”ฟัง…”เสียงวิทยุสื่อสารดังขึ้นมา เสียงของเหอเฟิงนั้นดุดันและในฐานะผู้บัญชาการสูงสุดของทัพในตอนนี้ เขาออกคำสั่งการ “เอาเฮลิคอปเตอร์ที่มีอาวุธระเบิดไว้และให้ทุกคนเตรียมตัวพร้อมทิ้งระเบิดลงมาตามคำสั่งฉัน”
เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆประหลาดใจอย่างมากและเผลอมองลงมายังสนามรบด้านล่างโดยไม่รู้ตัว กองทัพซอมบี้มหาศาลพยายามเบียดดันฝ่าเข้ามาในหุบเขาที่ลึกที่สุด ภาพที่กลายเป็นสีดำมืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็นเป็นแนวทางลากยาวตลอดหุบเขา
ในสนามรบที่ซึ่งกองทัพเขี้ยวหมาป่าถูกห้องล้อมไปด้วยคลื่นซอมบี้มหาศาลจำนวนซากศพที่กองเป็นภูเขา ขณะที่เหล่าซอมบี้ก็พยายามจะปีนข้ามกองศพฝ่าเข้ามา ซึ่งมันเป็นกลยุทธ์ที่ชูฮันได้สอนพวกเขาตั้งแต่สงครามเมืองแห่งความตาย ทว่าในตอนนี้เพราะจำนวนของซอมบี้ที่เหนือกว่าอย่างมาก ความสำเร็จของกลยุทธ์นี้ในครั้งนี้จึงไม่มากเท่าไหร่
ในหลายๆจุดสิ่งกีดขวางที่กองทัพเขี้ยวหมาป่าวางไว้และถูกบุกด้วยซอมบี้มหาศาลที่เข้ามาไม่รู้จบ และเมื่อเวลาผ่านไป บางจุดก็ถูกทำลายลงและกลายเป็นพื้นที่ราบ จนทำให้ซอมบี้ฝ่าเข้ามา
ผลลัพธ์ก็คือพวกเขาไม่มีข้อได้เปรียบเลย!
กองทัพเขี้ยวหมาป่าที่ต่อสู้ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ตลอดสองวันสองคืนโดยสูญเสียทหารไปสามร้อยคนทำให้พวกเขาต้องถอยทัพหนีเข้ามาในหุบเขาจนต้องสูญเสียเพื่อนพ้องไปอีกกว่าสองร้อยคน
สถานการณ์เร่งด่วนเช่นนี้ความประมาทเลินเล่อเพียงเล็กน้อยอาจจะทำให้ทั้งกองทัพต้องจบชีวิตลงได้ ทางออกเพียงอย่างเดียวคือต้องหยุดการบุกทะลวงของกองทัพซอมบี้ให้ได้เพื่อซื้อเวลาให้พวกเขาได้หายใจและมีโอกาสสู้กลับ
เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆตอบสนองต่อคำสั่งอย่างรวดเร็วพวกเขารีบสั่งการให้คนของตัวเองรีบจัดเตรียมระเบิด ถ้าพวกเขาสามารถระเบิดกองทัพซอมบี้เป็นวงกกว้างได้ในคราวเดียว ถ้างั้นวิกฤตของกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็จะสามารถสลัดออกไปได้
”พวกเราพร้อมแล้วจะให้ทิ้งระเบิดจุดไหน สั่งการมาได้เลย!” เหมิงชีเหว่ยตื่นเต้นมาก เขาไม่รู้ชื่อหรือที่มาของคนที่ออกคำสั่งด้วยซ้ำ แต่มันก็ไม่ส่งผลต่อความตื่นเต้นที่ตัวเองได้มีส่วนร่วมในสงคราม
”เราจะกำหนดตำแหน่งให้อีกทีพอฉันออกคำสั่ง พวกนายจะต้องรีบทิ้งระเบิดลงมาทันที!” เหอเฟิงออกคำสั่งให้กับเหมิงชีเหว่ยโดยตรง หลังจากนั้นก็หันไปออกคำสั่งกับกองทัพเขี้ยวหมาป่าต่อ “เขี้ยวหมาป่าทุกคนฟังคำสั่งฉัน ทุกคนสู้ต่อไป วางสิ่งกีดขวางเอาไว้ให้ได้มากที่สุดและสูงที่สุด ห้ามหยุดแม้แต่นาทีเดียว พอฉันให้สัญญาณเมื่อไหร่ ทุกคนรีบถอยทัพไปที่แนวเส้นที่สองด้านหลังถอยไปห้าเมตร!”
”ครับ!”
ไม่มีใครโต้แย้งคำสั่งของเหอเฟิงแม้ว่าเขาจะเป็นผู้บัญชาการรบของกองทัพเขี้ยวหมาป่าแค่ชั่วคราว ทว่าทุกคนต่างรับรู้ได้ถึงความกดดันและความพยายามทุ่มเทของเหอเฟิง และพวกเขาก็เชื่อใจการตัดสินใจของหัวหน้าชูฮัน ในเมื่อเหอเฟิงคือคนที่หัวหน้าเลือก พวกเขาก็ไม่ควรกังขา
ไม่มีใครขัดข้องกับคำสั่งของเหอเฟิงและพวกเขาไม่มีเวลามาคิดถึงสาเหตุและผลกระทบ เพราะมุมมองและเวลาที่จำกัดนั้นไม่เอื้ออำนวยให้พวกเขาเสียเวลาไปอีกแม้แต่วินาทีเดียว
เขี้ยวหมาป่า…ไม่ว่าจะเป็นค่ายหรือกองทัพทุกคนล้วนเข้าใจถึงคำว่าหน้าที่ของตัวเองดี ทุกคนทำงานกันเป็นทีมและรู้ดีถึงความสำคัญของการปฏิบัติตามระเบียบ
พวกเขาเป็นนักรบมีหน้าที่เชื่อฟังคำสั่งของผู้บัญชาการ ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเอง ทำในส่วนของตัวเอง และสุดท้ายผลลัพธ์ที่ได้ก็จะกลายเป็น…หนึ่งบวกหนึ่งมากกว่าสอง!
พรึบ!
ทุกกลุ่มปฏิบัติตามหน้าที่ของตัวเองทีมที่มีหน้าที่โจมตีก็โจมตีสุดกำลัง ทีมที่มีหน้าที่ป้องกันก็ป้องกัน ทีมที่มีหน้าที่จัดวางสิ่งกีดขวางก็รีบเร่งมือ
แม้ว่าเบื้องหน้าจะมีการต่อสู้เกิดขึ้นไม่หยุดแม้ว่ากองทัพซอมบี้มหาศาลจะน่าหวาดหวั่นและข่มกำลังใจมากแค่ไหน หากกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็ยังคงดำเนินการไปอย่างเป็นระบบระเบียบด้วยความร่วมมือสมบูรณ์แบบ
มันใช้เวลาเพียงแค่นาทีเดียวเท่านั้นหลังจากเหอเฟิงออกคำสั่งมาสิ่งกีดขวางถูกจัดวางไว้ตาามตำแหน่งในสนามรบ สมาชิกทุกคนถอยทัพร่นไปด้านหลังห้าเมตร
ความเร็วและประสิทธิภาพในการทำงานของทุกคนมันน่าเหลือเชื่อ! เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆบนเฮลิคอปเตอร์ต่างมองภาพนี้จากด้านบนด้วยความช็อคอีกครั้งในขณะเดียวกันทหารของหน่วยข่าวกรองลับที่รับผิดชอบจัดการเตรียมอาวุธระเบิดก็เร่งมือด้วยความเร็วสุดกำลัง
ทีมที่แข็งแกร่งที่สุดของจีนคือทีมอะไรพวกเขาสามารถบอกได้เต็มปากเลยว่าคือ กองทัพเขี้ยวหมาป่า!
แม้ว่าราชาแห่งสงครามอย่างชูฮันจะไม่ได้อยู่ที่นี้ในตอนนี้แต่ทุกคนก็ยังปฏิบัติตามทุกอย่างที่ชูฮันสอนมาอย่างเต็มกำลัง
นี้ไม่ใช่ผลลัพธ์เพียงแค่ชั่วข้ามคืนแต่เป็นการฝึกฝนสั่งสมประสบกาณ์มานาน ซึ่งเป็นผลมาจากการสร้างกองทัพเขี้ยวและฝึกสอนด้วยตัวชูฮันเองอย่างเข้มงวด
โอกาสมีไว้สำหรับคนที่เตรียมตัวพร้อมเสมอ!
ห้านาทีหลังจากความร่วมมือร่วมใจในช่วงเวลาเร่งด่วนขณะที่หน่วยข่าวกรองลับก็รอคอยคำสั่งอย่างใจจดใจจ่ออยู่บนเฮลิคอปเตอร์ด้วยความตึงเครียด
เวลาผ่านไปสนามรบตรงหน้าซึ่งมีกำแพงสูงที่ทำจากซากศพซอมบี้และหินตั้งกั้นเอาไว้ขวางทาง โดยไม่ใช้เครื่องมือ อุปกรณ์อะไร ใช้เพียงแค่ของรอบตัวที่สามารถนำมาประยุกต์ได้…
ซอมบี้ที่ไร้สมองพยายามตะกายปีนขึ้นมาและก็ตกลงไปคร้ังแล้วครั้งเล่า
หลังจากกองทัพเขี้ยวหมาป่าจัดการทุกอย่างได้เสร็จภายในเวลารีบเร่งทุกคนก็เหงื่อแตกโชกขณะถอยทัพไปที่แนวเส้นที่สอง ทหารหนึ่งพันคนยืนอยู่ด้านหลังเหอเฟิง ที่ยืนตระหง่านอย่างมั่นคง
ไม่มีใครกลัวไม่มีใครอิจฉา แม้ว่าจะไม่รู้อะไรเลย!
เฮลิคอปเตอร์ทั้งสี่ลำบินออกไปจากบริเวณแล้วเหลือเพียงแค่ลำเดียวที่บรรทุกอาวุธระเบิดเอาไว้ก็ลอยลำอยู่เหนือสนามรบ ในตอนที่กองทัพเขี้ยวจัดการทุกอย่างเสร็จ วิทยุสื่อสารก็ดังขึ้น ”พวกเราพร้อมแล้ว”เสียงของเหอเฟิงดังผ่านลำโพงวิทยุสื่อสารออกมา “ให้ปล่อยลงมาไปเลยมั้ย?”
”ไม่!”เหอเฟิงปฏิเสธ ทุกคนหันขวับมามองด้วยความไม่เข้าใจ “ทีตำแหน่งสองนาฬืกา ทิ้งระเบิดลงที่ด้านขวาของภูเขา!”
เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆประหลาดใจอย่างมากและเผลอมองลงมายังสนามรบด้านล่างโดยไม่รู้ตัว กองทัพซอมบี้มหาศาลพยายามเบียดดันฝ่าเข้ามาในหุบเขาที่ลึกที่สุด ภาพที่กลายเป็นสีดำมืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็นเป็นแนวทางลากยาวตลอดหุบเขา
ในสนามรบที่ซึ่งกองทัพเขี้ยวหมาป่าถูกห้องล้อมไปด้วยคลื่นซอมบี้มหาศาลจำนวนซากศพที่กองเป็นภูเขา ขณะที่เหล่าซอมบี้ก็พยายามจะปีนข้ามกองศพฝ่าเข้ามา ซึ่งมันเป็นกลยุทธ์ที่ชูฮันได้สอนพวกเขาตั้งแต่สงครามเมืองแห่งความตาย ทว่าในตอนนี้เพราะจำนวนของซอมบี้ที่เหนือกว่าอย่างมาก ความสำเร็จของกลยุทธ์นี้ในครั้งนี้จึงไม่มากเท่าไหร่
ในหลายๆจุดสิ่งกีดขวางที่กองทัพเขี้ยวหมาป่าวางไว้และถูกบุกด้วยซอมบี้มหาศาลที่เข้ามาไม่รู้จบ และเมื่อเวลาผ่านไป บางจุดก็ถูกทำลายลงและกลายเป็นพื้นที่ราบ จนทำให้ซอมบี้ฝ่าเข้ามา
ผลลัพธ์ก็คือพวกเขาไม่มีข้อได้เปรียบเลย!
กองทัพเขี้ยวหมาป่าที่ต่อสู้ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ตลอดสองวันสองคืนโดยสูญเสียทหารไปสามร้อยคนทำให้พวกเขาต้องถอยทัพหนีเข้ามาในหุบเขาจนต้องสูญเสียเพื่อนพ้องไปอีกกว่าสองร้อยคน
สถานการณ์เร่งด่วนเช่นนี้ความประมาทเลินเล่อเพียงเล็กน้อยอาจจะทำให้ทั้งกองทัพต้องจบชีวิตลงได้ ทางออกเพียงอย่างเดียวคือต้องหยุดการบุกทะลวงของกองทัพซอมบี้ให้ได้เพื่อซื้อเวลาให้พวกเขาได้หายใจและมีโอกาสสู้กลับ
เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆตอบสนองต่อคำสั่งอย่างรวดเร็วพวกเขารีบสั่งการให้คนของตัวเองรีบจัดเตรียมระเบิด ถ้าพวกเขาสามารถระเบิดกองทัพซอมบี้เป็นวงกกว้างได้ในคราวเดียว ถ้างั้นวิกฤตของกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็จะสามารถสลัดออกไปได้
”พวกเราพร้อมแล้วจะให้ทิ้งระเบิดจุดไหน สั่งการมาได้เลย!” เหมิงชีเหว่ยตื่นเต้นมาก เขาไม่รู้ชื่อหรือที่มาของคนที่ออกคำสั่งด้วยซ้ำ แต่มันก็ไม่ส่งผลต่อความตื่นเต้นที่ตัวเองได้มีส่วนร่วมในสงคราม
”เราจะกำหนดตำแหน่งให้อีกทีพอฉันออกคำสั่ง พวกนายจะต้องรีบทิ้งระเบิดลงมาทันที!” เหอเฟิงออกคำสั่งให้กับเหมิงชีเหว่ยโดยตรง หลังจากนั้นก็หันไปออกคำสั่งกับกองทัพเขี้ยวหมาป่าต่อ “เขี้ยวหมาป่าทุกคนฟังคำสั่งฉัน ทุกคนสู้ต่อไป วางสิ่งกีดขวางเอาไว้ให้ได้มากที่สุดและสูงที่สุด ห้ามหยุดแม้แต่นาทีเดียว พอฉันให้สัญญาณเมื่อไหร่ ทุกคนรีบถอยทัพไปที่แนวเส้นที่สองด้านหลังถอยไปห้าเมตร!”
”ครับ!”
ไม่มีใครโต้แย้งคำสั่งของเหอเฟิงแม้ว่าเขาจะเป็นผู้บัญชาการรบของกองทัพเขี้ยวหมาป่าแค่ชั่วคราว ทว่าทุกคนต่างรับรู้ได้ถึงความกดดันและความพยายามทุ่มเทของเหอเฟิง และพวกเขาก็เชื่อใจการตัดสินใจของหัวหน้าชูฮัน ในเมื่อเหอเฟิงคือคนที่หัวหน้าเลือก พวกเขาก็ไม่ควรกังขา
ไม่มีใครขัดข้องกับคำสั่งของเหอเฟิงและพวกเขาไม่มีเวลามาคิดถึงสาเหตุและผลกระทบ เพราะมุมมองและเวลาที่จำกัดนั้นไม่เอื้ออำนวยให้พวกเขาเสียเวลาไปอีกแม้แต่วินาทีเดียว
เขี้ยวหมาป่า…ไม่ว่าจะเป็นค่ายหรือกองทัพทุกคนล้วนเข้าใจถึงคำว่าหน้าที่ของตัวเองดี ทุกคนทำงานกันเป็นทีมและรู้ดีถึงความสำคัญของการปฏิบัติตามระเบียบ
พวกเขาเป็นนักรบมีหน้าที่เชื่อฟังคำสั่งของผู้บัญชาการ ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเอง ทำในส่วนของตัวเอง และสุดท้ายผลลัพธ์ที่ได้ก็จะกลายเป็น…หนึ่งบวกหนึ่งมากกว่าสอง!
พรึบ!
ทุกกลุ่มปฏิบัติตามหน้าที่ของตัวเองทีมที่มีหน้าที่โจมตีก็โจมตีสุดกำลัง ทีมที่มีหน้าที่ป้องกันก็ป้องกัน ทีมที่มีหน้าที่จัดวางสิ่งกีดขวางก็รีบเร่งมือ
แม้ว่าเบื้องหน้าจะมีการต่อสู้เกิดขึ้นไม่หยุดแม้ว่ากองทัพซอมบี้มหาศาลจะน่าหวาดหวั่นและข่มกำลังใจมากแค่ไหน หากกองทัพเขี้ยวหมาป่าก็ยังคงดำเนินการไปอย่างเป็นระบบระเบียบด้วยความร่วมมือสมบูรณ์แบบ
มันใช้เวลาเพียงแค่นาทีเดียวเท่านั้นหลังจากเหอเฟิงออกคำสั่งมาสิ่งกีดขวางถูกจัดวางไว้ตาามตำแหน่งในสนามรบ สมาชิกทุกคนถอยทัพร่นไปด้านหลังห้าเมตร
ความเร็วและประสิทธิภาพในการทำงานของทุกคนมันน่าเหลือเชื่อ! เหมิงชีเหว่ยและคนอื่นๆบนเฮลิคอปเตอร์ต่างมองภาพนี้จากด้านบนด้วยความช็อคอีกครั้งในขณะเดียวกันทหารของหน่วยข่าวกรองลับที่รับผิดชอบจัดการเตรียมอาวุธระเบิดก็เร่งมือด้วยความเร็วสุดกำลัง
ทีมที่แข็งแกร่งที่สุดของจีนคือทีมอะไรพวกเขาสามารถบอกได้เต็มปากเลยว่าคือ กองทัพเขี้ยวหมาป่า!
แม้ว่าราชาแห่งสงครามอย่างชูฮันจะไม่ได้อยู่ที่นี้ในตอนนี้แต่ทุกคนก็ยังปฏิบัติตามทุกอย่างที่ชูฮันสอนมาอย่างเต็มกำลัง
นี้ไม่ใช่ผลลัพธ์เพียงแค่ชั่วข้ามคืนแต่เป็นการฝึกฝนสั่งสมประสบกาณ์มานาน ซึ่งเป็นผลมาจากการสร้างกองทัพเขี้ยวและฝึกสอนด้วยตัวชูฮันเองอย่างเข้มงวด
โอกาสมีไว้สำหรับคนที่เตรียมตัวพร้อมเสมอ!
ห้านาทีหลังจากความร่วมมือร่วมใจในช่วงเวลาเร่งด่วนขณะที่หน่วยข่าวกรองลับก็รอคอยคำสั่งอย่างใจจดใจจ่ออยู่บนเฮลิคอปเตอร์ด้วยความตึงเครียด
เวลาผ่านไปสนามรบตรงหน้าซึ่งมีกำแพงสูงที่ทำจากซากศพซอมบี้และหินตั้งกั้นเอาไว้ขวางทาง โดยไม่ใช้เครื่องมือ อุปกรณ์อะไร ใช้เพียงแค่ของรอบตัวที่สามารถนำมาประยุกต์ได้…
ซอมบี้ที่ไร้สมองพยายามตะกายปีนขึ้นมาและก็ตกลงไปคร้ังแล้วครั้งเล่า
หลังจากกองทัพเขี้ยวหมาป่าจัดการทุกอย่างได้เสร็จภายในเวลารีบเร่งทุกคนก็เหงื่อแตกโชกขณะถอยทัพไปที่แนวเส้นที่สอง ทหารหนึ่งพันคนยืนอยู่ด้านหลังเหอเฟิง ที่ยืนตระหง่านอย่างมั่นคง
ไม่มีใครกลัวไม่มีใครอิจฉา แม้ว่าจะไม่รู้อะไรเลย!
เฮลิคอปเตอร์ทั้งสี่ลำบินออกไปจากบริเวณแล้วเหลือเพียงแค่ลำเดียวที่บรรทุกอาวุธระเบิดเอาไว้ก็ลอยลำอยู่เหนือสนามรบ ในตอนที่กองทัพเขี้ยวจัดการทุกอย่างเสร็จ วิทยุสื่อสารก็ดังขึ้น ”พวกเราพร้อมแล้ว”เสียงของเหอเฟิงดังผ่านลำโพงวิทยุสื่อสารออกมา “ให้ปล่อยลงมาไปเลยมั้ย?”
”ไม่!”เหอเฟิงปฏิเสธ ทุกคนหันขวับมามองด้วยความไม่เข้าใจ “ทีตำแหน่งสองนาฬืกา ทิ้งระเบิดลงที่ด้านขวาของภูเขา!”
