Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 1015 ล่อให้ศัตรูระบายกำลังพล

  ลูกผสมทั้งหลายเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งและความสามารถของอู๋หลิงฉิงโดยเฉพาะหลังจากตี่ตงพาลูกผสมสามร้อยตัวไปตาย คำพูดของอู๋หลิงฉิงจึงยิ่งน่าเชื่อถือเข้าไปอีกสำหรับลูกผสมที่เหลือ

  ยิ่งไปกว่านั้นตัวอู๋หลิงฉิงเองก็เป็นหนึ่งในสิบอันดับลูกผสมที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองหยินด้วย!

  ดังนั้นเมื่ออู๋หลิงฉิงจากไปจึงไม่มีใครคิดในแง่ร้ายเลยแถมยังไม่เป็นกังวลหรือเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของอู๋หลิงฉิงด้วยซ้ำ เพราะสุดท้ายแล้วถ้าแม้แต่ระดับอู๋หลิงฉิงยังไม่สามารถจัดการปัญหาได้ พวกเขาจะมีปัญญาไปช่วยอะไร

  และเพราะการปล่อยผ่านไปของลูกผสมทั้งเจ็ดร้อยตัวมันจึงทำให้อู๋หลิงฉิงแยกห่างจากลูกผสมทั้งทีมออกไกลขึ้นไปเรื่อยๆจนไปคนละเส้นทางอย่างสิ้นเชิง

  อู๋หลิงฉิงที่ทิ้งทั้งทีมออกมาจู่ๆก็หยุดนิ่งอยู่กับที่หลังจากวิ่งออกมาได้พักหนึ่งคิ้วขมวดเข้าหากันจนหน้าผากย่น นัยน์ตาสีเลือดมีแววความอับอายและความไม่พอใจ

  เธอได้ยินเสียงเคลื่อนไหวที่ผิดปกติจึงทำให้เธอตื่นตัวและรีบวิ่งออกมาเพื่อตรวจสอบทันทีโดยไม่ลังเล!

  เพราะเธอได้ยินเสียงร้องของเด็กทารก!

  เสียงมันดูเหมือนดังมาจากที่ไกลเพราะเสียงมันดังแว่วและมีความก้อง อู๋หลิงฉิงไม่สามารถหาตำแหน่งเจาะจงของต้นเสียงได้ เธอจึงทำได้เพียงหยุดนิ่งอยู่กับที่เพื่อตรวจหาตำแหน่งให้แน่ชัดก่อน

  ขณะที่ระยะทางมันเริ่มเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆความหวาดหวั่นในแววตาอู๋หลิงฉิงก็ยิ่งหนักขึ้นเช่นกัน เพราะเสียงร้องนั้นมันดังขึ้นจนชัดเต็มสองหู

  เหตุการณ์นี้เกิดผลกระทบต่ออู๋หลิงฉิงอย่างเห็นได้ชัดความทรงยำที่เจ็บปวดย้อนกลับคืนมาอีกครั้งจนเธอปวดหัวจนมึนอยู่พักหนึ่ง

  อย่างที่พูดกันว่า…แม่เสือจะไม่กินลูกตัวเองแต่สำหรับอู๋หลิงฉิงมันไม่ใช่เลยสักนิด!

  เพราะไม่นานหลังจากเกิดการปะทุโลกาวินาศ…เธอก็กินลูกสาวตัวเองด้วยความหิวโหย!

  มันคือเรื่องที่ปิดประตูฝังตายหัวใจของอู๋หลิงฉิงเอาไว้ตลอดเวลาที่ผ่านมามันช่วยสร้างความแข็งแกร่งให้กับเธอ ขณะเดียวกันก็ทำให้ธอกลายเป็นคนเย็นชา เธอไม่สามารถเจอเด็กทารกที่อายุน้อยกว่าหนึ่งปีได้เลย ยิ่งโดยเฉพาะเด็กผู้หญิง…

  อารมณ์หลากหลายถูกปล่อยออกมาแทบจะทันทีพร้อมพยายามสอดส่องสายตาหาเด็กทารกที่กำลังส่งเสียงร้อง

  บนต้นไม้สูงตระหง่านที่อยู่ไกลออกไปในมือของหลูปิงเซ่อถือกล้องส่องทางไกลที่กำลังจับภาพของอู๋หลิงฉิงอยู่

   เป็นลูกผสมที่ทรงพลังมากแสบตาจนตาแดงไปหมด!  หลูปิงเซ่อกัดฟันคำราม จากนั้นก็เปลี่ยนทิศทางเพื่อมองหาต้าฉิงและหวังไค

  ขณะเดียวกันนั้นเองบนหลังของต้าฉิงก็มีหวังไคที่ยังคงอยู่ในร่างเล็กเท่าลูกปิงปองเหมือนเดิม อุ้งมือข้างหนึ่งกำขนของต้าฉิงเอาไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองร่วง ขณะที่อีกข้างกำลังถือผ้าชิ้นหนึ่งเอาไว้

   ต้าฉิงไปข้างหน้า  หวังไคสั่งการต้าฉิงทันที

  แม้ต้าฉิงจะเป็นสัตว์ประหลาดคลั่งสายพันธุ์พิเศษที่มีพันธุกรรมย้อนกลับหากมันก็เข้าใจถึงความหมายที่หวังไคสื่อออกมา ไม่นานมันก็บินพุ่งไปทางกิ่งไม้ใหญ่บนต้นไม้ข้างหน้า

  หวังไคฉีกชิ้นส่วนหนึ่งของผ้าที่อยู่ในมือมันยื่นมือออกไปให้พ้นจากตัวต้าฉิงและทันทีที่ต้าบินโฉบผ่านกิ่งไม้ใหญ่ไปจนเกิดแรงสั่นสะเทือนทำให้ใบไม้ร่วงหล่นไปข้างล่าง และเป็นจังหวะเดียวกับที่หวังไคจงใจปล่อยเศษผ้าทิ้งลงมา

  อู๋หลิงฉิงที่อยู่ด้านหลังไม่นานก็มาถึงตามตำแหน่งของเสียงที่ได้ยินและก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติอย่างแทบจะทันที…เพราะเธอได้กลิ่นเลือดในอากาศ!

  ฟรึบ!

  ตาของอู๋หลิงฉิงเบิกกว้างมีประกายรุนแรงอัดแน่น อู๋หลิงฉิงพลัยเงยหน้าขึ้นมองด้านบนและก็จับภาพของเศษผ้าที่กำลังลอยตกลงมาในสายตาได้ทันที

  มีกลิ่นเลือดออกมาจากสิ่งนั้น!

  อู๋หลิงฉิงตะลึงหลังจากมองเศษผ้าด้วยแววตาดุเดือดและรีบเร่งฝีเท้าเพื่อจับเศษผ้า!

  เห็นได้ชัดว่าเศษผ้าชิ้นนี้ถูกฉีกทิ้งมาจากเสื้อผ้าประกอบกับเสียงร้องของเด็กทารก เธอจึงสามารถไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ได้อย่างไม่ยาก

  เด็กทารกที่น่าจะอายุไม่กี่เดือนน่าจะถูกนกยักษ์หรือไม่ก็สัตว์ประหลาดพาตัวไปแถมน่าจะมีบาดแผลจนมีเลือดไหลเปื้อนไปตลอดทาง…

  ทันใดนั้นอู๋หลิงฉิงก็หูอื้อด้วยความโกรธแม้จะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมและตัวเองต้องการทำอะไรแต่เธอก็รีบออกตัวพุ่งมาจากทีมลูกผสมเจ็ดร้อยตัวอย่างรวดเร็วจนออกมาไกลมากขึ้นเรื่อยๆ เธอหลงเข้ามาในภูเขาลึกอย่างไม่มีสติเพียงลำพัง

  ————————-

  ในขณะเดียวกันนั้นเองทีมลูกผสมเจ็ดร้อยตัวก็กำลังได้เจอเรื่องน่าพอใจ…

   มันมีร่องรอยการเคลื่อนไหวข้างหน้าอย่างเห็นได้ชัด ในเวลานั้นเอง ลูกผสมที่ทำหน้าที่ลาดตระเวนก็วิ่งเข้ามารายงานสถานการณ์ให้ลูกผสมระยะ 7  มันน่าจะเป็นรอยที่พึ่งเกิดขึ้นได้ไม่นาน แสดงว่าชูฮันและทหารของมันต้องอยู่ใกล้ๆแน่ 

   ใช่รอยเคลื่อนที่มั้ย? ลูกผสมระยะ 7 ตื่นเต้นและตื่นตัวสุดๆ

  มันเป็นเรื่องผิดปกติที่จะเจอร่องรอยที่แสดงการเคลื่อนที่ของพวกชูฮันได้โดยปกตินานๆครั้งพวกมันจะเจอเพียงแค่ร่องรอยเล็กน้อยที่บอกอะไรไม่ได้เลย สาเหตุก็เป็นเพราะว่าที่ผ่านมาชูฮันตั้งใจจะกลบร่องรอยของตัวเองไม่ให้พวกมันตามได้เจอ

  ชูฮันมักจะระมัดระวังตัวอยู่อย่างมากเสมอดังนั้นที่ผ่านมาพวกมันจึงไม่สามารถหาร่องรอยเบาะแสอะไรได้เลย แต่แล้วจู่ๆก็มีร่องรอยถูกทิ้งไว้ให้เห็นแบบนี้ ราวกับว่าในที่สุดพระเจ้าก็เห็นใจพวกมัน เท่านี้พวกมันก็สามารถวิเคราะห์ตำแหน่งของทีมชูฮันได้ว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปทิศทางไหน

  ถ้าสามารถหาชูฮันได้เจอพวกมันก็ไม่จำเป็นต้องไล่เผาป่าอีก ไหนจะต้องใช้กำลังตีล้อมดักซุ่มเพื่อหวังรอให้ชูฮันปรากฏตัวอย่างที่ผ่านมาอีก

   ใช่แน่นอนครับ! ลูกผสมที่รายงานพยักหน้ารัวๆ  ไล่ตามไปเลยดีมั้ยครับ? 

   ไล่ตาม? ลูกผสมระยะ 7 อุทาน  ดูเหมือนว่ามันจะถึงจุดจบของชูฮันแล้ว ตัวมันเองก็คงรู้ว่าตัวเองไม่มีที่ที่จะหลบซ่อนได้อีกต่อไป ถึงได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้เหมือนกับเตรียมตัวตาย! 

   ฉันไม่คิดอย่างนั้นมันอาจจะเป็นแผนจงใจทิ้งไว้ล่อเราก็ได้?  ลูกผสมอีกตัวไม่เห็นด้วย  พวกเราควรรอท่านอู๋หลิงฉิงกลับมาเพื่อตัดสินใจ 

   เราจะปล่อยให้ร่องรอยหายไปเสียเปล่าไม่ได้เด็ดขาด! ลูกผสมระยะ 7 ไม่อยากยอมแพ้  สมมติเราที่มีลูกผสมทั้งหมดเจ็ดร้อยตัว แล้วฝั่งชูฮันมีทหารกี่คนกัน? 

  ลูกผสมที่ไม่เห็นด้วยนิ่วหน้าและทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบ ถ้างั้นก็รอผลวิเคราะห์ออกมาก่อนว่าเส้นทางที่พวกชูฮันเดินทางคือทิศทางไหน 

  ลูกผสมระยะ7 ไม่รอช้าและเริ่มการระดมสมองวิเคราะห์ตำแหน่งของชูฮันทันที

  ด้วยความร่วมมือของลูกผสมกว่าหนึ่งร้อยตัวพวกมันก็สามารถวิเคราะห์ร่องรอยที่เจอได้อย่างรวดเร็ว แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับทำให้พวกมันอึ้งกันเป็นแถบ…

  เพราะร่องรอบเบาะแสที่เจอสามารถวิเคราะห์เส้นทางได้ออกมาสองทิศทางที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าไม่ใช่ว่าร่องรอยนี้ถูกอำพรางโดยชูฮัน…ก็แปลว่าชูฮันแบ่งทีมออกเป็นสองทีมแยกทางกันไป

  ถ้าเป็นอย่างแรกก็ถือว่าได้ผลสำเร็จอย่างมากเพราะสามารถสร้างความสับสบให้เหล่าลูกผสมได้โดยที่พวกมันไม่สามารถแยกได้เลยว่าเส้นทางไหนคือจริงหรือปลอม

  และถ้าเป็นอย่างหลังมันก็เป็นโอกาสอันดีเยี่ยมที่จะไล่ตามกำจัดทีทเขี้ยวหมาป่าที่มีกำลังน้อยลงให้สิ้นซาก!

  เพราะถ้าชูฮันแบ่งทหารออกเป็นสองส่วนลองจินตนาการภาพทีมทหารประมาณสองร้อยคนที่อยู่กับชูฮัน ถ้าต้องเจอกับทีมลูกผสมเจ็ดร้อยตัวที่ไล่ตามมา ความแตกต่างของจำนวนกำลังพลทำให้ฝ่ายลูกผสมมีข้อได้เปรียบที่เหนือกว่ามาก

  ปัญหาก็คือความจริงที่ซ่อนอยู่ที่ความมืด…ลูกผสมไม่มีทางรู้ได้เลยว่าทางเลือกที่พวกเขาเลือกในตอนนี้จะส่งผลกระทบต่อสถานการณ์ทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้

  และในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานอู๋หลิงฉิงก็ไม่ได้อยู่ที่นี้ด้วย!

  ลูกผสมทั้งเจ็ดร้อยตัวปวดหัวตึบเพราะไม่รู้ว่าความจริงคืออะไรกันแน่จนในที่สุดพวกมันก็ตัดสินใจลองเสี่ยงดูหลังจากคิดทบทวนมาอย่างรอบคอบแล้ว  แบ่งคนของเราออกไปตามสองเส้นทาง ลูกผสมสี่ร้อยตัวไล่ตามไปเส้นทางทางซ้าย และที่เหลืออีกสามรร้อยตัวตามฉันมาไปทางขวา! 

 

Apocalypse Meltdown

Apocalypse Meltdown

APOCALYPSE MELTDOWN โลกาวินาศล่มสลาย
Status: Ongoing
มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้ และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

Comment

Options

not work with dark mode
Reset