั่วอารมณ์ต่อไม่เลิก “โง่ชะมัก ไปตกในบ่อโคลนที่ไหนมา! หึ หน้าโง่!”
”กูจะฆ่ามึง!”ลูกผสมแหกปากร้องอย่างโกรธจัด เกิดเหมือนแรงระเบิด ชุดคลุมสีดำของมันปลิวไสวในอากาศ
ในเวลาเดียวกันเพราะลูกผสมที่ปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ ซอมบี้ทั้งถนนในบริเวณจึงมุ่งเข้าใส่หวังไคอย่างพร้อมเพรียงจนพื้นเกิดเสียงสั่นสะเทือน แม้แต่ซอมบี้ที่อยู่นอกเมืองก็ยังหมุนตัวไปยังทิศทางที่หวังไคอยู่และออกตัวมุ่งหน้าไปเช่นกัน
เมื่อเห็นสถานการณ์กลายเป็นอย่างนี้หัวใจของหวังไคก็เต้นรัวจนแทบระเบิด ดูเหมือนมันจำเป็นจะต้องพูดคุยเรื่องความสามารถของลูกผสมกับชูฮันซะแล้ว
ไม่ว่าจะซอมบี้หรือลูกผสมหรือมนุษย์ทุกพลังงานมีค่าคงที่ ไม่มีการเคลื่อนไหวใดที่นอกเหนือกฏของจักรวาล
ซอมบี้มีชีวิตได้โดยการกินเนื้อมนุษย์เพื่อรักษาพลังงานชีวิตในร่างกายและเพราะพวกมันไม่มีความคิดเพียงแค่เลือดหยดเดียวก็สามารถกระตุ้นให้พวกมันตอบสนองได้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตอะไรพวกมันก็กินได้หมด ตราบใดที่การกินสามารถทำให้มันมีพลังงานได้
ส่วนมนุษย์นั้นก็เป็นกฏการใช้ชีวิตปกติ　　ที่เหมือนกันก็คือลูกผสมนอกเหนือจากมันจะมีหลักใช้ชีวิตเหมือนกับมนุษย์แล้ว การที่ชูฮันพยายามใช้กลยุทธ์การกักเก็บพลังงานแบบป่ายหวีเนอตลอดสองสามวันที่ผ่านมา มันเหมือนกับเป็นการเปิดประตูหวังไคสู่โลกใบใหม่ที่มันไม่เคยรู้จัก
ลูกผสม!มนุษย์! ไม่ต่างกัน
ไม่มีการเคลื่อนไหวใดที่ถาวรหลังจากใช้พลังงานมากเกินไป ไม่ว่าใครก็ต้องจะต้องอ่อนแรงและอ่อนแอลงเรื่อยๆ
ดังนั้นในตอนนี้ตราบใดที่มันสามารถล่อให้ลูกผสมโกรธจนขาดความยั้งคิด ปล่อยให้มันโง่ต่อปล่อยและปล่อยพลังงานมหาศาลออกมาจากร่างกายต่อไปเรื่อยๆจนหมด และพอมันได้เจอกับชูฮัน ชูฮันก็จะสามารถฆ่าลูกผสมระยะ 6 ได้ง่ายๆถูกมั้ย?
หวังไคที่กำลังจินตนาการภาพในหัวร่างที่สูงเกือบสามเมตรมันกำลังตื่นเต้นดีใจจนเนื้อแทบเต้น มันตะโกนออกมา “โฮ่ง!” ไอรีนโนเวล
ลูกผสมที่ยังคงปล่อยพลังงานเรียกระดับซอมบี้และออกคำสั่งให้โจมตีหวังไคก็เดือดดาลขึ้นยิ่งกว่าเมื่อเห็นท่าทางดีใจของหวังไคที่ดูเมินจะไม่เห็นมันอยู่ในสายตาเลยสักนิด
ทำไมกระต่ายพูดได้นี่ถึงเห่า?
”แกเป็นตัวบ้าอะไรกันแน่?!”นัยน์ตาสีแดงเลือดของลูกผสมมีแววตระหนกและสงสัยใคร่รู้ สถานการณ์ตรงหน้ากำลังแย่ ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์และก้าวไปในทิศทางที่เหนือความคาดหมาย
หวังไคตกใจทันทีมันกลืนน้ำลายอึกอย่างทำตัวไม่ถูก พยายามหาทางที่จะยั่วโมโหลูกผสมให้เดือดจนปล่อยพลังงานออกมาจนหมด “แก! แกมันหน้าโง่ ล้มลุกคลุกคลานเปื้อนดินเต็มไปหมด สภาพดูไม่ได้ น่าเกลียดยิ่งกว่าเผ่าพันธุ์ปีศาจซะอีก!”
ลูกผสมกระพริบตาปริบๆมันยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ทันใดนั้นมันก็จ้องหวังไคเขม็งและจู่ๆก็รีบกลับหลังหันและอกอตัววิ่งไปทาางจุดที่เกิดระเบิดที่ชูฮันอยู่ทันที　　หวังไคช็อคค้างกลางอากาศนี้มันเกิดบ้าอะไรขึ้น ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?!
อย่างไม่คาดคิดหวังไครีบวิ่งไล่ตามหลังลูกผสมไปทันที มันพึ่งผ่านไปไม่นานเองหลังจาากชูฮันพึ่งใช้ระเบิดฟ้าผ่าไป ถ้าลูกผสมไปถึงชูฮันตอนนี้ ชูฮันคงไม่แรงรับมือกับมันแน่
ฝูงซอมบี้มหาศาลที่ลูกผสมควบคุมไว้ก่อนหน้านี้ยังคงแห่กันมามากขึ้นเรื่อยๆจนอัดแน่นเต็มพื้นที่ไปหมด
ทั้งถนนเบียดแน่นไปด้วยซอมบี้จำนวนมากจนไม่สามารภมองเห็นร่างของหวังไคได้อีกมันค่อยๆถูกซอมบี้กลืนกินจนไม่เห็นแม้แต่เงา
ในเวลาเดียวกันลูกผสมที่พุ่งตัวมาด้วยความเร็วสูงมันมุ่งหน้าไปตามเส้นทางที่ชูฮันเคยอยู่ด้วยหัวใจที่สุมไปด้วยความโกรธ เพราะไอ้กระต่ายบ้านั่น มันถึงได้ลืมจุดประสงค์หลักก่อนหน้านี้ไปซะสนิทใจ
ชูฮัน!มึงตาย! 　　พรึบ!
ลูกผสมปล่อยพลังงานผันผวนมหาศาลออกมารอบตัวทันทีจนเกิดคลื่นอัดแน่นในอากาศพร้อมกับร่างของมันเคลื่อนไหวจุดต่างๆไปจนมองไม่ทัน นัยน์ตาสีแดงเลือดฉายความรุนแรงวาววับ
ตรงหน้าของลูกผสมในตอนนี้คือพื้นที่โล่งหลังจากเกิดการระเบิดมันมีหลุมลึกขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า ที่พื้นที่เศษชิ้นเนื้อละเอียดและเลือดกระจายจนเละเทะ
หากทั้งถนนกลับว่างเปล่า!
ไม่ว่าจะเพื่อนลูกผสมที่มากับมันหรือชูฮันก็ไม่มีใครอยู่ในระยะสายตาเลย
กลิ่นเลือดลอยคลุ้งอยู่ในอากาศและลูกผสมที่พึ่งมาถึงก็สัมผัสได้ นัยน์ตาสีแดงจ้องเขม็งไปที่ภาพกองเศษเนื้อและเลือดตรงหน้าไม่วางตา
มันได้กลิ่น!นี่มันกลิ่นเลือดของลูกผสม!
แล้วชูฮันล่ะ? 　　ทำไมถึงกลายเป็นเพื่อมันที่ตาย?นี่มันเป็นไปไม่ได้!
ขณะที่ในหัวใจของลูกผสมกำลังตกอยู่ในความสับสนทันใดนั้นที่ถังขยะด้านหลังไม่ไกลออกมันก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมหวานจางๆในอากาศ
ฟรึบ!
ลูกผสมรีบรุดหน้าไปยังจุดนั้นทันทีประกายความตื่นเต้นชัดเจนในแววตาด้วยความกระหาย
นี้มันกลิ่นเลือดที่มันคุ้นเคยดี
จับได้แล้วชูฮัน!